Οι δε διαπλεκόμενοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εξεγείρονται καταλογίζοντας στο ΣΥΡΙΖΑ απόπειρα ελέγχου των ΜΜΕ, η οποία θέτει σε κίνδυνο τους εργαζόμενους και θέτει ζήτημα δημοκρατίας!
Η υποκρισία περισσεύει και από την κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει, ούτως ή άλλως, το πρόβλημα της εδραίωσής της στα κέντρα εξουσίας και ειδικά στα ΜΜΕ, τα οποία δεν είναι φιλικά προς αυτήν. Σε αυτήν την κατεύθυνση προσπαθεί από τότε που ανέλαβε την εξουσία, με το άνοιγμα της ΕΡΤ, το νόμο Παππά και τη δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών. Αλλά και με το συγκρότημα Μπόμπολα λίγο καιρό πριν, όταν, όπως λέγεται, η αντικατάσταση του διευθυντή του Εθνους με πρόσωπο της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης ήρθε ως αντάλλαγμα για …διευκολύνσεις στις εταιρίες Πήγασος και ΑΚΤΩΡ του ομίλου…
Στο ΔΟΛ, πέρα από την τοποθέτηση του Μουλόπουλου ως …τοποτηρητή, φαίνεται ότι αναζητά η ίδια το στρατηγικό επενδυτή που θα ξελασπώσει το συγκρότημα. Προφανώς το θέμα εμπλέκει και τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά και διάφορες μπίζνες των καναλαρχών, νυν ή επίδοξων. Κι έτσι, η κυβέρνηση που θα καθάριζε τον τόπο από τη διαπλοκή, διαπλέκεται όσο μπορεί, όσο της επιτρέπεται και όσο …την παίρνει. Για το αποτέλεσμα, θα δούμε…
Οσο για την αντιπολίτευση, φυσικά και δε βλέπει με καλό μάτι την πιθανότητα να χάσει ένα παραδοσιακό στήριγμά της. Ο ΔΟΛ, από τα γεννοφάσκια του στο χώρο της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, πέρασε τη χρυσή του εποχή με το ΠΑΣΟΚ και τον Αντρέα, αλλά και μετά με το Σημίτη. Τώρα τελευταία είχε αλλάξει τροπάρι προωθώντας θέσεις και πρόσωπα της …επάρατου Δεξιάς! Προφανώς γιατί ο παραδοσιακός του χώρος δε φαινόταν ικανός να αντιμετωπίσει στα ίσα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Εδώ, βέβαια, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και την όλη εξέλιξη του χώρου της κεντροαριστεράς. Η κατακρήμνιση του ΠΑΣΟΚ άνοιξε τις πόρτες του χώρου αυτού στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει το μεγαλύτερο κομμάτι του, τουλάχιστον προς ώρας. Γιατί το ΠΑΣΟΚ και τα …παρακλάδια του σχεδιάζουν την …ανακατάληψη, ενώ και η ΝΔ του Μητσοτάκη θέλει να αποκτήσει όσο περισσότερες προσβάσεις μπορεί. Είναι λογικό, λοιπόν, αυτές οι εξελίξεις να επηρεάζουν τον ΔΟΛ, ίσως και περισσότερο από τις οικονομικές και επιχειρηματικές εξελίξεις που τον …έριξαν στα βράχια.
Επομένως, το ζήτημα Δημοκρατίας που θέτουν και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση είναι ολότελα υποκριτικό και κρύβει από πίσω του πολύ …αντιδημοκρατικά παιχνίδια εξουσίας. Και μιλούν για δημοκρατία αυτοί που κυβερνούσαν τη χώρα για δεκαετίες με την πολύτιμη βοήθεια των ΜΜΕ και των Πρετεντέρηδων οι οποίοι σήμερα ξιφουλκούν κατά της κυβέρνησης. Η εκείνοι που ενώ υποσχέθηκαν ότι θα καθαρίσουν τον τόπο από τη βρωμιά της διαπλοκής, τώρα βουτάνε πρώτοι σε αυτήν για να μπορέσουν να κρατηθούν στην εξουσία.
Το πιο εξοργιστικό είναι ότι όλοι τους …κόπτονται για το μέλλον των εργαζόμενων στο συγκρότημα! Μόνο που κανένας από αυτούς δε θυμήθηκε τους εργαζόμενους όταν ο Ψυχάρης βάραγε κανόνι… Οταν τα κανάλια κλαιγόντουσαν για τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν λόγω του νόμου Παππά δεν έλεγαν ότι οι εργαζόμενοι του Mega κινδυνεύουν ανεξάρτητα από το μοίρασμα των τηλεοπτικών αδειών.
Και πάνω απ’ όλα, όταν όλοι τους, και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, προωθούσαν την πιο βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, με πολύτιμη στήριξη από τα κανάλια και τα ΜΜΕ, προφανώς δε σκεφτόντουσαν τους εργαζόμενους, παρά μόνο σαν αντιπάλους τους, σαν αυτούς που θα πρέπει να ξεζουμίσουν προς όφελος της αστικής τάξης που υπηρετούν.
Οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ χρησιμοποιούνται στα παιχνίδια εξουσίας που εξελίσσονται, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ. Σε μια εποχή μεγάλης κρίσης για τον κλάδο, το τελευταίο που πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι είναι να αποθέσουν τις ελπίδες τους στο ένα ή το άλλο κέντρο εξουσίας.
Σήμερα, σε αυτήν την περίοδο της κρίσης γίνεται πιο φανερό από ποτέ ότι το μόνο τους στήριγμα είναι οι συνάδελφοί τους, οι κοινές τους αγωνίες και η κοινή τους πάλη ενάντια σε κυβέρνηση και εργοδοσία για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους πέρα και έξω από τα παζάρια της εξουσίας.
Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου