ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ | ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ (ΓΑΖΑ) - Ένα ντοκιμαντέρ για τα παιδιά που γεννιούνται κάθε μέρα και που δεν θ' αναστηθούν ποτέ!

Βλέποντας αυτό το ντοκιμαντέρ ήθελα να γράψω πολλά, οι εναλλαγές όμως των συναισθημάτων, από την συγκίνηση στην οργή, δεν το επιτρέπουν! Η οργή όμως πρέπει να μας κατακλύσει όλους και να τη στρέψουμε ενάντια σε όλους αυτούς που απειλούν να μετατρέψουν σε Παλαιστίνη και Συρία όλη την Ανατολική Μεσόγειο, μαζί και τη χώρα μας. Και τότε να δούμε αν θα χωράνε τα υποκριτικά μηνύματα του τύπου μη χαρίζεται παιχνίδια - όπλα στα παιδιά γιατί τα κάνουν βίαια, γιατί κάποια παιδιά πρέπει να μάθουν τη χρήση των πραγματικών όπλων για να επιβιώσουν, γιατί κάποια παιδιά, σαν και αυτά στις φωτογραφίες, μπορεί να γεννιούνται από αγάπη αλλά δεν θα αναστηθούν ποτέ!

Δείτε το ντοκιμαντέρ:

Κυνηγώντας ελέφαντες (Γάζα) To shoot an elephant
Σκηνοθεσία: Alberto Arce, Mohammad Rujailah
Έτος παραγωγής: 2009

Στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ Κυνηγώντας Ελέφαντες (To Shoot an Elephant, Ισπανία), παρουσιάζεται η συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία των σκηνοθετών Αλμπέρτο Άρσε και Μοχάμαντ Ρουτζάιλα με φόντο τη βίαιη ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας το Δεκέμβριο του 2008, μια επιχείρηση θανάτου ονόματι «Ρίψη Μολύβδου» που διήρκεσε 21 μέρες και άφησε πίσω της 1.412 νεκρούς Παλαιστίνιους. Οι δυο ντοκιμαντερίστες ήταν ανάμεσα στους λιγοστούς ξένους που κατάφεραν να εισχωρήσουν στην εμπόλεμη ζώνη και να καταγράψουν τα ρεαλιστικά στιγμιότυπα μιας εφιαλτικής πολιορκίας.

Ορισμένες από τις σκηνές είναι ιδιαίτερα σκληρές ωστόσο οι κινηματογραφιστές επέλεξαν να μην τις αγνοήσουν.

http://toshootanelephant.com/

(το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε με email στα Νέα από την Παλαιστίνη με αφορμή τη σημερινή επέτειο)

Δέκα χρόνια από την ισραηλινή Επιχείρηση Χυτό Μολύβι εναντίον του παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας

Σαν σήμερα, πριν από δέκα χρόνια το Ισραήλ εξαπέλυε την Επιχείρηση Χυτό Μολύβι εναντίον του παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας - ενός πληθυσμού στην πλειονότητά του ανήλικοι και πρόσφυγες. Επρόκειτο για την μεγαλύτερη, μέχρι τότε, σφαγή στην έτσι κι αλλιώς αποκλεισμένη μικρή και πυκνοκατοικημένη αυτή λωρίδα γης.

Ανάμεσα στους ελάχιστους, λόγω του αποκλεισμού, ξένους, και τους ακόμα λιγότερους που αποφάσισαν να παραμείνουν, βρίσκονταν τότε εκεί και μια χούφτα διεθνείς ακτιβιστές/-ριες του International Solidarity Movement (ISM) και του Free Gaza Movement (FGM), οι περισσότεροι/-ες εκ των οποίων είχαν φτάσει με τα καράβια του FGM που είχαν καταφέρει μέχρι τότε να σπάσουν 5 φορές τον αποκλεισμό (που έμελε να είναι και οι τελευταίες επιτυχημένες από τέτοιες θαλάσσιες αποστολές μέχρι σήμερα). Βάλθηκαν να μεταδίδουν προς τα έξω εικόνες και ρεπορτάζ του τι συνέβαινε, διαθέτοντας δωρεάν υλικό στα μεγαλύτερα πρακτορεία και ΜΜΕ, και στη συνέχεια, ιδιαίτερα η βόρεια ομάδα, να συνοδεύουν ως "ανθρώπινες ασπίδες" (με την καλή έννοια) τα ασθενοφόρα που γίνονταν στόχος των ισραηλινών πυρών.

Οι διεθνείς έδωσαν τότε μια υπόσχεση, να μην ξεχάσουν ποτέ και να μη σταματήσουν να μεταφέρουν στον υπόλοιπο κόσμο αυτά που είδαν και βίωσαν.

Το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ των Alberto Arce και Mohammad Rujaila "To shoot an elephant". (Βραβείο FIPRESCI, 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 2010), περιγράφει τι βίωσε η βόρεια ομάδα των διεθνών ακτιβιστών. Το ντοκιμαντέρ υπάρχει διαθέσιμο και με βελτιωμένη εκδοχή υποτίτλων για προβολές.