στη Κουμουνδούρου πέσαν κεραυνοί.
Σείστηκαν διαδρόμοι και κανάλια,
απειλών ακούστηκε η φωνή.
Νέο αντάρτικο γεννήθηκε
να αγωνιστεί για μια άλλη κωλοτούμπα.
Και τη Παναρίτη εκδικιέται
όπου τη βρει με αντρειά.
Γειά σας "αριστερής αντιπολίτευσης" λιοντάρια
σας τρέμει τώρα ο νεοφιλελευθερισμός.
Βαδίστε έτσι στων Θεσμών τα χνάρια
μπας και δε σας πάρει με τις κούπες ο λαός.
Εμπρός "αριστεροί" ΣΥΡΙΖαίοι για την Ελλάδα.
Εμπρός ακόμα μια φορά.
Κρατήστε της ανανεωτικής υποταγής τη δάδα,
να δικαιολογηθεί η ύπαρξή σας γερά!
Είδατε λοιπόν που με αγώνες τελικά μπορούμε να κερδίσουμε; Μπαράζ αντιδράσεων, συνεντεύξεων (στα αντίπαλα της κυβέρνησης ΜΜΕ), απειλών, συλλογής υπογραφών και ότι άλλο κινηματικό μπορείτε να φανταστείτε, από την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμη και από τον Παπαδημούλη!) ξεσήκωσε ο διορισμός της Έλενας Παναρίτη, ιδιαιτέρας αγαπητής προσωπικότητας στο λαό του Περού και όχι μόνο, ως εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Δίκιο είχαν οι άνθρωποι. Τι να κάνανε; Τι να λέγανε;
Καλά να έχει σημαντικό ρόλο, εδώ και τέσσερις μήνες, στις διαπραγματεύσεις με τους ...Θεσμούς, καλά να καταπιούμε τη συμφωνία της 20 Φλεβάρη και το μέηλ Βαρουφάκη της 24ης.
Καλά να καταπιούμε και να συναινέσουμε στην αναστολή του σκισίματος των μνημονίων, στην παραπομπή στις καλένδες του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και των κουτσουρεμένων προγραμματικών δηλώσεων. Δηλαδή ότι θα ανακούφιζε έστω και λίγο το λαό στα ...όρια του δημοσιονομικά επιτρεπτού!
Να δεχτούμε και το ότι τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε θα τον έχουν οι Θεσμοί, στη βάση της ισοτιμίας πάντα. Κάποια δικαιολογία θα βρούμε για να σώσουμε το πρώτο και μοναδικό "αριστερό πείραμα διακυβέρνησης" μιας χώρας δεμένης, χειροπόδαρα και αδιαμφισβήτητα βεβαίως, στην Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ., το ΝΑΤΟ, τον ΟΟΣΑ και ότι άλλο ευαγές ίδρυμα έχουν σκαρφιστεί οι εταίροι δανειστές μας.
Καλά να κάνουμε το άσπρο μαύρο και να βαφτίσουμε το ξεπούλημα της χώρας αξιοποίηση με άλλο τρόπο.
Καλά να δεχτούμε ότι λέγαμε βλακείες στο κόσμο όταν του λέγαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει τα χαράτσια, μέχρι και λίγες μέρες μετά τις εκλογές, ενώ τώρα πρέπει να του λέμε ότι πρέπει να τα πληρώσει για πατριωτικούς λόγους τιμωρώντας τον γιατί αγωνίστηκε ενάντιά τους. Μαζί και να δεχτούμε να αυξηθεί και ο ΦΠΑ!
Καλά όλα αυτά και πολλά άλλα!
Αλλά νισάφι πια!
Όχι και να μας εκπροσωπήσει, ένα καλά κρυμένο αρπακτικό, μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη εκπρόσωπος του νεοφιλελευθερισμού στο ΔΝΤ! Διώξτε τη! Κάτι πρέπει να πάρουμε και εμείς! Πόσο πια θα κάνουμε ότι δε βλέπουμε, πόσο πια θα γκρινιάζουμε ενώ λέμε "ναι σε όλα" απ' τα ...αριστερά. Τι ρόλο θα έχουμε σε όλο αυτό το παιχνίδι καθιέρωσης στη κεντρική πολιτική σκηνή; Πως θα δικαιολογήσουμε την παρουσία μας στην αποδοχή των πάντων; Δώστε μας λοιπόν το κεφάλι της Παναρίτη για να έχουμε να λέμε ότι παλεύουμε από τα μέσα για μια άλλη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και της χώρας!
"Αριστερή αντιπολίτευση" λοιπόν στο ΣΥΡΙΖΑ. Μια αριστερή αντιπολίτευση που κάπως πρέπει να δικαιολογήσει τη στάση της στο λαό στον οποίο υποτίθεται ότι απευθύνεται. Μια στάση που έχει ξεκάθαρα ιδιοτελής στόχους και δεν αφορά την καταγγελία και τη ρήξη (μια λέξη που κατά τα άλλα πολύ αγαπούν) με την πολιτική που αποφασίζει και επιβάλει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στη προσπάθειά της να γίνει πλήρως αποδεκτή από το σύστημα της εξάρτησης, απειλώντας μάλιστα όσους τολμούν να ψελλίσουν κάτι άλλο με ...σιωπή.
Στην πραγματικότητα, η «φασαρία» που ξεσηκώνουν δεν αφορά μία άλλη κατεύθυνση για τη χώρα και το λαό, δεν είναι μια άλλη κατεύθυνση μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, αλλά εκφράζει τον φόβο τους ότι μπορεί να πεταχτούν εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Η λογική της «αριστερή πίεσης» προς την κυβέρνηση, που αποτελεί κατεύθυνση όχι μόνο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης αλλά δυστυχώς και κομματιών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καθώς και άλλων, αποτελεί μία αδιέξοδη για το κίνημα προοπτική που το εγκλωβίζει στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και οδηγεί στην υποταγή του εφικτού και στην αποδοχή της πραγματικότητας της εξάρτησης από το λαό.
Η οπισθοχώρηση και η αναμονή, στις οποίες συμβάλουν με όλες τους τις δυνάμεις όλοι όσοι στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ, και έξω από αυτόν, ξεσηκώθηκαν κατά της Παναρίτη, αποτελούν τα καλύτερα «δώρα» προς τις δυνάμεις του συστήματος μέσα και έξω από την χώρα, που τα αξιοποιούν κλιμακώνοντας την επίθεση στα συμφέροντα και τα δικαιώματα του λαού.
Η πάλη ενάντια στη επικείμενη συμφωνία-υποταγή με τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και του ΔΝΤ κάτω από την παρέμβαση των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, αποτελεί ζωτικής σημασίας υπόθεση για τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου