Καταγγέλλουμε με τον πιο απερίφραστο τρόπο την πρωτοφανή έφοδο, που πραγματοποίησε το ΣΔΟΕ στην ΕΛΜΕ Πειραιά, μετά από εντολή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά. Με το πρόσχημα του οικονομικού ελέγχου του σωματείου (!) απαίτησαν να τους παρασχεθούν πρακτικά Γ.Σ. και Δ.Σ. , οικονομικά στοιχεία του σωματείου, καθώς και προσωπικά στοιχεία μελών του, που έχουν δεχθεί, όπως προβλέπει το καταστατικό του σωματείου, βοήθεια από το ταμείο αλληλοβοήθειας. Πραγματοποιήθηκε μάλιστα και δεύτερη έφοδος κατά την οποία κατασχέθηκε ένας Η/Υ.
Από πότε αλήθεια πέφτει λόγος στο κράτος και τους φορείς του, να ελέγχουν την οικονομική λειτουργεία των σωματείων; Τα σωματεία είναι εργαλεία των εργαζομένων και όχι επιχειρήσεις προκειμένου να ελέγχονται από το κράτος. Στην ουσία, έχουμε να κάνουμε με μια ξεκάθαρη κρατική παρέμβαση σε ένα κρατικά ανεξάρτητο πρωτοβάθμιο σωματείο, το οποίο δεν έχει να δώσει λόγο για τη λειτουργία του σε κανέναν πέρα από τα μέλη του. Αυτά είναι που αποφασίζουν βάσει του καταστατικού τους, μέσα από τις Γενικές τους Συνελεύσεις και το Διοικητικό τους Συμβούλιο τόσο το με ποιόν τρόπο θα αξιοποιήσουν τις εισφορές που δίνουν όσο και για την πολιτική και συνδικαλιστική τους δράση.
Η παρέμβαση του ΣΔΟΕ, δήθεν μετά από ανώνυμη καταγγελία, δεν είναι παρά ένα ξεκάθαρο χτύπημα στο συνδικαλισμό και συντάσσεται πλήρως με την πολιτική που εφαρμόζουν όλα αυτά τα χρόνια τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, όσο και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μια πολιτική που έχει φέρει τον εργασιακό μεσαίωνα και θέλει να προλάβει όποιες αντιστάσεις πρόκειται να ξεσπάσουν. Γι΄αυτό όσο η επίθεση βαθαίνει, το κράτος θωρακίζεται. Κηρύσσει παράνομες τις απεργίες, προσπαθεί να ελέγξει οικονομικά και συνεπώς και πολιτικά τα σωματεία, ενώ παράλληλα δεν έχε κανένα πρόβλημα με τα εργοδοτικά σωματεία. Θέλουν να τελειώνουν μια και καλή με τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, για να μην συγκροτηθεί καμία φωνή αντίστασης, απέναντι στην ολοένα και εντεινόμενη επίθεση. Αυτός είναι ο λόγος που τα συνδικαλιστικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο, ειδικά τα τελευταία χρόνια, που από τη μια η επίθεση οξύνεται, ενώ από την άλλη η αποσυγκρότηση κυριαρχεί, αφήνοντας ανοχύρωτες τις λαϊκές κατακτήσεις.
Ο κρατικά ανεξάρτητος και ακηδεμόνευτος συνδικαλισμός, δεν χαρίστηκε από καμία κυβέρνηση. Αντιθέτως, κερδήθηκε μέσα από μεγάλους αγώνες του λαϊκού κινήματος. Αγώνες που διεκδίκησαν συνδικαλιστικά όργανα μέσα από τα οποία οι εργαζόμενοι θα μπορούν να οργανώνονται, να συγκροτούνται και να συγκρούονται με την εργοδοσία και την πολιτική του συστήματος. Και ως τέτοια μόνο, δηλαδή κρατικά ανεξάρτητα, μπορούν να αποτελέσουν πραγματικά όπλα στα χέρια των εργαζομένων.
Η κίνηση αυτή δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη! Δεν αφορά μόνο την ΕΛΜΕ Πειραιά, αλλά το σύνολο των σωματείων και των εργαζομένων. Η αλληλεγγύη και η συγκροτημένη απάντηση όλων των εργαζομένων είναι αναγκαία, προκειμένου να μην γίνουν τέτοιες έφοδοι κανονικότητα. Να υπερασπιστούμε τα κρατικά ανεξάρτητα σωματεία μας και τα συνδικαλιστικά μας όργανα! Να μην αφήσουμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας στα χέρια του συστήματος!
- Εξω το κράτος από τα συνδικάτα και τα σωματεία!
- Κάτω τα χέρια από τα συνδικαλιστικά δικαιώματα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλεις αναρτησεις
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
λαϊκη αντισταση - Α.Α.Σ.
Αριστερα
Πολιτικη
Διεθνη
Εργαζομενοι
Μεταναστες - προσφυγες - πολιτικοι προσφυγες
Νεολαια
Δημοκρατια;
Κινηματα
Τοπικα
Μνημες
Πολιτισμος
Εκλογες
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
Videos
Get this Recent Comments Widget
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου