Με κάθε τρόπο και σε όλους τους τόνους κυβερνητικοί παράγοντες, ΜΜΕ και διάφορα «σημαίνοντα πρόσωπα» υπερασπίζονται και ντύνουν ιδεολογικά τα μέτρα που ετοιμάζεται να πάρει η κυβέρνηση προκειμένου «να προστατέψει τους πολίτες και να εγγυηθεί την ασφάλειά τους».
Η αρχή έγινε με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. «Η φωνή έγινε γροθιά και η γροθιά φονική βόμβα», είπε χαρακτηριστικά ο Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής. Σε μια φράση ένωσε τις διαδηλώσεις και τις διεκδικήσεις του λαϊκού και του νεολαιίστικου κινήματος με το έγκλημα, αποκαλύπτοντας ποιος είναι ο πραγματικός στόχος.
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΞ
Κάποιοι πανεπιστημιακοί, περιχαρείς που καταργήθηκε το άσυλο, επιστρατεύονται για να στηρίξουν ιδεολογικά την κυβερνητική πολιτική. Γυρνάνε στην εποχή της Γαλλικής Επανάστασης και εξηγούν πως, λόγω ενός κακώς εννοούμενου πνεύματος «φιλελευθερισμού» που έφτανε ενίοτε στα όρια της ασυδοσίας, λαθεμένα θεωρήθηκε ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα παρέχουν προστασία στον πολίτη έναντι του Κράτους.
«Αυτό που πρέπει να γίνει συνείδηση είναι ότι η ασφάλεια αποτελεί τον τελικό σκοπό χάριν του οποίου οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την επικίνδυνη κατάσταση του status naturalis και πειθαρχούν στην κρατική εξουσία του status civilis, θυσιάζοντας μέρος των ελευθεριών τους, ότι επομένως η θυσία αυτών των ελευθεριών γίνεται απλώς και μόνο προς εξασφάλιση υπέρτατων αγαθών, όπως η ζωή, η σωματική ακεραιότητα και η ιδιοκτησία, ότι το δικαίωμα του ενός φθάνει μέχρις εκεί όπου τελειώνει το δικαίωμα του άλλου και ότι σε μια ευνομούμενη κοινωνία το Κράτος έχει υποχρέωση να προστατεύει τον πολίτη από καταχρήσεις ατομικών δικαιωμάτων εκ μέρους άλλων πολιτών θυσιάζοντας μέρος των ελευθεριών τους».
Πράγματι, αυτά αναφέρει το πρώτο Σύνταγμα της Γαλλίας μετά τη Γαλλική Επανάσταση που φέρει τη σφραγίδα της αστικής ιδεολογίας.
Ο Μαρξ άσκησε από την πρώτη στιγμή κριτική στις αστικές απόψεις για ελευθερία-ισότητα-ιδιοκτησία-ασφάλεια.
«Η ασφάλεια είναι η ύψιστη κοινωνική έννοια της κοινωνίας των ιδιωτών, η έννοια της αστυνομίας, η έννοια του ότι η κοινωνία υπάρχει μόνο και μόνο για να εγγυάται στο καθένα από τα μέλη της τη διαφύλαξη του προσώπου του, των δικαιωμάτων και της ιδιοκτησίας του.
Χάρη στην έννοια της ασφάλειας, η κοινωνία δεν υψώνεται πάνω από τον εγωισμό. Η ασφάλεια είναι αντίθετα το εχέγγυο του εγωισμού…
Κανένα από τα λεγόμενα δικαιώματα του ανθρώπου δεν ξεπερνά τα όρια του εγωιστή ανθρώπου, του ανθρώπου ως μέλους της κοινωνίας των ιδιωτών, δηλαδή ως ατόμου αποτραβηγμένου στον εαυτό του, στο ιδιωτικό του συμφέρον και στην ιδιωτική του αυθαιρεσία και απομονωμένου από την κοινότητα. Ο άνθρωπος δεν θεωρείται καθόλου σε τούτα τα δικαιώματα ως μέλος του ανθρώπινου είδους, ως πολίτης με δικαιώματα …
Το δικαίωμα του ανθρώπου στην ελευθερία παύει να είναι δικαίωμα, μόλις έρχεται σε σύγκρουση με την πολιτική ζωή…»
Κοντολογίς, πρότυπο είναι ο άνθρωπος ως ιδιοκτήτης, ο αστός. Το δικαίωμα του ενός φθάνει μέχρις εκεί όπου… ανέχονται τα συμφέροντα της αστικής τάξης που γίνονται νόμοι για να θέσουν τα όρια της ελευθερίας.
ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ Η ΒΙΑ
Οι νόμοι ψηφίζονται για να εφαρμόζονται, τονίζουν. Η ανομία πρέπει να παταχθεί γιατί οδηγεί στη βία, στην παραβατικότητα, στο έγκλημα, όπως είναι «οι καταλήψεις κτιρίων και η παρακώλυση συγκοινωνιών από διαδηλώσεις»! Αναφέρονται στον Ρουβίκωνα και τις μολότοφ για να σκληρύνουν τις ποινές.
Η βία του κράτους γίνεται ο νόμος που πρέπει να σεβόμαστε!
Το αστικό κράτος ως φορέας της βίας εμφανίζεται να τα βάζει με τη βία, καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται.
«Παντού και πάντα μέχρι σήμερα, μόνο οι οικονομικοί όροι και τα μέσα της εξουσίας είναι σε θέση να επιβάλουν τη «βία», που χωρίς αυτά, παύει να είναι βία».
Η αστική τάξη ενοχλείται από την επαναστατική βία «που παίζει έναν άλλο ρόλο στην ιστορία, έναν επαναστατικό προοδευτικό ρόλο, ότι δηλαδή, σύμφωνα με τα λόγια του Μαρξ, είναι η μαμή, που από κάθε παλιά κοινωνία ξεγεννά μια καινούρια κοινωνία… Για να ανατραπεί το οικονομικό σύστημα εκμετάλλευσης, μπορεί να χρειαστεί δυστυχώς η βία… Όλα αυτά λέγονται παρά τη μεγάλη ηθική και πνευματική ανύψωση που επέφεραν όλες οι νικηφόρες επαναστάσεις. …» (Ένγκελς)
ΝΟΜΟΣ, ΗΣΥΧΙΑ, ΤΑΞΗ
Η αστυνομία ετοιμάζεται να αναλάβει δράση. Το αγαθό της ζωής το υπερασπίζεται η αστυνομία που έχει δικαίωμα να σκοτώνει και πάντα να πέφτει στα μαλακά. Δεν είναι παράξενο που ο Κορκονέας και ο Σαραλιώτης κυκλοφορούν ελεύθεροι. Οι δικαστές σκέφτηκαν σοβαρά το μήνυμα που θα έστελνε η απόφασή τους και προστάτευσαν την αστυνομία που προστατεύει το σύστημα.
«Ο εκδημοκρατισμός της αστυνομίας» είναι σύντομο ανέκδοτο.
Από δολοφόνους δεκαπεντάχρονων δεν κινδυνεύουν οι πολίτες!!! Οι πολίτες κινδυνεύουν από την «ανομία» του Πανεπιστημιακού ασύλου, από το «άβατο» των Εξαρχείων, από το πλαστό απολυτήριο μιας καθαρίστριας, από τα τερλίκια μιας γερόντισσας, από τα «αποβράσματα της κοινωνίας τσαμπατζήδες του μετρό» και από αυτούς που παραβιάζουν τους νόμους της «ευνομούμενης πολιτείας μας».
Αστυνομία παντού. 1.500 προσλήψεις υποσχέθηκε προεκλογικά η ΝΔ. Εκπονούνται σχέδια δράσης. Τα πανεπιστήμια χαρτογραφούνται, στο μετρό θα βλέπουμε μαυροφόρους μπάτσους, οι ομάδες ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ θα περιπολούν. Φυλακές τύπου Γ θα δημιουργηθούν για όσους πρέπει να τιμωρηθούν «παραδειγματικά».
ΘΑ εμπεδώσουμε όλοι «την ασφάλεια του πολίτη»! Μετά το άσυλο θα παταχθεί το άβατο των Εξαρχείων.
Θέλουν να ξαναγυρίσουν το βίντεο του Πλεύρη μέρα μεσημέρι να περπατάει στα Εξάρχεια αμέριμνος ανάμεσα στην αμήχανη νεολαία που συχνάζει στα στέκια αυτής της γειτονιάς. Επιθυμούν να το προβάλουν ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ!
Β.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου