Θεσσαλονίκη| Ταξική Πορεία: ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΑΠΡΙΛΗ | 12.00 | ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

0

 ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ-ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. 

Οι αγώνες μας να βάλουν φραγμό στα σχέδια τους! 

Με την πανδημία να καλπάζει η κυβέρνηση προχωρά πολλά βήματα την επίθεσή της απέναντι στους εργαζόμενους. Κεφάλαιο και κυβέρνηση βρήκαν την ευκαιρία να τσακίσουν όποιο δικαίωμα έχει μείνει όρθιο! 

Με ένα νέο αντεργατικό νομοσχέδιο θέλουν να χτυπήσουν το οχτάωρο, την υπερωριακή αμοιβή, αλλά και να βάλουν ασφυκτικούς περιορισμούς στα σωματεία και στη συνδικαλιστική δράση. 

ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΑΞΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ! 

Με βάση τα όσα διαρρέουν στα ΜΜΕ: 

• Επιτρέπεται η 10ωρη εργασία χωρίς αμοιβή των υπερωριών! Αντί αμοιβής ο εργαζόμενος θα δουλεύει μειωμένες ώρες ή θα παίρνει ρεπό κάποια άλλη ημέρα. Ο χρόνος εργασίας θα ρυθμίζεται με ατομική διευθέτηση στο χώρο δουλειάς (με όποιους εκβιασμούς αυτό θα συνοδεύεται), που θα υπερισχύει έναντι των συλλογικών συμβάσεων, με σπαστό ωράριο, αλλαγή ωραρίου κάθε βδομάδα κτλ. 

• Αυξάνουν τις υπερωρίες στις 150 ώρες ετησίως, σε σχέση με τις 120 που ισχύουν σήμερα στον τομέα των υπηρεσιών, και σε σχέση με τις 48/εξάμηνο στον τομέα της βιομηχανίας, όπως αυξήθηκαν από το 2020. 

• Καταργείται η Κυριακάτικη αργία για ακόμη περισσότερους κλάδους, όπως η πληροφορική, τα logistics κ.ά. 

• Επεκτείνεται και μονιμοποιείται η τηλεργασία. Για να δουλεύουμε χωρίς ωράριο και απομονωμένοι από τους συναδέλφους μας! Η Ηλεκτρονική Κάρτα Εργασίας δεν πρόκειται να μας προστατέψει από τις αυθαιρεσίες. ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ και διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα δουλεύουμε περισσότερο και θα αμειβόμαστε λιγότερο!  

Κι επειδή γνωρίζουν ότι η εργασιακή βαρβαρότητα που εξαπλώνεται θα γεννά εστίες αντίστασης και διεκδίκησης, βάζουν ξανά στο στόχαστρο το δικαίωμα στην απεργία και τον ελεύθερο συνδικαλισμό. 

• Επεκτείνουν και βαθαίνουν τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο των σωματείων. Αφαιρούν το δικαίωμα υπογραφής συλλογικής σύμβασης των σωματείων που δεν ακολουθούν το φακέλωμα του ηλεκτρονικού μητρώου μελών πραγματικών δικαιούχων. Στην ίδια λογική του ηλεκτρονικού ελέγχου μας, κάνουν υποχρεωτική την ηλεκτρονική ψηφοφορία, ενάντια στις κανονικές, δια ζώσης συνελεύσεις των σωματείων μας. Αυτό προστίθεται στην αυξημένη απαρτία (50%+1) για κήρυξη απεργίας από τα πρωτοβάθμια σωματεία, που έχει ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. 

• Βγάζουνε στην παρανομία την απεργία. Θέλουν να τελειώνουν μια και καλή με τα εργαλεία μαζικής πάλης και τη δυνατότητα οργάνωσης των εργαζόμενων. Διώκουν συνδικαλιστές και βαφτίζουν «καταλήψεις χώρων», «παρεμπόδιση εισόδου» σε εργασιακούς χώρους, και «άσκηση ψυχολογικής βίας» τις απεργιακές κινητοποιήσεις και την περιφρούρηση των συλλογικών αποφάσεων. Επιβάλουν προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον 40% σε πολλούς κλάδους (με το πρόσχημα της «κρισιμότητας για το κοινωνικό σύνολο») ακυρώνοντας σε σημαντικό βαθμό την ίδια την ουσία της απεργίας. 

ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!  

Το μαζικό λαϊκό και νεολαιίστικο ξέσπασμα για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων ενάντια στην κρατική καταστολή, και οι συνεχιζόμενοι φοιτητικοί αγώνες για την κατάργηση του κατάπτυστου νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, στρίμωξαν την κυβέρνηση της ΝΔ, αποτελούν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα και δείχνουν το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν οι λαϊκές και εργατικές αντιστάσεις. 

Η μόνη απάντηση απέναντι σε αυτήν την αντεργατική λαίλαπα και την καταστολή βρίσκεται στη μαζική και ανυποχώρητη πάλη λαού και εργαζομένων. Κόντρα στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που καμία σχέση δεν έχουν με τα εργατικά δικαιώματα και τη διεκδίκησή τους, να προτάξουμε τη συλλογική πάλη και διεκδίκηση. 

Με οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς, μέσα από πρωτοβουλίες και μαζικές Γενικές Συνελεύσεις να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στη δουλειά, την απεργία και τη διαδήλωση! Να μην τους χαρίσουμε τα μόνα όπλα που έχουμε για να αγωνιζόμαστε και νικάμε! 

• ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ! 

• 5ΗΜΕΡΟ, 8ΩΡΟ - ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ! 
• ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ! 
• ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ! 
• ΤΑΞΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ 

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ-ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ, ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 24/4, 12.00, ΣΤΟΝ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Εργατικές Συλλογικότητες και Οργανώσεις Θεσσαλονίκης: Συγκέντρωση το Σάββατο 24 Απρίλη 12:00 στον πεζόδρομο Αγίας Σοφίας

0

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε! 

Να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις μας! 

Μην τολμήσετε να φέρετε το αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό τερατούργημα!  

Η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση το νέο αντεργατικό αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο που προβλέπει δεκάωρη δουλειά, πλήρη ευελιξία για τις επιχειρήσεις, συρρίκνωσης του δικαιώματος στην απεργίας με απαγόρευση της περιφρούρησης, ποινικοποίηση των αγώνων και ριζική περιστολή του δικαιώματος στην συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, όλα αυτά βέβαια σε βάρος της τάξης μας και σε όφελος των εργοδοτών.  

Βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση με την εμφάνιση της πανδημίας. Η ζωή μας έχει αλλάξει δραματικά. Από την μια η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση με τους χιλιάδες νεκρούς και από την άλλη η γενικευμένη αντεργατική αντιλαϊκή επίθεση στα εργασιακά, λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, τις δημοκρατικές ελευθερίες.Ο λαός μας και η νεολαία πληρώνει με χαμένες ζωές με δραματική επιδείνωση συνολικά της ζωής του το καταστροφικό αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής, η οποία στην κυριολεξία δολοφονεί!  Με όπλα την νομοθέτηση αντεργατικών και αντιλαϊκών νόμων, την άγρια κρατική καταστολή, την στήριξη από τα εξαγορασμένα ΜΜΕ, αλλά και την κοινοβουλευτική συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ - Βελόπουλου, η κυβέρνηση προχωρά σε μια σειρά αντιδραστικών τομών σε οικονομία, παιδεία, εργασία και στην προσπάθεια κατάργησης ακόμα και των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών.

Σε αυτή την άθλια επίθεση της κυβέρνησης, οι παρατάξεις του κυβερνητικού, εργοδοτικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και σε πολλά συνδικάτα έχουν επιλέξει ξανά την στήριξη στην κυβέρνηση και στον ΣΕΒ, απαίτηση του οποίου εξάλλου είναι ο αντεργατικός – αντισυνδικαλιστικός νόμος. Γι αυτό το βάρος για το ξεδίπλωμα των αγώνων πέφτει στις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις.Οι κινητοποιήσεις που έγιναν σε δεκάδες πόλεις της χώρας μαζί με τις φοιτητικές διαδηλώσεις, τους αγώνες των υγειονομικών, τις εργατικές διαδηλώσεις και απεργίες, αποτελούν ρωγμές αμφισβήτησης της ασκούμενης πολιτικής και της κυβέρνησης. 

• Το επόμενο διάστημα πρέπει να μας βρει ξανά στους δρόμους, ενωμένους απέναντι στους σχεδιασμούς τους. Σηκώνουμε ανάστημα και παίρνουμε στα χέρια μας τον αγώνα για ανατροπή.  
• Παλεύουμε για την ανάπτυξη κινητοποιήσεων και απεργιών άμεσα ενάντια στα σχέδια  κυβέρνησης/ΣΕΒ/ΕΕ, για να μην κατατεθεί το αντεργατικό τερατούργημα.  
• Όχι στην κατάργηση του 8ώρου, κάτω τα χέρια από την απεργία. 5νθημερο-8ωρο,  αυξήσεις στους μισθούς, μόνιμη και σταθερή δουλειά 
• Ανάπτυξη και κλιμάκωση των απεργιών και των αγώνων για να μην κατατεθεί το αντεργατικό τερατούργημα.

Το Σάββατο 24 Απρίλη, προχωράμε σε  συγκέντρωση 12μ. στον πεζόδρομο Αγίας`Σοφίας

 Εργατικές Συλλογικότητες  και Οργανώσεις Θεσσαλονίκης

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ: Ταξικό μίσος από την κυβέρνηση για τα παιδιά του λαού!

0

Μετά από 6 μήνες κλειστά σχολεία επιμένουν στη μείωση εισακτέων και «σκέφτονται αν θα γίνουν προαγωγικές»!

Οι εκπαιδευτικοί έχουμε υποχρέωση να αγωνιστούμε με και για τους μαθητές μας:

Να προαχθούν όλες και όλοι χωρίς εξετάσεις – να καταργηθεί η βάση εισαγωγής και η μείωση εισακτέων – γενναία αύξησή τους

Όχι δεν είναι απλό θράσος. Όχι δεν είναι κυβερνητικό λάθος. Η επιμονή της κυβέρνησης στην εφαρμογή της βάσης εισαγωγής και της μείωσης εισακτέων αλλά και η συνεχής παράταση της συζήτησης γύρω από τις προαγωγικές/απολυτήριες εξετάσεις (όπου, όπως διαρρέεται «εξετάζονται τρία σενάρια») και την συνακόλουθη εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων, αποτελούν δείγμα της μανίας της να προχωρήσει αποφασιστικά την επίθεσή της στα παιδιά του λαού και της εργατικής τάξης.

Ο θίασος παίζει το έργο «όλα πήγαν καλά στην τηλε-εκπαίδευση». Εξι μήνες κλειστά σχολεία, έξι μήνες όπου ούτε οι πιο βαθιές συστημικές φωνές δεν μπορούν να κρύψουν τη διαλυτική κατάσταση που επέφερε η τηλε-«εκπαίδευση» στους μαθητές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: Ταξικό μίσος από την κυβέρνηση για τα παιδιά του λαού

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ | Νοσοκομεία - Πέμπτη 22 Απρίλη: Όλοι στη συγκέντρωση και πορεία, πλ. Μαβίλη, 9:00πμ

0

Ν’ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΥΣΙΑΖΕΙ!

Πέμπτη 22 Απρίλη: στάση εργασίας 8:00-15:00

Όλοι στη συγκέντρωση και πορεία, πλ. Μαβίλη, 9:00πμ!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Παρ’ όλο που οι θάνατοι στη χώρα μας σύντομα θα έχουν ξεπεράσει τους 10.000 (χωρίς να μετράει κανείς τους χιλιάδες που πεθαίνουν από άλλες νόσους επειδή τα νοσοκομεία δεν έχουν κρεβάτια γι’ αυτούς), οι διασωληνωμένοι είναι περισσότεροι από τις κλίνες ΜΕΘ και σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τα κρούσματα είναι σταθερά ψηλά, για την κυβέρνηση «όλα πάνε σχετικά καλά». Για τους υπεύθυνους, δεν χρειαζόμαστε ούτε προσλήψεις, ούτε νέες κλίνες και κλίνες ΜΕΘ, ούτε τον κατάλληλο εξοπλισμό, ούτε τα νέα φάρμακα για ν’ αντιμετωπίσουμε την πανδημία. Για την κυβέρνηση, η αιτία όλων των κακών είναι η «ατομική μας ευθύνη», ενώ αυτή τα έκανε «όλα σωστά»...

Διαβάστε όλο το κείμενο: ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΥΣΙΑΖΕΙ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Δια χειρός Μάνου (του Στεφάνου βεβαίως-βεβαίως).

0

"Παρακολουθώ την εξέλιξη των θανάτων από COVID-19 στην Ελλάδα και σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες. Ανά εκατομμύριο κατοίκους για να είναι τα μεγέθη συγκρίσιμα. Παραθέτω τον σχετικό πίνακα.

Τι μπορείτε να διαπιστώσετε;

1. Ότι την τελευταία εβδομάδα, αυτή που έληξε στις 15 Απριλίου, σημειώθηκαν περισσότεροι θάνατοι στην Ελλάδα ανά εκατομμύριο κατοίκους από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

2. Ότι για τέσσερις εβδομάδες συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των θανάτων στην Ελλάδα.

3. Ότι η Ισπανία, που είναι ο μεγάλος τουριστικός μας ανταγωνιστής, έχει καταφέρει, στις ίδιες τέσσερις εβδομάδες, να μειώσει τους θανάτους σε 2,15 ανά εκατ. κατοίκους, που συγκρίνεται με 7,66 στην Ελλάδα.

4. Ότι δύο χώρες, η Δανία και η Μεγάλη Βρετανία, έχουν καταφέρει να μειώσουν τους θανάτους συγκλονιστικά.

Δεν είμαι λοιμωξιολόγος, ούτε έχω ποτέ ασχοληθεί με θέματα δημόσιας υγείας. Διαβάζω όμως αριθμούς και τάσεις και βγάζω συμπεράσματα.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η πολιτεία υστερεί αφάνταστα σε ό,τι αφορά την επικοινωνία. Έχω την εντύπωση ότι ο ελληνικός λαός δεν γνωρίζει την αλήθεια, ότι δηλαδή στην Ελλάδα πεθαίνουν περισσότεροι από COVID-19 από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η άγνοια εξηγεί ενδεχομένως την ανεμελιά, την αγνόηση του κινδύνου.

Ύστερα είναι και τα ΜΜΕ που περιορίζονται στην περιγραφή απολύτων μεγεθών που δεν προσφέρονται για την εξαγωγή συμπερασμάτων από την κοινή γνώμη. Σημασία έχει να κατανοήσουμε τι κάνουν, για παράδειγμα, σωστά οι Δανοί και δεν έχουν παρά μόνο έναν-δύο νεκρούς την ημέρα από COVID-19 και όχι 90 όπως εμείς. Δεν εισηγούμαι μέτρα. Δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις και πληροφορίες. Διαπιστώνω όμως τα αποτελέσματα της πολιτικής των άλλων που με βοηθούν να διατυπώσω το ακόλουθο απλό μήνυμα προς την κυβέρνησή μας:

Πες μας την αλήθεια. Όχι μια φορά, αλλά κάθε μέρα. Γιατί πεθαίνουν 15 φορές περισσότεροι εδώ από ό,τι στην Αγγλία και τη Δανία και τι πρόκειται να κάνεις για να περιορίσεις το κακό!"

Αυτά γράφει ο Στέφανος Μάνος σε άρθρο του στα άκρως συστημικά «Νέα» (19/4)

Tι άλλο να προσθέσουμε εμείς;

ΔΜ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Ταξική Πορεία: Καταγγελία για τους 2 νεκρούς εργάτες στον ΑΗΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ

0

Τα εγκλήματα των εργοδοτών-κεφαλαιοκρατών δεν έχουν τελειωμό! Δύο εργάτες 45 & 47 χρονών ο ένας από την Φλώρινα και ο άλλος από την Βουλγαρία, βρήκαν τραγικό θάνατο πέφτοντας από ύψος 100 μέτρων, μέσα σε πύργο ψύξης στον ΑΗΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ. Κόπηκε λέει το συρματόσχοινο. Κρεμάνε την ζωή των εργατών καθημερινά πότε από συρματόσχοινα φθαρμένα(τα καλά είναι ακριβά),πότε από καλώδια ηλεκτροφόρα (γιατί η διακοπή ρεύματος έχει οικονομικές συνέπειες).Οι θάνατοι των εργατών θεωρούνται παράπλευρες απώλειες της παραγωγικής διαδικασίας. Σε κάθε εργοδοτικό έγκλημα στερεότυπες οι ανακοινώσεις."Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια στους οικείους, καλό παράδεισο." Στην πραγματική ζωή ζούμε την κόλαση και στην φανταστική μας τάζουν καλοπέραση.

Η ΓΕΝΟΠ ζητά την άμεση διερεύνηση των συνθηκών του ατυχήματος και τονίζει πως για να σταματήσουν τα ατυχήματα χρειάζεται η κινητοποίηση του Υπουργείου Εργασίας, των Ινστιτούτων, της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων δηλαδή να βάλουμε τον λύκο να φυλάξει τα πρόβατα. Η συνεχιζόμενη κατρακύλα των συστημικών αντιλήψεων στο συνδικαλιστικό κίνημα έχει περάσει στην φάση των απροκάλυπτων αντιδραστικών αντεργατικών απόψεων. Η οργανωμένη - ταξική - μαζική πάλη αναγκαία ακόμη πιο πολύ!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ: Η αντεπίθεση των «τηλε-συνελεύσεων» στο αγωνιζόμενο φοιτητικό κίνημα

0

Συναδελφε, συναδέλφισσα,

Όσο οι φοιτητικές κινητοποιήσεις για την ανατροπή του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη συνεχίζουν να πιέζουν πολιτικά την κυβέρνηση και το σύστημα που αυτή υπηρετεί, τόσο θα πληθαίνουν οι φωνές του συστήματος (κυβερνητικές, πρυτανικές, μεγαλο-καθηγητών) που θα προσπαθούν να τις τσακίσουν. Για το σκοπό αυτό, αναμένεται να πολλαπλασιαστούν τα ανοιχτά ή συγκαλυμμένα καλέσματα σε «τηλεσυνελεύσεις», δηλαδή, σε συνελεύσεις των φοιτητών μέσω διαδικτύου, οι οποίες θα απαιτούν να αναγνωριστούν από το Σύλλογο και να ανατρέψουν τις αποφάσεις του, αλλά και την ίδια τη δομή του φοιτητικού κινήματος. Ήδη αυτό εξελίσσεται στο Φυσικό του ΑΠΘ, εμφανίζεται στην Κτηνιατρική του ΑΠΘ και αλλού. Άλλωστε δεν υπάρχει άλλο πεδίο έκφρασης των συστημικών και κυβερνητικών απόψεων αυτή τη στιγμή μέσα στις σχολές, δεδομένου ότι οι συγκεντρώσεις διώκονται.

 

Δυστυχώς, αρκετοί συμφοιτητές μας, χωρίς να έχουν απαραίτητα την πρόθεση να πλήξουν τον Σύλλογό τους και τα ίδια τους τα συμφέροντα, «τσιμπάνε» στα κελεύσματα αυτών των φωνών. Οι συνθήκες της πανδημίας και των κλειστών σχολών αποτελούν το τέλειο άλλοθι για μια οργανωμένη «τηλε-επίθεση» στους φοιτητικούς συλλόγους.

Συμφοιτητή, συμφοιτήτρια, αναλογίσου ότι:

• Το «τηλε» είναι αυτό που θέλει το σύστημα, δηλαδή παθητικούς φοιτητές κλεισμένους στο δωμάτιό τους να "κλικ"άρουν σε polls χωρίς καμιά πραγματική συζήτηση μεταξύ τους και ζύμωση συνειδήσεων.
• Βασικό στοιχείο μιας συνέλευσης είναι η «ζωντανή» υλοποίηση των αποφάσεών της, όπως η διοργάνωση μιας διαδήλωσης. Αυτό ΔΕΝ πρέπει να είναι υπόθεση λίγων «μυημένων». Αντίθετα αποτελεί μέλημα ΟΛΩΝ των μελών του Συλλόγου που παίρνουν μιαν απόφαση. Οι τηλεψηφοφορίες αποδιοργανώνουν βαθιά το σύλλογο και καλλιεργούν τη λογική της ανάθεσης.
• Η διαφάνεια της διαδικασίας και της λήψης αποφάσεων πάει περίπατο. Ποιος λέει, ότι πίσω από την κλειστή ή την ανοιχτή κάμερα κατά τη διάρκεια της συζήτησης δεν είναι η «ασφάλεια» ή ακαδημαϊκά στελέχη παρόντα; Σε δύσκολους καιρούς (όπως η εποχή που διανύουμε...) οι φοιτητές έχει χρειαστεί να κλείσουν τις πόρτες της αίθουσας και να κοιταχτούν καλά στα μάτια με τους συναδέλφους τους πριν πάρουν αποφάσεις. Τώρα... τι;
• Η «τηλεσυνέλευση» παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα όλων των μελών και συνδικαλιστών του Συλλόγου (τα IP των υπολογιστών και το "χνάρι" τους είναι διαθέσιμο σε βάσεις δεδομένων). Το να εξαρτάται η διεξαγωγή της συνέλευσης από το αν θα δώσει άδεια το Κέντρο Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΚΗΔ) αποτελεί ευθεία ανάμειξη του κράτους στις διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων.
• Γιατί λύσσαξαν οι κυβερνήσεις (και η προηγούμενη και αυτή) να κάνουν ηλεκτρονικές τις διαδικασίες των συλλόγων και των σωματείων; Για τον ίδιο λόγο που μπαίνει η αστυνομία στα πανεπιστήμια. Για να βάλουν στο χέρι το φοιτητικό και εργατικό συνδικαλισμό. Για να τον διαλύσουν και να φιμώσουν κάθε φωνή αντίστασης μπροστά στη λαίλαπα που περνάνε.

Οι τηλεσυνελεύσεις αποτελούν ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ προηγούμενο. Δεν πρέπει να ισχύσουν σε κανέναν σύλλογο. Η δια ζώσης διαδικασία είναι αναντικατάστατη και είναι η ΜΟΝΗ που μπορεί να οικοδομήσει νικηφόρο κίνημα. Πρέπει να την υπερασπιστούμε και να τη διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού τηρώντας όλα τα μέτρα υγειονομικής προφύλαξης. Γιατί τη χρειαζόμαστε για να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στις σπουδές. Γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να ρίξουμε το μαύρο Νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Θεσσαλονίκη: Ανακοίνωση Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ για την διαδήλωση 15/04.

0

 Με όχημα τη μαζικοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων και των διαδηλώσεων κάθε Πέμπτη, συνεχίζουμε για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του νόμου 4777!

Χαιρετίζουμε τους φοιτητές, αλλά και τους μαθητές και τους εργαζόμενους, που πλαισίωσαν κατά χιλιάδες τις διαδηλώσεις ενάντια στο νόμο Κεραμέως- Χρυσοχοΐδη σε όλη τη χώρα την 15η του Απρίλη. Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες διαδηλωτές που συμμετείχαν μαζικά (πάνω από 6.000) στην προγραμματισμένη εβδομαδιαία διαδήλωση, όπως έχει καθιερωθεί εδώ και τρεις μήνες, στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

Η ημέρα αυτή είχε το δικό της ειδικό βάρος, αφού ήταν φορτισμένη από τις δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη (Χρυσοχοΐδη) στις 8 Μάρτη: «Το δεύτερο 15μερο του Απρίλη θα λειτουργήσουν οι πρώτες ομάδες “προστασίας” των πανεπιστημίων». Η 15η Απρίλη ήταν ένα «ραντεβού» που είχε ορίσει το σύστημα και μία πρόκληση για το αγωνιζόμενο φοιτητικό κίνημα.

Οι παρατεταμένες φοιτητικές κινητοποιήσεις ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε όλη τη χώρα, όλο αυτό το διάστημα ματαίωσαν, πριν καν εκδηλωθεί, την προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ και του συστήματος να εφαρμόσουν το νόμο. Την τελευταία στιγμή η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε και δια στόματος του υφυπουργού Συρίγου επισήμανε ότι: «Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι αστυνομικοί θα μπουν μέσα από τα τέλη Σεπτεμβρίου του 2021». Αυτή η προσωρινή αναδίπλωση της κυβέρνησης αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για το φοιτητικό κίνημα, αποτέλεσμα της πολιτικής πίεσης που συνεχίζουν να ασκούν οι μαζικές κινητοποιήσεις, και πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για τη συγκέντρωση κι άλλων φοιτητών στην κατεύθυνση ανατροπής του μαύρου νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη.

Εν όψει της 15ης Απρίλη τα δύο μεγάλα φοιτητικά μπλοκ («δελτίο τύπου» και «ανοιχτά πλαίσια») και οι πολιτικές δυνάμεις που ηγεμονεύουν σε αυτά (ΚΝΕ – ΑΡΙΣ – ΑΡΑΣ και αναρχία/αυτονομία/ΝΑΡ αντίστοιχα) απέδειξαν για άλλη μία φορά πόσο κατώτεροι των περιστάσεων και των αναγκών του φοιτητικού κινήματος είναι. 

Οι πρώτοι (ΚΝΕ-ΑΡΙΣ-ΑΡΑΣ) πιστοί στη λογική της «μη εφαρμογής» του νόμου προχώρησαν σε αποκλεισμό του ΑΠΘ για το «μπλοκάρισμα των ερευνητικών και διοικητικών λειτουργιών» καλώντας τους καθηγητές του πανεπιστημίου να τους υποστηρίξουν. Όχι μόνο δεν καλούν εδώ και τρεις μήνες σε αγώνα για την ανατροπή του ν. 4777, αλλά υπονομεύουν ανοιχτά με κάθε τρόπο την πάλη του φοιτητικού κινήματος και καλλιεργούν επικίνδυνες αυταπάτες. Από ό,τι φαίνεται δεν διδάχτηκαν τίποτα από τη στάση του Τμήματος του Φυσικού και της Συγκλήτου του ΑΠΘ που έβγαλαν καταγγελτική απόφαση ενάντια την κατάληψη του Σ.Φ. Φυσικού επιβεβαιώνοντας ότι εχθρεύονται ανοιχτά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και έχουν στόχο να τις τσακίσουν.

Οι δεύτεροι («ανοιχτά πλαίσια» του α/α χώρου) με βάση την έλλειψη εμπιστοσύνης που έχουν στη δυνατότητα των φοιτητών να ανατρέψουν το νόμο μέσα από μαζική και οργανωμένη πάλη, αναζητούσαν εδώ και καιρό μια «θεαματική ενέργεια» και προετοίμαζαν εκτονωτικές κινήσεις ενόψει 15 Απρίλη. Η αναζήτηση μιας αφορμής για την εκδήλωσή «θεαματικών ενεργειών» και η άσκοπη και πολιτικά αποπροσανατολιστική ολιγοήμερη «επανακατάληψη» της Πρυτανείας του ΑΠΘ, αποκάλυψε για άλλη μια φορά την ανεπάρκεια τους για την συνέχιση του αγώνα. Η πολιτική αμηχανία δεν κρύβεται. Πιέζονται αφόρητα μην έχοντας καθαρό το ποιο είναι το υποκείμενο που μπορεί να φέρει νικηφόρο αποτέλεσμα και πώς. Είναι οι φοιτητικές μάζες που μπορούν να κάνουν την ανατροπή ή κάποιοι φωτισμένοι ζορό-εκδικητές που θα συγκρουστούνε με τα ΜΑΤ; Στόχος είναι να ρίξουμε το νόμο 4777 ή να επανοικειοποιηθούμε το ΑΠΘ(;!).

Στη βάση αυτή ξεδιπλώθηκε το γνωστό «παιχνίδι» μεταξύ της αστυνομίας και των «αυτόκλητων ζορό» στην πλάτη της μαζικής φοιτητικής διαδήλωσης της Πέμπτης 15/4. Η περιφρούρηση των φοιτητικών συλλόγων των «ανοιχτών πλαισίων» παρείχε από υποστήριξη μέχρι ανοχή. Άλλωστε με ανάλογο «σχέδιο» σκόπευε και επίσημα να απαντήσει αν οι δυνάμεις καταστολής προσέφεραν την κατάλληλη αφορμή. Για άλλη μία φορά, φυσικά, τέτοιες… λεπτομέρειες δεν συζητήθηκαν σε ΚΑΜΙΑ Γενική Συνέλευση, αλλά σχεδιάστηκαν και οργανώθηκαν «από τα πάνω», μέσα από τις διαδικασίες του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων ή ακόμη και έξω από αυτές, μακριά από την πλειοψηφία των φοιτητών. Είναι σχήμα οξύμωρο να κλείνουν σε όλες τις πτώσεις τον «αδιαμεσολάβητο» αγώνα οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που «μεσολαβούν» για να επιβληθεί με τον απροκάλυπτο τρόπο η πολιτική πρακτική που αποφασίζουν οι ίδιοι ερήμην των φοιτητών, των συλλόγων και των αποφάσεων τους.

Η περιφρούρηση των φοιτητικών συλλόγων (και συγκεκριμένα του μπλοκ των «ανοιχτών πλαισίων») καλείται να λογοδοτήσει στους διαδηλωτές. Καλείται να δώσει εξηγήσεις στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων για τους «σχεδιασμούς» της, αλλά και για τα γεγονότα που συνέβησαν στο τέλος της πορείας, πριν ολοκληρωθεί και αφού ήταν προ των πυλών του ΑΣΥΛΟΥ. Γιατί έχουν πολιτική ευθύνη απέναντι στους συλλόγους και στις αποφάσεις τους, έχουν πολιτική ευθύνη απέναντι στους χιλιάδες φοιτητές που κατεβαίνουν κάθε Πέμπτη στο δρόμο. Έχουν ευθύνη να απαντήσουν καθαρά και ξάστερα αν αυτές οι πρακτικές ευνοούν ή όχι τον αγώνα του φοιτητικού κινήματος ενάντια στον νόμο.

Η μικροαστική αδημονία για τα «μεγάλα» γεγονότα δε βλέπει πέρα από τη μύτη της. Είναι εκδήλωση πολιτικής απελπισίας και ανοργάνωτης οργής. Δεν βλέπει ότι η ματαίωση των σχεδίων της κυβέρνησης για εγκατάσταση της αστυνομίας στα πανεπιστήμια μέσα στον Απρίλη, όπως και η ανεμπόδιστη επιστροφή των διαδηλώσεων στο χώρο του Ασύλου, δεν ήταν αποτελέσματα κάποιας «θεαματικής ενέργειας», αλλά των μαζικών και παρατεταμένων φοιτητικών κινητοποιήσεων εδώ και πάνω από δεκατρείς εβδομάδες.

Στις Γενικές Συνελεύσεις που θα ακολουθήσουν θα πρέπει να ζητηθούν και να δοθούν πολιτικές απαντήσεις για όλα όσα εξελίχθηκαν την 15η του Απρίλη στη Θεσσαλονίκη, πρώτα από όλους, από τις πολιτικές δυνάμεις που καταθέτουν τα «ανοιχτά πλαίσια». Φυσικά και οι ευθύνες δεν βαραίνουν τους ανένταχτους αγωνιστές που πλαισιώνουν αυτά τα πλαίσια, αν και αυτοί θα πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά για το αν η συμπόρευση με αυτήν την πολιτική αντίληψη ευνοεί ή όχι τη συγκρότηση του μαζικού, μαχητικού και οργανωμένου φοιτητικού κινήματος που απαιτείται για την ανατροπή του νόμου. Ο κάθε φοιτητής καλείται να πάρει την υπόθεση της ανατροπής του νόμου στις πλάτες του, να γίνει ενεργό κομμάτι του φοιτητικού του συλλόγου, έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς να λειτουργήσει «για αυτόν χωρίς αυτόν», στις πλάτες του και στο όνομα των συλλόγων. Ο δρόμος που έχει να διανύσει το φοιτητικό κίνημα μέχρι τη νίκη είναι μακρύς. Χρειάζεται να εργαστεί με σταθερό προσανατολισμό τη μαζικοποίηση και τη διεύρυνσή του σε πανεκπαιδευτικό και πανελλαδικό επίπεδο. Και για να τα καταφέρει χρειάζεται να αποτινάξει από πάνω τους όλες τις λαθεμένες λογικές, αντιλήψεις και πρακτικές.

 

17/04/21

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Επανοικειοποιημένες σχολές - Αποσυγκροτημένοι σύλλογοι

0

Τους τελευταίους μήνες, στα πλαίσια της συνολικότερης προσπάθειας για «άνοιγμα» των Πανεπιστημίων, έχει αναδυθεί μια «μόδα» που κατά βάση αναφέρεται ως «πολύμορφες δράσεις για την επανοικειοποίηση των σχολών μας», η οποία λανσάρεται τόσο από την κυρίαρχη ρεφορμιστική αριστερά (πρώτα η ΚΝΕ και ακολούθως τα ΕΑΑΚ) όσο και από μερίδες του αναρχικού/αυτόνομου/αντιεξουσιαστικού χώρου. Ορισμένα στοιχεία αυτής της μόδας και συγκεκριμένα τα λεγόμενα «αντιμαθήματα» είναι μάλιστα διαχρονικά (αντίστοιχα πραγματοποιούνταν το 80-81’ ενάντια στο νόμο 815 που θέσπιζε επίσης τις διαγραφές), αποδεικνύοντας ότι δεν πρόκειται για «σημάδια του καιρού», αλλά την εφαρμογή της ανέκαθεν ρεφορμιστικής προσέγγισης αυτών των χώρων ως προς την εκπαιδευτική διαδικασία και την απόκτηση γνώσης, στην πράξη.

«Πολύμορφες δράσεις» για την επανοικειοποίηση των σχολών

Και επειδή οι σχολές για αυτές τις δυνάμεις είναι μάλλον ναοί γνώσης αλλά σίγουρα όχι πολιτικής ζύμωσης και οργάνωσης των φοιτητών, οι πολύμορφες αυτές δράσεις έχουν ακριβώς αυτόν τον χαρακτήρα. Μερικά παραδείγματα, μιλούν από μόνα τους :

-Τουρνουά σκάκι και τάβλι (Φιλοσοφική ΑΠΘ)
-Τουρνουά ping-pong, σκάκι, πυγμαχία («ΦΣ» ΕΜΠ)
-Αγώνας δρόμου («ΦΣ» ΕΚΠΑ)
-Παραδοσιακοί χοροί, aerobic (ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ)
-Εργαστήρι Bollywood (Θεατρικών σπουδών ΑΠΘ)
-Ρεμπέτικος καφενές, τουρνουά σκάκι (Ιατρική Αθήνας)

Και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Καλά όλα αυτά άμα θες να αποκτήσεις hobby, και πάνω σε αυτό μάλιστα πατάνε (στην ανάγκη της νεολαίας για κοινωνικοποίηση μετά από ένα χρόνο απομόνωσης) αλλά τι γίνεται με τον νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοϊδη; Τι από όλα αυτά θα αποτρέψει την εφαρμογή του; Τι θα τον αναγκάσει «να μείνει στα χαρτιά»; Τι εννοούν τέλος παντών με τον όρο «επανοικειοποίηση των σχολών»; Κανένας νόμος δεν ψηφίζεται για να μείνει στα χαρτιά και αυτό έχει ήδη αποδειχτεί στην πράξη. Επομένως, οι φοιτητές είναι αυτοί που καλούνται να τον ανατρέψουν. Έπειτα, ποτέ κανένας σύλλογος δεν ανέτρεψε νόμο με τάβλι και αεροβική. Μόνο με μαζικές γενικές συνελέυσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις έχει κατορθωθεί ιστορικά η ανατροπή νόμων και μόνο έτσι μπορεί να γίνει και αυτή τη φορά.

Σε αντίστοιχη κατεύθυνση κινείται και ο α/α/α χώρος, με τις καταλήψεις των πρυτανειών και τις ανάλογες δράσεις επανοικειοποίησης (κατάληψη ΠαΠει, Παντείου, ΑΠΘ, ΕΜΠ). Αρχικά, είναι γεγονός ότι οι δράσεις αυτές δεν αποφασίζονται μέσω καμιάς συλλογικής διαδικασίας του Φοιτητικού Συλλόγου (Γενική Συνέλευση), αλλά αυθαίρετα από κάποιους «υπεράνω» συλλογικών διαδικασιών, που, πολλές φορές, δεν αναγνωρίζουν τις γενικές συνελεύσεις (γιατί είναι «ιεραρχικές» και «γραφειοκρατικές») και δρουν μακριά από τους φοιτητικούς συλλόγους έως και εχθρικά ως προς αυτούς. Η λογική επίσης που επικρατεί σε τέτοιους χώρους του «έξω τα κόμματα», όχι μόνο λειτουργεί προς όφελος του συστήματος που επιδιώκει χρόνια να χτυπήσει τον φοιτητικό συνδικαλισμό, αλλά αποτελεί και τη βάση τραμπουκισμών και καπελωμάτων, τα οποία οδηγούν αφενός στην συκοφάντηση των οργάνων του συλλόγου και αφετέρου στην αποστροφή και απομάκρυνση των φοιτητών από τις συλλογικές τους διαδικασίες.

«Αντιμαθήματα» και … ενιαία ακαδημαϊκή κοινότητα

Ανάμεσα στις πολύμορφες δράσεις «επανοικειοποίησης» πρωταγωνιστούν τα λεγόμενα «αντιμαθήματα». Πρόκειται για δια ζώσης διαλέξεις που πραγματοποιούνται (τις περισσότερες φορές) σε συνεργασία με καθηγητές πανεπιστημίου. Είναι άκρως συμβολικές δράσεις με ελάχιστο ποσοστό φοιτητών να τις παρακολουθεί.

Αφενός, παρατηρείται η αποθέωση της επιστήμης και της γνώσης και ιδιαίτερα σε μια φάση που η επίθεση στην νεολαία είναι ολομέτωπη και καλείται να διαφυλάξει τόσο το δικαιώμα της στις σπουδές όσο και τα βασικά δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες της. Με άλλα λόγια, δεν πα’ να καίγεται η γούνα μας, εμείς δεν χάνουμε ούτε ώρα μαθήματος. Είναι τρανταχτό μάλιστα το παράδειγμα από την εισβολή των ΜΑΤ στο ΑΠΘ, οπού οι φοιτητές, αντί να υπερασπιστούν το άσυλο το οποίο είχε για άλλη μια φορά καταπατηθεί, συνέχιζαν ανενόχλητοι το αντιμάθημα τους, με την παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων στον χώρο της σχολής, να είναι ασφυκτική. Αλήθεια, η αστυνομία μπαίνει στις σχολές για να μας εμποδίσει από το να κάνουμε μάθημα; Ή μήπως για να εξασφαλίσει ότι μέσα στις σχολές θα γίνεται μόνο μάθημα, και πως ό,τι /όποιος παρακωλύσει την εκπαιδευτική διαδικάσια θα έρχεται αντιμέτωπος με τα γκλομπ της;

Αφετέρου, η συνεργασία των φοιτητών με τους καθηγητές για την πραγματοποίηση δια ζώσης διαλέξεων στα πλαίσια «επανοικειοποίησης» των σχολών, πατάει εξολοκλήρου στην αυταπάτη περί ύπαρξης ενιαίας ακαδημαϊκής κοινότητας. Ενός σύμμαχου δηλαδή μπλοκ από φοιτητές και καθηγητές με κοινά συμφέροντα και επιδιώξεις. Και αναρωτιόμαστε, από πού και ως πού, φοιτητές και μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο έχουν κοινά συμφέροντα;

Ο ρόλος των καθηγητών σαν στρώμα ανέκαθεν ήταν να εξυπηρετούν τον διπλό ρόλο του πανεπιστημίου (ιδεολογικός και κατανεμητικός). Να είναι οι εφαρμοστές της επίθεσης σε βάρος των φοιτητών μέσα στα πανεπιστήμια. Και αν ορισμένες φορές έχουν φαινομενικά αντιταχθεί στις επιδιώξεις του υπουργείου (βλέπε σύσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας υπό τον έλεγχο των πρυτάνεων και όχι της ΕΛΑΣ), το έχουν κάνει για καθαρά συντεχνιακούς λόγους.

Οι νόμοι δεν ψηφίζονται για τους καθηγητές αλλά για τους φοιτητές. Οι καθηγητές είναι εκεί για να εξασφαλίσουν ότι αυτοί θα εφαρμοστούν. Απόδειξη αποτελεί και η θέσπιση της βάσης εισαγωγής από κάθε σχολή στο ανώτατο επιτρεπτό όριο, η έκκληση για επέμβαση της αστυνομίας σε σχολες (βλέπε ΑΠΘ, ΕΜΠ), η ομοφωνία υπερ των διαγραφών κ.ά. Η ρεφορμιστική αριστερά κλείνει τα μάτια σε όλα αυτά και καλεί την «ακαδημαϊκή κοινότητα» σε κοινό αγώνα για το άνοιγμα των σχολών. Σε αυτήν την κατρακύλα που την έχει ρίξει ο επιστημονισμός της, φτάνει σε ακόμα πιο ξεδιάντοπες πράξεις, όπως το αντιμάθημα που διοργάνωσε στην Ιατρική Αθηνών. Εκεί συγκεκριμένα, η «επιτροπή αγώνα Ιατρικής» της ΠΚΣ, απευθύνθηκε σε καθηγητή ο οποίος πέρσι είχε δημόσια τοποθετηθεί κατά των καταλήψεων, χαρακτηρίζοντας αυτούς που συμμετέχουν «άτομα που χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης» και δηλώνοντας ανοιχτά ότι την επόμενη φορά που θα επιχειρηθεί κατάληψη, ο ίδιος θα καλέσει την αστυνομία. Η απάντηση των εκπροσώπων της επιτροπής αγώνα στο «πώς χωράει ένας τέτοιος άνθρωπος στον αγώνα των φοιτητών για επανοικειοποίηση του χώρου τους» ήταν πως «δεν θα απολόγηθούμε για τον καθηγητή» και «τιμή του που μας βοήθησε να διοργανώσουμε αντιμάθημα»(!!!). Τα σχόλια τα αφήνουμε στον αναγνώστη…

Η δική μας «επανοικειοποίηση»

Για μας η επιστροφή στις σχολές μπορεί να διαφοροποιηθεί σε τρεις βασικές συνιστώσες: 1) Επιστροφή στον χώρο όπου εκπαιδευόμαστε/μαθαίνουμε, 2) Επιστροφή στον χώρο οπού κοινωνικοποιούμαστε και αναπτύσσουμε σχέσεις με τους συμφοιτητές μας, 3) Επιστροφή στον χώρο όπου πολιτικοποιούμαστε, οργανωνόμαστε, κινητοποιούμαστε, διεκδικούμε. Δεν αντιλαμβανόμαστε τα πανεπιστήμια ως ναούς γνώσης, αλλά ως χώρους πολιτικής ζύμωσης και κοινωνικοποίησης. Χωρίς να εκμηδενίζουμε την σημασία των μαθημάτων και της εκπαιδευτικής διαδικάσιας και χωρίς να αρνούμαστε την άμεση ανάγκη της νεολαίας να κοινωνικοποιηθεί, θεωρούμε ότι βασικό μέλημα των φοιτητών και ιδιαίτερα των πολιτικών δυνάμεων με αναφορά στο κίνημα, είναι η ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων και η δημιουργία σχολών – κέντρων αγώνα. Ιδίως στις παρούσες συνθήκες (χωρίς να αρνούμαστε την χρόνια αποσυγκρότηση των συλλόγων) οι σχολές έχουν ανάγκη από ζωντανές και μαζικές συλλογικές διαδικασίες, με ενεργούς φοιτητές μέσα στα συλλογικά τους όργανα και με βαθύτερα πολιτικά εφόδια. Για εμάς, οι φοιτητές στην παρούσα στιγμή, με δεδομένο ότι τα πανεπιστήμια είναι κλειστά, οφείλουν να διεκδικήσουν την λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων ώστε να επαναλειτουργήσουν με ασφάλεια οι σχολές. Όχι όμως για να κάνουν μαθήματα, αλλά για να οργανωθούν στους συλλόγους τους απέναντι στην επίθεση που έρχεται κατά πάνω τους. Για να μαζικοποιήσουν τις συνελεύσεις τους, να κάνουν καταλήψεις, να κατέβουν σε διαδηλώσεις, ενάντια στο νόμο Κεραμέως και στην συνολική κοινωνική επίθεση που δέχεται λαός και νεολαία, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο πανδημίας. Επομένως, δε λέμε όχι σε κάθε «πολύμορφη δράση», αρκεί αυτή να συνδέεται με τον αγώνα, να μην μπαίνει αντιπαραθετικά στην συγκρότηση του συλλόγου και να μην κουβαλάει αυταπάτες και λογικές εκτόνωσης. Να αποφασίζεται από τους φοιτητές για τους φοιτητές και να έχει ως προοπτική την δημιουργία σχολών – κέντρων αγώνα και φοιτητικού κινήματος το οποίο θα αγωνιστεί πλάι και μέσα στο λαϊκό.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Πανευρωπαϊκές και διεθνείς δράσεις ελλήνων μεταναστών το διήμερο (17-18/4) | ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ

0

Χθες (18/4), στα πλαίσια και του πανευρωπαϊκού συντονισμού δράσεων ενάντια στην κρατική καταστολή, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κέντρο του Μονάχου. Συνολικά πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε 18 πόλεις, της Ευρώπης και όχι μόνο, θέλοντας οι Έλληνες του εξωτερικού να στείλουν ένα μήνυμα αντίστασης και αλληλεγγύης, όσο πιο πλατιά γίνεται. Έτσι και στο Μόναχο, δεκάδες συμμετέχοντες με πανό και πλακάτ δήλωσαν την αντίθεση τους στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και θέλησαν να ανοίξουν το ζήτημα και στον υπόλοιπο κόσμο της πόλης. Στην συγκέντρωση συμμετείχαν εκτός της Αγωνιστικής Κίνησης Ελλήνων στη Γερμανία, η Πρωτοβουλία Κατοίκων Μονάχου ενάντια στο κράτος καταστολής στην Ελλάδα και η Επιτροπή Αγώνα Μονάχου.

Θεωρούμε τον συντονισμό που υπήρξε πολύ θετικό και ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, καθώς έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος δυναμώματος της αγωνιστικής φωνής των Ελλήνων του εξωτερικού σε μια σειρά από ζητήματα, που συνεχώς το σύστημα με την επίθεση του ανοίγει. Άλλωστε πέραν της κρατικής καταστολής, μπροστά μας ανοίγονται συνεχώς νέα ζητηματα, όπως μεταξύ άλλων, η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, την περίθαλψη και την εκπαίδευση.

Σε αυτό το κλίμα, πιστεύουμε είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουν τέτοιες προσπάθειες κοινής δράσης και «ανοίγματος» της συζήτησης τόσο για ζητήματα που προκύπτουν στην Ελλάδα, όσο και κατά τόπους στις εκάστοτε πόλεις. Η απάντηση μας πάντως, δεν μπορεί να είναι άλλη, από την αντίσταση. Ας αποτελέσουν κινήσεις όπως η σημερινή, μια αρχή «αγωνιστικής απάντησης», για όλα αυτά που θέλουν να μας φέρουν. Ακόμα και από τόσο μακριά, δεν περισσεύει κανείς σε αυτήν την υπόθεση.

Αγωνιστική Κίνηση Ελλήνων στη Γερμανία

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Πανευρωπαϊκές και διεθνείς δράσεις ελλήνων μεταναστών το διήμερο (17-18/4) | ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ

0

• Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η διαμαρτυρία στο Εδιμβούργο στα πλαίσια της πρωτοβουλίας ενάντια στον αυταρχισμό στην Ελλάδα την Κυριακή 18/4/21 στο Holyrood park. Συγκεντρώθηκαν περίπου 70 άτομα με πανό, πικέτες, αυτοκόλλητα, φυλλάδια και κατευθύνθηκαν προς το σκωτσέζικο κοινοβούλιο. Εκεί και παρά τις αντιρρήσεις αποφασίστηκε πορεία προς το κάστρο. Μας σταμάτησε η αστυνομία και κατευθυνθήκαμε στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Όπου και διαλυθήκαμε. Μια ομάδα αποφάσισε να συνεχίσει το μοίρασμα του φυλλαδίου της. Μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη για το πόσο δεκτικός ήταν ο κόσμος τόσο οι Σκωτσέζοι όσο και οι Έλληνες που συναντήσαμε και ήταν πρόθυμοι όχι μόνο να πάρουν το φυλλάδιο αλλά και να συζητήσουν μαζί μας. Η εμπειρία αυτή μας έδειξε ότι για να πετύχουμε χρειάζεται να είμαστε τολμηροί και αποφασιστικοί.

• Με την ελπίδα ότι οι ομάδες στο Εδιμβούργο θα έχουν μια καλύτερη όσμωση και συνεννόηση για να ανοίξει ο δρόμος και θα δυναμώσει η αγωνιστική κατεύθυνση για τα ζητήματα που έχουν ανοίξει και έρχονται όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Το αντεργατικό νομοσχέδιο στην Ελλάδα είναι έτοιμο, οι νόμοι σε Γαλλία και Αγγλία για τις διαδηλώσεις ψηφίστηκαν ενώ οι μηχανές του πολέμου των ιμπεριαλιστών άναψαν και μας απειλούν όλους

• Αλλά και η επιτυχία της πρωτοβουλίας ανοίγει ελπιδοφόρους ορίζοντες αρκεί να το αποφασίσουμε

• Πρώτος επόμενος σταθμός ας είναι ένας ταξικός γιορτασμός της Πρωτομαγιάς

Χρόνη Μαρία

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Για ποιον λόγο μεταθέτουν την είσοδο της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια

0

Παρά τις πρώτες δηλώσεις Χρυσοχοϊδη που προανήγγειλαν ότι οι πρώτοι αστυνομικοί θα μπούνε σε ορισμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απρίλη, οι πρόσφατες δηλώσεις του Υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου μεταθέτουν την είσοδο της ΟΠΠΙ προς τα μέσα με τέλη Σεπτεμβρίου. Μάλιστα ο Υφυπουργός παιδείας έκανε λόγο ότι «Θα πρέπει πρώτα να προσληφθούν, να εκπαιδευτούν και μετά να μπούν» και χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις των φοιτητών ως «επαναστατική γυμναστική».

Κατά την άποψή μας ο λόγος που μετατίθεται η είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια δεν έγκειται στην μη πρόσληψη και στην μη εκπαίδευση του νέου σώματος. Άλλωστε η πρόθεση της κυβέρνησης ήταν να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες δυνάμεις της Ελληνικής αστυνομίας (άρα και εκπαιδευμένες). Δεύτερον όσον αφορά τις προσλήψεις σωμάτων ασφαλείας, το σύστημα και η Κυβέρνηση έχουν αποδείξει ότι λειτουργούν αστραπιαία σε κάτι τέτοια θέματα και χωρίς καθυστερήσεις. Τρίτον οι συζητήσεις περί εκπαιδευμένων και μη αστυνομικών ( συζήτηση που είχε ανοίξει με βάση τα γεγονότα στην νέα Σμύρνη) είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστική ( για να μην την χαρακτηρίσουμε γελοία) εφόσον όλα τα σώματα της αστυνομίας εκπαιδεύονται μόνο για ένα πράγμα. Για να τρομοκρατούν, να καταστείλουν και να συλλαμβάνουν τον εχθρό λαό. Η καλύτερη εκπαίδευσή τους έγκειται στο πως θα κάνουν τα παραπάνω πιο αποτελεσματικά.

Ο λόγος λοιπόν που η κυβέρνηση πάει για τον Σεπτέμβρη την είσοδό τους δεν είναι άλλος από τον φόβο για νέες κινητοποιήσεις από τους φοιτητές. Όσο και να θέλει ο Συρίγος να μειώσει τον ήδη υπάρχοντα φοιτητικό αναβρασμό που δημιούργησε ο νόμος έκτρωμα Κεραμέως και τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής του χαρακτηρίζοντάς τον επαναστατική γυμναστική, η Κυβέρνηση και τα επιτελεία του συστήματος (μάλλον και ο ίδιος) τον αξιολογούν αρκετά ψηλά.

Οι φοιτητές εδώ και ένα πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα από μαζικές διαδηλώσεις σε πανελλαδικό επίπεδο έδειξαν την εναντίωσή τους στον νόμο και τις αγωνιστικές τους διαθέσεις για να παλέψουν ώστε αυτός ο νόμος να μην περάσει. Ο αγώνας αυτός πήγε περίπατο τις απαγορεύσεις, δημιούργησε κόστος και πίεση στην Κυβέρνηση και το σύστημα. Τα χτυπήματα που ακολούθησαν στο ΑΠΘ με την εισβολή της αστυνομίας είχαν την άμεση και μαζική απάντηση από μεριάς φοιτητών στην Θεσσαλονίκη και σε μια σειρά από άλλες πόλεις. Παρά την φόρα που είχε πάρει η Κυβέρνηση να προχωρήσει την επίθεση σε μια σειρά από μέτωπα με την ευκαιρία που τις έδωσε η πανδημία κατάλαβε ότι δεν θα είναι μια τόσο εύκολη υπόθεση όταν ο λαός αντιστέκεται και παλεύει. Η πάλη των φοιτητών και ο αγώνας τους κατάφεραν να καθυστερήσουν πτυχές της επίθεσης αυτής.

Το σύστημα ετοιμάζεται να ψηφίσει τώρα στα κοντά έναν νόμο για τα εργασιακά που καταργεί το οχτάωρο και βγάζει στην παρανομία τον ταξικό συνδικαλισμό, τις απεργίες και την δυνατότητα οργάνωσης των εργαζομένων. Όπως και στο φοιτητικό έτσι και στο εργασιακό το σύστημα γνωρίζει ότι πρέπει να θωρακιστεί και να προετοιμαστεί, διότι η επίθεση που έχει φέρει και ετοιμάζεται να φέρει θα γεννήσει πολλές αντιδράσεις. Τρέμει στο ενδεχόμενο οι φοιτητές να συνδεθούν με τους εργαζόμενους και να παλέψουν από κοινού για τα προβλήματά τους. Κάτι τέτοιο θα διαμόρφωνε ένα τελείως διαφορετικό τοπίο στις εξελίξεις. Για αυτό και επιλέγει να καθυστερήσει την είσοδο της αστυνομίας και να προφυλαχθεί από νέες κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις των φοιτητών.

Ο αγώνας ενάντια στον νόμο Κεραμέως πρέπει να δυναμώσει και να πολιτικοποιηθεί. Πρέπει να πλατύνει και να απευθυνθεί στους πραγματικούς μας συμμάχους που δεν είναι άλλοι από τους φοιτητές και τους μαθητές που βιώνουμε την ίδια επίθεση. Πρέπει να συνδεθεί με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων ενάντια στο μαύρο εργασιακό μέλλον που μας ετοιμάζουν. Με μαζικούς αγώνες και αντιστάσεις πρέπει ο λαός και η νεολαία να φράξει την επίθεση και να αναμετρηθεί με το σύστημα και την κυβερνητική πολιτική. Αυτό είναι που φοβάται και θέλει να προλάβει το σύστημα και η κυβερνήσεις του. Ας κάνουμε λοιπόν τους φόβους τους πραγματικότητα.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ