Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα η ηγεσία της ομοσπονδίας των υγειονομικών στο ερώτημα «ή είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε» έχει ταχθεί ανεπιφύλακτα με την άποψη ότι στραβός είναι ο γιαλός. Αφού τα πραγματικά νούμερα των κινητοποιούμενων δεν είναι τα αναμενόμενα τότε τόσο το χειρότερο για τα νούμερα και την πραγματικότητα.. Έτσι το κόλπο βρέθηκε.
Η κινητοποίηση στις 20/5 μαζικοποιήθηκε από τη παρουσία των συνταξιούχων του ΠΑΜΕ, φοιτητών αλλά και κάποιων δημοσίων υπαλλήλων που παραβρεθήκαν εξ αιτίας της στάσης της ΑΔΕΔΥ και όχι από την παρουσία των υγειονομικών παρόλο που είχε προηγηθεί πανελλαδικού χαρακτήρα πρόσκληση από τη ηγεσία της ομοσπονδίας που αυτή τη φορά δεν απέδωσε όπως προηγούμενες φορές.
Έτσι οι υγειονομικοί δεν ξεπέρασαν τα 200 άτομα σε μια συγκέντρωση που δεν ξεπέρασε τα 1500 άτομα συνολικά.
Οι λόγοι βέβαια της απαξίωσης των κινητοποιήσεων δεν είναι άλλος παρά η απαξίωση της ομοσπονδίας και της δυνατότητας της να κινητοποιεί κόσμο από μεγάλα κομμάτια των εργαζομένων στην υγεία σαν συνέπεια της απραξίας του προηγουμένου διαστήματος και της υποχώρησης των αγώνων μετά το 2012 ,της προεκλογικής ανάθεσης της λύσης των προβλημάτων στην κάλπη, της μετεκλογικής αναμονής των εξελίξεων και των ελπίδων που σταδιακά δίνουν την θέση τους στην απογοήτευση.
Παρόλο που η ομοσπονδία εμφανίζει μια ορισμένη κινητικότητα μιας και τα στελέχη της πρώην συγκυβέρνησης είναι ιδιαιτέρα πιεσμένα από τη μια γιατί το μέλλον δεν διαγράφεται λαμπρό ,ιδιαιτέρα για την ΠΑΣΚΕ που ο πολιτικός της φορέας αντιμετωπίζει σοβαρό υπαρξιακό πρόβλημα αλλά και για τη ΔΑΚΕ που ο πολιτικός της φορέας παραμένει στάσιμος και από την άλλη γιατί η κυβέρνηση και η προοπτική συμφωνίας μπορεί κάλλιστα να σταθεροποιήσει με την στήριξη των κέντρων εξουσίας τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ στην κυβέρνηση ματαιώνοντας σχέδια ανέλιξης της συνδικαλιστικής ελίτ.
Αν προσθέσει κανείς σε αυτά και την φιλοκυβερνητική κόντρα του Μ.Ε.Τ.Α. στη συγκεκριμένη απεργία που διατυπώθηκε ανοικτά ακόμα και σε προκήρυξη που κυκλοφόρησε λίγες ημέρες πριν την απεργία, η κινητοποίηση κινδύνευε να περάσει στα αζήτητα αν δεν υπήρχαν οι συνταξιούχοι του ΠΑΜΕ που επιδιώκει να καταγράψει εύσημα (κομματική προβολή εν μέσω ηρεμίας)αξιοποιώντας τον γενικότερο κομματικό συσχετισμό του συνεπικουρούμενο από την ΠΟΕΔΗΝ που φροντίζει να αναζητά συμμαχίες στα «αριστερά»της.( μέχρι και την ημερομηνία της κινητοποίησης την όρισε με βάση τις προτάσεις του ΠΑΜΕ)
Από εκεί και έπειτα αξιοσημείωτη είναι η κυβερνητική απαγόρευση στην πορεία να καταλήξει στο υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης απόφαση που προσπάθησε να σώσει το show της προέδρου της Βουλής στα κανάλια
Προϊόν και καταγραφή ανταγωνισμών κορυφής λοιπόν η τελευταία απεργιακή κινητοποίηση λοιπόν όπου εξακολουθεί να απέχει ο μεγάλος πρωταγωνιστής , οι εργαζόμενοι παρόλο που η όποια αναμονή τους έχει τις δικές της «κόκκινες γραμμές» πού οι εξελίξεις τείνουν να τις προσπεράσουνε. Τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά….
http://taxpohealth.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου