Παλιοτερα λεγαμε πως οταν υπαρχουν πολλες εκλογες, δεν υπαρχει κινημα. Ειτε γιατι οι αυταπατες αναζωπυρωνονται, με μεγαλυτερη συχνοτητα, ειτε γιατι οι ανθρωποι, και οι κινηματικοι, περιστρεφονται γυρω απο το γαϊτανακι των εκλογων και ξοδευονται εκει χρονοι και δυναμεις.
Αυτη τη φορα δεν υπηρχαν ουτε εκλογες, ουτε κινημα. Η απολυτη ξηρασια.
Κι ετσι οπως δεν υπηρχε κινημα, η πολιτικη σκεψη ατονησε, η τηλεοπτικη σαβουρα και τα υποπροϊοντα πηραν τα πανω τους, και οι εκλογες αυτες ηταν ισως οι λιγοτερο πολιτικες, οχι μονο του πλειστοκενου μνημονιακου αιωνα αλλα ολης της μετα το '90 παλινορθωσης του νεοφιλελευθερισμου.
Ειναι εντυπωσιακο δηλαδη, σε μια εποχη οπου η εκμεταλλευση εχει παρει χυδαιες προεκτασεις, οι εργασιακοι οροι εναποκεινται στην απληστη φαντασια που διαθετει το καθε λιγουρι αφεντικο, η εθνικη ανεξαρτησια εχει γινει μνημονιακος μειοδοτικος διαγωνισμος, οπου ολα ξεπουλιουνται μπιτ παρα και η "Ευρωπη των λαων" αποκαλυφθηκε ως δρακοσπηλια που ξεκοκκαλιζει κρατικες οικονομιες, σπερνει πολεμους και θεριζει ναυαγια κυνηγημενων, μεσα σ αυτη λοιπον τη συγκυρια, οχι μονο εντυπωσιακο, ειναι ανατριχιαστικο ποσο εχει υποχωρησει η πολιτικη σκεψη.
Η γαλαζια καλπη που αφορουσε τις ευρωεκλογες, ηταν ισως και η πιο καλπικη.
Το ευρωκοινοβουλιο ειναι ενα μονολεκτικο ανεκδοτο που δεν αποφασιζει για τιποτα. Παριστανει ομως οτι αποφασιζει, επικυρωνοντας τις ηδη ειλημμενες αποφασεις στα υπογεια των Βρυξελλων, γιατι οι ευρωπαιοι πολιτες δεν εχουμε ακομη απολυτα λοβοτομηθει και η συλλογικη μας μνημη συγκινειται οταν ανασυρει κατι κουρελια περι του "κυριαρχου λαου".
Το ευρωκοινοβουλιο ειναι ενα καλοπληρωμενο θεσμικο οργανο, νομιμοποιησης της Βρυξελικης πολιτικης που συνοψιζεται, σε Συμμαχιες των Προθυμων, Ευρωπη-φρουριο, τραπεζικη ολιγαρχια, πολιτικοι μιας χρησης τραπεζικων προδιαγραφων, Europol αγριας καταστολης και πυροδοτηση της φασιστικης λυσσας. Στο τελος αυτης.της ουρας και η επιφαση της δημοκρατιας, ψεκαστε, ψηφιστε, τελειωσατε.
Οι εκλογες για την "τοπικη αυτοδιοικηση" στο μεγαλυτερο μερος τους, απεκρυψαν επιμελως οτι η "αυτοδιοικηση" εχει χασει το "αυτο" κι εχει μετατραπει, μεσα απο μνημονιακες εντολες, σε μακρυ χερι της κεντρικης διοικησης, που με τη σειρα της διεπεται απο υπαγορευμενες πραξεις νομοθετικου περιεχομενου.
Οι "αυτοδιοικητικοι" υποψηφιοι, στη συντριπτικη τους πλειοψηφια, παρουσιασαν βιογραφικα, του τυπου "επιστημων, καλος οικογεκειαρχης, με ενδιαφερον για τα κοινα" Ειναι αυτο το ενδιαφερον για τα κοινα που δεν προεκυψε για το σωματειο, την απεργια, τη διαδηλωση, την αλληλεγγυη, την κινητοποιηση για τα τοπικα ή γενικα ζητηματα. Προκυπτει οταν το καφενειο γινεται βαρετο. Ιλουστρασιον φυλλαδια, ακριβης τετραχρωμιας, με επιμελημενο μακιγιαζ και τεραστιο ονοματωνυμο κατω απο πρωτοτυπες ονομασιες παραταξεων του τυπου, "Ελπιζω, Αλλαζω, Ονειρευομαι ή πιο μπαναλ,οπως Ενοτητα, Προκοπη, κλπ
Μεσα σ αυτη την απολιτικη χλαπατσα, εκαναν παρελαση και οι φασιστες, με τα αντιπροσωπευτικα τους μοτό, " μαχαιρωνω, ξεκοιλιαζω" επιμελως μακιγιαρισμενα με φιλολαϊκη και πατριδοκαπηλη μάσκαρα.
Η παρασταση ελαβεν τελος.
Η ζωη συνεχιζεται, με ορους που περιγραφηκαν συντομα σ' αυτο το σημειωμα και εκτενως σε οσα βιωνει η πλειοψηφια του κοσμου.
Αυτο που θα βγαλει η καλπη δεν θα ειναι η λυση. Ουτε καν η υποδειξη της
Και, οπως λεει και το τραγουδι, "καιρος ν αποφασισεις, καιρος να τραγουδησεις, καιρος να κλαψεις και να πονεσεις, καιρος να δεις".
Νίνα Γεωργιάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου