Βλέποντας μια ταινία όταν ήμουν περίπου 10 χρονών. 'Ήταν μια ταινία με τις κλασικές Αμερικάνικες gang συμμορίες που ακούνε ραπ στο αμάξι πριν βγουν από αυτό. Δεν ήξερα πως λεγόταν η ραπ γιατί πότε δεν την έζησα, αλλά μου άρεσε πολύ, μου έκανε εντύπωση και μου έδινε δύναμη. Άκουγα τραγουδιστές, μου άρεσε να κάνω ρύμες, και έβλεπα πως ενώ ράπαρα μου έβγαινε μια οργή. Οι τραγουδιστές που δεν ήταν ράπερ με έκαναν να νιώθω πολλά πράγματα αλλά δεν με έκαναν να νιώθω οργή. Την επόμενη μέρα πήγα σε ένα δισκοπωλείο και ενώ δεν ήξερα πως λέγεται αυτό το είδος (ραπ) έψαχνα για εξώφυλλα δίσκων με αισθητική παρόμοια με αυτή της ταινίας με τις συμμορίες και βρήκα ένα άλμπουμ των NWA. Αυτό ήταν το πρώτο μου ραπ άλμπουμ. Μέτα πήγαινα και αγόραζα περισσότερα και όταν απέκτησα ίντερνετ έψαξα περισσότερες ομάδες.
Γιατί έψαχνες αυτή την οργή;
Στα 10 μου μπορεί να μην είχα πολίτικη συνείδηση άλλα ένιωθα οργή, γιατί όταν πηγαίνεις σχολείο μπορείς να δεις την αδικία και να νιώσεις θυμό. Αυτό το συναίσθημα είχα,προφανώς όχι στο ίδιο επίπεδο με τώρα. Όταν ένιωθα οργή το να ακούσω έναν τραγουδιστή η μουσικό δεν κατάφερνε να με δέσει. Όταν ένιωθα πως πρέπει να ακούσω κάτι που να μου δώσει δύναμη το ραπ μου την έδινε.
Μουσική χωρίς μελωδία και με περισσότερα λόγια, σου φαινόταν πιο φυσικό;
Το περισσότερο φυσικό είναι και πιο προσβάσιμο. Υπάρχουν τραγουδιστές που μπορεί να μην τραγουδάνε τόσο καλά άλλα να ξέρουν να παίζουν κιθάρα. Εγώ δεν ήξερα. Για ένα παιδί είναι πιο εύκολο να ραπάρει από το να είναι τραγουδιστής η μουσικός.
Πως έγινε η μετάβαση από το να ακούς ραπ στο να γράφεις στίχους;
Πάντα ένιωθα την ανάγκη να γράφω. Έγραφα σε εφημερίδες γιατί ένιωθα πως χαλαρώνω. Άκουγα μουσική και στίχους που τις περισσότερες φόρες μου φαινόντουσαν σαν ποιήματα και έτσι είχα αρχίσει ήδη να γράφω ποιήματα. Όταν ανακάλυψα λοιπόν το ραπ αμέσως άρχισαν να γράφω στίχους.
Και αυτό το ενδιαφέρον για ποίηση, παρέμεινε μέχρι σήμερα ή έφυγε;
Διαβάζω ποίηση, αλλά τις περισσότερες φορές δεν της αρέσω ή δεν μου αρέσει. Ίσως γιατί προτιμώ την άμεση ποίηση και όχι μια που τραβάει πολύ και στο τέλος καταλήγει να μην λέει και πολλά. Η ποίηση που μας βάζαν να διαβάζουμε στα ιδρύματα π.χ ποτέ δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Ψάχνοντας βρήκα μερικούς ποιητές. Εκείνη την περίοδο μου άρεσε η ποίηση του Bukowski και αργότερα κατάλαβα πως η επαναστατική ποίηση με εκφράζει.
Στο τραγούδι σου "Juro" λες πως θες να κουνηθούν οι άνθρωποι για να δουν τις αλυσίδες τους. Πιστεύεις πως με ένα τραγούδι κάποιος μπορεί να προσέξει κάτι που δεν έβλεπε πριν η θα πάει σε ένα κόμμα που μπορεί να είσαι μέλος του;
Η μουσική είναι ένα εργαλείο σκέψης. Όταν σκέφτεσαι για την ανισότητα των γυναικών η άλλες αδικίες αποκτάς συνείδηση και νιώθεις πως πρέπει να κάνεις κάτι για αυτό. Αυτό συνέβη και στην δική μου περίπτωση, άκουγα τραγούδια που με έκαναν να σκέφτομαι, μου τράβηξαν το ενδιαφέρον στα προβλήματα που έθιγαν και με έκαναν να θέλω να παλέψω. Ξέρω και μερικές περιπτώσεις που άρχισαν να αγωνίζονται ακούγοντας έμενα και αυτό μου έδωσε αυτοπεποίθηση και είναι αυτό που με εμπνέει και μου δίνει δύναμη. Αυτή η παρακαταθήκη, πάρα τις δυσκολίες αυτού του δρόμου και το πόσο δύσκολο είναι να πας φυλακή, πιστεύω είναι θετική γιατί κατάφερα αυτό που ήθελα.
Σκέφτεσαι καθόλου να φύγεις σε κάποια φάση;
Ναι, το έχω σκεφτεί πολύ και αποφάσισα πως στην δική μου περίπτωση θα ήταν καλύτερο να μείνω εδώ, κυρίως για αυτά που λέγαμε πιο πριν, δηλαδή να ξυπνήσω συνειδήσεις. Νομίζω πως αν ο Valtonyc ήταν στην φυλακή θα υπήρχε περισσότερη επαγρύπνηση, θα είχε παράξει περισσότερη κίνηση και οργάνωση από τώρα που είναι εξόριστος. Βεβαία υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν πως η εξορία είναι σαν διακοπές και την υποτιμούν. Δεν πιστεύω πως είμαι σε ταινία ξέρω πως όταν μπλέξω θα είναι μεγάλο το χτύπημα τις πρώτες μέρες αλλά μετά θα περάσει. Ξέρω πως θα τροφοδοτήσει περισσότερη επαγρύπνηση και κίνηση. Θέλω οι άνθρωποι στην κίνηση τους να δουν τις αλυσίδες τους όταν με δουν φυλακισμένο. Μετά θα είμαι έτοιμος να πάω και εξορία.
Πιστεύεις πως αν σε πάνε μέσα θα ακούγεται η φωνή σου;
Δεν μπορούν να το καταλάβουν. Η καινούργια μου καλλιτεχνική δουλειά λέγετε "Η φωνή που δεν μπορείς να κλειδώσεις". Η φωνή μου θα ακουστεί και μέσα και έξω και με το να προσπαθούν να την σταματήσουν απλά μου δίνουν περισσότερη φωνή από αυτή που μου είχαν δώσει ήδη. Πλήρωσα ένα πολύ μεγάλο τίμημα, με πολλούς τρόπους. Στην μουσική μου καριέρα οι πόρτες έχουν κλείσει αλλά ο στόχος μου δεν ήταν να ζήσω εκεί αλλά να σκέφτομαι και να σπρώχνω τον αγώνα. Όταν ήμουν κρατούμενος το μήνυμα έφτασε σε πολλούς ανθρώπους που δεν με ήξεραν και ασπάζονταν πολλά από αυτά που έλεγα γιατί αυτά που λέω βασίζονται σε αντικειμενική πραγματικότητα. Νομίζω το ίδιο θα συμβεί όταν με ξαναβάλουν μέσα. Το κράτος θα μου δώσει λόγους να επιβεβαιώσω όλα όσα είπα. Είναι πολλοί ακόμα που δεν βλέπουν πως δεν ζούμε σε μια δημοκρατία, αν και με τον καιρό γίνονται όλο και λιγότεροι. Είναι τόσο κατηγορηματικό να κλείσεις έναν άνθρωπο μέσα επειδή έκανε τραγούδια που ωθεί και ανθρώπους που δεν ακούνε καν τα τραγούδια του να προβληματίζονται.
Η κατάσταση αφορά και μουσικές προτιμήσεις και σίγουρα θα υπήρξαν άνθρωποι που σου έχουν πει πως η μουσική σου δεν τους ενδιαφέρει η πως οι στίχοι που γράφεις είναι υπερβολικοί η ακόμα πως λες μεν αλήθειες αλλά ίσως το πρόβλημα είναι ο τρόπος που τα λες. Πιστεύεις πως ο τρόπος που μιλάς είναι μέρος του προβλήματος;
Άμα με δημόσιο χρήμα ο βασιλιάς πληρώνει τις ερωμένες του αυτό ονομάζεται ληστεία. Θέλω να λέω τα πράγματα με το όνομα τους και δεν θα πολυψάξω για μια απίστευτη μεταφορά για να περιγράψω πως είναι κλέφτης. Άμα τα όπλα που έρχονται από την Σαουδική Αραβία υπηρετούν το μακέλεμα των λαών θα τους πω εγκληματίες και δολοφόνους. Είναι στιγμές που δεν μπορείς να κάνεις εκπτώσεις στα μηνύματα που περνάς άμα θες να πεις ακριβώς τι συμβαίνει. Ναι είναι μερικά πράγματα όπως η ένοπλη πάλη που καταλαβαίνω πως δεν την ασπάζεται όλος ο κόσμος αλλά έχω επιλέξει να λέω αντικειμενικά γεγονότα για την μοναρχία και την αστυνομία. Η αστυνομία βασανίζει και δολοφονεί το είπε και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και θα το πω και εγώ ξεκάθαρα. Δεν έχω να αλλάξω τον τρόπο που μιλάω για να εξηγήσω γεγονότα που ακόμα και η ΕΣΔΑ έχει παραδεχτεί για την Ισπανία. Δεν είναι το πρόβλημα ο τρόπος.
Έχεις δεχτεί αλληλεγγύη από την ραπ κοινότητα;
Δεν υπάρχει πολύ υποστήριξη, είναι ένας πολύ ατομιστικός χώρος και μέχρι ενός σημείου και πολύ ανίδεος. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως αυτό μπορεί να άφορα και αυτούς. Υπάρχουν και άλλοι ράπερ που λένε πράγματα με τα οποία θα μπορούσαν να καταδικαστούν.
Αλλά μπορεί να μην συμφωνούν με την πολίτικη διάσταση
Μπορεί, αλλά λένε και αυτοί πράγματα που θεωρούνται εγκληματικά εδώ. Αλλά αφού δεν ασχολούνται μαζί τους τώρα και αφού ο κόσμος του ραπ είναι εγωκεντρικός αυτά συμβαίνουν. Ναι υπάρχουν συγκεκριμένες περιπτώσεις που με στήριξαν αλλά γενικά από την ραπ κοινότητα θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη αλληλεγγύη από την αρχή. Δεν υπάρχει. Τώρα άρχισε κάπως να την δείχνει γιατί ο κόσμος τους πιέζει αλλά ακόμα και αυτή σε πολύ χαμηλό βαθμό.
Το κοινό έχει περισσότερη συλλογική συνείδηση από τους τραγουδιστές;
Ναι και είναι αρκετά λυπηρό. Αλλά ποτέ δεν ένιωθα πολύ δικιά μου την ραπ σκηνή λόγω αυτού του ατομικισμού. Η πλειοψηφία των ράπερ έχουν ξεχάσει την ουσία που γέννησε αυτή η τέχνη. Έχει γίνει μουσική που σχεδόν έχει απορροφηθεί εξολοκλήρου από το σύστημα.
Και εκτός από τους ράπερ από ποιον άλλον έχεις δεχτεί στήριξη; Σε εξέπληξε κανένας;
Η πραγματική στήριξη είναι πάντα καλή άλλα αυτό που με εξέπληξε ήταν αυτό που είπα και πριν. Οι άνθρωποι που με σταματάνε και με ενθαρρύνουν. Αυτό μπορεί να μην υλοποιείται πάντα σε πραγματική αλληλεγγύη αλλά το γεγονός πως υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που είναι σε μια πρώτη φάση συμπαθούντες είναι ένα βήμα. Αυτό μου έκανε εντύπωση. Όπως όταν πηγαίνω στο σούπερ-μάρκετ και η υπάλληλος στο ταμείο μου λέει κάτι ενθαρρυντικό. Όταν είχα συλληφθεί το 2011 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά.
Η όλη κατάσταση με του πολίτικους κρατούμενους έχει φανερώσει στον κόσμο κάποια πολιτική ή δικαστική πραγματικότητα που δεν έβλεπε πριν;
Ναι αυτό έχω προσέξει. Ειδικά μετά τις αρχές του Οκτώβρη. Πολλοί άνθρωποι που νόμιζαν πως η Ισπανία είναι ένα δημοκρατικό κράτος συνειδητοποίησαν πως είναι το ακριβώς αντίθετο. Πριν από τα τελευταία γεγονότα μου λέγαν πως υπερβάλω και τώρα ίσως με τον δικό τους τρόπο οι περισσότεροι μου λένε πως έχω δίκιο.
Οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να καλεστείς μέσω διατάγματος να μπεις φυλακή. Πως βλέπεις το μέλλον σου;
Αυτό που έχω ξεκάθαρο είναι πως θα συνεχίζω να αγωνίζομαι, είτε με την μουσική μου είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Μπορώ να το κάνω και στην φυλακή, ακόμα μπορώ να διαβάζω να συγκροτηθώ περισσότερο, μπορώ να γράφω ακόμα και αν δεν μπορώ να ηχογραφώ. Θα συνεχίζω να συγκροτούμε σαν επαναστάτης και να προσφέρω με τον ένα την τον άλλο τρόπο. Και για να είμαι σαφής όταν βγω από την φυλακή θα συνεχίζω να παλεύω.
Με το τραγούδι;
Ναι, είμαι σίγουρος πως το πρώτο πράγμα που θα κάνω μόλις βγω είναι να ηχογραφήσω γιατί θα έχω να το κάνω χρονιά και θα ανυπομονώ.
https://stirixipablohasel.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου