Συνέντευξη στην ΛΕΥΚΗ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗ
Κύριε Κερασίδη, είστε στο χώρο του βιβλίου περισσότερο από 20 χρόνια. Θυμόσαστε πότε και πώς αρχίσατε να γράφετε; Ποιες οι πρώτες σας επιρροές;
Kατάγομαι από πολύπαθη προσφυγική οικογένεια τα μέλη της οποίας έπαιξαν ένα μικρό ρόλο στην ιστορία του τόπου, τόσο στην Μικρασιατική Καταστροφή και στον εκπατρισμό των Ποντίων, όσο και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στον αιματηρό Εμφύλιο. Είμαι παιδί του Εμφυλίου Πολέμου. Στα πρώτα γυμνασιακά μου χρόνια εκλιπαρούσα τους γονείς μου να μου μιλήσουν για τη δράση τους, αλλά του κάκου. Κατέφυγα στην γιαγιά μου από την οποία εκμαίευσα με το τσιγκέλι ορισμένα στοιχεία και έγραψα την πρώτη μου συλλογή διηγημάτων με τίτλο “Το Τραμ”. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα “Κοκάλινη Οπτασία”, “Πέτρες και Ρόδα”, “Το Σβήσιμο του Θάμπους” και η δεύτερη συλλογή διηγημάτων “Η Θεσσαλονίκη και η Τούμπα μέσα από τα Μάτια μου”. Οι κεντρικοί χαρακτήρες των πονημάτων μου είναι πραγματικά πρόσωπα -ανάμεσά τους και συγγενικά δικά μου- και η πλοκή τους βασίζεται σε αληθινά γεγονότα διανθισμένα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Οι ήρωες ζουν στην Βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στην προσφυγική συνοικία της Τούμπας.
Τι είναι αυτό που κερδίζετε από τη συγγραφή;
Από τη συγγραφή κερδίζω χαρά και ικανοποίηση. Χαρά επειδή ψυχαγωγώ και ενημερώνω τον αναγνώστη, ικανοποίηση όταν κατορθώνω να τον αιχμαλωτίσω ανάμεσα στις σελίδες και να τον αφήσω ελεύθερο στην τελευταία. Πράγματι, αρκετοί αναγνώστες μού έχουν πει ότι τους κράτησα δέσμιους μέχρι το τέλος.
Πιστεύετε ότι ο συγγραφέας, όταν γράφει ένα βιβλίο, πρέπει να έχει κατά νου «κάτι», πρέπει δηλαδή το βιβλίο να στοχεύει κάπου ή μπορεί απλά να είναι ένα απολαυστικό «ταξίδι»;
Και τα δύο, δίχως το ένα να αναιρεί το άλλο, αλλά να αλληλοσυμπληρώνονται. Ο συγγραφέας έχει μία ιδέα που την οικοδομεί στο μυαλό του φτιάχνοντας αρχή μέση και τέλος. Παρασύρει τον αναγνώστη σ’ ένα απολαυστικό “ταξίδι” και ταυτόχρονα του περνά τα μηνύματά του.
Ποια είναι η σχέση του Έλληνα αναγνώστη με το βιβλίο; Πόσο έχει αλλάξει η σχέση αυτή με το πέρασμα του χρόνου;
Το ελληνικό βιβλίο έχει ένα κοινό που ολοένα αυξάνεται. Οι καλοί συγγραφείς πληθαίνουν και κερδίζουν περισσότερους αναγνώστες. Σήμερα οι νέοι είναι πιο μορφωμένοι, πιο ολοκληρωμένοι, πιο ενημερωμένοι. Στα βιβλιοπωλεία υπάρχει πληθώρα τίτλων και μπορούν ευκολότερα να επιλέξουν το βιβλίο που τους ταιριάζει.
Στην εποχή της ηλεκτρονικής πληροφόρησης και επικοινωνίας, θεωρείτε ότι το βιβλίο με τη σημερινή του μορφή μπορεί να αντέξει; Ποια η άποψή σας για τα e-books;
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η άμεση ηλεκτρονική πληροφόρηση έχει παραγκωνίσει την έντυπη δημοσιογραφία. Δεν συμβαίνει το ίδιο και στην ηλεκτρονική μυθιστοριογραφία. Τα e-books είναι πιο οικονομικά, αλλά η διαδικασία ανάγνωσής τους, ανάγνωσης ενός μακροσκελούς κειμένου πάνω σε μία φωτεινή οθόνη, άβολη. Ο αναγνώστης νιώθει πιο άνετα, πιο ζεστά, όταν αγγίζει ένα βιβλίο με δελεαστικό εξώφυλλο και το διαβάζει στην πολυθρόνα, στον καναπέ, στο κρεβάτι, στην παραλία κάτω από την αντηλιακή ομπρέλα.
Ποια η σχέση σας με το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Ποια η άποψή σας για τις βιβλιοφιλικές ομάδες; Μπορούν να βοηθήσουν στην προώθηση ενός βιβλίου;
Το facebook είναι ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης μέσα από τη σελίδα του οποίου ο συγγραφέας μπορεί να διαφημίσει το βιβλίο του στους εκατοντάδες ή χιλιάδες ηλεκτρονικούς φίλους του. Οι βιβλιοφιλικές ομάδες αποτελούν κι αυτές έναν εύσχημο τρόπο προώθησης ενός καλού μυθιστορήματος.
Δίνεται το ελεύθερο στους φίλους σας που διαβάζουν τα βιβλία σας να σας κάνουν παρατηρήσεις όσο σκληρές και αν είναι αυτές; Πόσο σας επηρεάζουν οι αρνητικές κριτικές;
Οι φίλοι μου, αν δεν ασκούσαν αμερόληπτη κριτική πάνω στα βιβλία μου, δεν θα ήταν πραγματικοί φίλοι, αλλά “κατά συνθήκην”. Ένας για παράδειγμα, όσον αφορά στα βιογραφικά διηγήματα και μυθιστορήματά μου, είπε ότι βγάζω τα οικογενειακά μου άπλυτα στη φόρα ένεκα έλλειψης σκηνοθεσίας. Οι αμερόληπτες αρνητικές κριτικές με επηρεάζουν θετικά. Με βοηθούν να βελτιώσω την γραφή μου και με κάνουν να είμαι πιο προσεκτικός στις επιλογές των νέων μου θεμάτων.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ωκεανός το νέο σας βιβλίο, «Ο στοιχειοχαράκτης». Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και της εξέγερσης των εθνών, ένα ταξίδι στο μαγικό κόσμο της τυπογραφίας. Δώστε μας κάποια στοιχεία για αυτό, ποια η έμπνευση, τι σας ώθηση στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Τα προηγούμενα μυθιστορήματά μου αναφέρονται στους Μικρασιάτες, στους Ποντίους, στους Ανατολικοθρακιώτες και στους Αρμενίους. Στον “Στοιχειοχαράκτη”, το μυθιστόρημά μου που κυκλοφορεί τώρα από τις εκδόσεις “Ωκεανός” χάρη στο ενδιαφέρον που έδειξε η εκδότρια και συγγραφέας Ελένη Κεκροπούλου, ασχολούμε με τους Βλάχους Ηπειρώτες του 19ου αιώνα. Εμπνεύστηκα από την αγωνία τους να προστεθεί η Οθωμανοκρατούμενη περιοχή της Ηπείρου στην τότε νεοσύστατη μικρή Ελλάδα του Καποδίστρια. Με εντυπωσίασαν οι Βλάχοι της Ηπείρου που, επηρεασμένοι από τους μεγάλους πατριώτες του Νεοελληνικού Διαφωτισμού -από την πέννα του Αδαμάντιου Κοραή και την πυγμή του Ρήγα Βελεστινλή- έστελναν τους γόνους τους στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και στην Μεσευρώπη να σπουδάσουν και να γυρίσουν στην πατρίδα τους ελευθερωτές. Με άλλα λόγια, πηγή έμπνευσής μου ήταν τα επιτεύματα του ελληνισμού στην Ευρώπη την εποχή της Οθωμανοκρατούμενης Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Θράκης…
Αν έπρεπε να πείτε κάτι στους αναγνώστες σας για να τους πείσετε να διαβάσουν το βιβλίο σας, τι θα τους λέγατε;
Θα τους έλεγα ότι “ο Στοιχειοχαράκτης” είναι ένα μυθιστόρημα εποχής, που το χαρακτηρίζει η περιπέτεια, το μυστήριο, οι μεγάλες ανατροπές, η αντικατασκοπεία, ο ρομαντισμός και το συναίσθημα.ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, επειδή ο κεντρικός ήρωας, ταξιδεύοντας με το καραβάνι του μυθικού Ηπειρώτη καραβανάρη Ρόβα, περνά δια πυρός και σιδήρου στην πολυήμερη επικίνδυνη διαδρομή πολεμώντας με τα στοιχεία της φύσης και τους άγριους ληστές του δρόμου. ΜΥΣΤΗΡΙΟ, επειδή δολοφονούνται ανεξήγητα δευτερεύοντες χαρακτήρες. ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ, επειδή ο ήρωας δεν γυρίζει στα Γιάννενα ελευθερωτής, αλλά οργώνει την Ευρώπη και την Ρωσία. ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ, επειδή αναγκάζεται να εμπλακεί σε διεθνείς μυστικές οργανώσεις. ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ, επειδή συναντά στην Ευρώπη τον έρωτα της ζωής του, αλλά αναγκάζεται να τον απαρνηθεί. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, επειδή εκδικείται όσους τον έβλαψαν, αλλά το μετανοιώνει πικρά και προσπαθεί να εξιλεωθεί.
Κλείνοντας, κύριε Κερασίδη, πιστεύετε ότι με τα χρόνια αλλάζει η γραφή ενός συγγραφέα; Από το 1995 και το πρώτο σας βιβλίο, το «Τραμ», ως το 2018 και το βιβλίο σας, «Ο στοιχειοχαράκτης», τι έχει αλλάξει σε σας και τι παραμένει αναλλοίωτο;
Το ύφος ενός συγγραφέα δεν αλλάζει όσα χρόνια κι αν περάσουν από το πρώτο πόνημά του ως το πιο πρόσφατο. Εκείνος που δεν μένει αναλλοίωτος είναι ο εμπλουτισμός των κειμένων. Χρόνο με τον χρόνο ο συγγραφέας διαβάζει μυθιστορήματα συναδέλφων της επιλογής του και “δανείζεται” καλολογικά στοιχεία.
Ο στοιχειοχαράκτης
Ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και της εξέγερσης των εθνών. Μια ιστορία επιβίωσης ανάμεσα στα πλοκάμια μυστικών οργανώσεων, ένας αγώνας οικονομικής επικράτησης στις διεθνείς αγορές. Αλλά κι ένα ταξίδι στα γλυκά μονοπάτια του έρωτα και στον μαγικό κόσμο της τυπογραφίας.
Εκδόσεις Ωκεανός
Ο συγγραφέας
Ο Σίμος Κερασίδης γεννήθηκε το 1946 στη Θεσσαλονίκη από πρόσφυγες γονείς. Μεγάλωσε στη συνοικία της Τούμπας και αποφοίτησε από το ομώνυμο Γυμνάσιο. Απόφοιτος της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης εργάστηκε ως τραπεζικός από το 1973 μέχρι το 2006. Στον χώρο του βιβλίου εμφανίστηκε το 1995.
https://ekmag.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου