ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ | Ένα πρώτο σχόλιο για τους διορισμούς και το σύστημά τους που ανήγγειλε η κυβέρνηση

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ - ΜΑΖΙΚΟΙ ΜΟΝΙΜΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ
Να μονιμοποιηθούν ΟΛΟΙ οι αναπληρωτές

Τελικά η κυβέρνηση ανήγγειλε 15.000 διορισμούς σε βάθος τριετίας. Το σύστημα με βάση το οποίο θα γίνουν(;) οι διορισμοί αυτοί βασίζεται σε τρεις πυλώνες: στα ακαδημαϊκά κριτήρια (πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, ξένες γλώσσες κλπ.), στην προϋπηρεσία με ταβάνι τα 120 μόρια και στα λεγόμενα κοινωνικά κριτήρια. Ας κάνουμε μερικές πρώτες σύντομες επισημάνσεις σε σχέση με αυτά:

1. Κρατάμε πολύ μικρό καλάθι σε σχέση όχι μόνο με τους υποτιθέμενους 15.000 διορισμούς σε βάθος τριετίας, αλλά και με τους 4.500 για τον επόμενο Σεπτέμβρη. Το γεγονός ότι η «δέσμευση» γίνεται σε προεκλογική περίοδο αλλά η υλοποίησή της σε μετεκλογική είναι επαρκές στοιχείο για την παραπάνω διαπίστωση.

2. Ακόμα και τα παραπάνω νούμερα να δεχτούμε, γεγονός είναι ότι οι διορισμοί που εξαγγέλλονται είναι ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ από τους συναδέλφους αναπληρωτές που διορίζονται κάθε χρόνο, αναπληρώνοντας, τον εαυτό τους και με δεδομένα τα παρακάτω: α) παραμένουν πολλά κενά μέχρι το τέλος της χρονιάς, β) η αύξηση ωραρίου του 2013 στην δευτεροβάθμια παραμένει, γ) παραμένει αντίστοιχα όλο το μαγείρεμα με τις αναθέσεις και την επέκταση του ωραρίου με διάφορες τεχνικές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

3. Με βάση τα παραπάνω, η απολύτως συντριπτική πλειοψηφία των αναπληρωτών θα μείνει ΕΞΩ από τους διορισμούς.

4. Η κυβέρνηση εισάγει το προσοντολόγιο, σπέρνοντας τον εμφύλιο στο εσωτερικό των συναδέλφων αναπληρωτών τσακίζοντας το πτυχίο ως μοναδικό κριτήριο για δουλειά και εισάγοντας την αξιολόγηση καταρχάς στους διορισμούς και κατ’ επέκταση σε όλον τον κλάδο.

5. Η «γενναία» (την τελευταία στιγμή) μοριοδότηση της προϋπηρεσίας δεν αναιρεί την παραπάνω πραγματικότητα για έναν απλό λόγο: ανάμεσα σε δύο συνάδελφους με ίδια προϋπηρεσία, σίγουρα μένει έξω αυτός που δεν έχει μεταπτυχιακό - διδακτορικό ή ξένες γλώσσες. Όπως ξεκαθαρίσαμε παραπάνω, εκτιμάμε ότι ο άλλος απλώς ελπίζει αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία μένει έξω κι αυτός.

6. Αποδεικνύεται πόσο επικίνδυνη είναι η υποχώρηση του κινήματος (ακόμα και των δυνάμεων της αριστεράς) στα ιδεολογήματα του συστήματος. Όσοι επέμεναν ότι αίτημα του κλάδου είναι η «ουσιαστική επιμόρφωση», καλό θα ήταν να βγάλουν κάποιο συμπέρασμα. Αντίστοιχα, εκτιμάμε ότι δεν βοηθάει η πρόταξη του αιτήματος «διορισμοί με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία» γιατί διευκολύνει τους κυβερνητικούς χειρισμούς όπως δείχνει η «ενσωμάτωση» του αιτήματος με το ταβάνι των 120 (ή μήπως πρόκειται για… «νίκη»;) και η αμηχανία που δημιούργησε. Η πρόταση της ΟΛΜΕ σε αυτή τη λογική κινείται προσθέτοντας και… ολίγη από ΑΣΕΠ!

7. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση καταφέρνει με μοναδικό όχημα την υπόσχεση για διορισμούς να νομιμοποιήσει το προσοντολόγιο, την αξιολόγηση, το τσάκισμα του πτυχίου. Αυτό που παρουσιάζεται ως φιλολαϊκό μέτρο είναι μια ακόμα αντιδραστική εξέλιξη. Συμβαίνει το οξύμωρο ότι η κυβέρνηση υπόσχεται διορισμούς καταφέρνοντας ένα ακόμα χτύπημα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Στη φάση αυτή είναι κρίσιμο να προταχθούν τα αιτήματα που ΘΑ ΕΝΩΝΟΥΝ όλους τους συναδέλφους. Και αυτά είναι: ΜΟΝΙΜΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ - ΝΑ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ.

Αν δεν συμβεί αυτό, θα κυριαρχήσει για μια ακόμα φορά η διάσπαση και ο κανιβαλισμός. Η κάθε ομάδα θα διαπραγματεύεται για τον εαυτό της ένα παζάρι στη μεταβολή της μοριοδότησης και αν το καταφέρνει, θα της επιτίθεται μια άλλη ομάδα. Η κυβέρνηση και το σύστημα θα πανηγυρίζουν. Το νέο νομοσχέδιο δεν γεννά ελπίδα και στους νέους πτυχιούχους με προσόντα, όπως επικαλέστηκε ο Γαβρόγλου, αλλά το νέο νομοσχέδιο αφαιρεί την ελπίδα(;)- δικαίωμα απ όλους για μόνιμη και σταθερή δουλειά, προάγει τον κανιβαλισμό εξατομικεύοντας την ανεργία, ρίχνει στη βορά των αδηφάγων τους συναδέλφους, ακριβοπληρώνοντας με θυσίες την απόκτηση «προσόντων».

Το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι από τα πιο βασικά δικαιώματα στη ζωή. Γιατί η μόνιμη και σταθερή δουλειά συγκροτεί τους εργαζόμενους μειώνει το καθεστώς αιχμαλωσίας, μπορεί να κάνει τους εργαζόμενους μια μάχιμη δύναμη συλλογικού αγώνα και διεκδίκησης.

Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να δοθεί ούτε με όρους διάσπασης (συντεχνιακής – παραταξιακής) ούτε με όρους θεαματικών ενεργειών. Μετά τις γιορτές να ξεκινήσει οργανωμένος απεργιακός αγώνα μέχρι η κυβέρνηση να αποσύρει το νέο της… διάταγμα Να συγκροτήσουμε τους αγώνες μας, να αναπτύξουμε κοινές δράσεις, να βάλουμε στα σωματεία πρόγραμμα κινητοποιήσεων με στόχους:

Να μην περάσει το κυβερνητικό σχέδιο νομιμοποίησης της αδιοριστίας αλλά και της αξιολόγησης.
ΜΟΝΙΜΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ – ΝΑ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ.