Κυκλοφόρησε πρόσφατα από την εκδοτική ομάδα Κόκκινη Βιβλιοθήκη μια πολύ επιμελημένη ανατύπωση του ημερολογίου του Γιάννη Αλεξάνδρου (Διαμαντή , διοικητή της 2 Μεραρχίας του ΔΣΕ, εμπλουτισμένη με ένα άρθρο του ίδιου του Διαμαντή, (Δημοκρ. Στρατός φ.12, Δεκέμβρης 1948) φωτογραφίες αρχείου, χάρτες, σχεδιαγράμματα, τη σχετική βιβλιογραφία και μια σύντομη αλλά περιεκτική εισαγωγή από την εκδοτική ομάδα.
Πρόκειται για το ημερολόγιο του ηρωικού αγωνιστή κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής του, μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 1949, οπότε και σκοτώθηκε σε μάχη με τον εθνικό στρατό στα Μάρμαρα Φθιώτιδας, είτε από εχθρικά πυρά ή κατά άλλες μαρτυρίες, δολοφονημένος προδοτικά από δικό του μαχητή, κάποιον Κατσόγιαννο, ο οποίος ευελπιστούσε έτσι να αντιμετωπιστεί με επιείκεια καθώς στη συνέχεια παραδόθηκε στον εχθρό.
Ο Γιάννης Αλεξάνδρου, γεννημένος στην Κάτω Αγόριανη το 1917, οργανώθηκε από μικρός στην ΟΚΝΕ και φοιτητής ακόμα στη Νομική έγινε μέλος του ΚΚΕ. Συνελήφθη επί Μεταξά, πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος στη μάχη της Αθήνας και κατόπιν διωκόμενος σχημάτισε στο Παρνασσό την πρώτη ομάδα ενόπλων, συμμετέχοντας έκτοτε στο ΔΣΕ σε επιτελικές θέσεις. Κομμουνιστής μαχητής, πολιτικός καθοδηγητής αλλά και στρατιωτικός νους, είναι μια από εκείνες τις εξέχουσες φωτεινές μορφές στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος και ειδικά της εποποιίας του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ , τέτοια που όχι μόνο αξίζει αλλά είναι και ανάγκη στις μέρες μας η αναφορά και η τιμή στην πορεία και την προσφορά τους.
Θεωρήθηκε μετά θάνατον από πολλούς συναγωνιστές του ως πρότυπο πολεμικού ηγέτη, ενώ αρκετοί στρατιωτικοί αντίπαλοι αναγνώρισαν και γραπτώς στα απομνημονεύματα τους την αξία του. Περιγράφεται ως λιτός άνθρωπος που πολεμούσε στη πρώτη γραμμή και ενδιαφερόταν έμπρακτα για τους στρατιώτες που πολεμούσαν υπό τις διαταγές του.
Για όλα τούτα – και για περισσότερα στο βιβλίο και στις σχετικές πηγές- είναι εξαιρετικά σημαντική και αξιόλογη τούτη η εκδοτική προσπάθεια. Πέρα από την προφανή αξία κάθε παρόμοιου εγχειρήματος, αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν είναι η μόνη της εκδοτικής ομάδας, που σε πείσμα των καιρών και κόντρα στο ρεύμα προσπαθούν και μέσα από το περιοδικό Βίδα που εκδίδουν, να βρουν και να διαδώσουν ντοκουμέντα, να ανασυνθέσουν την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος με μια γνήσια και καθαρή διαλεκτική ματιά και με το βλέμμα στο μέλλον της ταξικής πάλης.
Αντί κατακλείδας, αντιγράφουμε από το τελευταίο τεύχος ν.20 του περιοδικού Βίδα:
« Στην ιστορία αυτού του αγώνα σκύβει ο κάθε συνειδητοποιημένος εργάτης-εργάτρια, στις ιστορικές συνθήκες, στους ταξικούς συσχετισμούς, στον κηρυγμένο πόλεμο του αστικού στρατοπέδου, για να αντλήσει τα ιδεολογικά-πολιτικά του όπλα για το σήμερα. Να τα βάλει κάτω στο καμίνι της ταξικής πάλης, Να τα κάνει εργαλεία στην καθημερινή του πάλη με τις χαρές και τις απογοητεύσεις της..» και αλλού: «Οι ταξικοί αγωνιστές πρέπει να φέρνουν τους «απόμακρους ήρωες» από τις κορνίζες στο έδαφος της ταξικής πάλης τότε και τώρα, να τραβούν το κόκκινο νήμα, όπου μπορούν να αντιπαλεύουν και να διαφωτίζουν.. τοποθετώντας τους μέσα στο περιβάλλον που έδρασαν τα επαναστατικά κινήματα και για τους σκοπούς για τους οποίους πάλεψαν..»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου