Οι μαθητές σε εγρήγορση, η κυβέρνηση απαντά με τρομοκρατία!

Η κατάσταση στα περισσότερα σχολεία της χώρας είναι ιδιαίτερα δύσκολη, τόσο γιατί αδυνατούν ουσιαστικά να λειτουργήσουν από την αρχή της χρονιάς, όσο και ως προς το δυσβάστακτο κλίμα που διαμορφώνεται για τα παιδιά των φτωχών και λαικών οικογενειών. Τα περισσοτερα σχολεία αδυνατούν να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα, με αποτέλεσμα το κόστος για αναλώσιμα, θέρμανση, βιβλία να μετακυλίεται στις πλάτες των γονιών και των εκπαιδευτικών. Πολλά επίσης σχολεία δε διαθέτουν ακόμα και καθηγητές, σε σημείο που πολλές ειδικότητες στα ΕΠΑΛ δε λειτουργούν και για αυτό το λόγο, την ίδια στιγμή που δρομολογούνται και άλλες απολύσεις εκπαιδευτικών.
Η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.-ΑΝ.ΕΛ., πιστή στις κατευθύνσεις των Ευρωπαίων και Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, έχει βαλθεί να φορτώσει τα βάρη της κρίσης και τα αδιέξοδα του συστήματος στις πλάτες λαικών και εργατικών οικογενειών και στην εκπαίδευση. Μέσα από την εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ αλλά και στην κατεύθυνση των νέων μνημονιακών μέτρων, επιχειρεί «επάξια» να εδραιώσει ό,τι αντιδραστικό μέτρο στην εκπαίδευση δρομολογείται τα τελευταία χρόνια. Υψώνει περισσότερους ταξικούς φραγμούς, δυσχεραίνει την εισαγωγή των μαθητών στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και δημιουργεί μια ασφυχτική πραγματικότητα για πολλούς μαθητές. Ως αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς τους μαθητές εξωθούνται στην εγκατάλειψη του σχολείου και στην παιδική απλήρωτη εργασία.
Όλα τα παραπάνω φυσικά δε βρίσκουν τους μαθητές αδρανείς, και ήδη σε πολλά σχολεία οι μαθητές έχουν αρχίσει να δείχνουν κάποια πρώτα αγωνιστικά δείγματα. Μαθητές σε όλη την Ελλάδα επιχείρη-
σαν να δώσουν αγωνιστική απάντηση στο σχολείου του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα που τους υποδέχτηκε και φέτος.
Ταυτόχρονα, οι μαθητές προχώρησαν στη συγκρότηση πενταμελών και δεκαπενταμελών μαθητικών οργάνων, όπου επιχειρήθηκε μια προσπάθεια συνεύρεσης και συζήτησης για να μπορέσουν να διεκδικήσουν τα αναγκαία. Έγιναν επίσης και κάποια μικρά βήματα συντονισμού, αλλά πραγματοποιήθηκαν και κινητοποιήσεις ανά πόλεις, και καταλήψεις σχολείων.
Στο ΕΠΑΛ της Ηλιούπολης οι μαθητές προχώρησαν σε κατάληψη λόγω του αποκλεισμού συμμαθητών τους από ορισμένη ειδικότητα. Μαθητές από ΕΠΑΛ σε όλη τη χώρα, όπως και στην Καλαμάτα, προχώρησαν σε καταλήψεις και κινητοποιήσεις για παρόμοια προβλήματα. Όμοια μαθητές σε όλη την Ελλάδα (Κρήτη, Γιάννενα, Θεσσαλονίκη, σε αρκετές περιοχές της Αθήνας) πραγματοποίησαν συνελεύσεις και καταλήψεις,για να διεκδικήσουν τα στοιχειώδη, αφού τα περισσότερα σχολεία δε διαθέτουν βιβλία για βασικά μαθήματα αλλά ούτε και εκπαιδευτικούς.
Στο κλίμα των πρώτων αγωνιστικών σκιρτημάτων, υπάρχουν και οι πρώτες απαντήσεις από την πλευρά του κράτους, που εφαρμόζει μια μεθοδευμένη τρομοκρατία για το κλείσιμο αυτών των μαθητικών εστιών αντίστασης. Το υπουργείο, οι διευθύνσεις αλλά και εκπρόσωποι της διοίκησης των δήμων έχουν αρχίσει να επεμβαίνουν ώστε να μπορέσουν αποτελεσματικά να καμψουν τις αντιστάσεις των μαθητών και να ανοίξουν τις καταλήψεις. Στα Γιάννενα μαθητές βρέθηκαν αντιμέτωποι με αποβολές, επειδή διεκδίκησαν τα στοιχειώδη. Αποκορύφωμα όλων αυτών αποτελεί και η κίνηση της εισαγγελίας πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, που απειλεί με ποινικές διώξεις μαθητές και γονείς για τα σχολεία που βρίσκονται υπό κατάληψη. Είναι ολοφάνερο πως η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι του συστήματος τρέμουν μπροστά σε ένα ενδεχόμενο ξέσπασμα της νεολαίας, καθώς αυτό μπορεί να σταθεί πυροδότης για περαιτέρω αγώνες.
Πέρα από την ευθεία τρομοκράτηση των μαθητών από το κράτος, η απουσία αγωνιστικού κλίματος από την πλευρά και των εκπαιδευτικών, παρά την κλιμακούμενη επίθεση στα δικαιώματα τους, συμβάλλει αρνητικά στη διατήρηση αυτού του αγωνιστικού κλίματος. Είναι γεγονός πως υπάρχουν περιπτώσεις σχολείων που προβαίνουν σε καταλήψεις, οι οποίες δε διαρκούν πολύ, ενώ σε πολλά άλλα σχολεία κυριαρχεί η απογοήτευση. Είναι αναγκαία λοιπόν να μπεί μια κατεύθυνση συνολικοποίησης και εδραίωσης των επιμέρους μαθητικών αντιστάσεων. Τα προβλήματα και οι ελλείψεις ανά σχολείο δεν πρέπει να ειδωθούν σε μια τοπική κλίμακα, γιατί αποτελούν κομμάτι της συνολικής πολιτικής που εφαρμόζεται στην εκπαίδευση και στοχεύει στον αποκλεισμό όλων και περισσότερων μαθητών από εργατικά και λαικά στρώματα.
Πρέπει να μπει κατεύθυνση συνέχισης των καταλήψεων και των μαθητικών κινητοποιήσεων, κόντρα στο κλίμα τρομοκρατίας και πειθάρχησης που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση. Είναι απαραίτητη επίσης και η διεξαγωγή κεντρικών μαθητικών κινητοποιήσεων για να μπορεί όλο αυτό το αγωνιστικό δυναμικό να συνερευθεί στους δρόμους και να διεκδικήσει τα δικαιώματα του. Είναι αναγκαίος και ο συντονισμός των επιμέρους σχολείων που έχουν μπει στον αγώνα για να μπορούν να μπουν κεντρικοί στόχοι αναμέτρησης με το σύστημα στη βάση των αναγκών και των
δικαιωμάτων των μαθητών. Αυτός ο συντονισμός δεν μπορεί να είναι ευκαιριακός και εικονικός, όπως προβάλλεται από πολλές αριστερές δυνάμεις, που παρεμβαίνουν στους μαθητικούς αγώνες. Αντίθετα προυποθέτει υγιή και πολιτική λειτουργία των μαθητικών οργάνων (δεκαπενταμελών και πενταμελών) και τη χάραξη στόχων πάλης μέσα σε αυτά. Για να καλυφθούν όλα τα κενά και να μην πληρώνει καμιά οικογένεια τίποτα από την τσέπη της, για τη διεκδίκηση δημόσιας δωρεάν παιδείας για όλους.

Προλεταριακή Σημαία