Το συνδικάτο οικοδόμων χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα (από κοινού με την ηγεσία του Εργατικού Κέντρου της πόλης και της επιθεώρησης εργασίας, οι οποίοι «έσπευσαν» από την πρώτη στιγμή στο τόπο του ατυχήματος) εξέδωσε σχετική ανακοίνωση αναφέροντας μεταξύ άλλων:
“Οι δουλειές λίγες και «σκοτωμένες» με αποτέλεσμα εργάτες και μικροεργολάβοι να «τρέχουν» κυριολεκτικά από τη μια δουλειά στην άλλη μπας και βγει το μεροκάματο, με τα μέτρα ασφαλείας να περνάνε σε δεύτερη μοίρα. […] Μεγάλη ευθύνη φέρει η κυβέρνηση, η οποία έχει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς υποστελεχωμένους και ουσιαστικά σε αδράνεια.”
Για το συνδικάτο των οικοδόμων οι «λίγες» και «σκοτωμένες» δουλειές είναι κάτι δεδομένο, κάτι που θα ζούμε μαζί του θέλοντας και μη, ένας (καπιταλιστικός) μονόδρομος… Ο μόνος υπαίτιος γι’ αυτούς είναι η εκάστοτε κυβέρνηση που δεν υπερστελεχώνει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Εύκολη καραμέλα και «ανώδυνη»… Αθωώνει αφενός το βάρβαρο καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα ως το βασικό υπαίτιο του εργασιακού μεσαίωνα, της ανεργίας και της στυγνής εκμετάλλευσης του εργαζόμενου λαού, το οποίο υπηρετούν πιστά οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Κρύβει επιμελώς την «δίκαιη ανάπτυξη» που οραματίζονται τα ντόπια και ξένα αφεντικά σε βάρος των εργαζομένων. Αφετέρου δεν συντονίζει τον κόσμο της δουλειάς, που μετράει τα θύματά το ένα μετά το άλλο, σε αναμέτρηση μαζί του και με τους υποτακτικούς του με προοπτική την ανατροπή του.
Επειδή ζούμε σε μια περίοδο που η επίθεση του κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου, απέναντι στην εργατική τάξη και τα δικαιώματά της κλιμακώνεται και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζει να ψηφίσει το νέο γύρο της επίθεσης στα εργασιακά (ομαδικές απολύσεις, απαγόρευση απεργιών, συνδικαλιστικές ελευθερίες, λοκ άουτ κτλ) δεν χωράνε κλαψουρίσματα για το κακό που μας βρήκε. Δεν χωράνε εκκλήσεις στην εργοδοσία για να μας εγγυηθεί ότι θα γυρνάμε σώοι και αβλαβείς πίσω στην οικογένειά μας μετά την δουλειά μας.
Τα εργατικά «ατυχήματα» είναι εγκλήματα της εργοδοσίας, είναι η πιο βάρβαρη έκφραση της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης αυτού του συστήματος. Ο δρόμος της οργάνωσης, της αντίστασης και της διεκδίκησης είναι ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ για τον κόσμο της δουλειάς. Και το δρόμο αυτό θα τον βαδίσουμε κόντρα στους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που καλλιεργούν το συμβιβασμό και την υποταγή στις ορέξεις του συστήματος.
Σαν ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ καλούμε τους εργαζομένους να μετατρέψουμε την οργή μας ενάντια στη δολοφονική πολιτική τους σε οργανωμένη πάλη ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και στην τρομοκρατία των εργοδοτών. Γι’ αυτό και στις 17 Μάη πρέπει να δώσουμε τη μάχη της απεργίας και να βγούμε μαζικά στους δρόμους. Να σπάσουμε το κλίμα της ηττοπάθειας και να ξεκινήσουμε μια νέα πορεία αγώνων για την ανατροπή της βαρβαρότητας.
Γιατί δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσουμε!
ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου