"Παίρνουμε βοήθεια - δεν παίρνουμε πλευρά" |
Για την συμμετοχή σε όλη αυτή την φιέστα τόσο ο Δήμαρχος όσο και οι Έλληνες Πρόσκοποι στην Λέσβο τρέχουν για να δείξουν πόση πίστη και αφοσίωση έχουν στον μεγαλύτερο φονιά των λαών στην Υφήλιο. Η αιχμή του δόρατος του ιμπεριαλισμού, η χώρα που οδηγεί την κούρσα για την επαναχάραξη των συνόρων και το ξαναμοίρασμα του κόσμου, μοιράζει διαπιστευτήρια υποτέλειας. Αφού πρώτα μακελεύει λαούς και οδηγώντας στην δημιουργία καραβανιών εξαθλιωμένων. Είναι βασική επιλογή του συστήματος να λανσάρει στον λαό της Λέσβου την αμερικανική εξωτερική πολιτική και να συγκαλύπτει την ευθύνη που έχει για το ρήμαγμα λαών και χωρών.
Και πόσο καλύτερη συγκάλυψη και «αλληλεγγύη» άξια για βράβευση από το να μοιράζεις φαγητό και ρούχα σε ξεριζωμένους φροντίζοντας ως σύστημα να απομονώνεις και να καταστέλλεις τις φωνές που καταδεικνύουν ποιοι ευθύνονται για αυτό? Τι καλύτερη αλληλεγγύη από το να μοιράζεις τα εδάφη της χώρας για βάσεις? Πόση πίστη και αφοσίωση να στέλνεις και δικούς σου στρατιώτες, πλοία και όπλα για να εξυπηρετήσεις τα αμερικανικά συμφέροντα?
Το σύστημα βράβευσε την κούφια αλληλεγγύη των ΜΚΟ που πουλάνε ουδετερότητα και στηρίζουν ολόψυχα το αδιατάρακτο του συστήματος. Αυτούς που φροντίζουν να προβάλουν το φιλανθρωπικό τους έργο για να χτίζουν καριέρες πάνω σε πτώματα. Η αλληλεγγύη του λαού όμως παίρνει θέση. Δεν είναι ουδέτερη και όταν ξεδιπλώνεται έρχεται κόντρα στο σύστημα. Και αυτή φρόντισε το σύστημα να πνίξει, ακόμα και να καταστείλει.
Εν τέλει ούτε στο λαό της Λέσβου ούτε σε κανέναν λαό αξίζουν τέτοια βραβεία υποτέλειας και υποκρισίας. Η αντιπολεμική - αντιιμπεριαλιστική πάλη, η πάλη που υπερασπίζεται την φιλία και τον σεβασμό μεταξύ όλων των λαών, των εθνοτήτων και των προσφύγων είναι το μόνο που θα μπορέσει να γεμίσει τους λαούς με υπερηφάνεια.
Σ.Γ.
1 σχόλιο:
Ο John McCain ήταν ένας από τους ηρωικούς αμερικάνους πιλότους που βομβάρδιζαν στο βιετνάμ. Έριξαν τόσες βόμβες όσες δεν είχαν πέσει στον β΄ππ συνολικά. Αλλά τη μεγαλύτερη γεναιότητα την έδειξαν στο ράντισμα. Ράντιζαν με ένα πορτοκαλί υγρό (agent orange), τους ανθρώπους σαν να ήταν κουνούπια. Σήμερα στο βιετνάμ είναι μερικά εκατομύρια τα θύματα και οι τερατογενέσεις.
Ομως καθώς εργάζονταν τη συνηθισμένη ηρωική δουλειά του ο κύριος αυτός, το αεροπλάνο του κτυπήθηκε και ο ίδιος παραλίγο να πνιγεί σε μια λίμνη στο κέντρο του Ανόι. Πολίτες βιετναμέζοι έπεσαν στο νερό και τον έβγαλαν. (Υπάρχει η ιστορική φωτογραφία στο διαδίκτυο). Ανταλάχτηκε μετά από 5 χρόνια γεμάτος πίκρα γιατί οι βάρβαροι δεν του φέρθηκαν με τον τρόπο που ταιριάζει σ ένα ήρωα αμερικανό πολίτη.
Οι σημερινοί ηγέτες του βιετνάμ τον ονομάζουν φίλο της χώρας τους και του εχουν κάνει και μνημείο, γιατί λέει συνέβαλε στην αποκατάσταση των σχέσεων της χώρας τους με τις ΗΠΑ.
Δημοσίευση σχολίου