Στοχοποίηση εργαζομένων και βάθεμα της αντεργατικής πολιτικής με πρόσχημα το εμβόλιο!

0

Η ραγδαία εξάπλωση της πανδημίας που καταγράφεται τις τελευταίες μέρες και με ιδιαίτερη ένταση στους μεγαλύτερους τουριστικούς προορισμούς της χώρας, φέρνει στην επιφάνεια το σενάριο που απεύχονταν η κυβέρνηση και το ντόπιο κεφάλαιο για τη φετινή τουριστική σεζόν. Τη στιγμή που περιμένουν να μπει ζεστό χρήμα στη χώρα απ’ τις αφίξεις των τουριστών, η λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» κλονίζεται ξανά από τη νέα έξαρση των κρουσμάτων, αποκαλύπτοντας πόσο σαθρό ήταν το κυβερνητικό αφήγημα που πριν από ένα μήνα έκανε λόγο για «σχεδιασμό» και για «ασφαλές άνοιγμα του τουρισμού». Τραγικές οι συνέπειες για τους χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου που βρίσκονται για δεύτερη συνεχή χρονιά στον αέρα.

Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό και στον επισιτισμό, που εδώ και ενάμιση χρόνο ακροβατούν μεταξύ ανεργίας και δουλειάς κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, είναι οι ίδιοι που για ακόμη μια φορά βλέπουν τα δικαιώματά τους να καταπατώνται και το βάρος να πέφτει στις δικές τους πλάτες. Ενώ φέρουν ήδη το βαρίδι τόσων μηνών φτώχειας, η φετινή τουριστική σεζόν εξελίσσεται σε εφιάλτη. Δεν φτάνει που καλούνται να δουλέψουν χωρίς επαρκή μέτρα προστασίας, κάτω από αντίξοες συνθήκες και με την εργοδοτική αυθαιρεσία να οργιάζει, πλέον βρίσκονται αντιμέτωποι και με την ανοιχτή στοχοποίησή τους με αφορμή το εμβόλιο. Πώς αλλιώς μπορεί να ιδωθεί η απόφαση της κυβέρνησης να υποβάλλονται οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι σε εστίαση και τουριστικές επιχειρήσεις περιοχών με μεγάλη έξαρση σε δύο τεστ (self και rapid) τη βδομάδα, χωρίς να διασφαλίζεται η δωρεάν διενέργειά τους; Αντίστοιχη υποχρέωση υπάρχει και για τα ανεμβολίαστα μέλη των πληρωμάτων πλοίων. Εξετάζουν ακόμη την αύξηση των τεστ σε τρία την εβδομάδα, ενώ στο τραπέζι έχουν πέσει ήδη προτάσεις σαν αυτή του προέδρου του Συλλόγου Ξενοδόχων Ρεθύμνου, ο οποίος ζητά την υποχρεωτική διενέργεια τριών PCR τη βδομάδα, με κόστος που θα επωμίζεται ο εργαζόμενος! Εν τω μεταξύ, για να γίνει κατανοητό πόσο προσχηματικά διάφοροι καλοθελητές βγαίνουν να κατακεραυνώσουν όσους δεν εμβολιάζονται, στα τέλη του Μάη που η κυβέρνηση και οι μεγαλοξενοδόχοι άνοιγαν άρον άρον την τουριστική σεζόν, για την πλειοψηφία των εποχικών υπαλλήλων που συνέρρεαν στα νησιά για να βρουν δουλειά, οι οποίοι ανήκουν στις ηλικίες 18-35, η πλατφόρμα εμβολιασμού τους δεν είχε καν ανοίξει!

Φυσικά, το ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης» επιστρατεύεται ξανά και ξανά, όπως τους εξυπηρετεί κάθε φορά. Μια πρώτης τάξης ευκαιρία για την κυβέρνηση είναι το ζήτημα του εμβολιασμού προκειμένου να προχωρήσει την αντεργατική πολιτική και να δώσει στην εργοδοσία τη δυνατότητα μαζικών απολύσεων χωρίς αποζημίωση. Δεν είναι τυχαίος ο καταιγισμός δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών, όπως του Γεωργιάδη που επικαλείται το «δικαίωμα» της επιχείρησης ν’ απολύει κόσμο για «σπουδαίο λόγο» που σύμφωνα με τον ίδιο είναι ο μη εμβολιασμός ή αυτές του Βορίδη που υπερασπίζεται την υποχρεωτική αναστολή εργασίας χωρίς μισθό. Με τέτοιο ζήλο η κυβέρνηση επιδιώκει αφενός να κρύψει τις δικές της ευθύνες και να μετακυλήσει στις πλάτες των εργαζομένων τις συνέπειες των αντιφάσεων, των παλινωδιών και των προβλημάτων (τόσο των υγειονομικών όσο και των οικονομικών) που προκαλεί ο τρόπος που διαχειρίζεται το σύστημα την πανδημία. Αφετέρου να αξιοποιήσει το φόβο που η ίδια έχει γεννήσει με την απάνθρωπη διαχείριση της πανδημίας που έχει κάνει, ώστε να καλλιεργήσει «κοινωνικό αυτοματισμό», να στοχοποιήσει μερίδες του λαού και να προχωρήσει την αντεργατική πολιτική.

Για μας, πέρα απ’ το αναγκαίο όπλο του εμβολίου στη μάχη απέναντι στην πανδημία, είναι επιτακτική η διεκδίκηση και όλων των υπόλοιπων μέτρων πρόληψης και προάσπισης της υγείας του λαού (δωρεάν μαζικά τεστ, μέσα και μέτρα προστασίας, άνοιγμα ΜΕΘ και νοσοκομείων κ.ά.) τα οποία καθόλου τυχαία αποσιωπά η κυβέρνηση. Εξίσου αναγκαία όμως, είναι και η συγκρότηση εστιών αντίστασης των εργαζομένων απέναντι στον οδοστρωτήρα δικαιωμάτων που επιβάλλει η κυβέρνηση και η εργοδοσία για ακόμη μια φορά, επικαλούμενη τάχα τη δημόσια υγεία.

Προλεταριακή Σημαία

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Βιαιοπραγίες κατά των γυναικών

0

Τα ζητήματα της βίας κατά των γυναικών είναι πρώτο θέμα στις ειδήσεις, αλλά δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Παλιότερα, ξυλοφόρτωνε ο άντρας τη γυναίκα του και κανείς δεν αντιδρούσε. Η γυναίκα δεν μπορούσε ούτε να βογκήξει. Όλο το νομικό πλαίσιο την κρατούσε κάτω από την κυριαρχία του άντρα της. Ο γάμος ήταν μια αγοροπωλησία, προβλεπόταν υπογραφή προικώου, η μοιχεία ήταν ποινικό αδίκημα και ο σύζυγος ήταν ο αφέντης! Στη χώρα μας, πριν 38 χρόνια κι όχι στο πολύ μακρινό παρελθόν, τροποποιήθηκε το νομικό πλαίσιο. Τα πράγματα άλλαξαν, αλλά όλοι ξεχνούν το πώς άλλαξαν.

Μέσα από τις γραμμές του αριστερού κομμουνιστικού κινήματος αναδείχθηκε η γυναίκα που στις μάχες της ζωής στάθηκε ίση δίπλα στον άντρα, η γυναίκα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, η εξόριστη, η εργάτρια και αγωνίστρια, η φοιτήτρια και διαδηλώτρια. Στην πράξη κέρδισε τα δικαιώματα που το σύστημα αναγκάστηκε να νομοθετήσει. Φυσικά, δεν καταργήθηκε η ανισοτιμία, αλλά η θέση της γυναίκας βελτιώθηκε. Επιπλέον, το κομμουνιστικό κίνημα και ο μαρξισμός της πρόσφεραν τα εργαλεία της ταξικής ανάλυσης για να μπορέσει να κατανοήσει τη θέση της, να την εξηγήσει. Την μπόλιασαν με την αισιοδοξία ό,τι μπορεί να αλλάξει η ζωή της.

Στις μέρες μας, που το κομμουνιστικό κίνημα δεν υπάρχει, που η επίθεση του συστήματος έχει διαλύσει τις ζωές των ανθρώπων, που η βία του έχει μολύνει τις διαπροσωπικές σχέσεις, που όλες οι ανισότητες έχουν οξυνθεί, παρατηρείται πισωγύρισμα σε μεσαιωνικού τύπου αντιλήψεις για την κατωτερότητα της γυναίκας και τα φαινόμενα βίας εναντίον της δείχνουν να έχουν αυξηθεί, όπως όλα τα εγκλήματα.

Τα τελευταία χρόνια η αγριότητα των βιασμών και των δολοφονιών γυναικών έχουν προκαλέσει αγανάκτηση. Πριν λίγες μέρες, στη Φολέγανδρο η 26χρονη Γαρυφαλιά βρήκε τραγικό θάνατο όταν ο σύντροφός της την γκρέμισε στα βράχια και την άφησε τραυματισμένη και αβοήθητη να πνιγεί στα νερά του Αιγαίου. Είχαν προηγηθεί ο βιασμός και ο εξαναγκασμός σε πορνεία της 18χρονης στην Ηλιούπολη από αστυνομικό, η πολύωρη αιχμαλωσία και ο βιασμός της καθαρίστριας στην Πετρούπολη, η στυγερή δολοφονία της Καρολάιν στα Γλυκά Νερά, τα σκάνδαλα στον χώρο του αθλητισμού και του θεάματος.

Το σύστημα και τα εξαπτέρυγά του αναλύοντας τα γεγονότα, έπαιξαν και παίζουν σε όλα τα ταμπλό. Συγκάλυψη, δικαιολογία των θυτών και συκοφάντηση των θυμάτων. Τελευταία δείχνουν όψιμο ενδιαφέρον και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη γυναίκα. Η υποκρισία δεν έχει όρια. Τηλεοπτικά κανάλια αφιερώνουν ώρες για να «αναλύσουν» τα περιστατικά, ιστοσελίδες προσφέρουν το μεγαλύτερο μέρος του χώρους τους για να παρουσιάσουν κάθε πτυχή των γεγονότων και παράλληλα αναπαράγουν σε άλλες στιγμές και σε άλλα σημεία ό,τι πιο χυδαίο για τη γυναίκα. Δεν διαφωτίζουν αλλά συσκοτίζουν. Χρησιμοποιούν τα πάντα για να προωθήσουν την πλευρά του συστήματος.

Τρία βασικά ερωτήματα ζητούν απαντήσεις: από πού προέρχεται ο κίνδυνος για τη γυναίκα, τι είναι αυτό που σπρώχνει στη βία σε βάρος της, ποια είναι η διέξοδος. Είναι απίστευτο πόσο πολύ μοιάζουν οι ανακοινώσεις και ταυτίζονται οι απόψεις πολιτικών παραγόντων, κομμάτων και οργανώσεων, φεμινιστικών συλλογικοτήτων, ομάδων της αναρχίας/αυτονομίας και των χιλιάδων αναρτήσεων στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Είναι πραγματικά θαυμαστή η ομοφωνία στην οποία πρέπει να ασκήσουμε σκληρή κριτική γιατί είναι βαθιά λαθεμένη, βγάζει λάδι το σύστημα, γι’ αυτό και υιοθετείται από αυτό.

Συμφωνούν όλοι πως ο κίνδυνος προέρχεται από το άλλο φύλο, κάθε άντρας είναι εν δυνάμει κακοποιητής, ποτισμένος με την «κουλτούρα βίας ή βιασμού», βουτηγμένος στην «τοξική αρρενωπότητα». Η «πατριαρχία» είναι ο εχθρός, την οποία ορίζουν ως το σύνολο των στερεότυπων, απόψεων, ιδεών που θέλει τον άντρα κυρίαρχο και την γυναίκα κατώτερη. Τις ερωτήσεις και τις λύσεις τις αναζητούν στο πεδίο της διαπαιδαγώγησης. Προτείνουν λύσεις στα πλαίσια του κρατικών θεσμών. Ο ιδεαλισμός ξεχειλίζει! Οι αστοί μπορούν να πουν τα πάντα, αρκεί να μην αποκαλύπτουν την αδικία της ταξικής κοινωνίας.

Όμως, δεν είναι ο άντρας γενικά ο εχθρός των γυναικών, δεν έχουν όλες οι γυναίκες κοινά συμφέροντα. Η ταξική κοινωνία θεμελιώνεται στην ανισότητα, η οποία επιβάλλεται με τη βία και αναπαράγει παντού αυτά τα χαρακτηριστικά της ως φυσιολογικά.

Η Γεννηματά επιβεβαιώνει πως η διαπαιδαγώγηση των αγοριών και των κοριτσιών σπρώχνει στο έγκλημα και την αποδοχή του και ότι η λύση βρίσκεται στην εφαρμογή της «Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης», δηλαδή στη «Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας». Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επαναλαμβάνει την ανάγκη για διαπαιδαγώγηση μέσα από την εκπαίδευση. Σαφώς και η διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων παίζει ρόλο στη συμπεριφορά τους. Μέσα απ’ όλους τους μηχανισμούς του (εκπαίδευση, εκκλησία, πολιτισμός κ.λπ.) το σύστημα διδάσκει και υπερασπίζεται την ανισοτιμία. Ε.Ε. και κυβέρνηση δεν νοιάζονται για τα δικαιώματα της γυναίκας ούτε δίνουν δεκάρα για τη βία σε βάρος της. Χρησιμοποιούν το πρόβλημα για να προωθήσουν την ιδεολογία και την πολιτική τους.

«Ανάμεσα στα πολλαπλά καθήκοντα που έχει επωμιστεί η εργατική τάξη στην προσπάθειά της για την οικοδόμηση του μέλλοντος, βρίσκεται, χωρίς αμφιβολία και το χρέος να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για νέες, υγιέστερες και πιο ευτυχισμένες φυλετικές σχέσεις», έγραφε η Κολοντάι πριν εκατό χρόνια. Το κίνημα διαπαιδαγωγεί με τα ιδανικά του, μα πάνω απ’ όλα αλλάζει την πραγματικότητα για να αλλάξουν οι άνθρωποι.

Προλεταριακή Σημαία

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

1/8/1921. Ξεκινά η επίθεση προς την Άγκυρα. Η αρχή του τέλους της Μεγάλης Ιδέας και της Μικρασιατικής Εκστρατείας

0

Δημοσιεύτηκε στην Προλεταριακή Σημαία φύλ. 899, στις 24/7/2021

Την 1^η Αυγούστου του 1921 (με το παλιό ημερολόγιο) ο ελληνικός στρατός που βρισκόταν στη Μικρά Ασία πήρε εντολή να ξεκινήσει μια ακόμη τυχοδιωκτική επίθεση. Αυτή τη φορά μέσω της Αλμυρής Ερήμου με κατεύθυνση την Άγκυρα. Ένα χρόνο αργότερα θα γραφόταν ο τραγικός επίλογος με την άτακτη υποχώρησή του και τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Τι προηγήθηκε

Σε συντομία να αναφέρουμε ότι η μικρασιατική εκστρατεία ξεκίνησε με τη στήριξη της ελληνικής πλευράς κυρίως από τον αγγλικό και γαλλικό ιμπεριαλισμό, με στόχο την καταστολή της εθνικής εξέγερσης του Κεμάλ εναντίον του Σουλτάνου και τον έλεγχο της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Έτσι τον Μάιο του 1919 ο ελληνικός στρατός κατέλαβε τη Σμύρνη και ο στρατός του Κεμάλ αλλά και οι τσέτες αντάρτες ξεκίνησαν την ένοπλη αντίσταση στην επέμβαση.

Το καλοκαίρι του 1920, ελληνικές δυνάμεις μαζί με βρετανικές, κατέλαβαν αρκετές πόλεις της δυτικής Μικρασίας (Πάνορμος, Μουδανιά, Προύσα, Νικομήδεια, Ουσάκ). Φυσικά και δεν υπήρχε κανένας λόγος υπεράσπισης ελληνικού στοιχείου στην περιοχή αυτή. Ο ελληνικής καταγωγής πληθυσμός ήταν ισχνή μειοψηφία. Ακόμα και στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης, τα επίσημα στατιστικά στοιχεία από την ελληνική πλευρά δείχνουν ότι ο ελληνικός πληθυσμός ήταν ισάριθμος με τον τουρκικό. Η προέλαση του στρατού στην βορειοδυτική Μικρασία εξυπηρετούσε τους Άγγλους γιατί θα λειτουργούσε ως πρώτη γραμμή άμυνας από τις επιθέσεις των Κεμαλικών προς την Κωνσταντινούπολη. Επίσης εξυπηρετούσε και τα ελληνικά σχέδια για μελλοντική κατάληψη όλη της Μικρασίας.

Στις 28/7/1920 ο Βενιζέλος θα υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών με την οποία η Μ. Βρετανία, η Γαλλία και άλλα κράτη (μέσα σε αυτά και η Ελλάδα) θα καταλάμβαναν ένα μεγάλο μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αφήνοντας στους Τούρκους περίπου το 40% του σημερινού τουρκικού εδάφους. Με αυτήν παραχωρούνταν στην Ελλάδα η δυτική και ανατολική Θράκη μέχρι τα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης, η Ίμβρος, η Τένεδος, η Σμύρνη και η ευρύτερη περιοχή της. Ήταν ολοφάνερο ότι οι Δυτικοί ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τον ελληνικό στρατό ενάντια στον κεμαλικό, σε μια δύσκολη στιγμή γι’ αυτούς. Να σημειώσουμε ότι μέχρι το καλοκαίρι του 1920 ο στρατός του Κεμάλ κατάφερε σοβαρά πλήγματα στο στρατό των Αγγλογάλλων, απειλώντας ακόμα και την Κωνσταντινούπολη.

Φυσικά η Συνθήκη των Σεβρών δεν έγινε δεκτή από τον Κεμάλ γι’ αυτό και χαρακτηρίστηκε πολύ εύστοχα όχι ως «συμφωνία ειρήνης» αλλά ως «συμφωνία πολέμου», προμηνύοντας σοβαρούς κινδύνους για την ελληνική πλευρά. Το ΣΕΚΕ(Κ), που κρατούσε συνεχώς μια αντιπολεμική στάση, κατήγγειλε τη Συνθήκη και απαίτησε τον τερματισμό του πολέμου, κάτι που απηχούσε και τις διαθέσεις των ελλήνων στρατιωτών, αφού βρίσκονταν σε μια συνεχή πολεμική εμπλοκή από τις αρχές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Στο επόμενο διάστημα η κεμαλική αντίσταση δυνάμωνε με σημαντικές νίκες στο ανατολικό μέτωπο με τους Αρμενίους και τους Γάλλους. Σε μια άκρως τυχοδιωκτική κίνηση, ο Βενιζέλος, το Σεπτέμβρη του 1920 προτείνει στους Άγγλους την επίθεση προς την Άγκυρα και τον Πόντο με στόχο την ίδρυση ανεξάρτητου ποντιακού κράτους. Η ήττα του στις εκλογές του Νοεμβρίου θα αναβάλει προσωρινά τα σχέδιά του. Ο βασικός όμως λόγος που δεν υιοθετήθηκε η πρότασή του ήταν το γεγονός ότι οι Δυτικοί είχαν ήδη αρχίσει να έχουν μυστικές συνομιλίες με τον Κεμάλ, λόγω της διαφαινόμενης αδυναμίας καθυπόταξης του κινήματος του.

Τις εκλογές που έγιναν τον Νοέμβρη του 1920 κερδίζουν οι αντιβενιζελικοί με επικεφαλής τον Γούναρη και με υπόσχεση για λήξη του πολέμου («οίκαδε» ήταν το βασικό τους σύνθημα), πράγμα που υποδηλώνει τη φανερή δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού για τη συνέχισή του και την γενικότερη απαίτηση για επιστροφή των στρατιωτών στα σπίτια τους. Το 13% που πήρε το ΣΕΚΕ(Κ) στις εκλογές είναι δείγμα διαδικασιών ριζοσπαστικοποίησης των ευρύτερων λαϊκών μαζών.

Αμέσως μετά ο γερμανόφιλος βασιλιάς Κωνσταντίνος ανεβαίνει ξανά στο θρόνο και οι Δυτικοί «σύμμαχοι» έχουν πλέον την αφορμή να αθετήσουν τις υποσχέσεις τους προς την Ελλάδα, να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους στον ελληνικό στρατό και να προσεγγίσουν ακόμη περισσότερο την κεμαλική πλευρά, επιδιώκοντας ειρήνευση.

Η νέα κυβέρνηση κάνοντας στροφή 180 μοιρών αποφασίζει αντί της απόσυρσης των στρατευμάτων από το μικρασιατικό μέτωπο, την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή της με στόχο την συντριβή του κεμαλικού κινήματος και την επέκταση του πολέμου στα βάθη της Ανατολίας.

Οι προσπάθειες των Άγγλων (διεθνής Σύσκεψη στο Λονδίνο Φλεβάρης-Μάρτης του 1921) για εξεύρεση λύσης δεν έφεραν αποτέλεσμα και η ελληνική πλευρά αμέσως μετά θα προχωρήσει σε επιστράτευση και νέα επίθεση τον Μάρτη, καταλαμβάνοντας το Αφιόν Καραχισάρ και το Εσκί Σεχίρ. Η νέα συμβιβαστική πρόταση των «Συμμάχων» το Μάιο του 1921 απορρίφθηκε ξανά με ευθύνη κυρίως της Ελλάδας. Μάλιστα στις 29 Μαΐου (συμβολική ημερομηνία) έφτασε στη Σμύρνη ο ίδιος ο βασιλιάς Κωνσταντίνος για να σηματοδοτήσει την απόφαση για νέες επιθετικές ενέργειες και την κατάληψη της Άγκυρας.

Η επίθεση προς την Άγκυρα

Την 1^η Αυγούστου του 1921 ξεκινά η επίθεση των Ελλήνων με 120.000 στρατιώτες προς την Άγκυρα, μέσω της Αλμυρής Ερήμου. Μέσα σε μια εβδομάδα θα βρεθούν στο Σαγγάριο (μερικά χιλιόμετρα έξω απ’ την Άγκυρα) αλλά η αντίσταση και η αντεπίθεση των Τούρκων θα σταματήσει την «ένδοξη» πορεία των Ελλήνων και θα τους αναγκάσει σε υποχώρηση στα τέλη Αυγούστου. Ήταν πρακτικά αδύνατο να μπορέσει ο ελληνικός στρατός να διατηρήσει ένα τεράστιο μέτωπο 700 χλμ, αποκομμένος από τη βάση του που ήταν η Σμύρνη και μέσα σε ένα τόσο εχθρικό περιβάλλον στο οποίο βαλλόταν όχι μόνο από τον κεμαλικό στρατό αλλά και από τις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις της τουρκικής επαρχίας που ενίσχυαν συνεχώς τους τσέτες αντάρτες.

Πλέον ήταν η σειρά των Τούρκων να αρνηθούν τις προτάσεις των Δυτικών για ειρήνευση. Ο υπέρ τους συσχετισμός επέτρεπε να απαιτούν συνθηκολόγηση και αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από τη Μικρασία. Τον Οκτώβρη του 1921 ο Κεμάλ ήρθε σε μυστική συμφωνία με τους Γάλλους με την οποία ακυρώθηκε η συνθήκη των Σεβρών. Το σημαντικότερο όμως γεγονός ήταν η αποχώρηση των Γάλλων από την Κιλικία και η παράδοση πολεμικού υλικού τους (μέχρι και αεροπλάνα) στους Τούρκους. Αντίστοιχα και οι Ιταλοί αναγνώρισαν ως νόμιμη κυβέρνηση της Τουρκίας αυτήν του Κεμάλ και αποχώρησαν από τη νοτιοδυτική Μικρασία τον Απρίλη του 1922, αναγκάζοντας τον ελληνικό στρατό να στείλει μέρος των δυνάμεών του για την κάλυψη του κενού.

Ο χρόνος μέχρι τον Αύγουστο του 1922 χαρακτηρίστηκε ως «χρόνος αδράνειας» αλλά περισσότερο θα λέγαμε ότι ήταν ένα χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε «δια της αδράνειας» να παραδεχτεί ότι δεν μπορούσε να κερδίσει τον πόλεμο.

Κι όμως ο τυχοδιωκτισμός δεν έλειψε ούτε σ’ αυτή τη φάση. Η ελληνική κυβέρνηση επιχείρησε τον Ιούλη του 1922 να στρέψει το μέτωπο του πολέμου στην ανατολική Θράκη με στόχο να καταλάβει την… Κωνσταντινούπολη! Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε αποδεκτό από τους «Συμμάχους», αναγκάζοντας την ελληνική πλευρά να εγκαταλείψει τα σχέδιά της. 

 Βλέπουμε δηλαδή ότι διπλωματικά -ίσως και στρατιωτικά- ο Κεμάλ υπερτερούσε. Η τραγική κατάληξη της μικρασιατικής εκστρατείας είχε ήδη διαγραφεί. Στις 13 Αυγούστου του 1922 ο κεμαλικός στρατός ξεκίνησε μια σφοδρή αντεπίθεση που σήμανε την άτακτη φυγή του ελληνικού στρατού. Στη φάση αυτή οι θηριωδίες εναντίον των αμάχων από τον ελληνικό στρατό κατά την υποχώρησή του ήταν απίστευτες. Βέβαια και το προηγούμενο διάστημα, από την έναρξη της μικρασιατικής εκστρατείας μέχρι και τη λήξη της, οι ελληνικές βιαιοπραγίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μόνο με μία λέξη: Βαρβαρότητα! Μπορεί να μην καταγράφηκαν στα επίσημα ελληνικά βιβλία αλλά υπάρχουν σε μαρτυρίες άγγλων και γάλλων διπλωματών, ακόμα και ελλήνων στρατιωτών σε ημερολόγιά τους. Από το 1919 ακόμα, ο ελληνικός στρατός προχώρησε σε οργανωμένες σφαγές στη Σμύρνη και τη γύρω περιοχή, σε μια προσπάθεια να καμφθεί το ηθικό του τουρκικού πληθυσμού που ήταν και ο αιμοδότης του στρατού του Κεμάλ και των ανταρτών. Τα χειρότερα όμως έγιναν κατά την υποχώρηση. Ολόκληρα χωριά βομβαρδίστηκαν και πυρπολήθηκαν, άμαχοι βασανίστηκαν, γυναίκες βιάστηκαν. Η καταστροφή χωριών στην Προποντίδα και τον Πόντο έχουν καταγραφεί ιστορικά, όπως και η πυρπόληση της Νικομήδειας, της Μαγνησίας και η σφαγή μουσουλμάνων στο Αφιόν Καραχισάρ, Εσκί Σεχίρ κ.α. Αντίστοιχες πράξεις βέβαια έγιναν κι από τον τουρκικό στρατό. Και μόνο η περιγραφή αυτής της απίστευτης κτηνωδίας απαιτεί ένα ξεχωριστό σημείωμα που ίσως προγραμματιστεί για το μέλλον.

Όπως συμβαίνει συνήθως, τα αντίποινα δεν αλλάζουν τη ροή των πολέμων. Τίποτα από αυτά δεν ήταν ικανό να σταματήσει το χρόνο που κυλούσε αντίστροφα προς την καταστροφή της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του 1922.

Πηγές:

«Η Μικρασιατική Καταστροφή 1918-1923», Νίκος Ψυρούκης, εκδ. «Επικαιρότητα»

«Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας» τ. 25, Γιάνης Κορδάτος, εκδ. «20^ος Αιώνας»

«Η Μικρασιατική Καταστροφή και το ξερίζωμα του ελληνισμού», Τάσος Βουρνάς, εκδ. Τολίδη

«Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1909-1940»- Τάσος Βουρνάς, εκδ. Τολίδη

«Η Μικρασιατική Καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο», Διδώ Σωτηρίου, εκδ. Κέδρος

Σ.Σ.

http://istoriakk.blogspot.com/ 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Αποχαιρετισμός στο σύντροφό μας Αντρέα Ζαφείρη

0

Την Παρασκευή 30 Ιουλίου έφυγε με αιφνίδιο θάνατο ο σύντροφος μας Αντρέας Ζαφείρης. Γεννημένος το 1956 στο Μαραθόκαμπο της Σάμου, δεύτερος γιός του Γιάννη Ζαφείρη που ήταν ηγετική φυσιογνωμία του διπλού αντάρτικου στο νησί, γαλουχήθηκε από μικρός με τις αφηγήσεις του πατέρα του για τους αγώνες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, για τα δίκια των εργατών και των λαών, για την υπόθεση της επανάστασης και του σοσιαλισμού. Με τον πατέρα του στην εξορία, η μάνα του η κυρά Ουρανία πήρε τα δύο αγόρια της και έφυγε για την Αθήνα.

Το 1974 τον βρίσκει πρωτοετή φοιτητή στην Αρχιτεκτονική Θεσσαλονίκης όπου συναντά το ορμητικό και μαζικό φοιτητικό κίνημα της εποχής και γρήγορα κερδίζεται από τη ΠΠΣΠ και εντάσσεται και στις γραμμές του ΚΚΕ(μ-λ). Με τη συγκρότησή του και την αγωνιστικότητά του αναδεικνύεται σε στέλεχος της οργάνωσης της Θεσσαλονίκης και πρωτοστατεί σε όλους τους μεγάλους λαϊκούς και νεολαιίστικους αγώνες της περιόδου. Ξεχωρίζει σαν ένας αγαπητός σύντροφος («Τζίτζι» τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά μέλη και στελέχη της Οργάνωσης), αλλά την ίδια συμπάθεια κέρδισε και έξω από τις γραμμές της Οργάνωσης.

Το 1980 με την αποφοίτησή του -αλλά και στο ξεκίνημα της κρίσης στο ΚΚΕ(μ-λ)- επιστρέφει και εγκαθίσταται στη Σάμο. Ζει και εργάζεται ως αρχιτέκτονας στο Καρλόβασι χωρίς -παρά την «απόσταση» και τις αρνητικές εξελίξεις εκείνων των χρόνων- να πάψει να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να παρεμβαίνει πολιτικά με τις θέσεις του ΚΚΕ(μ-λ). Το ιδεολογικοπολιτικό φορτίο του Αντρέα ήταν αρκετό για να μη διστάσει ούτε στιγμή να στηρίξει την υπόθεση της ανασυγκρότησης του ΚΚΕ(μ-λ) μετά το 1982. Ο Αντρέας στάθηκε σταθερά απέναντι στον ορυμαγδό της Πασοκικής «αλλαγής», απέναντι σε όλες τις απάτες και τις αυταπάτες που καλλιεργούσαν οι «δημοκρατικές δυνάμεις» που έσπευσαν να συρθούν στην «αλλαγή» και τάχα να την εγγυηθούν ως «πραγματική». Όπως στάθηκε σταθερά απέναντι στην Γκορμπατσοφική περεστρόικα και γκλάσνοστ που υμνούνταν από τις δυνάμεις του ρεφορμισμού (ορθόδοξες και ανανεωτικές), αλλά ακόμα και από αστικές δυνάμεις, ως «τομή» στην σοσιαλιστική οικοδόμηση. Ο δημόσιος λόγος του και οι συζητήσεις του ξεχώριζαν για την αμεσότητά τους, για τη δυνατότητα που είχε να εκλαϊκεύει με τον πιο ουσιαστικό τρόπο τα πιο σύνθετα ζητήματα. Με αυτό το λόγο του και με την υποψηφιότητά του σε μια σειρά βουλευτικές εκλογές όλα τα προηγούμενα χρόνια υποστήριζε τις κατευθύνσεις της Οργάνωσής μας και την επαναστατική προοπτική του λαού. Αλλά και την τελευταία δεκαετία, αν και δεν συμμετείχε άμεσα στην αυξημένη δραστηριότητα της Οργάνωσης στη Σάμο, συντρόφευε τις προσπάθειες των συντρόφων του με πολλούς έμμεσους αλλά ουσιαστικούς τρόπους.

Ο σύντροφος μας ο Αντρέας έχασε πριν περίπου ένα χρόνο τον αδελφό του Βαγγέλη και μόλις τον περασμένο Νοέμβριο τη συντρόφισσά του Ζαχαρούλα που έδωσε μια πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Παρόλα αυτά είχε πολλά να δώσει ακόμα και μόλις λίγες μέρες πριν δήλωνε και ήταν «ετοιμοπόλεμος» για τη ζωή. Πριν από όλα για την εικοσάχρονη κόρη του τη Μαργαρίτα που ήταν η πιο μεγάλη του αγάπη. Ο ξαφνικός θάνατος του έφερε πόνο και θλίψη σε όλους.

- Στους συντρόφους του στη Σάμο που δεν ξεχνούν το μειλίχιο Αντρίκο με το μαγικό αρχιτεκτονικό χέρι που ζωγράφιζε σε λίγα λεπτά τα πιο όμορφα και μεγάλα πανό.

- Στους παλιούς συντρόφους και συναγωνιστές της Σαλονίκης που μοιράστηκαν μαζί του μια ολόκληρη ζωή.

- Στους πολλούς, παρά πολλούς φίλους του και συνεργάτες του στη Σάμο που ζούσαν χρόνια μαζί του, χαίρονταν την παρέα του και τα χαρίσματα του και δεν μπορούν να πιστέψουν τον πρόωρο χαμό του.

Εκφράζουμε τα πιο βαθιά και ειλικρινή συλλυπητήρια μας στην Μαργαρίτα, μαζί με την πεποίθηση μας πως θα σταθεί στη ζωή που ανοίγεται μπροστά της αντάξια ακόμα και καλύτερη από τον πολυαγαπημένο πατέρα της. Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας σε όλους του συγγενείς του, σε όλους τους κοντινούς του ανθρώπους, σε όλους τους φίλους που θρηνούν για το χαμό του.

Το σύντροφο μας τον Αντρίκο, δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ!

Η κηδεία του συντρόφου μας θα γίνει τη Δευτέρα 2 Αυγούστου, στις 7μμ στην Αγία Πελαγία στο Καρλόβασι.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΚΕ(μ-λ) | Άλλη μια δολοφονία γυναίκας στη Δάφνη-Άλλη μια μαχαιριά σε βάρος του λαού και της εργατικής τάξης

0

Μεγάλη οργή και θλίψη προκαλεί η είδηση ότι, σε λιγότερο από δύο μήνες, σήμερα μετράμε την τρίτη, δολοφονία γυναίκας αυτή τη φορά στην Δάφνη, όπου μία γυναίκα δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της. Αυτή τη φόρα «το κίνητρο» του δολοφόνου ήταν «η ζήλεια» και προστίθεται στη μεγάλη λίστα των απίθανων κινήτρων που ακούσαμε το προηγούμενο διάστημα, όπως «η κακιά στιγμή» για την δολοφονία στην Φολέγανδρο και «η απειλή διαζυγίου» για την κτηνωδία στα Γλυκά Νερά. Ο δολοφόνος της, έχοντας διδαχθεί από τα δημόσια μαθήματα του Μπαλάσκα, ένιωσε μεγάλη άνεση να πάει αυτοβούλως στην αστυνομία και να παραδοθεί, λέγοντας όλα αυτά που πρέπει, για να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιείκεια από το σύστημα.

Όσες διαφορές και αν έχουν όμως οι δολοφόνοι, από τα κίνητρα μέχρι τις πράξεις των δολοφονιών, η βάση που τους ενώνει είναι κοινή. Και αυτή είναι ο ρόλος που έχει δώσει το σάπιο αυτό σύστημα, που γεννά την βία και την εκμετάλλευση, στην γυναίκα. Τον ρόλο της υποταγμένης μητέρας, εργαζόμενης, άνεργης, τον ρόλο ενός αντικειμένου πόθου, τον ρόλο του θύματος, όπως στην παραπάνω περίπτωση. Η στάση της αστυνομίας και σε αυτό το περιστατικό ήταν για ακόμα μία φορά προκλητικά απαθής, όπως και στην περίπτωση βιασμού της καθαρίστριας από τα Πετράλωνα, δείχνοντας ξανά ποιον στηρίζουν οι κρατικοί μηχανισμοί.

Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και δολοφονιών γυναικών, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα από την περίοδο του εγκλεισμού της καραντίνας και δεν φαίνεται να έχουν σταματημό. Το σύστημα και οι κυβερνήσεις του έχουν ανοίξει μια πολύπλευρη και σκληρή επίθεση απέναντι στον λαό και την νεολαία, με την οποία αυξάνουν τις ανισότητες στην κοινωνία, φτάνουν τον λαό στα όρια της επιβίωσης, αυξάνουν και θρέφουν της συνθήκες βίας.

Οι δολοφονίες γυναικών δεν είναι θέμα διαπαιδαγώγησης, νομικού πλαισίου ή έμφυλης βίας γενικά και αόριστα. Είναι αποτέλεσμα της καθημερινής καταπίεσης και εκμετάλλευσης αυτού του συστήματος, έλλειψη οργανωμένου κινήματος που θα διεκδικεί δικαιώματα σε υγεία, ζωή και εργασία, και θα προτάσσει τη συλλογικότητα και την οργανωμένη πάλη. Είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας των πιο αντιδραστικών, συντηρητικών και σκοταδιστικών αντιλήψεων που δηλητηριάζουν και αποπροσανατολίζουν τις λαϊκές συνειδήσεις και αναπαράγουν τις κοινωνικές διακρίσεις και ανισότητες. Είναι αποτέλεσμα της κυρίαρχης πολιτικής, του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, που βασίζεται στη λογική του ισχυρού, της βίας, της επιβολής, των διακρίσεων. Είναι αποτέλεσμα της ιδεολογικής και πολιτιστικής σαβούρας με την οποία τρέφουν καθημερινά το λαό και ιδιαίτερα τη νεολαία. Οι δολοφονίες γυναικών λοιπόν είναι ένα βαθιά ταξικό ζήτημα, διότι αποτελούν έκφραση της αδικίας που δημιουργεί το σύστημα της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης.

Είναι συνολικά θέμα όλου του λαού και είναι βέβαιο ότι η γυναίκα θα κερδίσει τη θέση της στη ζωή μέσα στον αγώνα και στη συμμετοχή στην ταξική πάλη, διεκδικώντας δικαιώματα για όλους και προβάλλοντας τα ιδιαίτερα αιτήματα του γυναικείου κινήματος. Η χειραφέτηση της γυναίκας από όλα της τα δεσμά, θα έρθει μέσα από την πάλη για την ανατροπή αυτού του συστήματος.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Πρόγραμμα του 22ου Camping Αγωνιστικών Κινήσεων και Μαθητικής Αντίστασης (31/7 έως 9/8 Πάρος)

0

1η μέρα Σάββατο 31 Ιούλη

11:00 Άφιξη στο κάμπινγκ - στήσιμο χώρου
19:00 Εναρκτήρια συνέλευση

2η μέρα Κυριακή 1 Αυγούστου
12:00 Συνάντηση υπευθύνων με οργανωτική
21:00 Προβολή ταινίας «Οι μέρες της κομμούνας» - Bertolt Brecht

3η μέρα Δευτέρα 2 Αυγούστου
18:00 Μαθητικό εργαστήριο
20:00 Εργαστήριο με θέμα τη δίωξη του Pablo Hasel για τη μουσική και τις ιδέες του από το ισπανικό κράτος

4η μέρα Τρίτη 3 Αυγούστου
19:00 Βιβλιοπαρουσίαση "Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός και το δίκιο των λαών"

5η μέρα Τετάρτη 4 Αυγούστου
10:00 Εκδρομή
19:00 Εργαστήριο με θέμα «Παλαιστίνη: ένας λαός που δολοφονείται, ένας λαός που επιμένει να αντιστέκεται»
21:00 Προβολή ταινίας: «Το αλάτι αυτής της θάλασσας»

6η μέρα Πέμπτη 5 Αυγούστου
18:00 Συνάντηση νέων εργαζομένων
18:00 Εργαστήριο για το γυναικείο ζήτημα «Το σύστημα σαπίζει - Ανάγκη ο ταξικός αγώνας για τη
γυναικεία χειραφέτηση»
21:00 Θεατρική Παράσταση από την ομάδα Επενέργεια, «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου»

7η μέρα Παρασκευή 6 Αυγούστου
19:00 Εργαστήριο με θέμα «κινήματα στη Λατινική Αμερική: η δύναμη και οι προκλήσεις αγώνων της εποχής μας»

8η μέρα Σάββατο 7 Αυγούστου
18:00 Εκδήλωση «Ποιοι και γιατί φοβούνται την νεολαία»

9η μέρα Κυριακή 8 Αυγούστου
18:00 Συνέλευση απολογισμού

10η μέρα Δευτέρα 9 Αυγούστου
9:00 μάζεμα χώρου - αναχώρηση

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΑΘΗΝΑ | Παρεμβάσεις του ΚΚΕ(μ-λ) σε νοσοκομεία

0

Σε μια σειρά παρεμβάσεων προχώρησε το ΚΚΕ(μ-λ) στην Αθήνα αυτή την εβδομάδα. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για κλείσιμο νοσοκομείων, καθώς και τα αντεργατικά μέτρα με αφορμή τον εμβολιασμό, χρειάζονται απάντηση.

Αγία Όλγα: Παρέμβαση του ΚΚΕ(μ-λ) στην πύλη του Νοσοκομείου Αγία Όλγα στη Νέα Ιωνία πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τρίτης 27/7. Αιχμή της η αντίθεση στα κυβερνητικά σχέδια κλεισίματος Νοσοκομείων, η διεκδίκηση ΜΕΘ, πραγματικών μέτρων προστασίας, προσλήψεων υγειονομικού προσωπικού, μαζικών δωρεάν τεστ και εμβολιασμών. Η ανταπόκριση των εργαζόμενων και του κόσμου ήταν θετική.

ΓΝΑ Γεννηματάς: Για μεγάλο χρονικό διάστημα, κατά το δεύτερο κύμα πανδημίας, οι εφημερίες ήταν εφιαλτικές στο νοσοκομείο. Τα προβλήματα παραμένουν ακόμα, όπως ανέδειξε η συζήτηση με τους εργαζόμενους κατά τη διάρκεια της παρέμβασης στις 27/7.

Λαϊκό: Σε θετικό κλίμα πραγματοποιήθηκε και η παρέμβαση στο Λαϊκό την Πέμπτη 29/7. Στο άκουσμα περί κλεισίματος νοσοκομείων, εργαζόμενοι, συνοδοί και ασθενείς εκφράζουν την οργή και την αγανάκτηση τους για το μέτρο αυτό. Με τις εισαγωγές στο τμήμα COVID να αυξάνονται κατακόρυφα και πάλι, η ανάγκη για κινητοποιήσεις προβάλλει επιτακτικά.

Εν μέσω πανδημίας το δικαίωμα του λαού σε ίση, πλήρη, δωρεάν και καθολική περίθαλψη έχει μπει στο στόχαστρο. Οι αναφορές σε κλείσιμο νοσοκομείων αποτελούν πρόκληση, ενώ βρισκόμαστε στο τέταρτο κύμα, αποδεικνύοντας την αδιαφορία του συστήματος για τη ζωή του λαού.

Ταυτόχρονα, τα εργασιακά δικαιώματα των υγειονομικών απειλούνται ολοένα και περισσότερο. Ο εμβολιασμός αποτελεί ένα αναγκαίο μέσο για την αντιμετώπιση του ιού. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση το μετατρέπει σε εργαλείο τρομοκράτησης, διακρίσεων και αντεργατικών μέτρων ( άδειες άνευ αποδοχών, μεταθέσεις, απολύσεις κλπ). Οι υγειονομικοί λειτουργούν ως αποδιοπομπαίο τράγο, για να ξεπλυθούν οι κυβερνητικές ευθύνες.

Μεγάλο ζητούμενο αποτελεί η συνένωση των υγειονομικών σε κοινό αγώνα, χωρίς αναμονές, μεμψιμοιρία και λογικές ανάθεσης. Ο αγώνας αυτός αποτελεί υπόθεση όχι μόνο των ίδιων, αλλά του λαού συνολικά. Να ξεπεράσουμε τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες! Να δώσουμε τη μάχη για τη ζωή και τα δικαιώματά μας!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΜΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΣ ΕΙΣΟΔΟΥ

0

Με κάρτα εισόδου και την παρουσία της Πανεπιστημιακής αστυνομίας, η οποία θα συνεργάζεται με τις Πρυτανικές αρχές, ανακοίνωσε η κυβέρνηση πως θα ανοίξουν από τον Σεπτέμβρη οι σχολές. Φαίνεται πως είναι επιτακτική η ανάγκη του συστήματος να θωρακιστεί ενάντια στην οργή και τα πιθανά ξεσπάσματα φοιτητών και μαθητών ενάντια στο νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη. 

Γνωρίζει η κυβέρνηση με βάση και την φετινή της εμπειρία, όπου φοιτητές κατέβηκαν μαζικά στις διαδηλώσεις ενάντια στο νόμο, αλλά και από τις πρώτες αντιδράσεις μαθητών λόγω των αποτελεσμάτων που είχε η εφαρμογή της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (Ε.Β.Ε), ότι η πολιτική των ταξικών φραγμών που θέλει να υλοποιήσει η κυβέρνηση δε θα περάσει αναίμακτα.

Η δημιουργία της Πανεπιστημιακής αστυνομίας και η καθιέρωση κάρτας εισόδου έχει μόνο ένα στόχο. Θέλουν να καταστείλουν όποια φωνή καλεί τον κόσμο να οργανωθεί στους συλλόγους του και να αντισταθεί στην επίθεση που δέχονται τα δικαιώματα μας στις σπουδές. Θέλουν να διαμορφώσουν μια παιδεία για λίγους και εκλεκτούς, όπου μεγάλο μέρος των φοιτητών που θα πρέπει να δουλεύουν ταυτόχρονα με τις σπουδές τους θα διαγράφονται, μεγάλο κομμάτι των μαθητών δε θα μπορεί να έχει πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω της Ε.Β.Ε. και της τράπεζας θεμάτων. Επιλέγουν μάλιστα να ανακοινώσουν πως θα εφαρμοστεί ο νόμος από την αρχή της χρονιάς προκειμένου οι πρωτοετείς φοιτητές να θεωρούν δεδομένο ότι θα σπουδάζουν υπό αυτές τις συνθήκες.

Μάλιστα στις πρόσφατες δηλώσεις Μητσοτάκη αναφέρεται ανοιχτά ότι θέλουνε λιγότερους φοιτητές στα Πανεπιστήμια. Πετάνε ευθέως το γάντι στη νεολαία και στις λαϊκές οικογένειες. Θα μας βρούνε μπροστά τους.

Μόνη διέξοδος για εμάς είναι η μαζικοποίηση των γενικών μας συνελεύσεων, και η συγκρότηση μαζικού φοιτητικού κινήματος, πλάι στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές με στόχο την ανατροπή των νόμων Κεραμέως στην εκπαίδευση.

• Κάτω ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη (ν. 4777)
• Έξω η αστυνομία από τις σχολές - Όχι στα πειθαρχικά
• Αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς - Κάτω η Ε.Β.Ε., η τράπεζα θεμάτων, οι διαγραφές.
• Κοινή πάλη φοιτητών-μαθητών-εκπαιδευτικών για το δικαίωμα όλων των παιδιών στις σπουδές

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Συζήτηση για την εκπαίδευση στο στούντιο του ΗΧΩ 99,8 στην Ιεράπετρα Κρήτης

0

Μεγάλες αλλαγές στην Παιδεία: Τι αλλάζει σε σχολεία, Πανελλήνιες, διορισμούς εκπαιδευτικών, ΑΕΙ

Στο studio του Ηχώ 99,8 μίλησαν οι εκπαιδευτικοί Σταυρακάκη Ουρανία και Δερμιτζάκη Ευαγγελία και παρενέβησαν ο Χουντής Πάνος, εκπαιδευτικός - καθηγητής β'βάθμιας και ο Χαρτζουλάκης Δημήτρης, αναπληρωτής εκπαιδευτικός - ειδική αγωγή.( https://hxonews.gr/article/megales-allages-sthn-paideia-ti-allazei-se-sxoleia-panellhnies-diorismoys-ekpaideytikwn-aei)Η κυβέρνηση έχει βαλθεί να καταργήσει όλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού. Η εκπαίδευση βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Την Τετάρτη 28/7/2021 ψηφίστηκε ένας ακόμα νόμος που χτυπάει ευθέως το δικαίωμα στις σπουδές για τα παιδιά του λαού με τίτλο «Αναβάθμιση σχολείου κι ενδυνάμωση εκπαιδευτικών».
Βασικά σημεία του είναι η αυτονομία των σχολείων, δηλαδή η απόσυρση του κράτους από τις υποχρεώσεις του και, η μετακύληση του κόστους λειτουργίας των σχολείων στις τσέπες των γονιών και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ώστε υποταγμένοι να διδάξουν υποταγή στους μαθητές τους. Συνολικά, το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση αμφισβητείται.

Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής που άφησε έξω από τα πανεπιστήμια σχεδόν 26.000 μαθητές είναι η αρχή. Από την επόμενη σχολική χρονιά προστίθεται η κακόφημη Τράπεζα θεμάτων οπότε η σφαγή θα είναι ακόμα πιο μεγάλη. Θέλουν Πανεπιστήμιο για λίγους κι εκλεκτούς, Γενικό Λύκειο για όσους αντέξουν. Σπρώχνουν τους μαθητές στην φτηνή κατάρτιση, τους προετοιμάζουν για να αποδεχτούν ένα μέλλον χωρίς δικαιώματα.

Το Σεπτέμβρη θα έχουμε ένα νέο σχολείο πιο ταξικό και πιο εχθρικό για μαθητές κι εκπαιδευτικούς.

Η συζήτηση απλά έθιξε κάποια ζητήματα. Το θέμα είναι να ανατραπούν οι αντιλαϊκοί νόμοι. Αυτό είναι υπόθεση του λαού.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΑΘΗΝΑ | Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο (χθες 28/7)

0

Με μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές πραγματοποιήθηκε το συλλαλητήριο στη πλατεία Συντάγματος στις 6 το απόγευμα  ενάντια στο νέο πολυνομοσχέδιο του υπ.Παιδείας, που ψηφιζόταν εχτές στη Βουλή.

Το συλλαλητήριο καλέστηκε από ΟΛΜΕ,ΔΟΕ και εκπαιδευτικά σωματεία είχε ωστόσο φανερά, όπως και το προηγούμενο πανεκπαιδευτικό, τον χαρακτήρα του "να βγούμε από την υποχρέωση". Συμμετείχαν φοιτητές, μαθητές και γονείς, αριστερές οργανώσεις και συλλογικότητες. Το ΠΑΜΕ γύρω στις 6.45 μάζεψε τα πανό τουκαι αποχώρησε, ενώ μερικές αριστερές συλλογικότητες πραγματοποίησαν πορεία μέχρι τα Προπύλαια.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ και η Μαθητική Αντίσταση, παρέμβηκαν με πανό στο συλλαλητήριο του οποίου η μαζικότητα αλλά και ο παλμός ήταν πολύ κάτω από τις απαιτήσεις βέβαια.

Χαρακτηριστικό της ασταμάτητης επίθεσης που "δεν κάνει διακοπές" είναι ότι η κυβέρνηση ψήφισε άλλο ένα ν/σ μέσα στο κατακαλόκαιρο, αλλά και από την άλλη δείχνει το που βρίσκεται το κίνημα εκπαιδευτικών, φοιτητών, μαθητών. Σε μεγάλη αποδιοργάνωση, που οριακά μπορεί να δώσει απάντηση με όρους συγκέντρωσης απέναντι σε πολύ ταξικές διατάξεις για σχολεία-μαθητές-γονείς, και άνοιγμα της συζήτησης για απολύσεις και ασφυκτική εργασιακή καθημερινότητα για εκπαιδευτικούς.

Όλο το πακέτο νόμων που έχουν ψηφιστεί σωρεύουν μεγάλο βάρος στις πλάτες εργαζομένων-νεολαίων και όλο το επόμενο διάστημα απαιτούνται αγώνες που θα ξεπεράσουν όλη την μοιρολατρία που κυριαρχεί κι ενισχύεται από τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΔΙΚΑ ΔΕ ΘΑ ΛΥΘΕΙ ΜΕ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ - ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ!

0

Χρόνια τώρα οι κάθε λογής “υπεύθυνοι” και δημοτικοί διαχειριστές ταΐζουν τους Περδικιώτες με ανέξοδες υποσχέσεις και τους καλούν να κάνουν υπομονή! Το σήριαλ παίζεται και ξαναπαίζεται, αρμόδιοι και τοπικοί άρχοντες πάνε κι έρχονται, διαβεβαιώνουν πως κάνουν ό,τι μπορούν, ότι τάχα δρομολογούν λύσεις και η κοροϊδία πάει σύννεφο!

Μια φταίει το ίδιο το νερό που βουλώνει τους σωλήνες, μια που δεν βρίσκουν τα λεφτά από τα ευρωπαϊκά ταμεία, μια που τα βρίσκουν αλλά μετά χάνουν τις προθεσμίες...Το μόνο που δεν είπανε ακόμα στους Περδικιώτες είναι ότι φταίει το κακό τους το ριζικό!

Ένα πράγμα δείχνει αυτό το γαϊτανάκι υποκρισίας και μπαλάκι ευθυνών πάνω στις πλάτες των ανθρώπων του χωριού: Πλήρη αδιαφορία για τους κατοίκους που καλούνται - ούτε λίγο ούτε πολύ- να μάθουν να ζουν χωρίς νερό, με στεγνές τις βρύσες των σπιτιών τους! Μέσα στο καλοκαίρι, μέσα στον καύσωνα, μέσα στην πανδημία, το ίδιο τους κάνει!

Ξεροσταλιάζουν οι κάτοικοι, αλλά το νερό τρέχει επί μέρες στους δρόμους από τους τρύπιους σωλήνες! Για τους μεγαλοξενοδόχους βέβαια η παροχή του νερού γίνεται απρόσκοπτα, χωρίς κανένα πρόβλημα, για το λαό με το σταγονόμετρο!

Το νερό, βασικό κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα για όλους, αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα προς εκμετάλλευση και πεδίο κερδοφορίας.

Η λειτουργία, συντήρηση, επισκευή και αποκατάσταση των δικτύων ύδρευσης και οποιοδήποτε έργο για να γίνει εξαρτάται λένε από το ΕΣΠΑ , δηλαδή τα μνημόνια που υπογράψανε και τις επιτηρήσεις της ΕΕ. Έτσι προχωρά παραπέρα η ιδιωτικοποίηση και οι απολύσεις, το ξεπούλημα του νερού, το μπάσιμο εργολάβων, οι ελαστικές μορφές εργασίας και η άγρια εκμετάλλευση των εργαζόμενων.

Από την άλλη πλευρά, αυξήσεις στα τιμολόγια, τη στιγμή που χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς!

Σ΄ αυτή την πολιτική καταδίκασε το σύστημα και οι κυβερνήσεις του το λαό και τα στοιχειώδη δικαιώματά του. Οι συνέπειες είναι τραγικές στην καθημερινότητά και σε όλες τις πτυχές της ζωής των λαϊκών ανθρώπων.

Η αγανάκτηση και η οργή των κατοίκων, που αντιμετωπίζονται ως ιθαγενείς, είναι παραπάνω από δίκαιη!

Δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τις υποσχέσεις αυτών που υπηρέτησαν και υπηρετούν τις αντιλαϊκές πολιτικές, διαιωνίζοντας και μεγαλώνοντας το πρόβλημα.

Μόνο η αυτοοργάνωση και οι συνεχείς κινητοποιήσεις τους μπορούν να αναγκάσουν και να επιβάλουν άμεσες λύσεις. Με λαϊκές συνελεύσεις να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να οργανώσουν αγώνες και να διεκδικήσουν την πρόσβασή τους στο νερό και την κάλυψη των αναγκών τους.

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ | ΕΞΩ Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΙΣΤΟ

0

 

ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΥΣΗΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

Η κυβέρνηση, μέσω της Περιφέρειας Αττικής, προχωρά τους σχεδιασμούς της σε σχέση με την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και τη λεγόμενη διαχείριση των απορριμμάτων. Στις αποφάσεις τους περιλαμβάνεται η δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) στο Σχιστό για τα επόμενα 29 έτη, με δυνατότητα επεξεργασίας 250.000 τόνους/έτος σκουπιδιών, αλλά και με τη δυνατότητα να αυξηθεί ο όγκος επεξεργασίας των σκουπιδιών κατά 40%. Ενώ ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο δημιουργίας εργοστασίου καύσης των σκουπιδιών. Η απόφαση για επεξεργασία περίπου 300 τόνων σκουπιδιών σε ετήσια βάση και συνολικά για τριάντα χρόνια, κυριολεκτικά δίπλα από τα σπίτια και τα σχολεία, αποτελεί ένα ακόμη βήμα χειροτέρευσης των όρων ζωής των κατοίκων του Κερατσινίου και των γύρω περιοχών και ένα ευθύ χτύπημα του δικαιώματος της νεολαίας και του λαού στη ζωή και την υγεία!

Έχουν το θράσος μάλιστα οι διάφοροι καλοπληρωμένοι παράγοντες του συστήματος, την ίδια στιγμή που θα μας πνίξουν στο σκουπίδι, να μιλούν για «τομή» και «ανατροπή πάγιων πρακτικών». Μας δουλεύουν ψηλό γαζί παρουσιάζοντας την πραγματικότητα ανεστραμμένη μιλώντας για μια περιοχή η οποία είναι ήδη πολλαπλά επιβαρυμένη από τη λειτουργία και την επέκταση της COSCO, του λιμανιού, των καζανιών, του τσιμεντάδικου της Lafarge, του Βιομηχανικού Πάρκου, του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και την Ψυττάλεια. Μια περιοχή στην οποία για δεκαετίες λειτούργησαν βαριές χημικές βιομηχανίες παράλληλα με τη χωματερή όπου συλλέγονταν τα απορρίμματα όλης της Αττικής. Ειδικότερα, στο Σχιστό βρίσκονται κάτω από επιφάνεια 125 στρεμμάτων 10.000.000 τόνοι αποβλήτων με αυξημένη φυσική ραδιενέργεια. Τις δεκαετίες ’80 και ’90 μεταφέρθηκαν εκεί και απορρίφθηκαν ανεξέλεγκτα ποσότητες φωσφόγυψου σε μορφή σκόνης από το εργοστάσιο Λιπασμάτων Δραπετσώνας. Έκτοτε, αναπτύχθηκε στην περιοχή ένας χώρος ανεξέλεγκτης απόρριψης απορριμμάτων ο οποίος μολύνει τη γη, το νερό και τον αέρα των κατοίκων.

Η κοροϊδία συνεχίζεται όταν, για να μας εξαπατήσουν σχετικά με το εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών, κάνουν λόγο για «υπολειμματικά σύμμεικτα απόβλητα» τα οποία θα «μετατρέπονται σε χρήσιμα προϊόντα, σε μια κυκλική οικονομία διαχείρισης». Αρκούν οι μαρτυρίες και οι μαζικοί αγώνες του λαού του Βόλου για να διαπιστώσει κανείς τις αρνητικές επιπτώσεις από την εφαρμογή των μεθόδων αυτών όπου καίγονται χιλιάδες τόνοι σκουπιδιών αποτελούμενα από πλαστικά, χαρτόνια, βαρέα μέταλλα, απόβλητα κ.α., προκειμένου να παράγεται φτηνό καύσιμο για το εργοστάσιο της Lafarge, έχοντας μετατρέψει την πόλη και τη γύρω περιοχή σε «θάλαμο αερίων» και με καταστροφικές συνέπειες για την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον!

Η πολιτική του συστήματος δε σταματάει ούτε στιγμή να προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της αστικής τάξης. Η λεγόμενη διαχείριση των σκουπιδιών αποτελεί ακόμη ένα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Όποια μέθοδος κι αν επιλεγεί για την επεξεργασία και «αξιοποίηση» των απορριμμάτων, θα εντάσσεται στον γενικό νόμο του κέρδους και καμία σχέση δεν έχει με περιβαλλοντικές ευαισθησίες και πράσινα άλογα που μας παρουσιάζουν. Γι΄αυτό άλλωστε διαγωνίζονται οι διάφοροι κεφαλαιοκράτες για την ανάθεση των έργων. Αυτή τη κατάσταση προσπαθούν να κρύψουν οι διάφορες «επιστημονικές μελέτες» και οι «ειδικοί» που αξιοποιούνται από το κράτος και το κεφάλαιο για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού.

Αλήθεια με τι μπορεί να αντισταθμιστεί η αχαλίνωτη τσιμεντοποίηση, η ρύπανση και η καταστροφή του περιβάλλοντος, ο καρκίνος που σπέρνουν οι βιομηχανικές δραστηριότητες και η χαβούζα δίπλα στα σπίτια μας, ο κίνδυνος μιας έκρηξης από τα καζάνια που θα μετατρέψει τη περιοχή σε παρανάλωμα του πυρός; ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σε εναλλασσόμενους ρόλους, ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει το κοστούμι που φορούν οι τοπικές αρχές για να προωθήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ αδειοδότησε την OIL ONE και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επέκτεινε την άδεια της. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις έσπειραν τα καζάνια στο Πέραμα και ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε την επαναλειτουργία τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπούλησε τον ΟΛΠ και η ΝΔ ψήφισε την επέκταση της με το νέο μάστερ πλάν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε το Σχιστό στο Περιφερειακό σχεδιασμό των σκουπιδιών και η ΝΔ τον υλοποιεί.

Ο λαός οφείλει να αντισταθεί στην τρομακτική υποβάθμιση της ζωής του και τις δραματικές επιπτώσεις της αντιλαϊκής πολιτικής στην υγεία του. Στη ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύουν κυβέρνηση-κεφάλαιο φραγμό μπορεί να βάλει μόνο η λαϊκή πάλη, ο οργανωμένος αγώνας, ένα λαϊκό κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης που απαιτεί τη συνένωση δυνάμεων και τη κοινή δράση. Είναι αναγκαίο να έχει ξεκάθαρους στόχους πάλης που θα δυναμώνουν τη κατεύθυνση του αγώνα και δεν θα αποτελούν προθάλαμο ενσωμάτωσης όπως οι λογικές περί «επιστημονικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων σε φιλολαϊκή κατεύθυνση», όπως συχνά προβάλλεται από δυνάμεις της Αριστεράς. Στα πλαίσια του καπιταλισμού, η όποια άλλη διαχείριση θα είναι και αυτή σε βάρος του λαού και της νεολαίας. Δεν τους λείπουν οι προτάσεις, αντιθέτως γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι επιλογές και η κατεύθυνσή τους έχουν πάντοτε ταξικό πρόσημο και χτυπούν τα συμφέροντα των κατοίκων των λαϊκών περιοχών.

• ΕΞΩ ΟΙ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

• ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΥΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΙΣΤΟ

• ΕΞΩ ΤΑ ΚΑΖΑΝΙΑ ΑΠΟ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑΜΑ

• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ COSCO

• ΚΑΤΩ Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΠΕΙΡΑΙΑ

Πέρα από την παραπάνω ανακοίνωση η Λαϊκή Αντίσταση Πειραιά έχει προχωρήσει σε ανάρτηση πανό σε περιοχές του Πειραιά αλλά και σε δημιουργία αφίσας που θα προπαγανδίζει το συγκεκριμένο ζήτημα:

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ