Το γενικότερο κλίμα, μέσα στο οποίο έγιναν οι εκλογές, χαρακτηρίστηκε από την έλλειψη κινηματικής δράσης, μια κατάσταση που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια με ελάχιστες και ανολοκλήρωτες εξαιρέσεις (π.χ. οι κινητοποιήσεις του χειμώνα ενάντια στο «προσοντολόγιο»).
Ταυτόχρονα, και όσο πλησιάζαμε προς τις εκλογικές αναμετρήσεις ( περιφερειακές, δημοτικές, ευρωεκλογές ) ήταν έντονο και το κοινοβουλευτικό κλίμα. Έδωσε και πήρε η παροχολογία, η αναμονή κυβερνητικής εναλλαγής, οι εκκλήσεις για τις μεγάλες ευκαιρίες που ανοίγονται για να διορθώσει ο λαός την ψήφο του ή οι προσδοκίες για αξιόλογες εκλογικές καταγραφές… στις τόσες πολλές κάλπες που επίκεινται.
Την ίδια, βέβαια, περίοδο ξεδιπλωνόταν και η επίθεση του συστήματος τόσο έξω όσο και μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης. Σε αυτά τα ζητήματα επικέντρωσαν την παρέμβασή τους οι Αγωνιστικές Κινήσεις, προσπαθώντας να αναδείξουν την πραγματική κατάσταση και τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μέσα και έξω από την εκπαίδευση. Και παρά την απογοήτευση που υπάρχει ανέδειξαν την αναγκαιότητα οργάνωσης αγώνων αντίστασης και διεκδίκησης για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας. Η εμπιστοσύνη που μας έδειξαν οι συνάδελφοι που μας στήριξαν και γενικότερα το πολύ θετικό κλίμα που εισπράξαμε και από πολύ περισσότερους αυξάνουν τις ευθύνες μας για να συμβάλλουμε πιο αποφασιστικά στην κατεύθυνση ξεδιπλώματος αγώνων, που τόσο ανάγκη τους έχουν οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου