Ο τρόπος με το οποίο πάρθηκαν αποφάσεις για να καταλήξουν στη συγκεκριμένη απεργία, με τις πολλές και ανταγωνιστικές ημερομηνίες των προηγούμενων ημερών και κωλοτούμπες των διάφορων δυνάμεων που τις άλλαζαν κατά το δοκούν, την απαξίωσε στα μάτια των εργαζόμενων. Παρ' όλα αυτά φάνηκε ότι υπάρχει ένα δυναμικό το οποίο επιμένει αγωνιστικά και μπορεί να αποτελέσει τη "μαγιά" για να σπάσει το κλίμα της ηττοπάθειας που έχει επικρατήσει στα πλαίσια των εργαζομένων. Το οποίο όμως θα πρέπει και να ξεφύγει από πρακτικές σαν και αυτές που ζήσαμε τις τελευταίες βδομάδες με την κήρυξη απεργιών και τους ανταγωνισμούς μεταξύ συνδικαλιστικών δυνάμεων, και της Αριστεράς, για το ποιανού ο σχεδιασμός θα επικρατήσει. Ανταγωνισμοί που τελικά δεν υπηρετούν τις ανάγκες του εργατικού λαϊκού κινήματος αλλά αυτών που τους ασκούν και μόνο!
Στην Αθήνα γίνανε τρεις απεργιακές συγκεντρώσεις. Στη Κλαυθμώνος με μερικές εκατοντάδες εργαζόμενων και με απουσία των μεγάλων ομοσπονδιών και συνδικάτων του δημόσιου τομέα. Παρόμοια και προς το καλύτερο ίσως εικόνα παρουσίασε κτο μπλοκ του ΠΑΜΕ (του δημοσίου, μιας και οι άλλες ομοσπονδίες που το απαρτίζουν μετέθεσαν την απεργία για τις 28/11) και του Συνδικάτου Οικοδόμων που είχε προσυγκέντρωση στην πλατεία Ομονοίας. Και στα Προπύλαια όπου καλούσαν σωματεία, εργατικά σχήματα με αναφορά στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά όπου και εκεί η εικόνα δεν ήταν και πολύ διαφορετική.
Η Ταξική Πορεία καλούσε στα Προπύλαια και πορεύτηκε προς στη Βουλή επιδιώκοντας με τα συνθήματά της να δώσει το δικό της διακριτό στίγμα για το πως εννοεί το εργατικό κίνημα αλλά και για το ποιες κατευθύνσεις πρέπει να ακολουθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου