ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ: «ΝΑΙ» σε όλα τα Μνημόνια και στο νέο γύρο επίθεσης

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην «είναι εδώ, ενωμένο δυνατό», όπως έλεγε το παλιό σύνθημά του, όμως επιδιώκει να παραμείνει στο επίκεντρο του αστικού πολιτικού σκηνικού, διαδραματίζοντας ρόλο κυβερνητικού συμπληρώματος. Το κόμμα που αποτέλεσε τον έναν από τους δυο βασικούς πυλώνες αστικής διαχείρισης για δεκαετίες, που κυβέρνησε τα περισσότερα χρόνια της μεταπολίτευσης, ήρθε αντιμέτωπο με τα μανιασμένα κύματα οργής και αγανάκτησης του λαού. Εκατομμύρια ψηφοφόρων αποστοιχίθηκαν από αυτό το αστικό κόμμα, του οποίου τα ποσοστά κατρακύλησαν στις εκλογές του Γενάρη του 2015 στο 4,68% και περίπου 290.000 ψήφους, εισπράττοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την καταδίκη τους. Ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, που από το Καστελόριζο προανήγγειλε το πρώτο μνημόνιο, με το κόμμα ΚΙΔΗΣΟ, στις ίδιες εκλογές πήρε μόλις 2,47% και περίπου 150.000 ψήφους, μένοντας εκτός Βουλής.

Η αγωνιώδης προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να διασωθεί εκφράστηκε με διάφορες μεταμφιέσεις, όπως ήταν η Ελιά, η Δημοκρατική Συμπαράταξη, με τη συμμετοχή του Γ. Παπανδρέου και της ΔΗΜΑΡ και αργότερα η δημιουργία του ΚΙΝΑΛ. Ωστόσο, μετά την αποχώρηση του Ποταμιού από το ΚΙΝΑΛ, έμεινε η Φώφη και ο Γιωργάκης, δηλαδή τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ, με άλλο όνομα.

Όμως, όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την αντιλαϊκή πολιτική της, έστρωσε και άνοιξε το δρόμο στη ΝΔ, με τον ίδιο τρόπο έδωσε χρόνο και χώρο στο ΚΙΝΑΛ, ώστε σήμερα να προβάλλει ως ένα από τα βασικά κόμματα του αστικού πολιτικού σκηνικού. Μάλιστα, αρκετές φορές, στη διεκδίκηση του λεγομένου μεσαίου κεντροαριστερού χώρου, προβάλλει ως ο προοδευτικός πόλος, ασκώντας κριτική στην κυβερνητική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με το ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ. Όλα αυτά, βέβαια, ενώ το 2011 το ΠΑΣΟΚ έχει συγκυβερνήσει με τη ΝΔ του Α. Σαμαρά και το ΛΑΟΣ των Καρατζαφέρη, Βορίδη και Άδωνι.

Αν και φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει μετά τις επερχόμενες εκλογές ο ένας από τους δυο βασικούς πυλώνες της αστικής διαχείρισης, τα συνολικά αποτελέσματα των εκλογών θα αποτελέσουν πυροδότη νέων πολίτικων εξελίξεων, αναταράξεων και ανακατατάξεων στο αστικό πολιτικό σκηνικό.

Αυτό που πρέπει να έχει ξεκάθαρο ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι είναι ότι αυτές οι διεργασίες είναι σε αντιλαϊκή-αντεργατική κατεύθυνση, είναι εναντίον τους. Το άγχος του ΚΙΝΑΛ για τις επερχόμενες εκλογές είναι να σημειώσει ένα ποσοστό που θα του εξασφαλίζει το πλασάρισμα του στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό με καλύτερους όρους, που θα το ξαναβάζει στην κυβερνητική διαχείριση. Ταυτόχρονα, επιδιώκει ένα ποσοστό, που θα του επιτρέπει να ξαναπάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων στην ανασύσταση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου.

Το άγχος του ΚΙΝΑΛ είναι να εξυπηρετήσει από καλύτερες θέσεις το νέο γύρο επίθεσης που θέλει να εξαπολύσει το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο στα λαϊκά-εργατικά δικαιώματα. Να εξυπηρετήσει τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και τους σχεδιασμούς τους. Αυτή την πρεμούρα επιβεβαιώνουν οι δηλώσεις της Φ. Γεννηματά που καλεί «σε στροφή και επιστροφή των πολιτών στο ΚΙΝΑΛ» γιατί «ήρθε η ώρα για την επιστροφή της πολιτικής στη λογική.». Ταυτόχρονα, στέλνει το μήνυμα στα μεγάλα αφεντικά ότι μπορούν να την εμπιστευτούν καθώς το ΚΙΝΑΛ είναι «δύναμη σταθερότητας και ως υπεύθυνη αντιπολίτευση δεν θα αφήσουμε τη χώρα να μπει σε περιπέτειες».

Προφανώς, αυτό διαβεβαιώνει και το πρόγραμμα του ΚΙΝΑΛ, που δεν είναι τίποτε άλλο από παροχές και προνόμια στο κεφάλαιο προκειμένου να επιτευχθούν «Μεγάλες εμβληματικές ξένες επενδύσεις, αλλά και πολλές επενδύσεις από ελληνικές επιχειρήσεις…» διανθισμένο με μπόλικη «αναστήλωση του κοινωνικού κράτους και αύξηση της απασχόλησης με σταθερές θέσεις εργασίας». Λες και ο λαός έχει μνήμη χρυσόψαρου για να ξεχάσει ότι μέσα σε εννέα χρόνια το ΠΑΣΟΚ με τις όποιες παραλλαγές του έχει ψηφίσει όλα τα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα• το πρώτο αποκλειστικά δικό του, το δεύτερο της κυβέρνησης Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) αλλά και τον αντιλαϊκό Αρμαγεδδών μέτρων της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου καθώς και το μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.