Ο λαός μιλά εδώ και μέρες. Στο δρόμο!

Ένα σχόλιο μόνο. Εδώ και πάνω από ένα μήνα, μετρώντας από τις 11 του Μάη, ο λαός βρίσκεται στο δρόμο. Χιλιάδες κόσμου απεργούν, είτε σε επιμέρους χώρους είτε γενικευμένα, συγκεντρώνονται, διαδηλώνουν. Στόχος ένας και μοναδικός να παρθούν πίσω όλα τα μέτρα που μας οδήγησαν σα λαό σε αυτή την κατάσταση, το μνημόνιο δηλαδή, να μην περάσει το μνημόνιο 2 ή αλλιώς "μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα" που θα μας τσακίσει μακροπρόθεσμα.
Το σύστημα έπαιξε, ιδιαίτερα με τις συγκεντρώσεις στις πλατείες, ρίσκαρε μπας και εκτονωθεί ο λαός σε ανώδυνα γι' αυτό μονοπάτια. Βλέποντας ότι δεν του βγαίνει αποφάσισε να επιστρέψει στα καθιερωμένα και να χτυπήσει, να "εκκαθαρίσει την πλατεία" όπως έγραφαν στις οθόνες τα κανάλια ή όπως έλεγε ένας από τους Μεγκάλους τηλεαστέρες, που θέλει και αποδείξεις για τη συντονισμένη δράση της αστυνομίας και των ασφαλιτών, εκφράζοντας τους πόθους των αφεντικών του, καιρός ήταν να γίνει αυτό για να επιστρέψει η πλατεία στη παλιά της εικόνα.
Ο λαός όμως τους χάλασε τα σχέδια!
Εκεί που το 'χαν σίγουρο ότι τέλειωσε οριστικά η πλατεία Συντάγματος κατάπιαν τη γλώσσα τους! Ο λαός δεν έφευγε, δεν διαλυόταν. Και μετά από κάνα 5ωρο χημικού "πολέμου" που η μυρωδιά του έφτασε και στις γειτονιές της Αθήνας ξανασυγκεντρώθηκε στο Σύνταγμα αποφασισμένος.
Το σύστημα έπαθε κρίση. Αναζήτησε κυβερνητικές λύσεις συνεργασίας, ιδιαίτερα των δύο μεγάλων κομμάτων, οι δεξιοί και "αριστεροί" κολαούζοι έδειξαν "κριτική" προθυμία, αλλά οι δύο μεγάλοι δεν τα βρήκαν. Εμ βέβαια σε καιρούς έντονων ανταγωνισμών των μεγάλων στο της "δύσης που ανήκομεν" δεν είναι εύκολο να τα βρουν οι ανταποκριτές τους στην Ελλάδα. 'Ετσι είχαμε τη χθεσινή γελοία εικόνα για λίγες ώρες ο Γιωργάκης να αυτοθυσιάζεται, να έρχεται η ...πολυπόθητη συναίνεση για να καταλήξουμε στον ανασχηματισμό και ποιός ξέρει τι άλλο θα δούμε στη συνέχεια, γιατί θα έχουμε και συνέχεια. Γιατί ο λαός θα συνεχίσει να είναι στους δρόμους, γιατί οι απεργίες θα ενταθούν.
Και εκεί που περίμενε κανείς από την Αριστερά να πει "πάμε παιδιά, πιο έντονα, πιο μαζικά, κόντρα στη κρατική τρομοκρατία, να πάρουμε πίσω τη ζωή μας, να τσακίσουμε μνημόνια και μεσοπρόθεσμα" αυτή ζητάει εκλογές! Με αξιοπρόσεκτη σύμπνοια μάλιστα ως προς τα επιχειρήματα. Και επειδή βέβαια ο ένας πρέπει να δείξει ότι είναι πιο αγωνιστής και ...ταξικός, προχωρά σήμερα σε συγκέντρωση με ένα και μοναδικό αίτημα! Εκλογές εδώ και τώρα! Ο ...καημός και των δύο να "μιλήσει επιτέλους ο λαός" να "δώσει τη λύση". Σαν της Πορτογαλίας ίσως, ποιός ξέρει!
Γιατί ρε παιδιά, δε μιλάει ο λαός τόσο καιρό; Mε τον πλέον δημοκρατικό τρόπο που επιδιώκει, ή θα έπρεπε να επιδιώκει, η Αριστερά; Στις πλατείες και στους δρόμους; Δηλαδή τι θα προκύψει από τις εκλογές που το πιο πιθανό θα είναι η μεγάλη αύξηση της αποχής;
Mια προσωρινή ανακούφιση του συστήματος από το πιθανό άδειασμα των πλατειών και την αναστολή των απεργιών που αναγκάζονται τώρα οι εργατοπατέρες να ανακοινώνουν, αν και με αυτόν τον "τρελό" λαό ποτέ δεν ξέρεις, και ΄σεις θα γυρίσετε και πάλι στις διαπιστώσεις του τύπου "εμείς τα λέγαμε, αυτοί δεν μας άκουγαν", δηλαδή δεν μας ψήφισαν! Στην καλύτερη περίπτωση να πάρετε καμιά έδρα παραπάνω, προς όφελος της αλλαγής των συσχετισμών(!!!), αλλά δεν μας τα λέτε και τόσο καθαρά τι θα την κάνετε αυτή την ...αλλαγή (εδώ μου δημιουργούνται συνειρμοί προς '80 και '89 μεριά αλλά ας μην ...πλατιάσω!).
Ο λαός λοιπόν μιλά εδώ και μέρες, εδώ και μήνες. Η βουβή οργή που όλοι την διαπιστώναμε άρχισε να γίνεται βοή και είναι ζήτημα χρόνου να γίνει σεισμός τέτοιος που οι ρωγμές σαν τη χθεσινή θα φαντάζουν μικροζημιές. Άλλοι θα διαλέξουν να γίνουν τα υποστυλώματα, άλλοι θα διαλέξουν να σπρώξουν προς το μεγαλύτερο γκρέμισμα του συστήματος. Φτάνει πια ο καιρός, αν δεν έφτασε ήδη, που ο καθένας θα πρέπει να διαλέξει καθαρά και παστρικά με ποιόν είναι.-