ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

 «Ύμνος στη ζωή», Ναζίμ Χικμέτ. Δεν αποτελεί αυτοτελές ποίημα, αλλά ένα τμήμα από το μνημειώδες έργο του Ν. Χικμέτ «Γράμματα στην Ταράντα-Μπαμπού», που γράφτηκε το 1935 για τον αγώνα του λαού της Αιθιοπίας εναντίον της επίθεσης της φασιστικής Ιταλίας.
 

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΑ VIDEO

PASSPORT, PLEASE, Νίνα Γεωργιάδου
https://www.youtube.com/watch?v=9OPQ0rrzXWg&t=334

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ (πρωτότυπο), Νίνα Γεωργιάδου
https://www.youtube.com/watch?v=gcAvb6F1e8c

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ (Το video αυτό δημιουργήθηκε αρχικά για μια σχολική εργασία).
https://www.youtube.com/watch?v=QYab7CAMXFI

Αλληλεγγύη στο Συριακό λαό- Να σκέφτεσαι τους άλλους .. τους απανταχού κατατρεγμένους! Ποίηση: Μαχμούντ Νταρουΐς. Αφιερωμένο στον μαρτυρικό λαό της Συρίας και σε όλους τους ανθρώπους που αναζητούν μια αξιοπρεπή ζωή!
https://www.youtube.com/watch?v=QkStdUyLwAU

Kseniya Simonova Incredible Sand Art On Ukraine's Got Talent https://www.youtube.com/watch?v=9zLa-o7ZeiQ

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ 

1. Ο καλός στρατιώτης Σβέικ 

2. Μ. Σολόχοφ, Πολέμησαν για την πατρίδα 

3. Μ. Σολόχοφ, Η μοίρα ενός ανθρώπου 

4. Γ. Σεμιόνοφ, 17 στιγμές της άνοιξης 

5. Ε. Μ. Ρεμάρκ, Ώρες αγάπης, ώρες πολέμου 

6. Ε. Μ. Ρεμάρκ, Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο 

7. Κ. Μιχαϊλοβιτσ Σιμόνοφ, Μέρες και νύχτες στις φλόγες του Στάλνγκραντ 

8. Βσεβολοντ Οβτσίνικοφ, Η καυτή στάχτη 

9. Α. Μπεκ, Η δημοσιά του Βολοκολαμσκ 

10. Ι. Ερενμπουργκ, Το χρονικό της Αντρειοσύνης 

11. Ε. Ρ. Γκροϋλιχ, Κανείς δε γεννιέται ήρωας 12. Μ. Γκόρκι, Μάνα

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

Ο Τζώνυ πήρε το όπλο του
https://www.youtube.com/watch?v=bfHFOvfrvWM

Όταν πετούν οι γερανοί, Mikhail Kalatozov
https://www.youtube.com/watch?v=2OccZQmxKac

Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν, Andrei Tarkovsky
https://www.youtube.com/watch?v=aRkPoF7iVGc

Καλή αντάμωση ως νικητές, ντοκιμαντέρ για τη δράση των ανταρτών του ΔΣΕ στο Γράμμο και Βίτσι
https://www.youtube.com/watch?v=579VbiDBcqU

Το θωρηκτό Ποτέμκιν, Αϊζενστάιν
https://www.youtube.com/watch?v=XY0qoiAbv8s

Δημοκρατικός στρατός Ελλάδας 1946-1949
https://www.youtube.com/watch?v=FhLA1qmZpAI

Καλά Χριστούγεννα (Joyeux Noel) (2005)
https://www.youtube.com/watch?v=ek7EMUi3bpA

Παρουσίαση για την ταινία «Καλά Χριστούγεννα»

Το «Joyeux Noel» είναι μια εξαιρετική αντιπολεμική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία Κριστιάν Καριόν που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς και απέσπασε μία υποψηφιότητα για Όσκαρ και μία για Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Η ταινία βασίζεται στην ανακωχή των Χριστουγέννων Γάλλων, Βρετανών και Γερμανών στρατιωτών τον πρώτο χρόνο του Α Παγκόσμιου Πολέμου. Η ταινία βασίζεται στα γεγονότα που συνέβησαν στο Δυτικό Μέτωπο, στα παγωμένα από την βαρυχειμωνιά χαρακώματα στην κοινότητα Φρελανγκιέν στον Βορρά της Γαλλίας, κοντά στη Λιλ. Στην κοινότητα αναγέρθηκε αναμνηστική πλάκα στις 11 Νοεμβρίου 2008 στη μνήμη του γεγονότος. Σημειωτέον το Δυτικό Μέτωπο υπήρξε το σημαντικότερο μέτωπο του Α΄ΠΠ. Στα χαρακώματα από τη μια πλευρά ήταν οι Γερμανοί ενώ από την άλλη Γάλλοι, Βρετανοί, Βέλγοι και στη συνέχεια και Αμερικανοί. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν σε εκείνα τα χαρακώματα σε μια αέναη μάχη που έμεινε στην ιστορία ως «ο πόλεμος της φθοράς».

Την παραμονή των Χριστουγέννων άνδρες του βρετανικού στρατού άκουσαν τους Γερμανούς να τραγουδούν τα κάλαντα και είδαν φανάρια και μικρά έλατα στα χαρακώματά τους. Τα μηνύματα άρχισαν να περνούν σε όλους τους στρατιώτες με την επόμενη μέρα να βρίσκει τους Γερμανούς και τους Βρετανούς να ανταλλάζουν δώρα, να βγάζουν φωτογραφίες, να θάβουν τους νεκρούς τους και να παίζουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου για να γιορτάσουν την εκεχειρία που μόνοι τους αποφάσισαν.

Για τον ποδοσφαιρικό αγώνα που απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός και έμεινε για πάντα στην ιστορία χρησιμοποιήθηκε μια μπάλα που φτιάχτηκε από άχυρο δεμένο με σπάγκο, ενώ τα τέρματα φτιάχτηκαν από ξύλα, χλαίνες και κράνη. Λέγεται πως παρόμοιοι ποδοσφαιρικοί αγώνες διεξήχθησαν κατά μήκους όλου του Δυτικού Μετώπου, ενώ στρατιώτες έβγαιναν από τα χαρακώματα και αντάλλασσαν ευχές και δώρα.

Η ανταρσία της ανακωχής επιβεβαιώνεται και από τα αρχεία του γερμανικού στρατού. Σύμφωνα με τον ιστορικό Τοουντρόου, ένας στρατιώτης έγραψε στον αδερφό του για τον αγώνα ποδοσφαίρου, εντούτοις ο στρατός δεν του επέτρεψε να δώσει περισσότερες πληροφορίες. Επιπλέον ο Τοουντρόου ανέφερε στο BBC ότι ο στρατιώτης Καρτ Ζέχμις έγραφε στο ημερολόγιό του ότι «οι Άγγλοι έφεραν μια μπάλα ποδοσφαίρου και πολύ σύντομα ένα ζωηρό παιχνίδι ακολούθησε».

Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία του Άγγλου, Μπέρτι Φέλσταντ, ο οποίος έως το τέλος της ζωής του θυμόταν λεπτομερώς εκείνη τη μέρα που «τα όπλα σίγησαν και οι στρατιώτες άρχισαν να βγαίνουν από τα χαρακώματα τους. Απ’ όσο θυμάμαι, οι Γερμανοί βγήκαν πρώτοι και άρχισαν να έρχονται προς το μέρος μας. Τους αντιγράψαμε αυθόρμητα. Μη φαντάζεστε τίποτα οργανωμένο. Μια αυτοσχέδια μπάλα βρέθηκε απ’ το πουθενά και περίπου 50 άτομα αλλάζαμε πάσες».

Φυσικά πολλοί αξιωματικοί ανησύχησαν πως η συμπεριφορά των στρατιωτών θα υπονόμευε το μαχητικό πνεύμα και την υπόθεσή τους με αποτέλεσμα οι ανώτεροι να δώσουν εντολές για τη λήψη μέτρων. Έτσι οι διμοιρίες μετατοπίζονται, η μία διαλύεται, οι άλλες αποστέλλονται σε μακρινά και δύσκολα μέτωπα και αρκετοί από τους πρωταγωνιστές τιμωρούνται.

Πέρα από το ενδιαφέρον σενάριο μέρος της επιτυχίας του έργου οφείλεται και στο εντυπωσιακό καστ, με μια πλειάδα γνωστών και αξιόλογων ηθοποιών εκ των οποίων ξεχωρίζει η τριπλέτα του καταξιωμένου Γάλλου ηθοποιού Γκιγιόμ Κανέ, του Ντάνιελ Μπρουλ, ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς ηθοποιούς και της επίσης Γερμανίδας ηθοποιού Νταϊαν Κρούγκερ.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

1. Τα αντιπολεμικά, 1978, Λίνος Κόκοτος, Δ. Χριστοδούλου, Ν. Ξυλούρης

https://www.youtube.com/watch?v=G8xlvvWRrZU

Ο μικρός στρατιώτης

https://www.youtube.com/watch?v=Dm4rNlHof1M

2. Τραγούδια του δρόμου, 1974, Μ. Λοΐζος, Αλέκα Αλιμπέρτη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

https://www.youtube.com/watch?v=f4TQk8xz8TQ

3. Καντάτα Ελευθερίας, Χρήστος Λεοντής

https://www.youtube.com/watch?v=gPExRXX89sc

4. Λιοτρόπια, 1974, Γ. Γιαννουλάτος, Πυθαγόρας, Α. Καλογιάννης

https://www.youtube.com/watch?v=klLiDHanjV8

Κάντε κουράγιο

https://www.youtube.com/watch?v=Lea-DYvyD7E

5. Η μπαλάντα του Μαουτχάουζεν,1966, Μ. Θεοδωράκης, Ι. Καμπανέλλης, Μ. Φαραντούρη

https://www.youtube.com/watch?v=GvNm0F8L96Q

Αντώνης

https://www.youtube.com/watch?v=EvkcI1TgrlU

Άμα τελειώσει ο πόλεμος

https://www.youtube.com/watch?v=vbgjFMUM_jQ

6. Άξιον εστί, Πορεία προς το μέτωπο, Μίκης Θεοδωράκης 1961-63, Οδυσσέας Ελύτης

https://www.youtube.com/watch?v=0wGT70x5B_w&t=9s

Το Προφητικόν, αφήγηση Μάνος Κατράκης

https://www.youtube.com/watch?v=hX8o0kOkVto

7. Έχει η νύχτα θάνατο, Μ. Θεοδωράκης, Δ. Χριστοδούλου (Από την ταινία Ψηλά τα χέρια Χίτλερ)

https://www.youtube.com/watch?v=Zt1X3AIjco0

8. Ματωμένος γάμος-Παραμύθι χωρίς όνομα, 1965, Μ. Χατζηδάκης, Ι. Καμπανέλλης, Λ. Παππάς

Στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι

https://www.youtube.com/watch?v=POFTNBVkMwY

Ο Έκτορας κι η Ανδρομάχη

https://www.youtube.com/watch?v=qBpRfnrxUcg

9. Σάλπισμα, 1978, Λουκάς Θάνου, Κώστας Βάρναλης, Ν. Ξυλούρης

https://www.youtube.com/watch?v=pe0APgTTFSI

Η Μπαλάντα του κυρ Μέντιου

https://www.youtube.com/watch?v=iAS4yKki5R0

10. Ο Τσε στη Ν. Υόρκη, στίχοι Παρασκευάς Καρασούλος μουσική Θοδωρής Οικονόμου

https://www.youtube.com/watch?v=JXw8t94DUQ4

11. Διάλειμμα Γιάννης Μαρκόπουλος, 1972 Γ. Σκούρτης, Ν. Ξυλούρης

https://www.youtube.com/watch?v=_XeqTE0ANWE

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί

https://www.youtube.com/watch?v=i4g-B2ApQVw

12. Χρονικό, Γιάννης Μαρκόπουλος, Κ.Χ. Μύρης, Νίκος Ξυλούρης, Μαρία Δημητριάδη  

https://www.youtube.com/watch?v=0rG2yLqoU3Q

13. Εμβατήριο για λεηλασίες. Αλκίνοος Ιωαννίδης & Μανώλης Λιδάκης. Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης & Μπέρτολτ Μπρέχτ, Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

https://www.youtube.com/watch?v=FzPpQI1yFo8

14. 30 χρόνια Κ. Χατζής

https://www.youtube.com/watch?v=nHO4Uk0l4Gc

Στρατιώτη γύρνα πίσω (στιχ. Σώτια Τσώτου)

https://www.youtube.com/watch?v=u40C7r7BVBk

Εγώ Λατρεύω Την Ειρήνη

https://www.youtube.com/watch?v=s6Gyt5uvXAI

Ένας Γερμανός και μια Εβραία

https://www.youtube.com/watch?v=M0AzjgC64fo

15. Φορτηγό, 1966, Δ. Σαββόπουλος

https://www.youtube.com/watch?v=erMNRB4hhXg

Βιετνάμ, γιε γιε

https://www.youtube.com/watch?v=GpXRdh3GHBk

16. Συλλογή από αντιπολεμικά τραγούδια (διάρκεια 1 ώρα και 30 λεπτά περίπου

https://drive.google.com/file/d/1q1Hxnsgb9IA1-wtmYfta5t5I55PahReA/view?usp=sharing

17. Οι γερανοί (ρωσ. Журавли́)

https://www.youtube.com/watch?v=KwF4e1mJr0A και https://www.youtube.com/watch?v=LX_cqkLUUkI  (Ελληνικά)

https://www.youtube.com/watch?v=E-Wb3_RXmzg (Ρώσικα)


Οι γερανοί είναι ένα από τα πιο γνωστά ρώσικα τραγούδια, σχετικά με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον ποιητή Rasul Gamzatov, από τη Ρώσικη Δημοκρατία του Νταγκεστάν. Οι στίχοι γράφτηκαν αρχικά στην Αβαρική γλώσσα, η οποία ομιλείται στο Νταγκεστάν. Η μετάφραση στα ρώσικα έγινε από τον Ρώσο ποιητή και μεταφραστή Naum Grebnyov. Η μουσική του τραγουδιού συντέθηκε από τον Yan Frenkel, το 1968.

Ο Gamzatov σε ένα ταξίδι του στην πόλη Χιροσίμα, εντυπωσιάστηκε από το "Πάρκο Ειρήνης της Χιροσίμα" και το "Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών". Το μνημείο αυτό είναι ένα άγαλμα αφιερωμένο στη μνήμη των παιδιών που πέθαναν εξαιτίας του βομβαρδισμού και κατασκευάστηκε το 1958. Είναι το άγαλμα ενός κοριτσιού με απλωμένα χέρια, ενώ πάνω από το κορίτσι πετά ένας γερανός. Το γλυπτό βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Σαντάκο Σασάκι, μιας νεαρής κοπέλας που πέθανε από τη ραδιενέργεια της βόμβας λίγα χρόνια μετά την επίθεση. Η Σαντάκο πίστευε ότι αν έφτιαχνε χίλιους οριγκάμι γερανούς θα θεραπευόταν.

Μέχρι και σήμερα, άνθρωποι (κυρίως παιδιά) απ' όλο τον κόσμο φτιάχνουν τέτοιους χάρτινους γερανούς και τους στέλνουν στη Χιροσίμα όπου τοποθετούνται κοντά στο άγαλμα. Το άγαλμα αυτό επηρέασε τον Gamzatov, και του έδωσε έμπνευση για το γράψιμο των στίχων. Οι στίχοι του τραγουδιού έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά από το Γιάννη Ρίτσο, και η πρώτη εκτέλεση στα Ελληνικά έγινε από τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά. Στα ρώσικα, η πρώτη εκτέλεση έγινε από τον Mark Bernes.

Στίχοι:

Στιγμές στιγμές θαρρώ πως οι στρατιώτες
που πέσανε στη ματωμένη γη
δεν κείτονται, θαρρώ, κάτω απ’ το χώμα
αλλά έχουν γίνει άσπροι γερανοί.

Πετούν και μας καλούν με τις κραυγές τους
απ’ τους καιρούς αυτούς τους μακρινούς
κι ίσως γι’ αυτό πολλές φορές σιωπώντας
κοιτάμε τους θλιμμένους ουρανούς.

Πετάει ψηλά το κουρασμένο σμάρι
στης δύσης τη θαμπή φεγγοβολή
και βλέπω ένα κενό στη φάλαγγά του
και είναι ίσως η δική μου η θέση αυτή.

Θα ’ρθεί μια μέρα που μ’ αυτό το σμάρι
στο μέγα θάμπος θα πετώ κι εγώ
σαν γερανός καλώντας απ’ τα ουράνια
όλους εσάς που έχω αφήσει εδώ.

18. Η μπαλάντα του νεκρού στρατιώτη, Μπέρτολτ Μπρεχτ

https://www.youtube.com/watch?v=a6XLsUswHGY


Στίχοι:

Για πέμπτο Μάη πολεμάει
για ειρήνη κουβέντα καμιά
και ο φανταράκος τα βροντάει
πεθαίνει ηρωικά

Και ο Αυτοκράτωρ οργίζεται
και βγάζει διαταγή
ο θάνατος αναβάλλεται
η νίκη όσο αργεί

Μα ο φαντάρος κείτεται
στον τάφο του δίχως ντροπή
και ξάφνου τον επισκέπτεται
μια επιτροπή

Με φτυάρι και με αγιασμό
ξεθάβουν το νεκρό
του λένε γύρνα στο μέτωπο
και βγάλε το σκασμό

Τον εξετάζει ένας γιατρός
τον βρίσκει λίαν καλώς
κοπάνα μονάχα την κάνει ο νεκρός
γιατί είναι πολύ δειλός

Τον σήκωσαν και φεύγουνε
στην νύχτα τη μαγευτική
ενώ αρμοδίως τους φώτιζε
σελήνη ρομαντική

Το στόμα το σάπιο του βουτούν
σε μαύρο κρασί γλυκό
και δυο νοσοκόμες
του κρατούν μπροστά του
γυμνό θηλυκό
με τύμπανα και ταρατατζούμ
η μπάντα πάει εμπρός
για της πατρίδος το αλαλούμ
παρέλαση κάνει ο νεκρός

Μπροστά του πάει ένας κύριος
με φράκο παχουλός
πολύ του καθήκοντος κύριος
σαν κάθε πολίτη καλός

Σκυλιά ποντίκια και ασβοί
δακρύζουν με πατριωτισμό
στο ύψος των περιστάσεων
στου έθνους τον παλμό

Στο άλλο χωριό τους δέχεται
ο κόσμος με ουρλιαχτά
χλωμό το φεγγάρι κατέρχεται
και το νεκρό χαιρετά

Με ζήτω και με τσουμπαπά
σημαίες και παπά
χορεύει ο νεκρός του σκοτωμού
σαν μεθυσμένη μαϊμού

Μες το μεγάλο τραλαλά
εχάθηκε ο νεκρός
τον βλέπουν μόνο από ψιλά
αστέρι και σταυραϊτός
ξημέρωσε ο ουρανός
τ’ άστρα έχουν χαθεί

Στην μάχη πάλι πάει ο νεκρός
να ξανασκοτωθεί.

19. Άννα μην κλαις, Μπέρτολτ Μπρεχτ

https://www.youtube.com/watch?v=YwbBQqSWLtI


Στίχοι:

Μιλάνε για καιρούς δοξασμένους, και πάλι
(Άννα μην κλαις)

θα γυρέψουμε βερεσέ απ’ τον μπακάλη.

Μιλάνε για του έθνους, ξανά, την τιμή
(Άννα μην κλαις)

στο ντουλάπι δεν έχει ψίχα ψωμί

Μιλάνε για νίκες που το μέλλον θα φέρει
(Άννα μην κλαις)

Εμένα δε με βάζουν στο χέρι.

Ο στρατός ξεκινά
(Άννα μην κλαις)

Σαν γυρίσω ξανά
θ’ ακολουθώ άλλες σημαίες.

Ο στρατός ξεκινά

20. Τι τα θέλουμε τα όπλα

https://www.youtube.com/watch?v=admbTaw8wlE


Στίχοι:

Τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά,
να τα κάνουμε αλέτρια να δουλεύει η αγροτιά!

Τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια τα βαριά

Να τα κάνουμ’ εργαλεία, να δουλεύει η εργατιά!

Τι το θέλουν τον «Αβέρωφ», τι το θέλουν το «Κιλκίς»

Να τα κάνουμε τραχτέρια, να οργώνουμε τη γης!

21. Μαλλιά σγουρά

https://www.youtube.com/watch?v=JAhb-difyXk


Στίχοι:

Μαλλιά σγουρά, μαλλιά κοράκου χρώμα
που ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά
σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα
η δόλια μου καρδιά στενάζει και πονά.

Πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους
τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά
και τα μαλλιά χυτά πάνω στους ώμους
τ' ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά.

Θά 'ρθουν καιροί, καιροί ευτυχισμένοι
σκλάβοι δε θα 'ναι τότε οι λαοί
θα ζούμε τότε πια αδελφωμένοι
σε μια ελεύθερη ειρηνική ζωή.

Εγώ Άη-Στράτη δε φοβάμαι
είναι κι αυτή μια Ελληνική γωνιά
τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν
δε μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά.

22. Κοινοί θνητοί – Σε αυτή τη μηχανή

https://www.youtube.com/watch?v=91pyEdD2UHU


Στίχοι:

"Unos países poseen, en fin, abundantes recursos,
otros no poseen nada.

¿Cuál es el destino de estos?

¿Morirse de hambre?

¿Ser eternamente pobres?

¿Para qué sirve entonces la civilización?

¿Para qué sirve la conciencia del hombre?

¿Para qué sirven las Naciones Unidas?"

"Κάποιες χώρες έχουν άφθονους πόρους
Ενώ άλλοι δεν έχουν τίποτα
Ποια είναι η μοίρα τους;
Να πεθάνουν από την πείνα;
Να υπάρχει για πάντα φτώχεια;
Ποιος είναι τότε ο σκοπός του πολιτισμού;
Γιατί τότε υπάρχει η ανθρώπινη συνείδηση;
Ποιος είναι τότε ο σκοπός του ΟΗΕ;"

Φιντέλ Κάστρο - Απόσπασμα από την ομιλία του στον ΟΗΕ (1979)

Έχει αίμα το Adidas το καινούργιο που φοράω
και το κινητό στη θήκη που στο χέρι μου κρατάω
έχει κόπο και ιδρώτα το πουκάμισο τ' Armani
και κουβάλημα οι σπόροι στου καφέ μου το χαρμάνι

Έχει πόνο και φοβέρες κάθε κουταλιά Nutella
και το δέρμα που χρειάστηκε στης μπάλας μου τη γκέλα
έχει δάκρυα ο κάθε κόμπος που 'χω στο χαλί μου
και το τζόκεϊ που με μαγκιά φοράει η κεφαλή μου

Γιατί όλα όσα είπα, της ζωής μου προϊόντα
μου τ' αφήσαν οι δικοί μου ή τ' αγόρασα από σπόντα
τα δουλέψανε παιδιά που 'ναι γεννημένα δούλοι
μεροφάι μεροδούλι και εμείς παίζουμε κρυφτούλι

Τυνησία και Σουδάν, Μαλαισία, Πακιστάν
και δεκάδες χώρες που τα πιτσιρίκια δεν θα φαν
για να έχω εγώ μπουφάν με υπογραφή της Nike
μπας και δώσει ο Θεός να μου κάνουν κάνα "Like"

Όταν έβγαινα να παίξω στην αλάνα με τη μπάλα
κάποιες οικογένειες δεν είχαν να πάρουν γάλα

Όταν άφηνα χαρταετό στον ουρανό να ανέβει
κάποιοι αφήναν το παιδί τους μοναχό να ζητιανεύει

Όταν μου 'λεγε η γιαγιά μου κάθε βράδυ παραμύθια
σκότωναν αθώες ψυχές, άλλωστε, έτσι από συνήθεια,
όταν μου 'φερνε η νονά μου τη λαμπάδα και παιχνίδια
συνομήλικοί μου ψάχναν την τροφή τους στα σκουπίδια

Όταν έβλεπα μικρός το "Xοντρό και τον Λιγνό"
βάζαν σκλάβους να δουλεύουν στα ορυχεία του Κονγκό
όταν οι γονείς μου μ' είχαν όλο αγκαλιές και χάδια
χαρτομάντηλα πουλούσαν και λουλούδια στα φανάρια

Ό,τι φόρεσα ως τώρα Nike, Puma και Sportex
τα 'χουν φτιάξει δια της βίας στην Ασία, στο Μπαγκλαντές
όσα λόγια και να πω, όσους στίχους και να γράψω,
στράφι θα πάνε κι αυτοί αν τον κόσμο δεν αλλάξω

Σε αυτή την μηχανή, του κόσμου οι λαοί
αντί για λάδι καίνε ανθρώπου αίμα
μα αλλάζουν οι καιροί και θα 'ρθει η στιγμή
κι ο δούλος θα 'ναι αυτός που βάζει στέμμα

Όταν έπαιζα μικρός με το πρώτο το Nintendo
στην Ινδία οι ανήλικοι κουβάλαγαν τσιμέντο
όταν έφτιαχνα το δέντρο με φωτάκια και στολίδια
τα παιδιά στη Βραζιλία ψάχναν μέσα στα σκουπίδια

Όταν έκανα ποδήλατο στο δρόμο τα απογεύματα
συνομήλικους στην Κίνα τους σκοτώναν για μοσχεύματα
κοκκίνιζα σαν κοίταζα της τάξης τα κορίτσια
ενώ στην Ινδονησία τα πουλούσανε για βίτσια

Όταν έβλεπα τον Αλαντίν στην Disney με το τζίνι
τα αδέλφια μου γαζώνανε κάτω στη Παλαιστίνη
μα σε ευχαριστώ Θεέ, που 'χω και έναν ΟΗΕ
και να ενδιαφερθώ γι' αυτά δεν χρειάστηκε ποτέ

Να είναι καλά και το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες
της θρησκείας το αδερφάτο, μ' όλες τις παιδεραστίες
μα όμως πάνω από όλα τα άλλα, στου μεγάρου μας τη σάλα
δεν θα είχες την κουτάλα, αν δεν ήσουν καπιτάλα

Και το σύστημα ρολόι που ρυθμίστηκε να τρώει
την εργατική την τάξη που όλα αυτή τα έχει παράξει
μα άντε να το καταλάβει και μετά ποιος θα προλάβει
απ' το κύμα να γλυτώσει και πανί να ανασηκώσει

Στο σχολείο ως αριστούχος να κρατάω τη σημαία
ήμουν από άλλη χώρα και δεν μ' έκανες παρέα
με έχεις σκοτώσει στο Ιράκ, στο Βιετνάμ, στη Παλαιστίνη
εγώ αγέννητο μωρό και δεν είχα καν ευθύνη

Μου έχεις βγάλει τα όργανα μου, μπας και πάρεις τα λεφτά σου
για να ζήσουν παραπάνω λίγο τα αφεντικά σου
με είχες σκλάβο στο παζάρι και με πούλαγες, φαντάσου
θα γυρίσει ο τροχός και θα 'ρθει και η σειρά σου
μέσα σ' αυτήν την μηχανή αν ενωθούμε όλοι μαζί
και χαράξουμε αντίθετη πορεία στο γρανάζι
ένα θα γίνω εγώ και εσύ και θα έρθει εκείνη η στιγμή
όπου αλλάζουν οι καιροί και σίγουρα θα τους πειράζει

Αρκεί σε αυτή την μηχανή, όλου του κόσμου οι λαοί
αν σταματήσουμε για πάρτη τους άλλο να χύνουμε αίμα
και θα έρθει εκείνη η στιγμή που η φωνή μας θα ακουστεί
κι ο δούλος μόνος νικητής στην κεφαλή θα βάζει στέμμα

Σε αυτή την μηχανή, του κόσμου οι λαοί
αντί για λάδι καίνε ανθρώπου αίμα
μα αλλάζουν οι καιροί και θα 'ρθει η στιγμή
κι ο δούλος θα 'ναι αυτός που βάζει στέμμα

23. Κοινοί θνητοί – Αφιερωμένο

https://www.youtube.com/watch?v=rJiOacPFOjA


Στίχοι:

Στο beat που έγραψες Αντώνη θα ραπάρω
και θα χαρίσω το τραγούδι όπου γουστάρω

Τίτλο και νόημα δεν έψαξα για να βρω

Μια ρήμα κόκκινη πάνω σε φόντο μαύρο.

Συναίσθημα παράξενο αλλά καθόλου ξένο

Να ζω την ίδια ώρα που πεθαίνω,

Μη με παρεξηγείς για ό, τι δεις γραμμένο

Σε όσους μου έρχεται, δώσ' το αφιερωμένο

Σ' αυτούς που αλήθεια γεννηθήκαν πριν πεθάνουν

Στους πιτσιρικάδες που δε θέλουνε ποτέ να χάνουν,

Στους τρελούς και ανισόρροπους της κάθε γειτονιάς,

Στο φευγάτο που τον ψάχνει ο φονιάς.

Στον ποιητή που ήταν πάντοτε στιχάκι,

Στον κακό το μαθητή που όμως δεν έγραφε σκονάκι,

Σ' όσους δε κάρφωσαν και σε όσους καρφωθήκαν,

Σ' όσους παίξαν στη φωτιά και δεν καήκαν.

Σ' όσους ξυπνήσαν απ' τον ύπνο του δικαίου,

Και δε τρόμαξαν θανάσιμα τους άλλους υπνοβάτες,

Μα τους βγάλαν τις γραβάτες που χαν φίδια στο λαιμό,

Φορεμένες από κάποιο αφεντικό.

Σ' όλα τα αδέρφια και σε όλα τα αλάνια

Που βρεθήκαν λαβωμένα απ' τα κράτικά τους γκάνια.

Και για σας χιλιοακουσμένοι Αλέξη και Μιχάλη,

Τα ονόματα σας σφαίρες στους λαού μας τη σκανδάλη!

Στο beat που έγραψες Αντώνη θα ραπάρω

και θα χαρίσω το τραγούδι όπου γουστάρω

Τίτλο και νόημα δεν έψαξα για να βρω

Μια ρήμα κόκκινη πάνω σε φόντο μαύρο.

Συναίσθημα παράξενο αλλά καθόλου ξένο

Να ζω την ίδια ώρα που πεθαίνω,

Μη με παρεξηγείς για ότι δεις γραμμένο

Σε όσους μου 'ρχεται δώστο αφιερωμένο.

Στους Αφροαμερικανούς μπλουζίστες απ' την Ορλεάνη,

Στους ρεμπέτες, Βαμβακάρη και Τσιτσάνη

Στο τραγούδι που έγινε σφυρί να σπάσει η αλυσίδα

Και στην επανάσταση που κρύβει αυτή η χιλιετηρίδα.

Στα παιδιά που ψάχνουν λέμβο στο Αιγαίο,

Κόντρα σ' όλους τους ανέμους από Αμερική κι Ευρώπη,

Και σ' αυτούς που απλώσαν χέρι να σωθούν οι ανθρώποι,

Που δεν ήτανε ρουφιάνοι κερδοσκόποι.

Στη παγκόσμια συνείδηση που δε λέει ν' αλλάξει

Και το άρρωστο μυαλό της να πετάξει

Στην ελπίδα πως μια μέρα θα 'χουν όλοι τους κινήσει,

Και η πλάση μονομιάς θα κοκκινήσει.

Σ' όσους πονάνε απ' τα εγκλήματα του αγκυλωτού σταυρού,

Του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο κηνύγι θησαυρού,

Σ' όσους έδωσαν χαμόγελο απέναντι στην κάνη,

Στο Φορτίνο το Σαμάνο και το Νίκο Μπελογιάννη.

Στο beat που έγραψες Αντώνη θα ραπάρω

και θα χαρίσω το τραγούδι όπου γουστάρω

Τίτλο και νόημα δεν έψαξα για να βρω

Μια ρήμα κόκκινη πάνω σε φόντο μαύρο.

Συναίσθημα παράξενο αλλά καθόλου ξένο

Να ζω την ίδια ώρα που πεθαίνω,

Μη με παρεξηγείς για ότι δεις γραμμένο

Σε όσους μου 'ρχεται δώστο αφιερωμένο.

"Τους έχει κερδίσει με το αίμα του και με τα όπλα του."

"Κυρίως με τα όπλα του."

"Κυρίως με το αίμα του."

"Κυρίως με το αίμα του."

24. Silvia Perez Cruz – Gallo rojo, gallo negro (ισπανικός εμφύλιος)

https://www.youtube.com/watch?v=k7KmM8cwiZM

Ελληνική εκδοχή

Αϊ γαρούφαλλό μου (Εις μνημόσυνον)

https://www.youtube.com/watch?v=d8CIDo_oCDY


Στίχοι:

Βγήκαν λάμιες στο ποτάμι
σύννεφο έβαλαν γιορντάνι
κι άντρας ζωνει τ’ άρματά του
πάει ταμένος του θανάτου

Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη

άι… γαρούφαλλό μου…
άι… γαρούφαλλό μου…

Άλογο φαρί καβάλα
δράκοι του’στησαν κρεμάλα
μπρος στο μαρμαρένιο αλώνι
στέκει και το πεταλώνει

Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν’ αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει

άι…γαρούφαλλό μου…
άι…γαρούφαλλό μου…

και στην άκρη, στο ποτάμι
μια φλογέρα, ένα καλάμι
κάνει τον καημό φλογέρα
το παράπονό του αέρα

Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη

άι…γαρούφαλλό μου…
άι…γαρούφαλλό μου…

Ποιος πονεί και ποιος το θέλει
του ανέμου οι Αρχαγγέλοι
του καπνού `ναι και τ’ ανέμου
δεν το βάσταξα ποτέ μου

Ανέμη να γυρίσει
παραμύθι ν’ αρχινήσει
μαύρο κρασί να πιούμε
το φεγγάρι έχει μεθύσει

άι…γαρούφαλλό μου…

άι…γαρούφαλλό μου…

Του Χάρου ειν το πανηγύρι
το χορό νεκρός να σύρει
τ’ άστρα μες στο παραγάδι
και τον ήλιο στο σημάδι

Και ποιος θα σου κρατήσει
άσπρο στο χορό μαντήλι
μαγιάπριλο του κόσμου
πίκρα περπατάει στα χείλη

άι… γαρούφαλλό μου…
άι… γαρούφαλλό μου…

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: