Την επομένη της πυρκαγιάς στη Μόρια, περίπου 200 γυναίκες πρόσφυγες με τα παιδιά τους βγήκαν από το hot spot για να διαδηλώσουν. Στα χέρια τους κρατούσαν κομμάτια από χαρτόκουτα που έγραφαν «Scorched hearts» («καμένες καρδιές»). Ο πόλεμος, ο θάνατος, η προσφυγιά, η φυλακή, η ανέχεια, η απανθρωπιά κάψανε τα φύλλα της καρδιάς τους.
Ζητούσαν τρία πράγματα:
-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
-ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ.
Τι τους κρύβουν; Τι μας κρύβουν;
Το δράμα δεν κορυφώνεται εδώ.
Αυτοί που γεννούν την προσφυγιά, θέλουν να εξαφανίσουν τους πρόσφυγες. Πρώτα όμως θα εξαφανίσουν τις λέξεις.
Η λέξη πρόσφυγας θα γίνει μετανάστης και η λέξη μετανάστης λαθροεισβολέας. Πρόσφυγες θα θεωρούνται ουσιαστικά μόνο οι Σύριοι και θα δούμε αν έχουν ανάγκες. Οι Αφγανοί, οι Αφρικανοί δεν έχουν πόλεμο, τα σπίτια τους δεν είναι χαλασμένα, οι ζωές τους δεν κινδυνεύουν, ζούσαν σε ασφαλείς χώρες και θα επιστρέψουν σε αυτές!
Τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων» θα γίνουν «κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα». Να μην τους βλέπει άνθρωπος. Να μην απασχολούν τη σκέψη μας και τα γραπτά μας.
Οι γυναίκες της Μόρια δεν ολοκλήρωσαν τη διαδήλωση. Η αστυνομία τους έκοψε τον δρόμο για να μην κατέβουν στη Μυτιλήνη. Κάθισαν στον δρόμο για διαμαρτυρία και σήκωσαν τα κομμάτια απ’ τα χαρτόκουτα. Αυτό μπορούσαν να κάνουν, αυτό έκαναν.
Δυστυχώς, οι διαδηλώσεις δεν ολοκληρώνονται διαδικτυακά.
Οι μεγάλες διαδηλώσεις που χρωστάμε για το προσφυγικό δεν ξεκίνησαν ακόμα.
Αν στη θέση της «διεκδίκησης» μπαίνει ο «εθελοντισμός» και η λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μεταφράζεται «αποσυμφόρηση και απεγκλωβισμός», η συνεννόηση δυσκολεύει.
Η διαδήλωση πρέπει να ξεκινήσει.
Να μπει ένα τέλος στα εικονικά κινήματα και να ξεκινήσουν αυτά που θα πατούνε τη γη. Για να μπορούν να νικούν.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ χρειάζεται υψωμένες γροθιές
Με άδικο θάνατο έχουμε γεμίσει. Τον αδικοχαμένο πρέπει να τον κλαις.
Πρέπει όμως και να γελούν τα χείλη των ανθρώπων.
Β.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου