ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ | O αγώνας των φτωχών αγροτών

0

Σύντροφοι από τον Εκουαδόρ δημοσίευσαν αρκετές ανακοινώσεις στις αρχές Αυγούστου σχετικά με τον αγώνα των μαζών σε αυτό το καταπιεσμένο έθνος. Δεδομένου ότι είναι μια ημι-φεουδαρχική και ημι-αποικιακή χώρα στην οποία η κύρια δύναμη της δημοκρατικής επανάστασης είναι οι φτωχοί αγρότες, ο αγώνας των αγροτών για τη γη τους είναι επίσης ένας από τους κύριους αγώνες.

Σε μια ανακοίνωση της 10ης Αυγούστου, οι σύντροφοι εξηγούν την κατάσταση της χειρωνακτικής εξόρυξης. Οι 4600 άνθρωποι που εργάζονται εκεί είναι το 65% των αγροτών που είναι αναγκασμένοι να δουλέψουν σε αυτό το έργο αντί για τα μικρά χωράφια τους. "Προϋπόθεση" για αυτό το εξορυκτικό έργο είναι ότι η γη θα αρπαχθεί από τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες, όπως για παράδειγμα στις επαρχίες El Carchi, Esmeraldas και Imbabura στο βόρειο Ισημερινό, όπου αναζητείται ο χρυσός. Η όλη κατάσταση στηρίζεται στην παρουσία παραστρατιωτικών ομάδων, που συχνά έχουν συνδέσεις με την αστυνομία ή το στρατό, που καταπιέζουν τους ανθρώπους. Οι σύντροφοι δηλώνουν: Η εξέγερση είναι δικαιολογημένη! Δεν υπάρχει πλέον γη για τις διεθνής εταιρείες εξόρυξης, για γαιοκτήμονες και παραστρατιωτικούς! Η γη στους φτωχούς αγρότες!

Μια άλλη ανακοίνωση αφορά την κυβέρνηση Moreno, η οποία έχει πληγεί σοβαρά από ένα τεράστιο οικονομικό έλλειμμα, την αδιάκοπη αύξηση της ανεργίας, τη βία στους δρόμους και τις φυλακές, τη διαφθορά, την αδυναμία πληρωμής για τους δημόσιους υπαλλήλους - και μάλιστα υπέστη ηθική πτώχευση. Σε πρόσφατη δήλωσή του ο Πρόεδρος εκθειάζει την παιδική εργασία, στο όνομα της επιχειρηματικότητας, που σημαίνει ότι οποιοσδήποτε άνεργος ή υποαπασχολούμενος θα σταθεί στους δρόμους και θα πουλήσει οτιδήποτε είναι δυνατό.

Η κυβέρνηση Moreno ενώ έχουν χρέη ύψους άνω των 4.500 εκατομμυρίων δολαρίων μεγάλοι επιχειρηματίες εισαγάγει έναν "φόρο αλληλεγγύης" για το λαό του Εκουαδόρ ώστε να πληρωθούν οι για μήνες απλήρωτοι δημόσιοι υπαλλήλοι. Παίρνει τα χρήματα από τις τσέπες των μαζών, τις χιλιάδες εργαζόμενους που έχει αφήσει στην ανεργία.

Οι σύντροφοι εξηγούν: Οι μάζες κάνουν ιστορία, χρειάζονται τη σωστή ιδεολογική ηγεσία, δηλαδή τον μαρξισμό-λενινισμό-μαοϊσμό, τη σκέψη του Γκονζάλο. Για τα παιδιά στους δρόμους, για τους ανέργους, για τους ανθρώπους χωρίς σύνταξη, για τους άστεγους: Η εξέγερση είναι δικαιολογημένη!

Οι σύντροφοι γράφουν για τους πρόσφατους μαζικούς αγώνες στον Εκουαδόρ, όπου χωρίς αμφιβολία οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν δείξει τη μεγαλύτερη κινητοποίηση και αγωνιστικότητα στη χώρα. Οι σύντροφοι δηλώνουν ότι οι οπορτουνιστές της λεγόμενης Εθνικής Πολιτικής Συνέλευσης δεν ακολουθούνται από κανέναν εκτός από ομάδες του προηγούμενου προέδρου. Αυτοί οι οπορτουνιστές δεν είναι καν σοσιαλδημοκράτες, και με τη σειρά τους, όταν κυβερνούσαν, ποινικοποίησαν τις οργανώσεις και τις κινητοποιήσεις των ανθρώπων. Οι οπορτουνιστές δεν θέλουν παρά να τραβήξουν τις μάζες σε γραφειοκρατικό δρόμο.

Οι σύντροφοι δείχνουν ότι οι οργανώσεις στο Εκουαδόρ, που απομακρύνονται από τη γραφειοκρατική πορεία κινητοποιήσεων και αγώνων, συμμαχούν για το τέλος της πείνας και του κατασταλτικού καθεστώτος του Moreno, όπως στο Μέτωπο για την Προάσπιση των Εργαζομένων στην Imbabura, στο Μέτωπο για την υπεράσπιση των αγώνων του λαού του Ισημερινού.

βασισμένο σε δημοσίευμα στην ιστοσελίδα Dem Volke dienen. Η αναδημοσίευση γίνεται για να αναδειχθεί και η άλλη Λατινική Αμερική, αυτή των αγώνων του λαών αλλά και αυτών που δεν ...γοητεύονται από κυβερνητικού τύπου "λύσεις", χωρίς να είναι απαραίτητη η πλήρη συμφωνία με όσα γράφονται.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Η αμερικανοϊρανική κρίση και τα διακυβεύματά της

0

Είναι γνωστό πως η ένταση μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ κλιμακώθηκε από την πλήρη εφαρμογή των αμερικανικών κυρώσεων στις ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου, που ενεργοποιήθηκε τον περασμένο Μάιο. Τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε σοβαρές εντάσεις (αλλά και «περίεργα» επεισόδια) στον ιδιότυπο «πόλεμο νεύρων» μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν, με τις προκλήσεις να επεκτείνονται από το Ορμούζ μέχρι το Γιβραλτάρ, εμπλέκοντας και άλλους παράγοντες.

Την Παρασκευή 19 Ιουλίου η κρίση στον Περσικό Κόλπο οδηγήθηκε σε κορύφωση όταν το Ιράν πραγματοποίησε στα Στενά του Ορμούζ κατάσχεση των δεξαμενόπλοιων Stena Impero και Mesdar, και τα δύο υπό βρετανική σημαία, οδηγώντας τα σε ιρανικά λιμάνια. Το δεύτερο πλοίο, Mesdar, για αδιευκρίνιστους λόγους απελευθερώθηκε. Σύμφωνα με τις ιρανικές αρχές, η εξέλιξη αυτή οφειλόταν στο ότι το σκάφος «παραβίασε» τους «κανόνες της διεθνούς ναυσιπλοΐας». Το Ιράν ισχυρίζεται ότι το Stena Impero «μπήκε στα Στενά του Ορμούζ από την έξοδο και δεν ανταποκρίθηκε στα προειδοποιητικά μηνύματα».

Τα δυτικά ΜΜΕ μίλησαν για ιρανικά αντίποινα για την κατάσχεση του ιρανικού υπέρ- δεξαμενόπλοιου Grace 1 στο Γιβραλτάρ, από τις βρετανικές ειδικές δυνάμεις, στις 4 Ιουλίου για το οποίο το Γιβραλτάρ ήρε τη διαταγή κράτησης του σκάφους προχθές Πέμπτη, αλλά την κατάσταση όσον αφορά το πλοίο περιέπλεξε η έκδοση αμερικανικού «εντάλματος σύλληψης» του πλοίου, μια προσπάθεια της ύστατης ώρας για να παραμείνει το τάνκερ ακινητοποιημένο.

Στην περίπτωση αυτή, το Λονδίνο, με την στήριξη Γαλλίας και Γερμανίας, θεώρησε «νόμιμη την κατάσχεση του πετρελαιοφόρου με προορισμό τη Συρία», μετά από υποψίες ότι παραβίαζε τις κυρώσεις κατά της Συρίας. Η Βρετανία (εν μέσω διεργασιών για νέα κυβέρνηση και ουσιαστικά εκτός ΕΕ) δικαιολογεί την ενέργειά της με βάση το εμπάργκο πετρελαίου που επέβαλε η ΕΕ προς το καθεστώς Άσαντ στη Συρία.

Ενδιαφέρον αποκτά η εμπλοκή της Βρετανίας, η οποία διένυε πολιτικά μια κρίσιμη μεταβατική φάση. Είναι σαν να ήθελαν κάποια βρετανικά κέντρα να διαμορφώσουν τετελεσμένα! Η Βρετανία θεωρείται βασικό μέλος της ομάδας των «τριών μεγάλων» της ΕΕ που διαπραγματεύθηκαν, και μέχρι σήμερα υπερασπίζονται, τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης. Ο τότε Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Χαντ, συναντήθηκε, αμέσως μετά το επεισόδιο, με τον Γάλλο και τον Γερμανό ομόλογό του, και συμφώνησαν ότι «η ασφάλεια της διέλευσης των πλοίων από τα Στενά του Ορμούζ είναι απόλυτη προτεραιότητα για τις ευρωπαϊκές χώρες», αλλά, ταυτόχρονα, πρέπει «να αποφευχθεί κάθε πιθανή κλιμάκωση» στην περιοχή. Τελικά, και η Βουλή των Κοινοτήτων αποφάσισε μέτρα προστασίας των πλοίων στα Στενά του Ορμούζ, αλλά όχι και κυρώσεις εναντίον του Ιράν ως αντίδραση στη κατάσχεση του δεξαμενόπλοιου Stena Impero, σε συνδυασμό με το αίτημα για απελευθέρωση του πλοίου και του πληρώματος.

Το πιο ενδιαφέρον, ωστόσο, αφορά την πρόταση για μια νέα αποστολή θαλάσσιων περιπολιών, υπό ευρωπαϊκή και όχι αμερικανική ηγεσία, που θα επιβλέπει στην περιοχή των Στενών του Ορμούζ για την ασφαλή διέλευση των πλοίων. Η αποστολή, όπως δήλωσε ο Χαντ, δεν θα είναι μέρος της τακτικής «μεγίστης πίεσης» των ΗΠΑ, διότι το Λονδίνο επιθυμεί τη διατήρηση της διεθνούς συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ.

Βέβαια, από την όλη ιστορία δεν έλειψαν και ιστορίες με «κατασκόπους». Πολλά βρετανικά ΜΜΕ βλέπουν παρέμβαση της Ρωσίας. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, η Ρωσία διαθέτει την τεχνολογία για ψεύτικο GPS, που θα μπορούσε να ανακατευθύνει το δεξαμενόπλοιο στα χωρικά του ύδατα του Ιράν!

Είναι γεγονός πως οι Ευρωπαίοι πασχίζουν να σώσουν την συμφωνία με το Ιράν και παρότι ο Ροχανί πιέζει τις ευρωπαϊκές χώρες να κρατήσουν την συμφωνία ενεργή, μέχρι στιγμής δεν έγινε κατορθωτό να στηθεί μηχανισμός που θα διαφυλάσσει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών χωρών από τις αμερικανικές κυρώσεις. Επιπλέον, Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο δείχνουν να προσεγγίζουν διαφορετικά την ιρανική κρίση, με την Βρετανία να παλαντζάρει πιο έντονα στις αμερικανικές θέσεις. Γενικότερα η Ευρώπη αποδεικνύεται ασπόνδυλη και υπερβολικά αδύναμη, όχι για να άρει αλλά για να μετριάσει τις επιπτώσεις των κυρώσεων των ΗΠΑ, τηρώντας τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο του JCPOA.

Εκείνο που αποτελεί αίνιγμα είναι το τι θέλουν οι ΗΠΑ. Σίγουρα η πρόσφατη επιλογή του γερουσιαστή Ραντ Πολ από τον Τραμπ, αντιπάλου της στρατιωτικής επεμβατικής εξωτερικής πολιτικής, ο οποίος έχει προθυμοποιηθεί να λειτουργήσει ως άτυπος συνομιλητής από αμερικανικής πλευράς με το Ιράν, γεννά νέα ερωτηματικά.

Η στρατηγική του Τραμπ για το Ιράν προσδιορίζεται ως άσκηση «μέγιστης πίεσης», με στόχο να αναγκαστεί σε μία διαπραγμάτευση, η οποία, πέραν του πυρηνικού του προγράμματος, (για το οποίο το πυρηνικό παρατηρητήριο του ΟΗΕ, ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (IAEA), με 15 εκθέσεις επιβεβαιώνει την πλήρη συμμόρφωση του Ιράν με τους όρους και τις προϋποθέσεις του JCPOA), βασικά περιλαμβάνει την περιφερειακή του συμπεριφορά (δηλ. τη στήριξη στον Άσαντ, τη λιβανική Χεζμπολλάχ, τους Χούθι της Υεμένης και τις σιιτικές πολιτοφυλακές του Ιράκ). Ωστόσο, η δυνατότητα του Ιράν για «ασύμμετρη απάντηση» δείχνει να βραχυκυκλώνει τους αμερικάνικους σχεδιασμούς. Το Ιράν διαθέτει ανεπτυγμένες υποδομές (συμπεριλαμβανομένης της εγχώριας εξοπλιστικής βιομηχανίας), μεγαλύτερη πολιτική και κρατική συνοχή και γενικότερα αποτελεί σημαντικό «γεωπολιτικό μέγεθος» στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Η Τεχεράνη -και στο βαθμό που οι αμερικάνικες πιέσεις ξεπεράσουν κάποια όρια- μπορεί να απειλήσει με το πλεονέκτημα που της δίνει η δυνατότητα αποκλεισμού του Ορμούζ, μεταφέροντας την πίεση και σε τρίτα μέρη. Σε αντίθεση με άλλους στόχους της αμερικανικής πολιτικής, ο στόχος της «αλλαγής καθεστώτος», (που αποτελεί και τον διακαή πόθο του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας), θεωρείται και ο δυσκολότερος, πράγμα που με τη σειρά του καθιστά την αντίσταση του ιρανικού καθεστώτος στις έξωθεν πιέσεις σημαντικά αποτελεσματική.

Πάντως, όπως παρατηρείται, οι ιρανικές «απαντήσεις» στις προκλήσεις των ΗΠΑ (με τη διακριτική στήριξη Ρωσίας, Κίνας αλλά και ΕΕ) δεν είναι άσχετες με την προσπάθεια των Αμερικάνων να συγκροτήσουν «συμμαχία των προθύμων» από κράτη της περιοχής, για τη δημιουργία ναυτικής δύναμης, με πρόσχημα την προστασία της ναυσιπλοΐας στον Περσικό Κόλπο. Ωστόσο, το ριψοκίνδυνο, αλλά και το μη ρεαλιστικό του όλου εγχειρήματος έχει μέχρι στιγμής οδηγήσει σε έλλειψη τέτοιων προθύμων. Αυτό το επιβεβαιώνουν διάφορες πληροφορίες ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εμφανίζονται έτοιμα να σπάσουν το μέτωπο των σουνιτικών μοναρχιών εναντίον της Τεχεράνης, παίρνοντας πολύ σοβαρά την απειλή του Ιράν ότι κάθε στρατιωτικό πλήγμα εναντίον του, ακόμη και περιορισμένο, θα απαντηθεί μαζικά, με στοχοποίηση όχι μόνο των αμερικανικών δυνάμεων, αλλά και των χωρών στη νότια ακτή του Περσικού Κόλπου, που θα αποτελέσουν, άλλωστε, και το ορμητήριό τους.

Η περιοχή του Κόλπου, και γενικότερα της Μ. Ανατολής, βρίσκεται στο επίκεντρο μεγάλου και μόνιμου γεωπολιτικού ενδιαφέροντος για όλους τους ιμπεριαλιστές, καθιστώντας την πεδίο άγριων ανταγωνισμών με μακρύ χρονικό ορίζοντα, ανεξάρτητα από την έκβαση των σημερινών διακυμάνσεων της αμερικανικής τακτικής.

ΧΒ - Προλεταριακή Σημαία

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Captain Propaganda

0

Πολύ δημοφιλείς σε πολλά εκατομμύρια θεατών είναι οι ταινίες με υπερήρωες, το ενδιαφέρον για τις οποίες έχει επανέλθει την τελευταία δεκαετία· παρ'όλο που λίγο ως πολύ, και οι ταινίες και τα αντίστοιχα κόμιξ ήταν βασικό παρακλάδι της αμερικανικής μαζικής κουλτούρας εδώ και πολλές δεκαετίες. Έχει λοιπόν κάθε λόγο η κινηματογραφική βιομηχανία του Hollywood να περνάει μέσα από αυτές την πιο σκληρή της προπαγάνδα. Ενώ αντίστροφα για να το καταφέρει πρέπει να δημιουργεί blockbuster ταινίες (δηλαδή υψηλού προϋπολογισμού και θεαματικότητας) ώστε να φτάνουν εύκολα στο ευρύ κοινό και με τρόπο ...λεπτό τα έργα και τα μηνύματά τους.

Ένα από τα συνηθέστερα μοτίβα που εμφανίζονται σε αυτές τις ταινίες, είναι τα λεγόμενα ηθικά απόλυτα. Πρόκειται για ένα μοτίβο με μακραίωνη ιστορία στη λογοτεχνία, συσχετιζόμενο με τη θρησκευτική αντίληψη περί καλού και κακού, κάτι που άρχισε σιγά-σιγά να εκλείπει από το 19ο αιώνα και έπειτα. Μιλάμε δηλαδή για την περίπτωση που υπάρχει ο πρωταγωνιστής και ο ανταγωνιστής, ο πρώτος είναι ο απόλυτα καλός και ο δεύτερος ο απόλυτα κακός. Στις ταινίες τέτοιου τύπου υπάρχει η εξής αντίθεση: από τη μία μεριά έχουμε τους υπερήρωες που προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο από αυτούς που βρίσκονται στην άλλη μεριά, όσοι δηλαδή επιδιώκουν να τον καταστρέψουν ...αλλάζοντάς τον. Κι ενώ σίγουρα το μοτίβο αυτό στο σύγχρονο mainstream κινηματογράφο παρεκκλίνει κάπως, καθώς βλέπουμε ήρωες με ηθικά γκρίζες ζώνες, σκοτεινές πλευρές των εαυτών τους κλπ, η ουσία ότι υπάρχει ο “καλός” και ο “κακός” παραμένει στα βασικά ζητήματα.

Ποια είναι όμως η σημασία όλων των παραπάνω; Επί της ουσίας το καλλιτεχνικό θέμα των υπερηρώων θέλει να παρουσιάσει μια αλήθεια (για το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα) πως όσοι θέλουν να αλλάξουν το κοινωνικό γίγνεσθαι ή να ανατρέψουν τις δοσμένες σχέσεις εξουσίας είναι σατανικοί και παρανοϊκοί που εις βάθος θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο επιβάλλοντας μια δυστοπία. Αντιθέτως όσοι υπερασπίζονται την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων αποτελούν ήρωες προς όφελος όλης της ανθρωπότητας. Σίγουρα, βέβαια, κατά κύριο λόγο οι προτεινόμενες αλλαγές των κακών των ταινιών δεν είναι και οι πιο ...ελκυστικές· όπως για παράδειγμα ο αφανισμός της μισής ανθρωπότητας, ενδεχόμενος έλεγχος της και άλλα σχετικά. Όμως η ίδια η ιστορία των ταινιών υπερηρώων και ακόμη παλιότερα των κόμιξ που γέννησαν αυτούς τους χαρακτήρες δεν είναι διόλου αθώα ως προς τον πραγματικό στόχο που κρύβεται πίσω από την δαιμονοποίηση όσων παλεύουν για την κοινωνική αλλαγή.

Ήδη από τη δεκαετία του '40 κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο έχουμε μεταξύ άλλων τον Captain America (και μόνο το όνομα προϊδεάζει) που πολεμούσε εναντίον των Ναζί του Χίτλερ και τον Σούπερμαν με την αντι-ιαπωνική προπαγάνδα, -ήρωες της Marvel και της D.C. αντίστοιχα. Κι αν βέβαια αυτά θυμίζουν σε κάποιους το παραπάνω σχόλιο για τους απόλυτα κακούς βλέποντας το Χίτλερ στο πρόσωπό τους, τότε χρειάζονται μερικά ακόμη σχόλια για το τι συνέβαινε έξω από τη σφαίρα του φανταστικού. Αυτό που δε φανερώνει ποτέ η κυρίαρχη προπαγάνδα, είναι το γεγονός ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες της Δύσης στήριζαν το όραμα του Χίτλερ. Και βέβαια οι Ναζί δεν ήταν απλά παρανοϊκές καρικατούρες ανθρώπων, αλλά η πιο ακραία έκφανση του ιμπεριαλισμού και συγκεκριμένα του γερμανικού. Άλλωστε εκτός από τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου οράματος από τις εταιρείες, οι ΗΠΑ χρεώνονται και την ευθύνη της καθυστέρησης της συμμετοχής τους στον Πόλεμο, αφού μέσα στα σχέδια της ναζιστικής Γερμανίας και στους κρυφούς(;) πόθους των υπόλοιπων ιμπεριαλιστών ήταν η κατάπνιξη της Σοβιετικής Ένωσης. Και αυτά τα σχέδια δεν έλειπαν ούτε από τα κόμιξ, αφού μετά τη λήξη του Πολέμου, οι υπερήρωες έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στις κόντρες του Ψυχρού Πολέμου και του Βιετνάμ (όπως συνέβη με τους Watchmen της D.C.). Ποιος είναι λοιπόν ο πραγματικός εχθρός; Μα φυσικά η ανατροπή της άρχουσας τάξης. Και η ναζιστική Γερμανία όχι μόνο επειδή χρηματοδοτήθηκε από τη Δύση αλλά και επειδή διεύρυνε τις βλέψεις της άρχουσας τάξης, δεν μπορεί να αποτελεί η ίδια την πραγματική αναλογία με τους κακούς που υπάρχουν στις ιστορίες με υπερήρωες. Άρα ο πραγματικά σατανικός και παρανοϊκός κακός των ταινιών και κόμιξ δεν είναι άλλος από τους κοινωνικούς αγώνες για ανατροπή του συστήματος. Αυτού δηλαδή που υπερασπίζονται οι πρωταγωνιστές, μιας και η συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκει στους εκατομμυριούχους ή στα στρατιωτικά στελέχη του κράτους.

Και μιας και αναφερθήκαμε στο στρατό, η πρόσφατη ταινία της Marvel, με τον σχεδόν ομώνυμο τίτλο Captain Marvel έκανε πραγματική αίσθηση σε διάφορους σχολιαστές και φίλους των αντίστοιχων ταινιών. Ο λόγος ήταν ο πρωταγωνιστικός ρόλος του στρατού και η προπαγάνδα που τον θέλει ειρηνευτική δύναμη, δύναμη “καλού”. Αυτό μπορεί να συσχετιστεί με δύο πραγματικά δεδομένα. Το πρώτο είναι η καμπάνια της αμερικανικής αεροπορίας που καλεί τις γυναίκες σε στράτευση (αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η Captain Marvel είναι γυναίκα), ενώ το δεύτερο και κυριότερο είναι η κρίσιμη περίοδος που εμφανίζονται ταινίες που εκθειάζουν το ΝΑΤΟϊκό στρατό. Πρόκειται για περίοδο επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ σε Μέση Ανατολή, Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο που πρέπει όχι μόνο να αποδειχτεί ακόμη και καλλιτεχνικά το αξιόμαχο του στρατού αυτού, αλλά και ο δήθεν ειρηνευτικός χαρακτήρας των επιχειρήσεών του.

Από τα κόμιξ του '40 στην αναβίωση των υπερηρώων ειδικά την τελευταία δεκαετία, δεν υπάρχει πραγματικά μεγάλη διαφορά στην προπαγανδιστική τους χρήση. Είναι ίσως από τα μαζικότερης απεύθυνσης έργα τέχνης που είναι στρατευμένα με το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα και αποτέλεσαν και αποτελούν ένα σχόλιο για τις κατά καιρούς τακτικές και στρατηγικές επιλογές του συστήματος. Πάντα, λοιπόν, τιμούν με σεβασμό το ρόλο τους, που δεν είναι άλλος από την ανάδειξη πως όσοι υπερασπίζονται το σύστημα είναι οι καλοί, ενώ οι πολέμιοί του είναι οι κακοί, ενώ φροντίζουν σε κάθε περίπτωση να ξεπλύνουν το βρώμικο ρόλο του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

*Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα Προλεταριακή Σημαία του Σαββάτου, 27/7/2019

https://kallitechnistis.blogspot.com/
 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ | Sleepless Beauty Festival ή είναι η μπατζίνα και ο καπουτσίνο εναλλακτική;

0

Sleepless Beauty Festival. Ένα “εναλλακτικό φεστιβάλ” (έτσι αυτοπροβάλλεται) που όπως διαβάζουμε στο πρόγραμμά του, ανάμεσα σε συναυλίες, πεζοπορίες, αγώνες μπάσκετ κ.ά. περιλαμβάνει και διαγωνισμό πίτας μπατζίνας, διαγωνισμό φρέντο καπουτσίνο καθώς και διαγωνισμό για τον πιο γρήγορο σερβιτόρο!
Στα πολλά πανηγύρια, γιορτές και ανταμώματα του δεκαπενταύγουστου, μας προέκυψε εσχάτως και

Δεν ξέρουμε από πότε η μπατζίνα, ο καπουτσίνο και ο γρήγορος σερβιτόρος θεωρούνται “εναλλακτική”… Αλλά από κάτι τέτοια “εναλλακτικά φεστιβάλ” που σερβίρουν τη ρηχότητα του lifestyle, τη γκλαμουριά του τίποτα και διάφορες αμερικανιές με το περιτύλιγμα του “εναλλακτικού”, χίλιες φορές προτιμότερα τα παραδοσιακά λαϊκά πανηγύρια με γίδα βραστή και πλιγούρι.

Εκεί τουλάχιστον δεν μας πλασάρουν τον… barista και τον… γρήγορο σερβιτόρο (!) ούτε σαν “εναλλακτική” ούτε σαν πρότυπο για τη νέα γενιά…

Χίλιες φορές να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε σε λαϊκές γιορτές και παραδοσιακά πανηγύρια που προάγουν τη συλλογικότητα και τον κοινοτισμό παρά “εναλλακτικές” φαεινές που στήνονται με κριτήριο το κέρδος και το promotion επιχειρηματικών συμφερόντων.

Και αν Αγοραστός, Τσιάκος και λοιποί χορηγοί του Sleepless Beauty Festival θέλουν να προβάλλουν αυτά τα φιλελέ πρότυπα, αν η προοπτική που έχουν να προσφέρουν στο λαό και τη νέα γενιά είναι αυτή του barista και του σερβιτόρου (έχουμε άλλωστε και τη “βαριά βιομηχανία” του τουρισμού - τρομάρα μας…) υπάρχει και η άλλη εναλλακτική.

Αυτή που προτάσσει το συλλογικό, τη λαϊκή αυτενέργεια, τη προοδευτική πολιτιστική αναζήτηση και δημιουργία απέναντι στον καταναλωτισμό, το lifestyle και στα τυποποιημένα MADE IN USA πολιτιστικά πρότυπα και μοντέλα. Η εναλλακτική του συλλογικού αγώνα και της διεκδίκησης για όλα όσα μας στερούν, για όλα όσα μας ανήκουν. Για μια ζωή στο ύψος των ονείρων μας. Η μόνη πραγματική εναλλακτική!

ΣΚ - http://aristerastikarditsa.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Κατάρρευση της INF - νέα κούρσα πυρηνικών ανταγωνισμών - Οι λαοί του κόσμου σε κίνδυνο!

0

Στις 2 Αυγούστου επισημοποιήθηκε η κατάρρευση της συμφωνίας INF με την αποχώρηση των ΗΠΑ από αυτή και την άμεση και σφοδρή αντίδραση από τη Ρωσία αλλά και την Κίνα που έσπευσαν να προειδοποιήσουν ότι θα απαντήσουν ανάλογα στην αμερικάνικη απόφαση. Η κατάρρευση αυτή της συμφωνίας δεν ήταν κεραυνός σε αίθριο ουρανό καθώς ήδη από τον περασμένο Οκτώβρη είχε ανακοινωθεί η αμερικάνικη πρόθεση και το από το Φεβρουάριο έτρεχε η εξάμηνη προθεσμία για την έναρξη της αποχώρησης από τη συμφωνία όπως ψηφίστηκε στο αμερικάνικο Κογκρέσο.

Υπήρχε βέβαια το ερώτημα για το αν η διοίκηση Τραμπ εκβίαζε ή αν πράγματι στόχευε στην υλοποίηση αυτής της απόφασης. Ερώτημα το οποίο σε κάθε περίπτωση απαντήθηκε από τις τωρινές εξελίξεις, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ήταν ανοιχτό και διακυβευόμενο εντός των αμερικάνικων επιτελείων.

Η συνθήκη INF που υπογράφτηκε το 1987 από ΗΠΑ και ΕΣΣΔ αφορούσε στην απαγόρευση εγκατάστασης πυρηνικών πυραύλων με μέσο βεληνεκές (500-5.5000 χιλιόμετρα) στην Ευρώπη. Δηλαδή, και χωρίς βέβαια να καταργεί τον (και πυρηνικό) ανταγωνισμό των δύο τότε υπερδυνάμεων, απηχούσε μια συγκεκριμένη διάταξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ένα συγκεκριμένο συσχετισμό εκείνης της περιόδου. Έκφραζε την «ενιαία Δύση» (ΗΠΑ-Ευρώπη) έναντι της ΕΣΣΔ που το λαχάνιασμα της απείχε λίγο από την κατάρρευση που έρχονταν τα αμέσως επόμενα χρόνια. Ένα λαχάνιασμα στο οποίο προσέβλεπαν όλοι οι ιμπεριαλιστές της Δύσης για να μεγαλώσουν τον «κόσμο τους», αν και όπως αποδείχτηκε στις επόμενες δεκαετίες ο κόσμος παραμένει μικρός για να ικανοποιηθούν όλες οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις. Βασίζονταν επίσης στο δεδομένο ότι η Κίνα συμπεριλαμβανόταν στο «δυτικό λογαριασμό» χωρίς να εκδηλώνει πράξεις και φιλοδοξίες αυτονόμησης από αυτόν και διαμόρφωσης δικού της περιφερειακού και ακόμα περισσότερο παγκόσμιου ρόλου.

Σήμερα όλα αυτά δεν ισχύουν.

Πρώτον, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να λογαριάζουν σε μια επικείμενη κατάρρευση του κύριου ανταγωνιστή τους, της Ρωσίας, η οποία όχι χωρίς προβλήματα και αντιφάσεις έχει αναβαθμίσει σημαντικά τον στρατηγικό- πυρηνικό εξοπλισμό της, δίπλα στις τακτικές επιτυχίες που έχει στην ευρύτερη περιοχή. Γύρω από αυτή τη δεσπόζουσα στο ιμπεριαλιστικό ταμπλό αντίθεση αναπτύσσονται και «εκκρεμούν» μια σειρά μέτωπα σε όλο τον πλανήτη. Από την Ουκρανία ως το Ιράν, την Α. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Και από τη Β. Κορέα ως τη Βενεζουέλα και την Αλάσκα όπου στα τέλη Ιουλίου οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν δοκιμές «συστήματος αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς». Ενώ, και για να αναδείχνεται η σημειολογία των ζητημάτων δεν λείπουν επεισόδια σαν αυτό στη Βαλτική στις 12 Αυγούστου όπου Ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη «απώθησαν» μαχητικό αεροσκάφος F-18 του ΝΑΤΟ, το οποίο επιχείρησε να προσεγγίσει το αεροπλάνο του Ρώσου υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού . Ο συμβολισμός αφορά στο ότι ο ρώσος υπουργός επέστρεφε από το ρώσικο θύλακα του Καλίνιγκραντ στη Μόσχα.

Δεύτερο, οι ΗΠΑ επίσης δεν μπορούν να λογαριάζουν σε μια από κοινού με τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και με συμβατικά μέσα απώθηση της Ρωσία από την Ευρώπη και την Ευρασία. Η πολιτική Τράμπ έναντι του Ιράν , η πρόσφατη αμερικάνικη απόφαση για επιβολή κυρώσεων στις εταιρείες που συμμετέχουν στην κατασκευή του αγωγού Nord Stream 2 που θα φέρνει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία μέσω της Βαλτικής, είναι μεταξύ άλλων, απολύτως ενδεικτικές της γραμμής έντασης των εκβιασμών των ΗΠΑ προς τους ευρωπαίους συμμάχους τους.

Τρίτον, η Κίνα δεν είναι βέβαια πια στο «δυτικό λογαριασμό». Αξιοποίησε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες την «προνομιακή μεταχείριση» που απολάμβανε από τη Δύση για να εκδηλώσει σήμερα ανοιχτά καταρχήν τις περιφερειακές επιδιώξεις της στην προοπτική αναζήτησης παγκόσμιου ρόλου. Οι πρόσφατες περιοδείες Πομπέο και Έσπερ στην Ασία και στον Ειρηνικό ωκεανό κατέδειξαν με σχεδόν ωμό και πολεμικό τόνο την επιδίωξη της Ουάσιγκτον για εγκατάσταση νέων πυραύλων στην περιοχή και τη στοίχιση όλων των δυνάμεων (Ιαπωνία, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία, Ν. Κορέα κ.α.) στην κατεύθυνση της αποτροπής της κινέζικης επιδίωξης.

Ποτέ και καμιά ιμπεριαλιστική συμφωνία δεν επεδίωκε και δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την ειρήνη για τους λαούς. Αυτό λέγαμε και στα 1987 όταν σχεδόν όλοι έψαλαν ύμνους για την «επί γης ειρήνη» που έρχονταν αλλά και στα επόμενα χρόνια που ψάλονταν ο μύθος της «παγκοσμιοποίησης». Ωστόσο η κατάρρευση της INF σηματοδοτεί αναμφίβολα μια κλιμάκωση των πιο εφιαλτικών κινδύνων για τους λαούς του κόσμου. Γιατί είναι απότοκο των αδιεξόδων των ιμπεριαλιστών και πριν από όλα των ΗΠΑ στη λυσσασμένη επιδίωξη τους για παγκόσμια κυριαρχία-ηγεμονία. Γιατί αποτυπώνει με ανάγλυφο τρόπο την ένταση-παρόξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αναδεικνύει ένα τοπίο «όλοι εναντίον όλων» πριμοδοτώντας ακόμα περισσότερο την κατεύθυνση των πιο επικίνδυνων τυχοδιωκτισμών. Η Ευρώπη αναδεικνύεται ξανά ως κύριο πεδίο αυτών των ανταγωνισμών, ως ενδεχόμενο πεδίο βολής των ενδοηπειρωτικών πυρηνικών. Σε αυτό το πλαίσιο η περιοχή που βρίσκεται η χώρα μας, «σύνορο» της αμερικανορωσικής σύγκρουσης , με την κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίζει και να αναβαθμίζει την αμερικανοδουλεία της προηγούμενης κυβέρνησης, μπαίνει σε ισχυρότερους στροβίλους.

Οι ΗΠΑ και συνολικά οι ιμπεριαλιστές «γιορτάζουν» την 74η επέτειο του εγκλήματος τους σε Χιροσίμα-Ναγκασάκι με τον τρόπο που αντιστοιχεί στα αδιέξοδα και στη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Απειλώντας και προετοιμάζοντας νέα, πολύ μεγαλύτερα εγκλήματα.

Ο λαός μας, οι λαοί της περιοχής, οι λαοί του κόσμου, χρειάζεται να ξεχυθούν στους δρόμους, να αναπτύξουν ένα πελώριο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, να μπλοκάρουν και να ανατρέψουν τα σχέδια του ολέθρου.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Καλά να πάθουν δάση και περιουσίες! (Γιατί δεν είναι εναέριος χώρος, κοιτάσματα, γεωπολιτική)

1

Πάρα πολύ πρώιμα κατακάηκε μαζί με το κοντά ένα τρίτο της Ελαφονήσου και ότι υπόλοιπου χλωρού είχε απομείνει στην Εύβοια η σκηνοθετημένα με περίσσιο ζήλο επικοινωνιακή εικόνα της ΝΔ.

Εκεί όπου η νέα (παλαιότατη δηλαδή) κυβέρνηση επιχειρούσε να πείσει την κοινή γνώμη, πως επιτέλους φυσάει ένας καινούριος άνεμος νοικοκυρέματος και εμπεδώνεται μια υποδειγματικά αποτελεσματική λειτουργία του ευρύτερου μηχανισμού της πολιτείας σε αντιδιαστολή με την πρώην συριζαϊκή περίοδο δυσκαμψίας και χάους, ήρθαν οι πρόσφατες πυρκαγιές. Για να αποδείξουν ότι αδιάκριτα του ποιος κρατάει το τιμόνι διαχείρισης αυτού του συστήματος, τα ταξικά ενδιαφέροντα και οι προτεραιότητες του είναι παγιωμένες και αμετάβλητες.

Έτσι λοιπόν εξηγείται η τείνουσα στο άπειρο επαναλαμβανόμενη φορά (Μάτι, νομός Ηλείας) της καταστροφικά καθυστερημένης ανταπόκρισης και συντονισμού των πυροσβεστικών μέσων. Η προκλητική αναντιστοιχία της αριθμητικής τους επάρκειας και επιχειρησιακής αρτιότητας (πολυκαιρισμένα- κακοσυντηρημένα) συγκριτικά με τις απαιτήσεις και τα εδαφοκλιματολογικά δεδομένα μιας χώρας με εκτεταμένη δασοκάλυψη. Η παντελής ανυπαρξία μιας πολιτικής η οποία θα στοχεύει στην προληπτική θωράκιση και αυτού του φυσικού πλούτου με κλασσικές παρεμβάσεις. Όπως η διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών, η παρουσία δικτύου κρουνών, ο έγκαιρος καθαρισμός επικίνδυνης εύφλεκτης ύλης (όχι βέβαια στη βάση του αλά Τραμπ εθελοντισμού), οι ανοχύρωτοι σκουπιδότοποι, οι φλογοβόλοι πυλώνες της ΔΕΗ, κλπ.

Τέλος όχι μονάχα η έλλειψη νομοθετικού πλαίσιου απόλυτα αποθαρρυντικού- αποτρεπτικού για τον οιονδήποτε επίδοξο εμπρηστή, αλλά τουναντίον η ευνοϊκή θέσπιση δασοκτόνων μέτρων με την σωτήρια και «εθνικά ύψιστη» σκοπιμότητα της προσέλκυσης επενδύσεων. Αδιάκριτα των ολέθριων επιπτώσεων για περιβάλλον και κατοίκους. Από την υδροκυανυούχα Ελντοράντο και τις εξορυκτικές πετρελαϊκές εταιρείες μέχρι τα πολυάστερα τουριστικά μεγαθήρια -εργασιακά κολαστήρια και τις ανεμογεννήτριες- τέρατα.

Μα σε τόσο σύντομο διάστημα μετά την ανάληψη καθηκόντων διαχείρισης τι να προλάβει (επιχειρηματολογεί ο συνήγορος του χωρίς εισαγωγικά διαβόλου) να πετύχει η ΝΔ; Και για τις προηγούμενες όμως θητείες της ενοχοποιείται σχετικά με το «φλέγον» αυτό ζήτημα με βαριές ευθύνες αδιαφορίας και αβελτηρίας. Όμως όσο άπλετο χρόνο πάλι και να είχε , τίποτα δεν θα άλλαζε προς το καλλίτερο. Ένεκα της διακηρυγμένης στοχοπροσήλωσής της για άνευ όρων επικέντρωση στην αναπτυξιακή προοπτική και αυτονόητη παραγκώνιση αντιπαραγωγικών δαπανών (όπως η δασοπροστασία). Και προφανώς και κυρίαρχα εξαιτίας της δεδομένης αντιδραστικής φυσιογνωμίας κράτους και της εκάστοτε ανώτατης υπαλληλίας του.

Ας πρόσεχαν λοιπόν, όπως λέει και ο ειρωνικός τίτλος του κειμένου, τα δέντρα, οι στάνες, ο κατοικίες. Να ήταν παραβιάσεις ζωτικού εθνικού αέρα. Οικόπεδα με υποθαλάσσιους υδρογονάνθρακες, που θα καρπωθούν κυρίως διεθνείς, ξένοι εχθροί. Να ήταν επίσης πανάκριβα στρατιωτικά γυμνάσια και πολεμικοί εξοπλισμοί προς τέρψη των αιμοχαρών ιμπεριαλιστικών αφεντικών και ενίσχυση μωροφιλοδοξιών της ντόπιας ολιγαρχίας. Τον βαρύ λογαριασμό των οποίων εξυπακούεται θα πληρώσει το σύνηθες θύμα (οικονομικά και σε κόστος ζωών), ο λαός.

Τότε λοιπόν ακαριαία θα απογειωνόταν τα αναχαιτιστικά αεροπλάνα. Σε ελάχιστα λεπτά κιόλας θα περιφρουρούσαν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Όπως ακόμη ο παραμικρός δισταγμός δεν υφίσταται (πέραν εκείνος της εξεύρεσης πόρων) για την αναγκαιότητα να εξοπλιστεί περαιτέρω με φρεγάτες και F35 το ελληνικό παράρτημα του στρατιωτικού αμερικανονατοϊκού βραχίονα.

Τα δάση τώρα; Το βιος του λαού; Η προφύλαξη της ζωής από την πρώτη δυνατή νεροποντή; Το σταμάτημα του μέσα στο καλοκαίρι καθημερινού σχεδόν ποτίσματος με αίμα διερχόμενων στο πανάρχαιο και παντελώς ακατάλληλο για τέτοιο συγκοινωνιακό φόρτο βόρειο οδικό άξονα;

Αυτό το καθήκον επαφίεται μήπως σε όσους ταγούς μετατρέπουν με πάθος και φανατισμό την επιβίωση των εργαζόμενων σε εφιάλτη διαρκείας;

Ή ανήκει στους αγώνες των ίδιων των θιγόμενων;

Κ.Μ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Καταδικάζουμε την απαγόρευση της αντιφασιστικής εκδήλωσης για την συμπλήρωση των 75 χρόνων από την εκτέλεση του Έρνστ Τέλμαν.

0

To KKE (μ-λ) διαμαρτύρεται και δείχνει την αντίθεση του στην απόφαση του ιδρύματος που διαχειρίζεται το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Buchenwald, να ακυρώσει τις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για τον κομμουνιστή ηγέτη Ερνστ Τέλμαν που διοργανώνει η Διεθνιστική Συμμαχία στη Γερμανία. Πρόκειται για μια απόφαση η οποία βρίσκεται στη γραμμή της αντικομουνιστικής εκστρατείας που εξελίσσεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις χώρες που την απαρτίζουν.

Είναι ιδιαίτερα προκλητικό το να χρησιμοποιείται μάλιστα σαν επιχείρημα από την πλευρά των υπεύθυνων του ιδρύματος το ότι οι διοργανωτές των εκδηλώσεων είναι αντισημίτες γιατί στην Διεθνιστική Συμμαχία υπάρχουν και μαχόμενες παλαιστινιακές οργανώσεις.

Καταδικάζουμε απερίφραστα τέτοιες αποφάσεις και αντιλήψεις που μόνο σκοπό έχουν να αποκρύψουν την ιστορική αλήθεια και να παρουσιάσουν τις κτηνωδίες του Χιτλερικού φασισμού σαν κάτι αποκομμένο από το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που τον γέννησε όπως και να αποκρύψουν τη σθεναρή αντίσταση των κομουνιστών και των λαών ενάντια σε αυτόν.

Οι Έλληνες κομμουνιστές και ο ελληνικός λαός έχοντας πληρώσει βαρύ φόρο αίματος στο φασισμό και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ΝΑΖΙ ξέρουν από πρώτο χέρι τις θηριωδίες και τις δοκιμασίες των φυλακισμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αντίπαλο δέος απέναντι στην επέλαση του φασισμού ήταν οι κομμουνιστές και οι λαοί οι οποίοι μπήκαν φραγμός με τους αγώνες τους και τις θυσίες τους. Καλούμε την διοίκηση του Ιδρύματος του οποίου διαχειρίζεται το στρατόπεδο του Buchenwald και κάθε υπεύθυνο να πάρουν πίσω αυτή την αντιδημοκρατική και προκλητική απόφαση για τα δημοκρατικά και προοδευτικά αισθήματα κάθε ανθρώπου

Το διεθνές γραφείο του ΚΚΕ(μ-λ)

http://www.kkeml.gr/

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Η ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ, Η ΒΑΣΚΑΝΙΑ, Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΕΟΙ

0

Τελειωμό δεν έχει η πλάκα για την γκαντεμιά του πρωθυπουργού που απ’ όπου περνά προκαλεί την αντίδραση της φύσης. Η εποχή των μνημονίων, χωρίς να φύγει, έδωσε τη θέση της στην εποχή της γκαντεμιάς. Και οι δυο πηγές πολλών συμφορών. Δυστυχώς, όσοι κι αν έφτυσαν τη χώρα, δεν ξόρκισαν το κακό. Όσο για τα σκόρδα, μπορούν να διώξουν μόνο τον διπλανό μας.

Ο Άδωνις προειδοποιεί. Σύμφωνα με νέο νόμο που θα τεθεί σε ισχύ από 16/8, όποιος γελοιοποιεί τον πρωθυπουργό ή πρόσωπα της κυβέρνησης στο fb, θα συλλαμβάνεται! Όλοι στα κάγκελα!

Τις τελευταίες μέρες, μια γελοιογραφία που δείχνει την Παναγία να βουρτσίζει τα δόντια της, να πίνει το γάλα της και στη συνέχεια να κοιμάται προκάλεσε την οργή της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ONLINE, η οποία κατέθεσε μήνυση εναντίον της ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ COMICS γιατί διακωμώδησε την Κοίμηση της Θεοτόκου μέσα στον Δεκαπενταύγουστο. Το fb με τη σειρά του κατέβασε προσωρινά τον λογαριασμό. Ο δε Βελόπουλος θα καταθέσει σχέδιο νόμου που θα προβλέπει βαρύτατες ποινές σε όσους επιτίθονται στην ορθοδοξία. «Ξεφτίλες, θα σας τσακίσουμε στη νομιμότητα» γράφει χαρακτηριστικά. Συνηθισμένα πράγματα. Ο «Πατσίτσιος» καταδικάστηκε σε σιωπή. Πολιτική και εκκλησία ποτέ δεν είχαν χιούμορ. Από την αρχαιότητα ως σήμερα, η κριτική στη θρησκεία είναι ουσιαστικά κριτική στο καθεστώς εξουσίας.

Όταν ο σοφιστής Πρωταγόρας (480-412) με το σημαντικό του έργο «Περί θεών» αμφισβήτησε την ύπαρξη θεού, δεν άργησε να κατηγορηθεί ως ασεβής. Το βιβλίο του κάηκε σε δημόσιο τόπο και αυτόν τον καταδίκασαν σε θάνατο. Την περίοδο του Μεσαίωνα, όσους κατηγορούσαν για ασέβεια στη δύση τους έκαιγαν στην πυρά και στην ανατολή τους έψηναν το ψάρι στα χείλη βάζοντας κάρβουνα στο στόμα τους.

Πριν πέσει η μάχαιρα των νόμων κατά των «ασεβών», γίνεται προσπάθεια άλωσης του μυαλού και της σκέψης. Εκτός από τα βαριά ιδεολογικά εργαλεία του συστήματος, σημαντικό ρόλο έχουν ιδεολογικά εργαλεία που είναι απλά, εύπεπτα και γίνονται εύκολα αποδεκτά. Δίνουν γρήγορες «απαντήσεις» στα ερωτήματα και τις ανησυχίες των ανθρώπων. Αποδεικτική τους δύναμη είναι το «εγώ πιστεύω». Κινούνται πέρα από τη λογική. Οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες, η βασκανία και τα ζώδια είναι πλατιά διαδεδομένα. Κυκλοφορούν με όλα τα μέσα. Ο Καζαμίας κάνει υψηλές πωλήσεις.

Οι αστρολόγοι μονοπωλούν τα πρωινά των ανθρώπων. Εκπέμπουν καθημερινά τις «προβλέψεις» τους μέσω των ΜΜΕ. Πλύση εγκεφάλου. Οι μάγκες θησαυρίζουν πείθοντας τον κοσμάκη να αφήσει την τύχη του στον ουρανό με τ’ άστρα.

Και η θρησκεία κάνει προβλέψεις. Αφού ο θεός είναι παντοδύναμος, μπορεί να φωτίσει κάποιους ανθρώπους να τις γράψουν. Διαθέτει την Αποκάλυψη του Ιωάννη και στην Ελλάδα τον Γέροντα Παΐσιο.

Το μάτιασμα και το ξεμάτιασμα μπορεί να γίνει κι από το τηλέφωνο. Αρκεί να είναι καλή η ξεματιάστρα. Όλοι έχουν να διηγηθούν πώς ξεματιάστηκαν, πώς είδαν το λάδι να διαλύεται στο νερό. Άλλωστε τη βασκανία την αποδέχεται η εκκλησία ως επέμβαση του πονηρού πνεύματος. «Όσοι είναι εξομολογημένοι δεν ματιάζουν. Ούτε ματιάζονται. Όσοι έχουν βαριές αμαρτίες ανεξομολόγητες και ματιάζουν και ματιάζονται». Το ξεμάτιασμα μπορούν να το κάνουν μόνο οι ιερείς! Οι πιστοί πρέπει απλά να προσεύχονται. Ένα κομποσκοίνι προσευχής «όχι απλά βοηθάει αλλά και την ψυχή απ’ την κόλαση μπορεί να βγάλει»!

Οι προλήψεις που τυλίγουν την παράδοση συχνά, συνεργάζονται με τη θρησκεία. Το «καλό ποδαρικό» της πρωτοχρονιάς που φέρνει γούρι, δεν ενοχλεί τον Αϊ-Βασίλη.

Η διαμάχη που ξέσπασε φέτος στην Ένωση Ελλήνων Φυσικών δείχνει πως ακόμη και οι θετικές επιστήμες επιστρατεύονται για να στηρίξουν τις δεισιδαιμονίες. Η κβαντική φυσική «παντρεύεται» με τσάκρα και πνευματισμό. Η ανθρώπινη «αύρα» αναζητεί επιστημονική τεκμηρίωση!

Θαύματα, παντού γίνονται θαύματα! Άγιοι, όσιοι, εικόνες, ο Χριστός και η Παναγία θαυματουργούν. Χιλιάδες πιστοί σέρνονται με την κοιλιά για να φτάσουν ως της είσοδο του ναού της Παναγίας της Τήνου. Η ταπείνωση σώζει!

Η ΠΑΝΑΓΙΑ

Οι ιστορικές πηγές αγνοούν την Παναγία. Ο Σουητώνιος, ο Ιώσηπος, ο Τάκιτος, ο Πλούταρχος, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, ο Παυσανίας και δεκάδες ιστορικοί που έζησαν γύρω στον πρώτο αιώνα, δεν βρίσκουν ούτε μια λέξη να πουν γι’ αυτή. Ούτε καν παραχάραξη ιστορικών πηγών δεν επιχειρήθηκε, όπως έγινε για τον Ιησού Χριστό!

Τα τέσσερα Ευαγγέλια είναι γεμάτα αντιφάσεις. Δε λένε και πολλά πράγματα για την Μαρία, τη μητέρα του Ιησού. Σε κάποιες περιγραφές για τη ζωή του Χριστού αναφέρεται συνήθως έμμεσα. Ο Ματθαίος και ο Λουκάς αναφέρονται στη Μαρία για να αποδείξουν την καταγωγή του Ιησού από τη γενιά του Δαυίδ, ωστόσο τα γενεαλογικά δέντρα τους είναι εντελώς διαφορετικά. Ο Λουκάς κάνει αναφορά στον Ευαγγελισμό της Μαριάμ. Ο Ματθαίος αγνοεί αυτό το γεγονός και λέει απλά πως ο άγγελος πηγαίνει στον ύπνο του Ιωσήφ και τον ενημερώνει.

Η εικόνα της Παναγίας που έχουν γι’ αυτή οι πιστοί, περιγράφεται στο απόκρυφο «Πρωτευαγγέλιον του Ιακώβου». Το κείμενο περιγράφει με λεπτομέρειες την καταγωγή και την ανατροφή της Μαρίας έως και τη γέννηση του Ιησού. Εδώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην παρθενία της Μαρίας, κάτι που δεν αναφέρεται σε κανένα Ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης(!).

Επειδή, σύμφωνα με την Εκκλησία μετά την κοίμησή της ανελήφθη στον ουρανό, δεν υπάρχουν λείψανά της. Τον μεσαίωνα εμφάνισαν τον χιτώνα της, τον μανδύα της και τη ζώνη της που «σώζονται» μέχρι σήμερα. Τον μεσαίωνα, επίσης, είχαν κατορθώσει να διατηρήσουν σταγόνες από το γάλα της! Η ζώνη της Παναγίας «θεραπεύει» και γι΄ αυτό, κατά καιρούς, περιοδεύει στα νοσοκομεία. Οι ασθενείς σπεύδουν να την προσκυνήσουν!

Ως μητέρα του Χριστού συνόδευσε τον γιο της στον γάμο στην Κανά και όταν του είπε να κάνει κάτι γιατί το κρασί τελείωνε, εισέπραξε την εξής απάντηση: «Τι εμοί και σοι, γυναί;». Όχι τυχαία απασχόλησε την Τρίτη Οικουμενική Σύνοδο το ζήτημα αν πρέπει να αποκαλείται Χριστοτόκος ή Θεοτόκος.

Πιστοί και Άθεοι

Οι πιστοί είναι πλειοψηφία. Το Ελληνικό Σύνταγμα ορίζει ως «επικρατούσα» τη θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η κριτική και η πλάκα στα ιερά και τα όσια δύσκολα γίνεται ανεχτή. Οι άθεοι δεν πρέπει να παρατραβάνε στην κριτική που κάνουν.

Ο Λένιν έλεγε πως «η θρησκεία πρέπει να είναι ατομική υπόθεση για το κράτος… Δεν επιτρέπονται σε καμιά περίπτωση κανενός είδους διακρίσεις δικαιωμάτων ανάμεσα στους πολίτες εξαιτίας των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων…».

Σε καμμιά περίπτωση αυτό δεν πάει πίσω την πάλη ενάντια στη θρησκεία. Οι κομμουνιστές παλεύουν και προπαγανδίζουν ενάντια στη θρησκεία γνωρίζοντας πως δεν θα ηττηθεί στο πεδίο του εποικοδομήματος αλλά απαιτείται η αλλαγή της κοινωνίας, η εξάλειψη της μισθωτής σκλαβιάς.

«Ο άνθρωπος φτιάχνει τη θρησκεία, η θρησκεία δε φτιάχνει τον άνθρωπο… Ο άνθρωπος είναι ο κόσμος του ανθρώπου, το κράτος, η κοινωνία. Το κράτος αυτό, η κοινωνία αυτή παράγουν τη θρησκεία, μια αναστραμμένη συνείδηση του κόσμου, γιατί τα ίδια είναι ένας αναστραμμένος κόσμος. Η θρησκεία είναι η γενική θεωρία αυτού του κόσμου, η εγκυκλοπαιδική του επιστήμη, η Λογική του σε λαϊκή μορφή, το πνευματικό του φιλότιμο, ο ενθουσιασμός του, η ηθική του καταξίωση, η πανηγυρική του αρτίωση, η καθολική του βάση για παρηγοριά και δικαίωση… Ο αγώνας κατά της θρησκείας είναι επομένως έμμεσα ο αγώνας εναντίον του κόσμου εκείνου που το πνευματικό του άρωμα είναι η θρησκεία.» (Μαρξ)

Β.Δ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ