Πρωταγωνιστές διάφορα "ειδικά επί των εργατικών" κοράκια που μυρίστηκαν χρήμα και εκμεταλλευόμενα αποφάσεις του ΣτΕ, αποφάσεις πρωτοδικείων, αλλά και τις δηλώσεις της κυβέρνησης ότι θα επιστραφούν χρήματα σε ειδικές κατηγορίες μισθολογίων (γιατροί, αστυνομικοί, δικαστικοί, πανεπιστημιακοί κ.λπ.) καλούν τους συνταξιούχους να προβούν σε ατομικές ή και μαζικές αγωγές, προτείνοντας μάλιστα και διάφορα πακέτα... οικονομικών προσφυγών, για να κερδίσουν πίσω και αναδρομικά όλα όσα έχουν περικοπεί από τις συντάξεις τους, κύριες, επικουρικές ως και τα δώρα. Ανάλογα με τις ερμηνείες των νόμων και των δικαστικών αποφάσεων υπόσχονται αναδρομικά από το 2012 άλλοι από το 2015. Κοράκια τα οποία στηρίζονται και διαφημίζονται από τα ΜΜΕ, συμβιβασμένους συνδικαλιστές αλλά και εμμέσως πλην σαφώς έχουν και τις πλάτες των αντιπολιτευόμενων της κυβέρνησης, αυτών που συγκροτώντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις επέβαλαν τις μειώσεις αυτές!
Από την άλλη η σημερινή κυβέρνηση, αυτών που κατήγγειλαν τις περικοπές και πήραν την κυβερνητική διαχείριση με υποσχέσεις για την κατάργησή τους, υπερασπίζεται την νομιμότητα των αποφάσεων των προηγούμενων που η ίδια εφαρμόζει και εξελίσσει, ενώ δηλώνει ότι όλα αυτά, πάντα δια της δικαστικής οδού, θα αποδειχθούν ψεύτικες ελπίδες και πως ακόμη και θετικές για τους συνταξιούχους αποφάσεις δεν θα εφαρμοστούν μιας και η διοίκηση του ΕΦΚΑ προχωρά σε εφέσεις. Παρ' όλα αυτά, μιας και είναι ...ευαίσθητη απέναντι στους συνταξιούχους, τους κλείνει το μάτι και ανοίγει μια σχετική εφαρμογή στον ΕΦΚΑ μη και χάσουν οι συνταξιούχοι τις ημερομηνίες ώστε να μπορούν να προχωρήσουν σε δικαστικές διεκδικήσεις και μετά την αλλαγή έτους προλαβαίνοντας τυχόν παραγραφές ενώ παράλληλα ρίχνει την ευθύνη για τις εφέσεις στη διοίκησή του!
Δίνουν και παίρνουν απ' όλες τις πολιτικές (και μη) πλευρές οι ερμηνείες των νόμων και κυρίως των αποφάσεων του ΣτΕ και άλλων δικαστηρίων που τελικά το μόνο που κάνουν είναι από τη μια να σπέρνουν αυταπάτες στους συνταξιούχους και από την άλλη, το κυριότερο, να τους αποτρέπουν και αυτούς, όπως και όλο τον εργαζόμενο λαό, από την αγωνιστική διεκδίκηση όλων όσων δικαιούνται. Άλλωστε μια πιο προσεκτική ανάγνωση των δηλώσεων αντιπολιτευόμενων και μη πολιτικών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κριτική στη κυβέρνηση εστιάζεται στο ότι δεν φρόντισε να θωρακίσει την εφαρμογή των περικοπών -όπως και την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ- με τέτοιο τρόπο ώστε να μην δημιουργούνται αυταπάτες και ...ταλαιπωρούνται οι συνταξιούχοι. Με λίγα λόγια η ουσία της πολιτικής της εξαθλίωσης του λαού δεν αμφισβητείται από κανέναν, ο τρόπος περάσματός της αμφισβητείται!
Η λογική της δικαστικής διεκδίκησης κάθε είδους δικαιωμάτων που έχασε, χάνει ή πρόκειται να χάσει ο λαός δεν είναι καινούργια. Βρίσκει έδαφος και σε απόψεις δυνάμεων της Αριστεράς, ακόμη και κάποιων που δηλώνουν αγωνιστικές ή ταξικές, που μέχρι και στο πρόσφατο παρελθόν καλούσαν το λαό να προσφεύγει στα κάθε είδους δικαστήρια "διεκδικητικά και αγωνιστικά", σπέρνοντας αυταπάτες για το ρόλο των δικαστηρίων και του κράτους συνολικά. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι εκ των πρωταγωνιστών των σημερινών δικαστικών προσφυγών φιγουράρουν και γνωστές "προσωπικότητες", ιδιαίτερα δημοφιλείς σε κάθε είδους πάνελ της Αριστεράς (πέραν των καναλιών), από τα χρόνια του αντιμνημονιακού αγώνα πριν, αλλά και μετά, το 2015.
Πέρα όμως από την περιγραφή της κατάστασης και τη καταγγελίας όλων όσων γίνονται και επειδή το θέμα δεν είναι νομικό ούτε της αρμοδιότητας κανενός δικαστηρίου, αλλά ξεκάθαρα πολιτικό οι δυνάμεις που εξακολουθούν να δηλώνουν ότι είναι από την πλευρά του αγώνα δεν μπορεί να κοιτούν με απάθεια όλη αυτή την κατάσταση πολιτικής (και οικονομικής) απάτης σε βάρος των συνταξιούχων. Νυν και μελλοντικών. Πρέπει να παρέμβουν και να αναλάβουν πρωτοβουλίες σε αγωνιστική και διεκδικητική κατεύθυνση έτσι ώστε να σπάσει το κλίμα της απογοήτευσης και "του τίποτα δεν γίνεται" πάνω στο οποίο βρίσκουν πάτημα όλοι αυτοί του συστήματος για να κάνουν πολιτικό και οικονομικό πλιάτσικο σε βάρος των συνταξιούχων. Η οργή είναι δεδομένη, όχι μόνο των συνταξιούχων αλλά ολόκληρου του εργαζόμενου λαού, και αυτή η οργή πρέπει να βρει διέξοδο σε αυτό που ολοφάνερα φοβούνται όλοι οι συστημικοί παράγοντες. Στο δρόμο του αγώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου