Τουρκία | Μεγάλη αστυνομική επιχείρηση με συλλήψεις σε αγωνιστές και αγωνίστριες

0

Κοντά 100 αγωνιστές και αγωνίστριες έχουν μέχρι στιγμής συλληφθεί από την μεγάλη επιχείρηση της αστυνομίας και ειδικών δυνάμεων που πραγματοποιείται από εχθές σε σπίτια και δρόμους σε όλη την Τουρκία.

Το τουρκικό φασιστικό κράτος δε σταματά να επιτίθεται λυσσαλέα στο λαό του. Με όπλο την καταστολή, τις διώξεις και τις δολοφονίες προσπαθεί να καταπνίξει τις λαϊκές αντιδράσεις που ξεσπούν. Στο επίκεντρο των οξυμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που εκτυλίσσονται στην περιοχή, προωθώντας τη βάρβαρη και αντιδραστική της ατζέντα απέναντι στο λαό, η τουρκική αστική τάξη επιδιώκει να απαντήσει τη βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση που αντιμετωπίζει. 

Ο τουρκικός και ο κουρδικός λαός προσπαθούν να ανασάνουν και αγωνίζονται. Η τρομοκρατία και η καταστολή που προωθούνται αναβαθμισμένα απ' τις αστικές τάξεις των χωρών σε παγκόσμιο επίπεδο έρχονται σε μια προσπάθεια ν' απαντήσει ο καπιταλισμός την κρίση που αντιμετωπίζει. Βλέπουν τους λαούς αναλώσιμους. Τους θέλουν πειθήνιους και με σκυφτό το κεφάλι για την επόμενη μέρα που ξημερώνει. Γνωρίζουν τις δυνάμεις και την οργή που κουβαλούν οι καταπιεσμένες μάζες γι' αυτό και σπέρνουν την τρομοκρατία.

Να μην τους περάσει!
Μόνος δρόμος για ζωή με δικαιώματα είναι οι λαϊκοί αγώνες! Να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους λαούς και να χτίσουμε τις αντιστάσεις μας!
Κάτω η κρατική τρομοκρατία και η καταστολή!
Αλληλεγγύη στον τουρκικό και κουρδικό λαό!
Θάνατος στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό!

Οι φωτογραφίες από το Twitter του @FreeGrupYorumGreece

Επιμένουμε Διεκδικούμε

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΕΞΩ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΓΕΡΑΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ - συγκέντρωση 30/10

0

Καλεσμένος για άλλη μια φορά ο αμερικάνος πρέσβης στην πόλη. Η συμμετοχή του Πάιατ σε συνέδριο για την «Γνώση» που συνδιοργανώνουν οι πανεπιστημιακοί φορείς της περιοχής μαζί με την Περιφέρεια είναι πρόκληση και πρέπει να έχει την απάντηση που της αρμόζει.

Το υπηρεσιακό «γεράκι» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού με κάθε ευκαιρία επιβεβαιώνει την εμπλοκή των ΗΠΑ στις εξελίξεις της χώρας και τις επιδιώξεις των φονιάδων που άξια εκπροσωπεί ο Πάιατ για την περιοχή.

Με ανοιχτές τις πληγές που έχουν προκαλέσει οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών, ο αμερικάνος πρέσβης με την άνεση που έχει εξασφαλίσει από την αστική τάξη της χώρας μπορεί να αλωνίζει την Ελλάδα συζητώντας για την γνώση, την ασφάλεια και την ανάπτυξη. Μπορεί ο Πάιατ να έρχεται στην Πάτρα δήθεν σαν ισότιμος συνομιλητής σε συνέδρια στην πραγματικότητα όμως επικυρώνει με την παρουσία του το ποιος είναι το αφεντικό στην χώρα.

Ο προγραμματισμός για την αναβάθμιση των ΝΑΤΟικών βάσεων δεν θα μπορούσε να αποκλείσει την περίπτωση του Αράξου που μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στην πυρηνική απειλή. Σε Βαλκάνια, Μεσόγειο και Μέση Ανατολή είναι πλέον φανερό πως οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών πυροδοτεί νέες πολεμικές συγκρούσεις προσθέτοντας στην λίστα αίματος και άλλους λαούς, δημιουργώντας νέα καραβάνια προσφύγων των ρημαγμένων χωρών.

Σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο ο αντιδραστικός ανταγωνισμός των αστικών τάξεων τροφοδοτούνται από τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή αλλά και την οικονομική, στρατιωτική και πολιτική αναβάθμιση του ρόλου τους στα εσωτερικά των χωρών.

Βασικός παράγοντας όλων των επικίνδυνων εξελίξεων στην χώρα και την περιοχή είναι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός στον οποίο στηρίζεται η αστική τάξη της χώρας μας για να συνεχίσει ανενόχλητη την επέλαση στα δικαιώματα λαού και νεολαίας.

Η υποδοχή του Πάιατ πρέπει να γίνει με τον λαό στο δρόμο του αγώνα για ειρήνη, ανεξαρτησία, δουλειά και ελευθερίες.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30/10 6:00μμ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ.

ΕΞΩ Ο ΠΑΙΑΤ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ

ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΟΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ 

ΚΚΕ(μ-λ)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Αλληλοτραμπουκισμοί μέσα στην αριστερά - Πληγή στην προσπάθεια οικοδόμησης της αναγκαίας πάλης στο σήμερα

0

Τις τελευταίες μέρες, διαδραματίστηκαν στις σχολές  τα γνωστά εκφυλιστικά φαινόμενα της οργανωτικού τύπου αντιπαράθεσης πολιτικών διαφορών μεταξύ δυνάμεων που αναφέρονται στην αριστερά και στο κίνημα. Συγκεκριμένα, αυτή τη φορά οι τραμπουκισμοί και οι ξυλοδαρμοί συνέβησαν μεταξύ μελών της ΑΡΙΣ και του ΝΑΡ (που κατά τα άλλα συνυπάρχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στα ΕΑΑΚ), οι οποίοι ξεκίνησαν από την Θεσσαλονίκη σε Αρχιτεκτονική και Φιλολογία και συνεχίστηκαν με την μορφή «αντιποίνων» στο Γεωπονικό της Αθήνας.

Είναι αλήθεια, ότι η πρόσφατη οργανωτική αντιπαράθεση δεν προκαλεί έκπληξη σε πολλούς. Ο λόγος είναι πως αυτή η πρακτική δυστυχώς δεν σπανίζει καθώς αποτελεί προϊόν των αντιλήψεων των εν λόγω δυνάμεων. Είναι  δηλαδή, απόληξη της ιδιοκτησιακής λογικής τους προς το κίνημα και τους συλλόγους, που εκφράζεται με  ηγεμονισμούς και καπελώματα σε συλλογικές διαδικασίες και πορείες, όπου με οργανωτικούς συσχετισμούς, του «εμείς είμαστε η πρωτοπορία» (αρκεί άλλωστε να το πεις και έγινες) επιβάλλονται πολιτικά σε άλλες δυνάμεις και στο μαζικό κίνημα. Παραδείγματα των παραπάνω αποτελούν άλλωστε οι τραμπουκισμοί ακόμη και σε συγκεντρώσεις – διαδηλώσεις (9 Ιούλη μέρα ψήφισης του χουντικής έμπνευσης νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις, 28/9 για την επίσκεψη Πομπέο) με διακύβευμα το ποιος θα πρωτοκαθήσει στην κεφαλή της πορείας ή της αλυσίδας.

Τέτοιες πρακτικές ούτε καινούργιες είναι, ούτε περιορίζονται εντός των δυνάμεων των ΕΑΑΚ αλλά χαρακτηρίζουν και την ΚΝΕ (π.χ. σκηνικά 17’ στο ΕΜΠ). Ιστορικά, στο πλαίσιο του κινήματος αυτή η λογική ξεπήδησε από τον ρεφορμισμό, που επέλεγε να απαντήσει με ξύλο και δολοφονικές επιθέσεις απέναντι στις πιέσεις που του δημιουργούσε η αντιπαράθεση κομματιών της επαναστατικής αριστεράς. Δυστυχώς, αυτές οι δυνάμεις δεν έχουν αποτινάξει από πάνω τους αυτές τις λογικές διαιωνίζοντας αυτή την ιστορική παθογένεια εντός του κινήματος. Ας θυμηθούμε την ΚΝΕ και τα λεγόμενα «ΚΝΑΤ», μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80, που αποτέλεσαν τη μήτρα τέτοιων αντιλήψεων δράσης, οι οποίες υιοθετήθηκαν και από πολλά μετέπειτα κομμάτια της ρεφορμιστικής αριστεράς. Όλοι έχουν να πουν άλλωστε για τα γνωστά ΚΝΑΤ, από την αναρχία μέχρι την «ανεξάρτητη» αριστερά, χωρίς να προβληματίζονται κατά πως φαίνεται για την υιοθέτηση αντίστοιχων πρακτικών και λογικών από τους ίδιους. Ασχέτως λοιπόν των αφορμών και το ποια πολιτική δύναμη κάθε φορά χρησιμοποιεί τέτοιες πρακτικές, αυτές είναι παρενέργειες των ρεφορμιστικών αντιλήψεων εντός της Αριστεράς, που δεν προσβλέπουν στην οικοδόμηση μαζικού κινήματος και στη διαφύλαξη της δημοκρατικής λειτουργίας των οργάνων του. Αντίθετα, αρκούνται στο να κατοχυρώνουν με κάθε μέσο έναν «εικονικό» πολιτικό έλεγχο με όρους οργανωτικούς και επιβολής.

Γιατί πρέπει να καταγγελθούν αυτές οι πρακτικές μέσα στα πλαίσια του κινήματος;

- Γιατί, τέτοιες άθλιες πρακτικές είναι ξένες και ανταγωνιστικές με το κίνημα, την αριστερά και τον κόσμο που θέλει να συμβάλει στην υπηρέτηση της αναγκαίας λαϊκής πάλης απέναντι στην λυσσαλέα επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου και της αντίδρασης.

- Είναι πλήρως αντίθετες με τις αξίες και τις αντιλήψεις που πρέπει να διαπνέουν αφετηριακά την αριστερά, αυτές της συντροφικότητας, της συναγωνιστικής αλληλεγγύης, της υγιούς πολιτικής αντιπαράθεσης και του πολιτικού διαλόγου.

- Στρέφουν το κόσμο που έχει διάθεση να αγωνιστεί στην απογοήτευση, στην αποστοίχιση από το κίνημα και τα συλλογικά του όργανα.

- Γιατί, όταν τα αστικά επιτελεία έχουν βαλθεί να χτυπήσουν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το άσυλο, παρουσιάζοντας τα πανεπιστήμια ως «χώρους ανομίας», κάτι τέτοια σκηνικά, όπου οι σχολές γίνονται ρινγκ, δίνουν πάτημα στο σύστημα για να λασπολογεί εις βάρος του κινήματος.

- Γιατί, οι απαιτήσεις της εποχής μας είναι μεγάλες και απαιτούν σοβαρότητα, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις των μαζών και της κίνησής τους.

- Γιατί η αριστερά πρέπει με την δράση της και την στάση της, να εμπνέει την νεολαία και όχι να αυτοπροβοκάρεται και να αυτοσυκοφαντείται.                                                                                            

- Γιατί, σε μια κρίσιμη περίοδο επέλασης της επίθεσης του συστήματος σε βάρος των πιο θεμελιωδών δημοκρατικών και εργασιακών δικαιωμάτων του λαού, της όξυνσης των πολεμικών κινδύνων και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και των σοβαρών υγειονομικών κινδύνων, αυτές οι πρακτικές και οι αντιλήψεις αποτελούν πληγή για την προσπάθεια οικοδόμησης φοιτητικού και λαϊκού κινήματος.

Κάθε συλλογικότητα και αγωνιστής, που εμπιστεύεται τη δύναμη των συλλογικών αγώνων της νεολαίας και αναφέρεται στην αριστερά και στο κίνημα, πρέπει να διατηρεί συγκεκριμένη στάση απέναντι σ' αυτά τα περιστατικά. Η στάση αυτή δεν μπορεί να είναι ο ρόλος του διαιτητή, πρέπει να είναι στάση καταγγελίας. Τα όπλα των αγωνιστών στην αντιπαράθεση με άλλες δυνάμεις, στο εσωτερικό του κινήματος δεν μπορεί να είναι κράνη και καδρόνια, αλλά όπλα πολιτικά! H πάλη των απόψεων σε αυτή την φάση του κινήματος δε μπορεί να γίνεται με όρους οργανωτικούς, μπράτσα και ξύλο, αλλά με ουσιαστική λειτουργία των συλλογικών οργάνων, ουσιαστικό διάλογο και συζήτηση σε αυτά! Η προώθηση της αναγκαίας κοινής δράσης στην κατεύθυνση της αντίστασης και της υπηρέτησης του εργατικού λαϊκού κινήματος δε χωράει ηγεμονισμούς, αλλά απαιτεί δημοκρατική λειτουργία και πολιτική πάλη απόψεων. Η νέα γενιά αγωνιστών καλείται να αποτινάξει από πάνω της τις παθογένειες της αριστεράς της ήττας και να αναμετρηθεί με αυτές. Να απομονώσει τέτοιες πρακτικές και αντιλήψεις για να μπορέσει να συμβάλλει αποτελεσματικά στο ξεπήδημα εστιών αντίστασης και μετώπων πάλης λαού και νεολαίας.

 http://agonistikeskiniseis.org/

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΞΑΝΘΗ | Παρέμβαση στο σημείο διεξαγωγής τεστ κορονοϊού στους φοιτητές Αρχιτεκτονικής (26/10)

0

Την Παρασκευή 23/10 ανακοινώθηκαν πέντε κρούσματα στην αρχιτεκτονική Ξάνθης, τα οποία είχαν παρακολουθήσει μαθήματα δια ζώσης. Σε αυτά τα πλαίσια η σχολή έκλεισε και στάλθηκε μειλ στους φοιτητές του έτους που είχαν μάθημα ότι θα διεξαχθούν τεστ για covid-19 και ότι τα μαθήματα θα συνεχίσουν κανονικά μέσω τηλε-εκπαίδευσης.

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις στο ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου που διεξήχθει στις 24/10 θέσαμε την ανάγκη να απαιτήσει ο σύλλογος την πραγματοποίηση δωρεάν διαγνωστικών τεστ στους φοιτητές την Δευτέρα, με παράσταση διαμαρτυρίας, τηρώντας όλα τα μέτρα ατομικής προστασίας. Στο ΔΣ επικράτησαν οι απόψεις των ΕΑΑΚ και ΚΝΕ που επί της ουσίας άφησαν εκτεθειμένα τα μέλη του συλλόγου μπροστά σε αυτή την επικίνδυνη κατάσταση. Συγκεκριμένα πρότειναν κινητοποίηση στον κοσμήτορα χωρίς να θέτουν καν το ζήτημα της περίθαλψης των φοιτητών. Κινητοποίηση η οποία ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί ενώ τα κρούσματα είναι βέβαιο ότι ανεβαίνουν στις σχολές. Γνωρίζουν πολύ καλά οι δυνάμεις αυτές, ότι η πρότασή τους θα κατέληγε σε κρυφτούλι με τον κοσμήτορα, παρόλα αυτά ιεράρχησαν πιο πάνω την κατάθεση προτάσεων στα διοικητικά όργανα του πανεπιστημίου παρά την συλλογική μαζική απαίτηση τεστ την ώρα διεξαγωγής τους.

Εμείς έχοντας ως προτεραιότητα την απαίτηση να γίνουν μαζικά τεστ προσπαθήσαμε ως δύναμη να τρέξουμε μια κινητοποίηση στο σημείο που αυτά διεξάγονταν, με την ανταπόκριση του κόσμου να είναι θετική. Η κατάσταση που αντιμετωπίσαμε εκεί είναι χαρακτηριστική.  Τα τεστ όπως περιμέναμε ήταν απειροελάχιστα, καθώς ούτε όλο το έτος που βρισκόταν στην ίδια αίθουσα με τα κρούσματα δεν δικαιούνταν το τεστ. Η στάση των υπεύθυνων ήταν αισχρή και ξεδιάντροπη καθώς προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ο λόγος που έγιναν κοντά στα 20 τεστ είναι ότι δεν συμφέρει κανένα να γίνουν μαζικά, καθώς θα αργήσουν να βγουν τα αποτελέσματα... ή ότι πρέπει να μπουν προτεραιότητες και ότι όσοι δεν αισθανόμαστε πολύ καλά πρέπει να παγώσουμε τη ζωή μας και να μείνουμε στο σπίτι μας σε οικειοθελή καραντίνα, χωρίς να χρειάζεται, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, να ξέρουμε αν είμαστε φορείς ή όχι. Μας αφήνουν, λοιπόν, στη μοίρα μας με μόνη εναλλακτική να κάνουμε τεστ επί πληρωμή σε εξωτερικά ιατρεία, μια δυνατότητα που προφανώς δεν έχουμε όλοι.

 Η κατάσταση στις σχολές μας είναι ίδια με αυτή όλων των Πανεπιστημίων πανελλαδικά. Δεν γίνονται απολυμάνσεις, οι καθαρίστριες είναι λίγες και δεν αρκούν, δεν χορηγούνται δωρεάν μέτρα ατομικής προστασίας, δεν γίνονται τα απαραίτητα διαγνωστικά τεστ και δεν υπάρχει δωρεάν περίθαλψη. Το κράτος δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη απέναντί μας, ενώ με απόφαση της κυβέρνησης άνοιξαν οι σχολές. 

Οι φοιτητές έξω από το κέντρο διαμαρτυρηθήκαμε και αυτό φάνηκε ότι πίεσε υπεύθυνους του ΕΟΔΥ και του Πανεπιστημίου. Η εξ' αναβολής συνέλευση του συλλόγου την Πέμπτη 29/10 είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει, τηρώντας τα μέτρα προστασίας, για να δούμε τι επόμενες κινήσεις κάνουμε  ως σύλλογος. Δεν πρέπει να μπούμε στον πάγο για όσο διάστημα διαρκεί αυτή η κατάσταση και να αντιμετωπίζει ο καθένας από εμάς ξεχωριστά τα προβλήματά του με φόβο. Φαίνεται ξεκάθαρα, ότι η κυβέρνηση μας θεωρεί αναλώσιμους και αν δεν κάνουμε κάτι εμείς, δεν θα μεριμνήσει κανείς για το δικαίωμα μας στην υγεία και την εκπαίδευση. Όσο περνάνε οι μέρες εμφανίζονται κρούσματα και σε άλλες σχολές, όπως συνέβει στους Πολιτικούς Μηχανικούς

Πρέπει να καταγγείλουμε το άνοιγμα των σχολών με αυτούς τους ορούς και να μην δεχτούμε τηλεκπαίδευση ως "μόνη λύση". Χρειάζεται να διεκδικούμε όλα τα απαραίτητα υγειονομικά μέτρα ως προϋπόθεση για το άνοιγμα των σχολών: δωρεάν μαζικά τεστ, ολιγομελή τμήματα, δωρεάν μέσα ατομικής προστασίας για όλους, αύξηση δρομολογίων, μόνιμες προσλήψεις σε καθαριότητα, ασφάλιση και περίθαλψη για όλους. 

http://agonistikeskiniseis.org/

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ | Το σύστημα ανέδειξε τη Χρυσή Αυγή, το ίδιο την αποσύρει – Την ίδια στιγμή ισχυροποιείται η φασιστικοποίησή του

0

Χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια από τη στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα για να αποφανθεί η αστική δικαιοσύνη για τους φασίστες δολοφόνους της Χρυσής Αυγής. Από τη μια η ετυμηγορία που χαρακτηρίζει την Χ.Α. εγκληματική οργάνωση δείχνει πως το σύστημα δεν την χρειάζεται πια και από την άλλη με τις ποινές επιλέγει να μην εξοντώνει προσωπικά ούτε την ηγεσία ούτε τα μέλη της. Η ετυμηγορία σκληρή, οι ποινές διαχειρίσιμες. Αλλωστε, θυμόμαστε: Οι ΜΑΤατζήδες δολοφόνοι του Κουμή και της Κανελλοπούλου αθωώθηκαν. Ο αστυνομικός Μελίστας, δολοφόνος του Καλτεζά, παρασημοφορήθηκε από τον Χρυσοχοΐδη (φοβερή αυτή η «ανανέωση» του αστικού πολιτικού σκηνικού!) το 2002 με μετάλλιο ευδόκιμης αστυνομικής υπηρεσίας. Ο δολοφόνος του Τεμπονέρα Οννεδίτης Καλαμπόκας κάνει καριέρα σε Τράπεζα. Ο Σαραλιώτης αθωώθηκε και θα γυρίσει στην Αστυνομία. Ο Κορκονέας απελευθερώθηκε και δεν θα πάει χαμένος κι αυτός. Το αστικό κράτος καλύπτει τους δολοφόνους τους.

Τα εγκληματικά χαρακτηριστικά της Χ.Α. ήταν γνωστά όταν επέλεξαν να την κάνουν από περιθωριακή οργάνωση κόμμα. Την ανέδειξαν σε μια φάση που το πολιτικό σύστημα εφαρμόζοντας μνημόνια περνούσε κρίση και ταυτόχρονα επιτίθονταν στον λαό. Όταν αναποδογύριζε τους πάγκους στις λαϊκές αγορές, όταν πετούσε νερό και χαστούκιζε γυναίκες, όταν έκανε παρελάσεις ως στρατιωτική φάλαγγα στους δρόμους, όταν δολοφονούσε μετανάστες την προβάλανε και την κανάκευαν, ο πρωθυπουργός επικοινωνούσε μαζί της μέσω Μπαλτάκου, την καλούσαν στο Καστελόριζο και δήλωναν πως την ήθελαν απλά «λίγο πιο σοβαρή». Μετά τη δολοφονία του Φύσσα έκαναν πως δεν την γνώριζαν.

Η καταδίκη έφερε κάποια ικανοποίηση. Όμως με τον φασισμό δεν ξεμπερδέψαμε.

· Με ξύλο, δακρυγόνα, κανονάκια νερού, απαγορεύσεις αντιμετωπίζεται κάθε διαδήλωση.

· Εξοντώνονται νόμιμα οι πρόσφυγες.

· Με νόμους κόβουν απ’ τη ρίζα τα συνδικαλιστικά δικαιώματα.

· Εφαρμόζουν τον νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων κι ετοιμάζουν άλλον για εργασιακά.

· Η εργοδοτική τρομοκρατία δυναμώνει.

· Το ίδιο το σύστημα φασιστικοποιείται.

Ο φασιστικός εσμός έχει στοιχηθεί και ενάντια στην νεολαία.

· Μέσα στα σχολεία η νεολαία έχει να αντιμετωπίσει τον τελευταίο νόμο Κεραμέως, την τηλε-«εκπαίδευση», την ανοσία αγέλης.

· Έξω από τα σχολεία την περιμένει ένα αβέβαιο μέλλον. Την απειλούν με στράτευση στα 18 κι επέκταση θητείας, την συκοφαντούν, τη δικάζουν. Την ποτίζουν με σάπια ιδεολογήματα. Θέλουν να την τσακίσουν και να την υποτάξουν.

Ο φασισμός θρέφεται απ’ τα προβλήματα, τα αδιέξοδα, την ήττα και την απογοήτευση. Είναι πάντα ένας άσος στο μανίκι του συστήματος. Μπορεί να ξεδοντιάστηκε η Χ.Α. αλλά ο φασισμός του συστήματος βαθαίνει.

Κανένας εφησυχασμός. Με αγώνες θα τσακιστεί ο φασισμός.

Δεν είναι μόνη ένοχη η Χρυσή Αυγή – είναι και το σύστημα κι αυτή η πολιτική.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Διαδικτυακή εκδήλωση της Εταιρείας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων: "Η Τούμπα στην Κατοχή και την Αντιφασιστική Αντίσταση", Σάββατο 31 Οκτωβρίου στις 7.00 μ.μ

0

Μια ενδιαφέρουσα διαδικτυακή συζήτηση -αφιέρωμα διοργανώνει το Σάββατο31 Οκτωβρίου 2020 στις 7.00 μ.μ. η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ (Ε.Δ.Ι.Α.) 1940-1974 Κ.-Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Θέμα της,"Η Τούμπα στην Κατοχή και την Αντιφασιστική Αντίσταση"

Στην ανακοίνωση της Εταιρείας αναφέρεται χαρακτηριστικά :" Θεσσαλονίκη, 30 Οκτωβρίου 1944: μέρα ‘απολύτρωσης’ της πόλης από τους Ναζί Γιορτάζει η Θεσσαλονίκη, με την υπογραφή του επίσημου κράτους, Π.Δ. 50/9-5-2016, την επέτειο της «απολύτρωσής» της από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, πριν από 76 χρόνια. Οι ναζί δεν παρέδωσαν αμαχητί τη Θεσσαλονίκη ούτε ο ΕΛΑΣ έκανε «στρατιωτικό περίπατο», όπως ισχυρίζονται οι άσπονδοι εχθροί του. Η απελευθέρωση της πόλης δεν ήταν κάτι που έγινε ως εκ θαύματος. Ήταν το αποτέλεσμα σκληρών συγκρούσεων του ΕΛΑΣ με τους κατακτητές, που ήταν ασύγκριτα αριθμητικά υπέρτεροι και άριστα εξοπλισμένοι, αλλά και των Ταγματασφαλιτών συνεργατών τους. Οι κατοχικές δυνάμεις, πριν υποχωρήσουν από την πόλη, ναρκοθετούν τις ζωτικές υποδομές της για να παραλύσουν τη ζωή της. Ανατινάζουν τον λιμενοβραχίονα και επιχειρούν να ανατινάξουν το κεντρικό υδραγωγείο της πόλης, στην περιοχή της Παναγίας Φανερωμένης, και την Ηλεκτρική Εταιρεία στην οδό Αγίου Δημητρίου. Όμως τμήμα του 13ου Συντάγματος τους τρέπει σε φυγή, ενώ λόχος του εφεδρικού ΕΛΑΣ μυλεργατών γλιτώνει από την ανατίναξη τους αλευρόμυλους Αλλατίνι. ΕΛΑΣ και ΕΑΜ εκδίωξαν τους κατακτητές, ματαίωσαν τα σχέδια των ταγματασφαλιτών, προχώρησαν στην ανασυγκρότησή της και την παρέδωσαν μετά τη συμφωνία της Βάρκιζα στις «νόμιμες αρχές».

Στη μεσοπολεμική Θεσσαλονίκη, η Τούμπα στα ανατολικά της, συμπύκνωνε δυναμικά τις αντιθέσεις της πόλης, ιδιαίτερα στα λαϊκά της στρώματα: Ρομά, Εβραίοι στο 151 και πρόσφυγες, που έδωσαν ζωή στον ακαλλιέργητο και εγκαταλειμμένο κάμπο της Τούμπας, εργάτες, τεχνίτες και μικρομαγαζάτορες, συναντήθηκαν με τον σοσιαλισμό, τον κομμουνισμό αλλά και τον εθνικισμό, τον αντικομμουνισμό και τον αντισημιτισμό σε ένα εκρηκτικό μείγμα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με εκατόμβες από εκτελέσεις, πείνα, φυματίωση, ελονοσία, και προπαντός με το Ολοκαύτωμα των Εβραίων συμπολιτών μας. Πολλοί δεν πτοήθηκαν. Ο εκ των πρωτεργατών της αντιστασιακής οργάνωσης «Ελευθερία» (15-5-1941), Σίμος Κερασίδης, στέλεχος του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ, ήταν από την Τούμπα. Το ΕΑΜ και η ΕΠΟΝ βρήκαν εδώ πρόσφορο έδαφος, με 1.500 ανθρώπους να συμμετέχουν στις αντιστασιακές δράσεις. Γι’ αυτό στις 24-9-1944 η Κάτω Τούμπα έγινε στόχος της δολοφονικής επιδρομής της ναζιστικής συμμορίας του Δάγκουλα, που άφησε πίσω του νεκρούς και τραυματίες. Από τα μέσα Οκτωβρίου 1944, η Τούμπα μαζί με τους άλλους συνοικισμούς ελεγχόταν από τον εφεδρικό Ε.Λ.Α.Σ. και λίγες μέρες αργότερα με την απελευθέρωση της πόλης από τον ΕΛΑΣ, ο κόσμος της κατηφόριζε στο κέντρο με τρομπέτες, παντιέρες, λάβαρα και χωνιά, φωνάζοντας “Τούμπα - Στάλινγκραντ”…."

Στην συζήτηση θα πάρουν μέρος ο Σπύρος Κουζινόπουλος, δημοσιογράφος-συγγραφέας, ο Σίμος Κερασίδης, συγγραφέας και ο Ανδρέας Βενιανάκης, ερευνητής-συγγραφέας.

Την εκδήλωση μπορείτε να την παρακολουθήσετε στον σύνδεσμο https://www.edia-makedonia.gr

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕ ΦΥΓΑΝΕ ΟΚΤΩΒΡΗ (Οχυρά θέση Κρήτης και η βίλλα Αριάδνη)

1

Οκτώβρη ξεκίνησε ο πόλεμος, Οκτώβρη έφυγαν οι Γερμανοί από την Αθήνα. Πολλά και ενδιαφέροντα γράφτηκαν με αφορμή την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς. Η απελευθέρωση της πρωτεύουσας στις 12/10/1944 ταυτίζεται με την απελευθέρωση της χώρας ολόκληρης. Όμως οι Γερμανοί δεν φύγανε από όλη τη χώρα τον Οκτώβρη. Μετά από εννιά μήνες και σχεδόν ένα μήνα απ’ τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας και την αυτοκτονία του Χίτλερ, έφυγαν από την Κρήτη. Η ναζιστική σημαία κατέβηκε στις 23 Μαΐου 1945, λίγες μέρες μετά τη συμφωνία παράδοσης της Φρουράς της «Οχυράς θέσης Κρήτης», η οποία υπογράφηκε στην κατοικία του αρχαιολόγου Έβανς, τη βίλλα Αριάδνη στην Κνωσσό, στις 9-10 Μαΐου 1945. Ήταν η προτελευταία ναζιστική σημαία που κατέβηκε. Η τελευταία είχε ξεχαστεί σε ένα φυλάκιο κάπου στην Αρκτική.

Από τον Οκτώβριο του 1944 ως τον Ιούλιο του 1945, ένας πλήρης σχηματισμός της Βέρμαχτ, ο τελευταίος στον κόσμο, παρέμεινε κοντά στα Χανιά και συνέχιζε να τρομοκρατεί τους Κρητικούς, να καταστρέφει, να εκτελεί ανθρώπους.

Τι συνέβη στην Κρήτη; Τι έγινε πραγματικά τη νύχτα της 9η Μαΐου του ’45 στη βίλλα Αριάδνη;

Ο Άλμπερτ Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε συνέντευξή του στο Βήμα το 1976, αποκαλύπτει ότι το φθινόπωρο του 1944 ο στρατηγός Γιόντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού) Επιτελείου, του ανέφερε ότι στη Λισαβώνα επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα. Η συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έκανε λόγο για την εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα χωρίς βρετανική ενόχληση. Η συμφωνία προέβλεπε να παραχωρήσουν οι Γερμανοί την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη στους Άγγλους αμαχητί και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις που κατείχαν τον ελληνικό χώρο.

Πράγματι, τον Σεπτέμβρη του 1944 οι Γερμανοί αρχίζουν να "τα μαζεύουν" από την Ελλάδα. Τα βρετανικά αεροπλάνα άφησαν ανενόχλητα τα γερμανικά πλοία να μεταφέρουν τους Γερμανούς στρατιώτες απ’ τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα. Αν και οι μάχες μαίνονταν σ’ όλο τον κόσμο, οι Γερμανοί αποχωρούσαν ανεμπόδιστοι προς τα βόρεια.

Την ίδια περίοδο, οι Γερμανοί φεύγουν από την Ανατολική Κρήτη όπου δέχονται και τη μεγαλύτερη πίεση από τον ΕΛΑΣ και κατευθύνονται στα Χανιά.  Με πρωτοβουλία του γραμματέα του ΚΚΕ, του Σιάντου, γίνεται προσπάθεια να οργανωθεί εκστρατευτικό σώμα για να ενισχύσει τους ΕΛΑΣίτες του νησιού που χτυπούσαν τους Γερμανούς. Τα Δεκεμβριανά ναυάγησαν το σχέδιο.

Είχαν ήδη αναχωρήσει οι πενήντα από τους εξήντα επτά χιλιάδες Γερμανούς στρατιώτες που ήταν στην Κρήτη, όταν οι Εγγλέζοι κατέστρεψαν τα γερμανικά μεταγωγικά αεροπλάνα. Στο νησί εκλωβίστηκαν περίπου 17.000 Γερμανοί και λίγοι Ιταλοί. Διατηρούν την πειθαρχία τους, διαθέτουν βαρύ οπλισμό, άφθονα πυρομαχικά και λειτουργούν μέχρι και την τελευταία στιγμή της αναχώρησης τους ως κατακτητές. Επικεφαλής τους ήταν ο συνταγματάρχης Μπέντακ που προάγεται σε υποστράτηγο. Αναπτύσσονται σε μια παραλιακή λωρίδα 65 χιλιομέτρων στα Χανιά (από Γεωργιούπολη μέχρι Κίσαμο). Τη λωρίδα που περιλάμβανε το λιμάνι της Σούδας, την πόλη των Χανίων και το αεροδρόμιο του Μάλεμε, την ονόμασαν ΟΧΥΡΑ ΘΕΣΗ ΚΡΗΤΗΣ. Όταν ο Μπέντακ συνελήφθη το 1945, δικάστηκε και κρίθηκε αθώος των κατηγοριών που του είχαν απαγγελθεί «αφού επιχειρούσε κάτω απ’ την εξουσία των Άγγλων για την τήρηση της τάξεως στην Κρήτη».

Πράγματι, οι Άγγλοι εγκλώβισαν και στη συνέχεια χρησιμοποίησαν τον γερμανικό στρατό περιμένοντας την κατάληξη των συγκρούσεων στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αν επικρατούσε το ΕΑΜ, οι Βρετανοί δεν θα επέτρεπαν την ενσωμάτωση της Κρήτης σε μια κομμουνιστική Ελλάδα. Προώθησαν σχέδια πολιτικής αυτονομίας του νησιού με επικεφαλής κάποιο Παπαδογιάννη. Ο Μανόλης Μπαντουβάς αναφέρει ότι του προτάθηκε από τον πράκτορα της SOE Γουντχάουζ να είναι πρώτος πρόεδρος της αυτόνομης Κρήτης. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, ο Άγγλος αξιωματικός Φίλντινγκ ανέπτυσσε τη θεωρία ότι οι Κρητικοί δεν είναι Έλληνες αλλά αποτελούν ξεχωριστή φυλή. Έλεγε πως οι Κρητικοί είναι Δωρικής καταγωγής ενώ οι άλλοι Έλληνες είναι Πελασγοί! Από το 1830 που ο ναύαρχος Κόδριγκτον  δήλωνε ορθά κοφτά πως «η Αγγλία εποφθαλμιά την Κρήτη», είχε πολλές φορές τεθεί ζήτημα αυτονομίας του νησιού.

Για τους Εγγλέζους, ήδη από τον Απρίλιο του 1940, προτεραιότητα αποτελούσε η άμεση κατοχή της Κρήτης και δευτερευόντως η δημιουργία μιας βάσης στη Σούδα. Στις 21 Μαΐου 1940, η ελληνική κυβέρνηση έδωσε άδεια στους Συμμάχους, δηλαδή στους Άγγλους, σε περίπτωση ιταλικής επίθεσης να αποβιβάσουν δυνάμεις σε οποιοδήποτε σημείο του νησιού έκριναν ότι χρειαζόταν.

Στις 7 Ιουνίου 1940, οι Άγγλοι παίρνουν την οριστική απόφαση «εκστρατευτική δύναμις να αποσταλεί εις Κρήτη… και δε θα πρέπει να ενημερωθεί η ελληνική κυβέρνησης περί του σχεδίου, μέχρις ότου έλθει η στιγμή να πραγματοποιηθεί τούτο…».

Ουσιαστικά, από τις 28 Οκτωβρίου του 1940, οι βρετανικές αρχές είχαν αναλάβει την διοίκηση-κατοχή της Κρήτης. Μετά τις σοβαρές απώλειες στον στόλο τους κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης, απομακρύνουν τις δυνάμεις τους. Αφήνουν πίσω τους πράκτορες για να προωθήσουν τα σχέδιά τους. Μετά την κατοχή αναλαμβάνουν τυπικά τη διοίκηση οι ελληνικές αρχές αλλά οι Άγγλοι κινούν τα νήματα. Θα μπορούσαν να συνεργαστούν και με τον διάβολο. Επέλεξαν τους Γερμανούς.

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ-ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ

Στις 9 Μάη 1945 το βράδυ, στη βίλλα ΑΡΙΑΔΝΗ, ο Βρετανός ταξίαρχος Κίρκμαν και ο Γερμανός Διοικητής Μπέντακ της Φρουράς της Οχυράς θέσης  Κρήτης υπογράφουν το έγγραφο της τοπικής παράδοσης σε εφαρμογή της γενικής άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας που υπογράφηκε στο Βερολίνο την προηγούμενη μέρα (8.5.1945). Το έγγραφο της τοπικής συμφωνίας υπογράφει και ο Έλληνας αξιωματικός Φουντουλάκης.

Ποιο είναι όμως το έγγραφο και ποια η συμφωνία; Ο Γ. Κάββος, αξιωματικός που ήταν στη Βίλλα Αριάδνη αλλά δεν ήταν παρόν την ώρα της υπογραφής, δημοσιεύει το αντίγραφο που του δώσανε. Αυτό βόλεψε να παρουσιάσουν στον λαό. Όμως το αυθεντικό έχει σημαντικές διαφορές.

Το αυθεντικό έγγραφο είναι γραμμένο μόνο στα αγγλικά και δεν μεταφράζεται στα ελληνικά. Αυτό αποδεικνύει τον ρόλο κομπάρσου της Ελλάδας, σαν να μην την αφορά το θέμα. Οι Γερμανοί παρέδωσαν την Κρήτη στους Εγγλέζους.

Στο αυθεντικό κάτω από την υπογραφή του Φουντουλάκη δεν λέει την ιδιότητά του, φαίνεται μόνο ένα όνομα και η υπογραφή. Την υπογραφή την ήθελαν για να μην μπορούν να δηλώσουν οι Έλληνες άγνοια της συμφωνίας. Το αντίγραφο έχει πλήρη στοιχεία του Έλληνα αξιωματικού.

Στο αυθεντικό δεν υπάρχει η λέξη «συμμάχων», παρά μόνο οι ιδιότητες του Άγγλου και του Γερμανού που υπογράφουν. Με την προσθήκη της λέξης «συμμάχων» στο «αντίγραφο» προσπαθούν να σβήσουν το γεγονός ότι η συμφωνία ήταν διμερής και πως η «δικοί μας» απλά κοιτούσαν.

Επίσης, το αυθεντικό κάνει λόγο για παράδοση της Φρουράς της Οχυρής θέσης Κρήτης ενώ το αντίγραφο αναφέρεται σε Φρουρά Κρήτης. Δεν έπρεπε να φαίνεται ότι οι ελληνικές αρχές όλους αυτούς τους μήνες αποδέχονταν την παρουσία γερμανικού στρατού χωρίς να κάνουν τίποτα. Βολεύει να φαίνεται πως τότε απελευθερώθηκε όλη η Κρήτη!

Μια άλλη πρωτοτυπία ήταν πως οι Γερμανοί, επίσημα αιχμάλωτοι μετά τη συμφωνία, δεν παραδίνουν τον οπλισμό τους. Τον διατηρούν και λειτουργούν κανονικά ως αρχή κατοχής. Μάλιστα, στις 28/6/45 τουφεκίζεται ο εργάτης Λευτέρης Ανδρουλάκης 27 χρονών από τη Χρυσοπηγή, από ένοπλο Γερμανό φρουρό. Στις 12 Ιούλη του ’45 οι Γερμανοί παραδίδουν στους Εγγλέζους τον οπλισμό τους και αυτοί τους μεταφέρουν με τα πλοία τους στη Μέση Ανατολή.

Αυτούς τους εννιά μήνες πρωτότυπων καταστάσεων, το πνεύμα των Δεκεμβριανών της Αθήνας απλώθηκε σε όλη την Κρήτη. Τρομοκρατία και δολοφονίες ΕΛΑΣιτών.

Πολλά άρθρα έχουν γραφτεί για την μακρά κατοχή στην Κρήτη. Τα συγκεκριμένα γεγονότα είναι γνωστά στους ιστορικούς, αν και όχι τόσο γνωστά σε πλατύ κόσμο. Προσφέρονται για συμπεράσματα. Διδάσκουν και γι’ αυτό δε διδάσκονται στα σχολεία.

Πόσα έπρεπε να κάνει ο Τσώρτσιλ για να εντάξει την Κρήτη στη ζώνη επιρροής του! Κάτι δεν πήγε καλά με τη μοιρασιά του κόσμου και χρειάστηκε τη συμφωνία στη βίλλα Αριάδνη. Είχε κι αυτός τις δυσκολίες του.

Β.Δ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ | Για τα περιστατικά τραμπουκισμού μεταξύ ΑΡΙΣ και ΝΑΡ σε Αρχιτεκτονική και Φιλολογικό του ΑΠΘ

1

Καταγγέλλουμε απερίφραστα τα περιστατικά τραμπουκισμών και ξυλοδαρμών που σημειώθηκαν την Τρίτη 20/10 και την Τετάρτη 21/10 στη Θεσσαλονίκη στις σχολές Αρχιτεκτονικής και Φιλολογικού του ΑΠΘ μεταξύ των φοιτητικών δυνάμεων της ΑΡΙΣ και του ΝΑΡ που συμμετέχουν αμφότερες στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα γεγονότα ξεκίνησαν όταν μέλη της ΑΡΙΣ επιτέθηκαν σε μέλη του ΝΑΡ προκειμένου να εμποδίσουν την κατάθεση ψηφίσματος για το αντιπολεμικό συλλαλητήριο του Σαββάτου 24/10 στη Θεσσαλονίκη, οδηγώντας σε αμφίδρομους τραμπουκισμούς και σε λογική «βεντέτας» και οργανωτικής αντιπαράθεσης, όπως εκδηλώθηκε με τα «αντίποινα» του ΝΑΡ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τέτοια φαινόμενα καμία σχέση δεν έχουν με το αγωνιστικό ήθος και τις πρακτικές που αρμόζουν στο φοιτητικό κίνημα. Οι αντιλήψεις περί «ιδιοκτησίας» των φοιτητικών συλλόγων, η «λογοκρισία» πολιτικών ψηφισμάτων και η απαγόρευση κατάθεσής τους σε ΔΣ, η περιφορά του πανό των συλλόγων ως ιδιόκτητου και η οργανωτική επιβολή απόψεων μέσω τραμπουκισμών, δεν έχουν καμία θέση στο οργανωμένο και μαζικό κίνημα που απαιτούν οι καιροί. Δυστυχώς, δεν είναι καινούργια φαινόμενα, αλλά εκτρέφονται εδώ και χρόνια από κοινή μήτρα. Είναι παρενέργειες των ρεφορμιστικών αντιλήψεων στο πλαίσιο της Αριστεράς που δεν έχουν στη λογική τους την οικοδόμηση μαζικού κινήματος και τη διαφύλαξη της δημοκρατικής λειτουργίας των οργάνων του, αλλά αρκούνται στο να κατοχυρώνουν με κάθε μέσο έναν «εικονικό» πολιτικό έλεγχο, καπελώνοντας ή/και τραμπουκίζοντας τις υπόλοιπες πολιτικές απόψεις, ακόμη και στο πλαίσιο της Αριστεράς.

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα γινόμαστε όλο και πιο συχνά μάρτυρες τέτοιων άθλιων πολιτικών πρακτικών, που εκδηλώνονται μάλιστα σε κρίσιμες στιγμές για το λαϊκό κίνημα, όπως στη διαδήλωση ενάντια στον χουντικής έμπνευσης νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων τον Ιούλη, ή και στην πρόσφατη διαδήλωση ενάντια στην επίσκεψη Πομπέο στις 28/9. Σε μια κρίσιμη περίοδο επέλασης της επίθεσης σε βάρος των πιο θεμελιωδών δημοκρατικών και εργασιακών δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας, της όξυνσης των πολεμικών κινδύνων και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και των σοβαρών υγειονομικών κινδύνων σε βάρος του λαού, αυτές οι πρακτικές και οι αντιλήψεις αποτελούν πληγή για την προσπάθεια οικοδόμησης φοιτητικού και λαϊκού κινήματος. Συκοφαντούν το Άσυλο και την οργανωμένη πάλη και μόνο νερό στο μύλο του αστικού συστήματος καταφέρνουν να ρίχνουν. Καλούμε τους φοιτητές, τη νεολαία και το λαό, να απομονώσουν τέτοιες λογικές και πρακτικές που υπονομεύουν τον αγώνα υπεράσπισης των δικαιωμάτων και της ζωής τους.

http://www.agonistikeskiniseis.org/

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ | Εκδήλωση για τη δολοφονία του Στέφανου Βελδεμίρη

0

Πραγματοποιήθηκε στις 26 Οκτωβρίου, η καθιερωμένη εκδήλωση μνήμης και τιμής του δολοφονημένου αγωνιστή της Δημοκρατίας, ΕΔΑΐτη Στέφανου Βελδεμίρη. Δολοφονήθηκε τρεις ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές τον Οκτώβριο του 1961, αυτές που έμειναν στην ιστορία σαν οι εκλογές «βίας και νοθείας».

Μέσα στο ζοφερό κλίμα της τρομοκρατίας, που είχε εγκαταστήσει τότε το κράτος και το παρακράτος, στη συμβολή των οδών Πέραν και Φιλιππουπόλεως,

στους Αμπελόκηπους της Θεσσαλονίκης, σε μπλόκο της αστυνομίας, ο χωροφύλακας Σπύρος Φιλίππου σημάδευσε και πυροβόλησε στο πίσω τζάμι ταξί, που επέβαιναν σκορπίζοντας στις δυτικές συνοικίες προεκλογικές προκηρύξεις της ΕΔΑ, ο Βελδεμίρης μαζί με το συναγωνιστή και φίλο του Μόρφη Στεφούδη. Η κηδεία του Στέφανου έγινε νύχτα, μέσα σε καθεστώς άγριας τρομοκρατίας, χωρίς να επιτραπεί ούτε στους γονείς να δώσουν τον τελευταίο ασπασμό, στο μάρτυρα γιο τους. Χιλιάδες λαού που παρακολούθησαν την κηδεία διαδήλωναν έξω από τα νεκροταφεία της Ευαγγελίστριας την οργή τους, κραυγάζοντας «Δολοφόνοι».

Στη δίκη του δολοφόνου αστυνομικού που έγινε μετά από πέντε μήνες, ο κατηγορούμενος και οι μάρτυρες υπεράσπισης συνάδελφοί του, ισχυρίστηκαν ότι έκαναν μπλόκο γιατί είχαν πληροφορίες, πως θα διακινούσαν ναρκωτικά στην περιοχή. Όλοι αυτοί υποστήριξαν ότι ο δολοφόνος Φιλίππου πυροβόλησε στα λάστιχα του ταξί και οι σφαίρες εξοστρακίστηκαν. Ο Φιλίππου καταδικάστηκε τέσσερα χρόνια κι αποφυλακίστηκε σε δύο, εκτίοντας την ποινή του σε αγροτικές φυλακές.

59 χρόνια μετά τη δολοφονία του Στέφανου Βελδεμίρη, ο λαός μας αγωνίζεται για τα ίδια ιδανικά της Δημοκρατίας, Ειρήνης και Δουλειάς». Πάνω από μισό αιώνα μετά, ο ζόφος που λέγεται «Φασισμός» τρομοκρατεί και ξανασκοτώνει, «πέφτει στα μαλακά» μετά από χρονοβόρες διαδικασίες, εκλέγεται στο κοινοβούλιο κι όποτε χρειαστεί «αλλάζει μάσκα, ρούχα κι όνομα» για να παίξει τον άθλιο ρόλο του, στην υπηρεσία του συστήματος. Εντωμεταξύ οι εκάστοτε Πιλάτοι, πάντα θα ψάχνουν μια λεκάνη νερό για να ξεπλύνουν τα χέρια τους, αυτά που με διάφορους τρόπους μοσχοαναθρέψανε τη μισαλλοδοξία, τις διώξεις και τις δολοφονίες (Πολκ, Νικηφορίδης, Κερπινιώτης, Βελδεμίρης, Λαμπράκης, Τσαρουχάς, Χαλκίδης, Μανδηλαράς, Ελής, Μπεκροδημήτρης, Κουμής, Κανελλοπούλου, Τεμπονέρας, Αλέξης, Φύσσας). Στη μνήμη όλων αυτών και τόσων άλλων, ένα «Αθάνατος» δεν αρκεί, γιατί όπως λέει κι ο ποιητής «Το φασισμό βαθιά κατάλαβε τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισε τον».

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΚΑΜΑΤΕΡΟ | ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ-ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!

0

Στο τέλος της προηγουμένης εβδομάδας στο σχολείο μας (1ο Λύκειο Καματερού) εμφανίστηκαν 2-3 κρούσματα Covid -19 σε μαθητές διαφορετικών τάξεων.

Με ενημερωτικό εμαιλ η διεύθυνση του σχολείου το Σάββατο πληροφόρησε τους μαθητές και τους γονείς για την κατάσταση και για των τρόπο λειτουργίας του σχολείου θέτοντας σε καραντίνα 2 τμήματα και 6 εκπαιδευτικούς. Λειτουργία αρκετά δύσκολη και περίπλοκη στην υλοποίηση της, με την λειτουργία μέσω τηλε-εκπαίδευσης ως βασική, με την απειλή για την επιβολή απουσιών. Σαφώς οι ευθύνες για αυτή την απόφαση βαρύνουν το υπουργείο Παιδείας που με τις αποφάσεις του έχει θεσμοθετήσει την διδασκαλία μέσω WEBEX ως υποκατάστατό της φυσικής διδασκαλίας.

Στην περίοδο που διανύουμε η πανδημία είναι εκτός ελέγχου με ευθύνη του κράτους και των μηχανισμών του. Τα μοναδικά μέτρα για την προστασία του λαού που διακηρύσσουν είναι περιορισμοί στην κυκλοφορία και στη λειτουργία των καταστημάτων, η προληπτική καραντίνα και οι αποφάσεις για την «μάσκα παντού». Για τον συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τους χώρους δουλειάς και τα σχολεία αδιαφορούν σχεδόν επιδεκτικά. Μόνον συνεχείς επικλήσεις-απειλές για την «ατομική ευθύνη», με αλλά λόγια ο λαός θα φταίει αν αρρωστήσει…

Στην περίπτωση του συγκεκριμένου σχολείου αλλά και γενικότερα η προληπτική καραντίνα στα σχολεία με κρούσματα χωρίς ΤΕΣΤ, σε μαθητές -εκπαιδευτικούς δεν αποτελούν λύση. Ίσα-ίσα διαλύουν τη ζωή των οικογενειών μαθητών και εκπαιδευτικών και μεγαλώνουν το πρόβλημα πολλών οικογενειών που δεν μπορούν να δουλέψουν.

Οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να απαιτήσουμε από το Κράτος (κυβέρνηση- Δήμος-Περιφέρεια):

ΑΜΕΣΑ ΔΩΡΕΑΝ ΤΕΣΤ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ-ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ ΧΩΡΙΣ ΤΕΣΤ.

ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΚΕΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ.

ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕΣΩ ΤΗΛΕΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.

ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΟΛΙΓΟΜΕΛΗ ΤΜΗΜΑΤΑ.

https://dromoiantistasis-ak.blogspot.com/ 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ, ΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΤΑΞΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΖΗΤΗΜΑ

0

Πλευρές του Γυναικείου Ζητήματος βγαίνουν στην επιφάνεια μετά από δυσάρεστα γεγονότα. Τώρα δόθηκε αφορμή με την απαγόρευση των αμβλώσεων στην Πολωνία. Πριν λίγες εβδομάδες, με αφορμή την εξωφρενική δήλωση ενός παίχτη του Big brother άναψε η συζήτηση για τους βιασμούς γυναικών. Στην επιφάνεια βγήκαν ορολογίες και φράσεις που είναι πολύ της μόδας αλλά συσκοτίζουν αντί να εξηγούν.

Κύριο χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι η αταξική θεώρηση των πραγμάτων, η αναζήτηση λύσεων στον κόσμο των ιδεών και η διαφυγή από την πραγματικότητα.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Η λέξη που κυριαρχεί στις συζητήσεις είναι η «Πατριαρχία». Γίνεται αντιπαραβολή με την «Μητριαρχία» που χαρακτήριζε την πρώτη αταξική κοινωνία και δεν ήταν κυριαρχία των γυναικών με την έννοια της καταπίεσης του άλλου φύλου. Το τέλος αυτής της περιόδου ήρθε με τον χωρισμό της κοινωνίας σε τάξεις. Η Πατριαρχία δεν ήταν γενικά η κυριαρχία των αντρών έναντι των γυναικών αλλά ένας τρόπος οργάνωσης της ταξικής κοινωνίας σε κάποιες περιοχές.

Σήμερα, ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως από το σύνολο σχεδόν των γυναικείων οργανώσεων και συλλογικοτήτων για να δείξει την αντρική κυριαρχία. Πατάει πάνω στη αταξική αντίληψη πως η ανισοτιμία της γυναίκας είναι φυλετική, δηλαδή αποτέλεσμα της κυριαρχίας του άλλου φύλου. Όλοι οι άντρες από τη μια μεριά, όλες οι γυναίκες από την άλλη. Αυτή η αταξική θεώρηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ταξική ειρήνη στο όνομα των κοινών συμφερόντων του φύλου. Όμως, μια γυναίκα εργοδότρια, αστή, καταπιέζει τον άντρα εργάτη και δεν έχει κοινά συμφέροντα με την εργάτριά της. Η γυναίκα εργάτρια διεκδικώντας τα αιτήματά της, όπως άδεια εγκυμοσύνης, συγκρούεται με την γυναίκα εργοδότρια.

Η γυναικεία ανισοτιμία προέκυψε από τον χωρισμό της κοινωνίας σε τάξεις. Δεν έχουμε Πατριαρχία αλλά Αστική Κυριαρχία.

ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Για «αυτοδιάθεση του σώματος» των γυναικών γίνεται λόγος όταν ανοίγει το θέμα των αμβλώσεων και όχι μόνο. Μπόλικες αυταπάτες για το κατά πόσο μπορούμε να πετύχουμε για οποιοδήποτε θέμα την αυτοδιάθεση και ανεπηρέαστοι να αποφασίζουμε. Ο όρος «αυτοδιάθεση» οδηγεί κάποιες φορές σε επικίνδυνα μονοπάτια όταν πάει να εξηγήσει π.χ. την πορνεία ως τρόπο αυτοδιάθεσης του σώματος.

Να βάλουμε μπροστά τη λέξη «δικαίωμα». Μια γυναίκα πρέπει να μπορεί να διακόψει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη με ασφάλεια χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσει τους λόγους ή να διώκεται γι’ αυτό. Μια γυναίκα έχει δικαίωμα να αποφασίζει για τη ζωή της. Τα γυναικεία δικαιώματα είναι κομμάτι των λαϊκών δικαιωμάτων, τα παλεύουμε και τα διεκδικούμε συλλογικά, διαφορετικά τα χάνουμε.

ΓΙΑ ΤΗΝ «ΤΟΞΙΚΗ ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑ» ΚΑΙ ΤΗΝ «ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΒΙΑΣΜΟΥ»

Οι όροι «τοξική αρρενωπότητα» και «κουλτούρα βιασμού» πηγάζουν και αυτοί από την αντίληψη πως η γυναικεία ανισοτιμία είναι φυλετική. Παίρνουν το εποικοδόμημα και το κάνουν βάση. Ισχυρίζονται πως οι αντιλήψεις, οι προκαταλήψεις και τα τοξικά αντρικά πρότυπα φταίνε για τους βιασμούς και τις γυναικοκτονίες. Άρα, χρειάζεται τιμωρία και σωστή διαπαιδαγώγηση.

Όμως με ιδέες δεν ξεριζώνουμε ιδέες τόσο εύκολα ούτε ανατρέπονται οι υλικές συνθήκες. Γι' αυτό το λόγο, αυτές οι αταξικές ιδεαλιστικές απόψεις είναι αναποτελεσματικές και απογοητεύουν. Ταυτόχρονα διαχέουν μια υστερία γενικά κατά των αντρών. Το σύστημα εκμετάλλευσης το αφήνουν στο απυρόβλητο.

ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ

Σήμερα είναι η Πολωνία που απαγόρευσε τις αμβλώσεις αύριο μπορεί να είναι η χώρα μας. Δεν είναι πολύς καιρός που οι σταθμοί του μετρό γέμισαν με μια αφίσα ενάντια στις αμβλώσεις με υπογραφή «Κίνημα υπέρ της ζωής». Πέρσι, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας καθιέρωσε «την Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση ως ημέρα προστασίας το αγέννητου παιδιού».

Βαθαίνει η φασιστικοποίηση του συστήματος, όλες οι αντιθέσεις οξύνονται, οι ανισότητες πολλαπλασιάζονται. Τα αδιανόητα είναι πιθανά να συμβούν. Παντού στον κόσμο ανατρέπονται τα δικαιώματα των εργαζόμενων και φυσικά των γυναικών. Νομιμοποιείται η απόλυση εγκύων, οι άδειες ανατροφής περιορίζονται. Η μερική απασχόληση και η ανεργία που χτυπάει περισσότερο τις γυναίκες επαναφέρει λογικές για επιστροφή της στο σπίτι. Προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες επανέρχονται στο προσκήνιο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προβαίνει το γυναικείο ζήτημα.

Απαιτείται εγρήγορση και ψυχραιμία. Η ορολογία δεν είναι αθώα. Οι λαθεμένες αντιλήψεις οδηγούν σε λαθεμένες ενέργειες.

Το γυναικείο κίνημα πρέπει να συγκροτηθεί εκ νέου ως διακριτό τμήμα του εργατικού που και αυτό πρέπει να ξεπεράσει τα προβλήματά του.

Δίνουμε τη μάχη για διεύρυνση δικαιωμάτων μας σήμερα, παλεύουμε για ανατροπή της κοινωνίας που γεννά τη γυναικεία ανισοτιμία.

Μη ξεχνάμε τι έλεγε η Κλάρα Τσέτκιν το 1889: «Η χειραφέτηση των γυναικών, όπως όλης της ανθρωπότητας, θα γίνει πραγματικότητα μόνο τη μέρα που η εργασία θα χειραφετηθεί από το κεφάλαιο. Μόνο στη σοσιαλιστική κοινωνία οι γυναίκες, όπως και οι εργαζόμενοι, θα έχουν πλήρη δικαιώματα.»

Β.Δ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ

Παραγουάη: Ο άγνωστος ανταρτοπόλεμος στη χώρα των Γκουαρανί

0

Αντάρτες του EPP

 Ελάχιστες ειδήσεις εμφανίζονται στο διεθνή Τύπο γι’ αυτή τη χώρα της Λατινικής Αμερικής, στριμωγμένη ανάμεσα στη Βραζιλία, την Αργεντινή και τη Βολιβία και χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα. Με έκταση τριπλάσια από αυτήν της Ελλάδας αλλά με πληθυσμό μόλις 6 εκατομμυρίων κατοίκων, η χώρα βρέχεται από τους μεγάλους ποταμούς Παρανά και Παραγουάη, που δημιουργούν εύφορα εδάφη τα οποία ανέκαθεν αξιοποιήθηκαν για κάθε λογής γεωργικές καλλιέργειες.

Η πολυτάραχη ιστορική διαδρομή της χώρας ξεκίνησε από την εποχή της ισπανικής αποικιοκρατίας, όταν οι Ιησουΐτες καθυπόταξαν τους ινδιάνους Γκουαρανί, μετατρέποντάς τους σε δουλοπάροικους που δούλευαν στις μεγάλες φυτείες. Η ανεξαρτησία προκηρύχθηκε το 1811, όταν μια κλίκα ντόπιων στρατιωτικών αντιτάχθηκε στις επεκτατικές βλέψεις της Αντιβασιλείας του Ρίο δε λα Πλάτα (Αργεντινή) και της τότε πορτογαλικής αποικίας της Βραζιλίας. Ακολούθησε μια σειρά απολυταρχικών καθεστώτων, με αποκορύφωμα την κυβέρνηση του «ισόβιου απόλυτου δικτάτορα» Χοσέ Γκασπάρ Ροδρίγκες Φράνσια, που προχώρησε σε εξόντωση των φτωχών αγροτών Γκουαρανί και στην παγίωση της κυριαρχίας της λευκής κοινότητας, με τις ευλογίες των Άγγλων.

Η τριανταπεντάχρονη δικτατορία του Αλφρέδο Στρέσνερ (1954-1989) άνοιξε διάπλατα το δρόμο για τη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας από τις πολυεθνικές γεωργοδιατροφικές εταιρείες, κατά κύριο λόγο αμερικάνικες, με «μεσάζοντες» τους μεγαλοτσιφλικάδες. Οι λαϊκές μάζες, ιδίως οι ιθαγενείς, ζούσαν σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης κάτω από την μπότα ενός αιμοσταγούς καθεστώτος της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων, που ο Νίξον είχε αποκαλέσει κυνικά «πρότυπο δημοκρατίας στη Λατινική Αμερική».

Με την πτώση των δικτατοριών σε Βραζιλία και Αργεντινή (που παρείχαν οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη στην Παραγουάη), αλλά και χάρη στο δυνάμωμα των λαϊκών κινητοποιήσεων, το καθεστώς Στρέσνερ κατέρρευσε και προκηρύχθηκαν το 1989 «δημοκρατικές εκλογές», τις οποίες κέρδισε το δεξιό εθνικιστικό κόμμα των Κολοράδος, που τελικώς εξακολούθησε να εφαρμόζει μια αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη πολιτική προς όφελος της αστικοτσιφλικάδικης ιθύνουσας τάξης και των αμερικάνων προστατών της.

Το 2005 εμφανίστηκε ο Στρατός του Λαού της Παραγουάης (EPP) στη βορειοανατολική ζώνη της χώρας, στην περιοχή του Τσάκο, εκεί όπου το αίτημα για την πολυπόθητη αγροτική μεταρρύθμιση ήταν υπερώριμο και οδηγούσε σε συχνές εξεγέρσεις των φτωχών αγροτών. Οι παραδοσιακές φυτείες ζαχαροκάλαμου, καλαμποκιού και βαμβακιού αντικαταστάθηκαν από τη μονοκαλλιέργεια μεταλλαγμένης σόγιας για παραγωγή βιοκαυσίμων, σε τεράστιες εκτάσεις που εξαγοράστηκαν από πολυεθνικές όπως η Bunge Limited και η Louis Dreyfus Company, οδηγώντας τον αγροτικό πληθυσμό στην απόλυτη εξαθλίωση.

Και φθάνουμε στο 2008, όταν μπήκε τέρμα στην παντοδυναμία του κόμματος των Κολοράδος με την εκλογή του σοσιαλδημοκράτη Φερνάντο Λούγκο, επικεφαλής ενός συνασπισμού αυτοαποκαλούμενων «προοδευτικών δυνάμεων» (κατ’ εικόνα του Έβο Μοράλες της Βολιβίας) με βασική προεκλογική υπόσχεση την αγροτική μεταρρύθμιση. Όμως η πίεση της τσιφλικάδικης ελίτ και της αντιπολίτευσης προκάλεσε τη συνεχή αναβολή της μεταρρύθμισης και έτσι ο Λούγκο έχανε σταδιακά την υποστήριξη των απογοητευμένων λαϊκών στρωμάτων και του ίδιου του του συνασπισμού. Ο EPP, ενώ στην αρχή υποστήριζε ή τουλάχιστον κρατούσε στάση ανοχής και αναμονής έναντι της κυβέρνησης, προχώρησε σε πράξεις αντίστασης και κήρυξε αντάρτικο αγώνα στην ύπαιθρο. Φιτίλι για το ξέσπασμα των συγκρούσεων υπήρξε η λεγόμενη Σφαγή του Κουρουγουατάι, όπου η αστυνομία απομάκρυνε βίαια δεκάδες οικογένειες ιθαγενών που είχαν καταλάβει τη γη του γερουσιαστή Μπλας Ρικέλμε, συνεργάτη του πρώην δικτάτορα Αλφρέδο Στρέσνερ, με αποτέλεσμα τη δολοφονία εννέα αγροτών και τον τραυματισμό άλλων ογδόντα.

Το επεισόδιο αυτό αξιοποιήθηκε δεόντως από τη δεξιά αντιπολίτευση, που έσυρε τον Λούγκο στα δικαστήρια για «ανικανότητα κατά την άσκηση των καθηκόντων του» και τελικώς τον καθαίρεσε, γεγονός που πολλές ευρωπαϊκές και λατινοαμερικάνικες χώρες χαρακτήρισαν ως πραξικόπημα. Ακολούθησε η δεξιά διακυβέρνηση του Οράσιο Καρτές, που κήρυξε ανοιχτό πόλεμο στον EPP και εξαπέλυσε επανειλημμένα πογκρόμ καταστολής στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται αυτό το αντάρτικο κίνημα, δολοφονώντας ακόμα και παιδιά και έφηβους με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας». Σε αυτά τα πλαίσια, οι κυβερνητικές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις χτυπούν κάθε φωνή αντίστασης που στρέφεται ενάντια στο ξεπούλημα των αγροτικών γαιών και του ορυκτού πλούτου της χώρας στις πολυεθνικές εταιρείες.

Ο Στρατός του Λαού της Παραγουάης δηλώνει πως εμπνέεται από τα μαρξιστικά και γκεβαρικά ιδεώδη, στα πρότυπα των διαφορετικών αντάρτικων κινημάτων που δρουν στη Λατινική Αμερική. Είναι όμως προβληματικό το γεγονός ότι θεωρεί είδωλό του τον δικτάτορα του 19ου αιώνα Χοσέ Γκασπάρ Ροδρίγκες Φράνσια, τον οποίο ονομάζει «επαναστάτη εθνικιστή» που πάλεψε για την ανεξαρτησία και την προκοπή της Παραγουάης. Πάγια θέση και τακτική του είναι η απαλλοτρίωση των αγαθών των πλουσίων και ανακατανομή τους στους φτωχούς, κάτι σαν σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών. Προβαίνει σε απαγωγές τσιφλικάδων και κυβερνητικών αξιωματούχων με αντάλλαγμα λύτρα με τα οποία χρηματοδοτεί την αντάρτικη δράση του. Δεν παύει όμως να συμβάλλει στην απόκτηση συνειδητοποίησης από τα φτωχά στρώματα της υπαίθρου ώστε να αγωνιστούν για κοινωνική δικαιοσύνη.

Προλεταριακή Σημαία

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ