Άρωμα ευρωεκλογών από την «Κόπρο του Αυγεία»

Φουντώνει η κάλπικη αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ όσο πλησιάζει χρονικά η διεξαγωγή των ευρωεκλογών. Τα δυο βασικά κόμματα εξουσίας φρόντισαν να οριοθετήσουν τη σημασία των ευρωεκλογών ως πρόβα τζενεράλε των εθνικών βουλευτικών εκλογών. Ενδεχομένως, το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης, σε συνδυασμό με αυτό των περιφερειακών εκλογών, να καθορίσουν την ημερομηνία των βουλευτικών, παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις του Α. Τσίπρα ότι αυτές θα διεξαχθούν το φθινόπωρο. Από την άλλη το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταφέρει να ανατρέψει τις δημοσκοπήσεις του δημιουργεί την ανάγκη να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα, και χρονική, σε μια προσπάθεια να αλλάξει το πολιτικό κλίμα, μέσα από μια σειρά τακτικισμών.

Η αντιπαράθεση των δυο αστικών κομμάτων δεν αφορά τη λύση των λαϊκών προβλημάτων. Το αντίθετο μάλιστα. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ως διεκδικητές της αστικής πολιτικής διαχείρισης, δηλαδή της εξουσίας του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, έχουν δώσει ρητές δεσμεύσεις. Έχουν ξεκαθαρίσει στα ξένα και ντόπια αφεντικά τους, και με τις υπογραφές τους, ότι η αντιλαϊκή- αντεργατική πολιτική θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί, είτε με το ένα είτε με το άλλο «μίγμα πολιτικής». Όπως, άλλωστε, θα συνεχιστεί και θα ενταθεί το βάθεμα της εξάρτησης της χώρας από τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, με πολλαπλούς κινδύνους για τον λαό, τους εργαζόμενους, τη νεολαία.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η αντιπαράθεση η οποία διεξάγεται ενόψει των ευρωεκλογών εξαντλείται σε μια ατέρμονη σκανδαλολογία, μέσα από την οποία αναδύεται η μπόχα, η δυσωδία και η σαπίλα του ντόπιου εξαρτημένου παρασιτικού καπιταλισμού και του ξεπεσμένου αστικού πολιτικού προσωπικού του. Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, πάντα έτσι λειτουργούσε το σύστημα. Ωστόσο, τα νέα στοιχεία που προστίθενται σχετίζονται με τη διαδικασία αναδιάταξης των κεφαλαιοκρατικών μερίδων της αστικής τάξης, σε άμεση σύνδεση με τη διαδικασία αναδιάταξης, ανασύνθεσης και αναδιαμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού. Το γεγονός ότι τέτοια στοιχεία έρχονται στη δημοσιότητα, ότι εκτίθενται άμεσα οι κεφαλαιοκράτες και οι σχέσεις τους με τα αστικά κόμματα αποτελεί ένδειξη της έντασης της ενδοαστικής αντιπαράθεσης και κατ’ επέκταση της αδυναμίας του συστήματος συνολικά να δώσει απαντήσεις στη ρευστότητα και την αστάθεια που χαρακτηρίζει το αστικό πολιτικό σκηνικό. Να σημειώσουμε εδώ ότι τα υπαρκτά σκάνδαλα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας είναι πταίσματα μπροστά σε αυτά που παραμένουν στο μαύρο σκοτάδι των υπόγειων συμφωνιών. Ή αλλιώς, ο ίδιος ο καπιταλισμός είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο.

Το επίδικο ζήτημα για το σύστημα, το βασικό και το κυρίαρχο, όσον αφορά τις ευρωεκλογές, είναι να «συνεισφέρουν» στην παραπάνω διαδικασία με τέτοιο τρόπο ώστε να μειωθούν οι αστάθμητοι παράγοντες. Μέσα από τη αντιπαράθεση, τόσο στο ενδοαστικό επίπεδο όσο και στο πλαίσιο του αστικού πολιτικού σκηνικού, μέσα από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ενόψει των βουλευτικών αλλά πολύ περισσότερο μετά από αυτές, το σύστημα επιδιώκει τη διαμόρφωση μιας σχετικής σταθερότητας. Το αν θα το πετύχει είναι άλλο ζήτημα. Άλλωστε δεν εξαρτώνται όλα τα ζητήματα από τα ντόπια κέντρα εξουσίας. Καθοριστικός ο ρόλος των ιμπεριαλιστών σε αυτές τις διαδικασίες. Όπως επίσης και η επίδραση του λαϊκού παράγοντα στο πεδίο της ταξικής πάλης. Εδώ να σημειώσουμε τη καταλυτική συνεισφορά του ΣΥΡΙΖΑ στα αδιέξοδα του συστήματος και τις σοβαρές ανάσες που έδωσε, ιδιαίτερα όταν ο λαϊκός παράγοντας ήταν στο προσκήνιο δημιουργώντας σοβαρούς τριγμούς και ρωγμές. Με αυτή την παρακαταθήκη, και πάνω σε αυτή, διαμορφώνονται σήμερα τα δεδομένα της επόμενης μέρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να μετατραπεί στον «κεντροαριστερό» πυλώνα του πολιτικού σκηνικού, γεγονός που απαιτεί την διεμβόλιση ή ενσωμάτωση του ΚΙΝΑΛ. Ήδη κατάφερε να «γεφυρωθεί» με τους Τζουμάκα, Ραγκούση, Αδαμίδη και άλλα πρώην πράσινα στελέχη, αλλά και με Θεοχαρόπουλο, Κατσέλη, Μπίστη, στο ευρωψηφοδέλτιο της «Προοδευτικής Συμμαχίας». Η αξιοποίηση του σκανδάλου «Novartis», εκτός από το «χτύπημα» στη ΝΔ, επιδιώκει και την άσκηση πιέσεων στο ΚΙΝΑΛ (άρση ασυλίας Λοβέρδου, Σαλμά). Όπως, αντίστοιχα, ο κυβερνητικός «αντιφασισμός» αξιοποιείται τόσο απέναντι στη ΝΔ όσο και απέναντι στο ΚΙΝΑΛ, που συνεργάζεται με τη ΝΔ. Όμως, στον βωμό της ψηφοθηρίας θυσιάστηκε ο κυβερνητικός «αντιφασισμός» για να φωτογραφηθεί ο Κουρουμπλής με τον Αμβρόσιο.

Από τη άλλη, η ΝΔ, παρά το γεγονός ότι προπορεύεται σημαντικά στις δημοσκοπήσεις, φαίνεται ότι αντιμετωπίζει τις δικές της δυσκολίες. Από τη μια, την ενδιαφέρει ο χώρος του κέντρου, από την άλλη προσπαθεί να απαντήσει στις πιέσεις που δέχεται από την ακροδεξιά. Αξιοποιεί το σκάνδαλο Πετσίτη για να αποκαλύψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει το «ηθικό πλεονέκτημα», ενώ μαζί με το ΚΙΝΑΛ στοχοποιούν Πολάκη και Καμμένο. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η ΝΔ, σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενάντια στην οποία σήκωσε μεγάλη φασαρία, τώρα βρίσκεται στο στάδιο της πέψης.

Ανοιχτή θέση στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ παίρνουν Κόκκαλης και Μαρινάκης αντίστοιχα. Έγιναν οι κεφαλαιοκράτες πολιτικά πρόσωπα, για να δρομολογούν πιο άμεσα τα συμφέροντά τους…

Ενώ λοιπόν αναδύονται όλη αυτή η σαπίλα και η αηδία, επιστρατεύονται και αξιοποιούνται μια σειρά προθύμων καλλιτεχνών, αθλητών, δημοσιογράφων, προς άγραν ψήφων. Αυτοί θα «κοσμήσουν» και θα «αρωματίσουν» την «Κόπρο του Αυγεία», συμβάλλοντας με τα ψεύτικα διλλήματα που στήνει το σύστημα στον αποπροσανατολισμό του λαού.

Προλεταριακή Σημαία