Κάπου στη γωνιά χαροπαλεύει το αιώνιο θύμα –ψηφοφόρος αγωνιώντας για το όχι και τόσο αβέβαιο μέλλον του. Καθότι ζωηρά πια διαισθάνεται πως αδιάκριτα του όποιου αποτελέσματος της κάλπης, την επαύριο θα ξεφουρνιστεί από τα μαγέρικα των ιμπεριαλιστών και του ντόπιου κεφαλαίου μια ακόμη πιο άγρια πολιτική φτωχοποίησης, πάταξης δικαιωμάτων, ελευθεριών και περιδίνησης σε πολεμικές περιπέτειες.
Οπότε αναρωτιέται ο βιοπαλαιστής, ποιος θα τον λυτρώσει επιτέλους από τους σωτήρες; Λίγες σταλιές επιπλέον διάσωσης και θα καταστούν μοιραίες, ωσάν τον ψοφισμένο από τη δίαιτα γάιδαρο του Χότζα. Εφόσον δύσκολα θα τις αντέξει. Θα χτικιάσει δουλεύοντας ολημερίς για ψίχουλα, δίχως σχόλες πλέον, σιγουριά από το σακάτεμα, γιατρειά και σύνταξη στα γηρατειά. Και με το φόβο να πιρουνιάζει την καρδιά του, μήπως ο φαντάρος γιός του λίαν συντόμως μνημονεύεται σαν ηρωικά πεσόντας για του ματοβύζαστου αφέντη την επεκτατική γεωπολιτική λαιμαργία.
Τα κιτάπια που ταχυδρομούνται από Βερολίνα και Ουάσινγκτον όλα ετούτα τα «θαυμαστά» προστάζουν. Και οι εντολοδόχοι κυβερνήτες απλά καλούνται να τα μεταφράσουν πιστά με το νι και το σίγμα. Επιβάλλοντας τα κατόπιν στο ακέραιο με φωτιά και ατσάλι. Προσπαθούν βέβαια προεκλογικά με επιτηδευμένα μα και πετρωμένα χαμόγελα να κρύψουν με δυσκολία τα έτοιμα για κατασπάραξη κατακτήσεων των ανθρώπων του μόχθου και του δίκιου κοφτερά τους δόντια.
Αλυχτούν έτσι οι θεομπαίχτες της καθεστηκυίας πολιτικής ζητώντας από τον λαό να φροντίσει μη χαραμιστεί η «πανάκεια» της ψήφου του σε απολειφάδια υποψήφιους. Περάστε κόσμε. Εδώ η πιο εγγυημένη πραμάτεια.
Καταμεσής του βουητού όμως ψελλίζει και η πεμπτοφαλαγγίτικη αριστερά το ίδιο τροπάρι μα άλλα λόγια και ίδια ουσία. Εργάτη, για να γίνεις δυνατός, περιφρόνα συκοφαντικές απομιμήσεις και εκτός χωροχρόνου διασπαστικές μικρογραφίες. Στείλε μας πιο δυνατούς στη βουλή και επαναπαύσου. Εκτοξεύοντας την απάτη ολκής ότι ενισχυμένο κοινοβουλευτικά κόμμα ισούται με δυνατό λαό.
Ξέχνα ως εκ τούτου λαέ τα μαζικά και μαχητικά σωματεία, τις απεργίες και πορείες στους δρόμους. Τους δραστήριους φοιτητικούς συλλόγους και τις καταλήψεις πανεπιστήμων. Τις διαδηλώσεις ενάντια ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Και τι σου έχουμε εμείς εργάτη για υποκατάστατο; Σε κατευναστικό δηλαδή; Σπουδαία, μελετημένα προγράμματα μετάβασης σε ανθόσπαρτες χειραφετημένες κοινωνίες και στοχαστικά σχέδια λαϊκής εξουσίας. Τα οποία δια εκλογοπάθειας (παράφραση της τηλεπάθειας) θα διεκπεραιωθούν αιθέρια και διασφαλισμένα μες στο σιδερόφρακτο αστικό μαντρί των λύκων και με ένα υποκείμενο αχρείαστα επαναστατικό. Μοναδική προϋπόθεση της άμεσης ευημερίας και του κοινωνικού μετασχηματισμού, η επίτευξη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ας είναι λοιπόν τόσο αποκαμωμένο, ώστε ούτε καν το στοιχειώδες οκτάωρο ή την απάνθρωπη απόλυση εγκύων εργαζόμενων να μην υπερασπίζει!! Λεπτομέρειες. Αρκεί να αφυπνιστείς από τον ταξικό λήθαργο που αυτοκτονικά περιέπεσες, να πάψεις ανόητα να θες το κακό σου προτιμώντας εκφραστές των αντιπάλων σου.
Ξύπνα, ψήφα μας και ύστερα ξανακοιμήσου.
Αχάριστε, λησμονάς την αγωνιστική μας υπερκόπωση; Τόσο κατακλυσμό προτάσεων νόμου και τροπολογιών στην κουλή βουλή καταθέσαμε με αυτοθυσία. Προβήκαμε σε αμέτρητες προσφυγές στα ιεροεξεταστικά δικαστήρια τους. Πόσες επισκέψεις αρωγής κάναμε στα αιτήματα των ταξικών «αδελφών» σου κληρικών και ένστολων; Κρίμα πήγε η πληθώρα σκηνοθεσίας εικονικών- θεατρινίστικων κινητοποιήσεων ερήμην σου πρωτοστατώντας στο τηλεοπτικό κίνημα; Εξαντληθήκαμε από τη συμμετοχή στα διακοσμητικά ευρωκοινοβούλια των ιμπεριαλιστών. Αφήσαμε ανεκμετάλλευτη την παραμικρή ευκαιρία παρουσίας σε συνδιοικητικά όργανα- δόκανα του καπιταλιστικού κράτους; Δεν εισηγηθήκαμε τη διέξοδο στο προσφυγικό δράμα και συνάμα βάρος και μαρτύριο για τη χώρα μας; Aπαιτώντας όχι την αναγνώριση του δικαιώματος τους για αλληλεγγύη και διαμονή σε όποιο τόπο -καταφύγιο επιθυμούν, μα υπερθεματίζοντας το κλότσημα τους στα βαυαρικά εργοστασιακά κάτεργα; Απαρνηθήκαμε τις επαναστατικές παραδόσεις της αριστεράς και συνταχθήκαμε με αίσθημα εθνικού καθήκοντος στην προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μιας πατρίδας κυριαρχούμενης από τους αμείλικτους εχθρούς και καταπιεστές σου και αμιγώς προσανατολισμένης στην υπηρεσία των σε βάρος σου συμφερόντων τους. Επίσης αξιώσαμε διορατικά από το κράτος και γεννήτορα του φασισμού να πατάξει το φαινόμενο αυτό. Δεν συμπράξαμε μέχρι και με την ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και τον τωρινό διαχειριστή και υλοποιητή της σύνθλιψης σου ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια των κυβερνήσεων Τζαννετάκη με τον ιερό στόχο της κάθαρσης (!!) του καπιταλισμού από την παπανδρεϊκή διαφθορά και ακολούθως του Ζολώτα για την άρση του πολιτειακού βραχυκυκλώματος; Τέλος δεν λιβανίζαμε ολάκερες δεκαετίες το αίσχος του αναστηλωμένου καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (και πρωτεύουσα αιτία διασυρμού των κομουνιστικών ιδεωδών), αφού το «πραξικόπημα « Γκομπαρτσώφ δεν είχε ακόμη εκδηλωθεί;
Τι άλλο πια ζητάς από εμάς; Υπερβάλαμε εαυτόν. Και τώρα σκέφτεσαι να ψηφίσεις τους τιποτένιους «αριστεριστές»; Παρασύρθηκες επιπόλαια από εκείνους τους «παρωχημένους και ανιστόρητους», που κατακεραυνώνουν τις εκλογικές ψευδαισθήσεις και τη λογική της αντιπροσώπευσης; Σε παραπλάνησαν ισχυριζόμενοι ότι ΜΟΝΑΧΑ μέσα από τους δρόμους της οργάνωσης και της αντίστασης μπορείς να αποκρούσεις την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και να ξαναμπείς σε τροχιά διεκδίκησης με όραμα την ανεξαρτησία και τον σοσιαλισμό;
Γιατί αμφισβητείς ότι όσα κέρδισες οφείλονται στις σκληρές μάχες, που δώσαμε εμείς οι αρχάγγελοι ρεφορμιστές στα έδρανα του κοινοβουλίου; Ενώ τώρα στα αποψιλώνουν, επειδή μειώθηκαν τα ποσοστά και οι έδρες μας, εξασθενώντας έτσι την απήχηση της φωνής σου; Άρα σταύρωσε μας ξανά στην κάλπη και έτσι ταχυδακτυλουργικά θα πάψει η μνημονιακή σταύρωση σου. Συγκρίνεται καθόλου η στιβαρότητα της ψήφου με εκείνη της πάλης σου; Σε ξεγελάσαμε ποτέ με δοξασίες περί αναγκαιότητας φουντώματος της καθημερινής ατόφιας σύγκρουσης σου με το σύστημα, την υπαλληλία και πολιτική του σαν όρο κατοχύρωσης του δικαιώματος σου στη ζωή και αξιοπρέπεια; Πόσες φορές σοφά δεν σε νουθετήσαμε για να διορθώσεις τη ψήφο σου και σε επιπλήξαμε για την αποκοτιά σου να μοιχεύεις με άλλους, απαλλάσσοντας σε από τη ταλαιπωρία να τρέχεις σε περιττές κινητοποιήσεις;
Σήμερα πάλι ξαναζεσταίνουμε τη ξινισμένη σούπα διακηρύσσοντας με το κεντρικό μας αποκαλυπτικό σύνθημα (και προσεκτικότατη μονοφραστική συμπύκνωση της συνολικής φυσιογνωμίας και πρότασης) ότι η δύναμη σου την επόμενη μέρα είναι το ισχυρό κόμμα. ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΑΛΗ ΣΟΥ.
Μα πως είναι δυνατόν να μπαίνει κανείς στο δίλημμα να μη ψηφίσει εμάς, αλλά την «αντικομουνιστική» θέση του σπιθαμιαίου (αλήθεια, από πότε η ορθότητα μιας θέσης κρίνεται από τον ποσοτικό όγκο του φορέα της;) ΚΚΕ (μ-λ) που αναδεικνύει τον μονόδρομο της οργάνωσης και αντίστασης;
Ειδικά σε μια περίοδο όπου πέραν της εξελισσόμενης άγριας αρπακτικότητας του κεφαλαίου, ο λαός σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια άνευ προηγουμένου αφαίμαξη του ένεκα των «εθνικών» κινδύνων και της ύψιστης προτεραιότητας εξοπλισμών αδιάκριτα συνεπειών στο ήδη πενιχρό λαϊκό εισόδημα.
Για εκατομμυριοστή φορά με βάση την αδιόρθωτη και ολέθρια συμπεριφορά της συμβιβασμένης αριστεράς επισκέπτεται το νου μας η σταλινική ρήση: «δεν μπορείς να ξεμπερδέψεις με την αστική τάξη, αν δεν ξεμπερδέψεις πρωτύτερα με τον ρεφορμισμό».
ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΑΠΕΙΛΩΝ
ΨΗΦΙΣΤΕ- ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΟ ΚΚΕ (Μ-Λ)
(Διευρυμένη αναπαραγωγή ενός διαλόγου με ανέντακτο σύντροφο που βομβαρδίστηκε με την αχυρένια επιχειρηματολογία της χαμένης ψήφου).
ΚΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου