Ημέρα παν-δημοσιοϋπαλληλικής απεργίας η 16η του Δεκέμβρη όπως αποφασίστηκε από το πρόσφατο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ και η ΑΔΕΔΥ ήταν άφαντη από τις πρωινές συγκεντρώσεις. Οι βασικές δυνάμεις οι οποίες είχαν τη συντριπτική πλειοψηφία του συνεδρίου απουσίαζαν οι μεν συστημικές (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) είχαν καταψηφίσει έτσι κι ’αλλιώς την απεργία το δε ΠΑΜΕ-ΚΚΕ που είναι πλέον και πρώτη δύναμη επέλεξε να μην κάνει απεργιακή συγκέντρωση και να διοργανώσει απογευματινό συλλαλητήριο και να κάνει έτσι μια ιδιότυπη απεργοσπασία.
Στο Σύνταγμα συγκεντρώθηκαν κάποιοι δεκάδες εργαζόμενοι από την ΠΟΕ-ΟΤΑ με ξεχωριστή συγκέντρωση με βάση την απόφαση της Ομοσπονδίας τους. Στην πλατεία Κλαυθμώνος υπήρχαν 2 καλέσματα, ένα στις 11π.μ. και ένα στις 12μ.μ. Η πορεία που ακολούθησε έως και το Σύνταγμα παρά την υπονόμευση και την πολεμική που αντιμετώπισε από της βασικές συνδικαλιστικές δυνάμεις ήταν μια αξιοπρεπής κινητοποίηση εκατοντάδων εργαζομένων κόντρα στην όλη κατάσταση που διαμορφωνόταν.
Τα βασικά επίδικα των αγροτικών κινητοποιήσεων και του αντιλαϊκού προϋπολογισμού χρωμάτισαν τα συνθήματα των μπλοκ και τα πανό. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών και η Ταξική Πορεία πορευτήκαν στη διαδήλωση και μοίρασαν ανακοινώσεις ανοίγοντας το ζήτημα του αγροτικού ξεσηκωμού και της αλληλεγγύης σε αυτόν αλλά και του προϋπολογισμού που έχει χαρακτήρα πολεμικής προετοιμασίας ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους και δίνοντας διευκολύνσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Ακόμη ανέδειξαν το ζήτημα των διώξεων και του νέου πειθαρχικού τα οποία είναι από τα πλέον σοβαρά ζητήματα που προχωράει η κυβερνητική πολιτική.
Το απόγευμα η Ταξική Πορεία έκανε παρέμβαση με πανό και προκηρύξεις και διαβάζοντας τις ανακοινώσεις της από ντουντούκα στην Πλατεία Κοραή. Την ίδια ώρα έγινε η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Είναι φανερό πως σκόπιμα η απεργία υπονομεύτηκε και το ουσιαστικό ζήτημα της αλληλεγγύης στον αγώνα των μπλόκων των αγροτών, που είναι η ανάδειξη αντιστάσεων στην κυβερνητική πολιτική από τους εργαζόμενους, για να ενισχύσουν το μέτωπο ενάντια στην πολιτική του συστήματος δεν είναι κοινή αντίληψη από τις δυνάμεις της υπόλοιπης αριστεράς πόσο μάλλον από αυτές που πίνουν νερό στο όνομα της “ταξικής πάλης”. Το επόμενο διάστημα οι πρωτοβουλίες και οι κινήσεις για να αναδειχθεί η αλληλεγγύη αλλά και τα ζητήματα των εργαζομένων (ΣΣΕ, μισθοί, επίθεση )πρέπει να πυκνώσουν για να μπορέσει να “πάει αλλιώς” το εργατικό κίνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου