Από τότε που έφυγαν ο Πινοσέτ και η φασιστική στρατιωτική χούντα, πριν από 30 χρόνια, οι διαδοχικές αντιδραστικές κυβερνήσεις εξακολούθησαν να επιβάλλουν συστηματικά τα μέτρα οικονομικής πολιτικής της Συναίνεσης της Ουάσινγκτον (του ΔΝΤ), με αποτελέσματα που είναι αντιληπτά από όλους. Η συστημική κρίση που μαστίζει τη δημόσια υγεία, την κατοικία και την εκπαίδευση, οι συντάξεις πείνας και η σταθερή αύξηση του κόστους διαβίωσης οδηγούν αναγκαστικά στη χρεοκοπία και αποτελούν ένα τεράστιο βάρος στις πλάτες του 99% του πληθυσμού. Στην ύπαιθρο, η λεηλασία του νερού προς όφελος των ιμπεριαλιστικών εταιρειών και των γαιοκτημόνων έχει οδηγήσει τους μικρούς και μεσαίους αγρότες σε κρίσιμη κατάσταση.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των 30 χρόνων το λαϊκό κίνημα δεν έπαυσε να αγωνίζεται ούτε να καταβάλλει προσπάθειες για την ανασυγκρότησή του, με ιδιαίτερη αιχμή το κίνημα των ιθαγενών Μαπούτσε για αυτονομία και για ανάκτηση των γαιών τους. Όμως η επιρροή των οπορτουνιστικών και ρεβιζιονιστικών ηγεσιών υπήρξε κι αυτή μια μεγάλη τροχοπέδη που συστηματικά παρακάμπτει το δρόμο του λαού προς την κατεύθυνση του πασιφισμού και της συμμετοχής σε αυτή την απαρχαιωμένη κρατική μηχανή, ακόμη και τώρα που όλοι οι θεσμοί της κυβέρνησης, το κοινοβούλιο, η δικαστική εξουσία, οι ένοπλες δυνάμεις, η αστυνομία, μέχρι και η ίδια η εκκλησία, έχουν καταντήσει τελείως αναξιόπιστοι στα μάτια των μαζών.
Σήμερα, την τρίτη μέρα μαζικής κινητοποίησης σε πανεθνική κλίμακα, ο λαός της Χιλής ξεσηκώνεται με επαναστατική βία σε όλες τις κυριότερες πόλεις της χώρας.
Αποτελέσματα της δεύτερης ημέρας κινητοποιήσεων
Στις 19 Οκτώβρη, σε όλες τις κυριότερες πόλεις της χώρας, εκατομμύρια άνθρωποι ξεσηκώθηκαν σε ένα πλατύ κίνημα διαμαρτυρίας. Σε όλους τους κεντρικούς δρόμους, σε όλες τις γειτονιές του Σαντιάγκο, του Βαλπαραΐζο, της Κονσεπσιόν, του Τεμούκο, της Λα Σερένα και του Κοκίμπο, οι λαϊκές μάζες βγήκαν στους δρόμους συγκροτώντας ομάδες πολλών εκατοντάδων ατόμων. Αλλά επίσης σε μικρές πόλεις και χωριά των περιφερειών Οχίγκινς, Αϊσέν και Βαλντίβια, όπως και στους κυριότερους οδικούς άξονες, έγιναν διαδηλώσεις με κλείσιμο δρόμων.
Ακόμη και όταν η κυβέρνηση κήρυξε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και απαγόρευση της κυκλοφορίας, οι μάζες παρέμειναν στους δρόμους και αντιμετώπισαν με γενναιότητα και επαναστατική βία τη δειλία της κυβέρνησης και την αντιδραστική της βία. Καταγράφηκαν εκατοντάδες επιδρομές σε καταστήματα του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Οι χώροι της ιμπεριαλιστικής εταιρείας Wallmart, μαζί με άλλες μονοπωλιακές αλυσίδες λιανικού εμπορίου και τα φαρμακεία αποτέλεσαν τον κύριο στόχο αυτή τη δεύτερη μέρα κινητοποίησης. Τα προϊόντα από τα ράφια μαζεύτηκαν και μοιράστηκαν στον πληθυσμό, ενώ δεκάδες χώροι πυρπολήθηκαν. Τρία άτομα πέθαναν ως αποτέλεσμα των πυρκαγιών και επιβεβαιώθηκε ο σοβαρός τραυματισμός δύο ανθρώπων από βολές των πολεμικών τουφεκιών των στρατιωτικών που ανέλαβαν την προστασία ενός από τα σουπερμάρκετ.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης εφαρμόστηκε μέχρι στιγμής σε όλη τη Μητροπολιτική Ζώνη του Σαντιάγκο, και επεκτάθηκε στις περιφέρειες του Βαλπαραΐζο, του Μπιομπίο, του Κοκίμπο, της Αντοφαγάστα, του Οχίγκινς και της Βαλντίβια. Οι κυβερνητικοί υπουργοί εμμένουν στο να χαρακτηρίζουν τις λαϊκές μάζες ως εγκληματίες και βάνδαλους, θέλοντας έτσι να δικαιολογήσουν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, την απαγόρευση κυκλοφορίας και την ενίσχυση της στρατιωτικής δύναμης με 9000 άνδρες, οι οποίοι ενώθηκαν με το σύνολο των δυνάμεων της αστυνομίας και της χωροφυλακής με την επιδίωξη να ελέγξουν τον πληθυσμό.
Εκ παραλλήλου, άρχισε να εφαρμόζεται η πολιτική που θέλει να φέρει διχασμό στους κόλπους των μαζών: κάποιοι τοπικοί παράγοντες καταγγέλλουν ότι «ορισμένοι εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι κάποια περιθωριακά στοιχεία παρεισφρείουν ανάμεσα στον κόσμο προβαίνοντας σε πράξεις που υποδεικνύονται ή ενθαρρύνονται από πολίτες και ενεργούν ως παραστρατιωτικές δυνάμεις, στρεφόμενοι ενάντια σε άλλους κατοίκους». Επιπλέον, επιδιώκουν να κατευνάσουν την κινητοποίηση, καλώντας τον κόσμο να αντιταχθεί στις βίαιες μορφές διαμαρτυρίας, ενώ ταυτόχρονα μεθοδεύεται ο έλεγχος της ενημέρωσης με το μπλοκάρισμα των λογαριασμών κάποιων συλλογικοτήτων της εναλλακτικής δημοσιογραφίας στα κοινωνικά δίκτυα.
Έχουμε ενημερωθεί επισήμως πως πάνω από χίλια άτομα κρατούνται ως αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων. Το γεγονός αυτό ωστόσο δεν κατευνάζει την ορμή των λαϊκών μαζών, που αντιμετωπίζουν με γενναιότητα αστυνομικούς και στρατιωτικούς, πετώντας του κατάμουτρα τον ρόλο τους των φονιάδων του λαού, και εξακολουθώντας να τους προκαλούν διεκδικώντας το δικαίωμα στη διαδήλωση. Μέχρι και στις πιο εύπορες περιοχές του Σαντιάγκο, όπως στην Μπαρνετσέα, οργανώθηκαν πορείες των φτωχών για ανάδειξη του ξεδιάντροπου πλούτου των εύπορων στρωμάτων.
Με τη βία εκφράζεται η δύναμη μετασχηματισμού
Το αισθητήριο των μαζών έχει πλέον γίνει ξεκάθαρο: στη Χιλή δεν υπάρχει δημοκρατία, και η αστυνομία και ο στρατός έχουν ως μοναδικό ρόλο την υπεράσπιση των μεγαλοϊδιοκτητών. Το κράτος και το σύνολο των θεσμών του βυθίζονται όλο και περισσότερο στη χρεοκοπία, αποδεικνύοντας πως είναι εντελώς ανίκανοι να καλύψουν τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού.
Η αίσθηση ενός μεγάλου τμήματος των μαζών είναι ότι ο λαός έχει υψώσει τη σημαία της αξιοπρέπειας. Ήδη στους δρόμους δεν μιλάμε πια για «τον κόσμο» ή «τους πολίτες», όπως κάνει η αντίδραση. Οι άνθρωποι άρχισαν ξανά να αυτοαποκαλούνται λαός, με όλη τη μεγαλειώδη σημασία αυτής της λέξης. Και ο λαός αυτός άρχισε ξανά να πιστεύει στις ίδιες του τις δυνάμεις, όπως συνέβη πρόσφατα στο Περού, στη Βραζιλία και στο Εκουαδόρ. Με μόλις δύο ημέρες κινητοποιήσεων η επαναστατική βία των μαζών εκφράζει πλέον τη δύναμη μετασχηματισμού που περιέχει.
Από την πρώτη κιόλας μέρα των κινητοποιήσεων η κυβέρνηση εξήγγειλε πως θα πάρει πίσω την αύξηση της τιμής των μεταφορών, ήταν όμως πια πολύ αργά, και αντί να κατευνάσει τη διαμαρτυρία η συγκεκριμένη εξαγγελία δεν έκανε παρά να ρίξει λάδι στη φωτιά καθώς έγινε ξεκάθαρο πως αυτό θα μπορούσε να έχει γίνει πολύ νωρίτερα, και ότι απαιτούνται πολύ περισσότερα από αυτό.
Όπως επίσης, στη συνοικία Πουταένδο της περιφέρειας του Βαλπαραΐζο, όπου η αρπαγή του νερού από τους μεγαλογαιοκτήμονες και τα μεταλλωρυχεία είχε οδηγήσει τους μικρούς αγρότες στην καταστροφή, ο ποταμός Ακονκάγουα, που μέχρι την Παρασκευή ήταν εντελώς ξερός, άρχισε το πρωί του Σαββάτου να φέρνει άφθονο νερό, αφού η εταιρεία Codelco άνοιξε τους υδατοφράκτες. Οι αγρότες και οι οργανώσεις, που εδώ και καιρό καταγγέλλουν την κατάσταση που βιώνουν με το σύνθημα «no es sequía, es saqueo» («δεν είναι ξηρασία, είναι λεηλασία»), αποδίδουν στις κινητοποιήσεις των πόλεων την εκπληκτική βελτίωση της κατάστασης.
Με αυτά και με άλλα αναρίθμητα παραδείγματα, οι λαϊκές μάζες άρχισαν να συνειδητοποιούν τη δύναμη μετασχηματισμού που έχει ο βίαιος λαϊκός αγώνας, και ο σάπιος πασιφισμός που προβάλλει η αντίδραση, ο οπορτουνισμός και ο ρεβιζιονισμός ηχούν τώρα σαν κούφια λόγια, όσο και αν αυτά διαλαλούνται από όλα τα αντιδραστικά μέσα ενημέρωσης που πασχίζουν να εμφανίζονται ως υπερασπιστές της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Για σήμερα και για τις επόμενες μέρες προβλέπονται νέες λαϊκές διαμαρτυρίες. Οργανώσεις φοιτητικές, εργατικές και κατοίκων πιέστηκαν από τις βάσεις τους να κηρύξουν την αυριανή μέρα (Δευτέρα) ως ημέρα κινητοποίησης, και αναμένεται πως αυτές οι διαδηλώσεις θα αψηφήσουν τη «νομιμότητα» και την απαγόρευση κυκλοφορίας με σκοπό να συνεχίσουν να αναπτύσσουν το κύμα της λαϊκής διαμαρτυρίας.
* Άρθρο της χιλιάνικης επαναστατικής εφημερίδας "El Pueblo" με ημερομηνία 20 Οκτώβρη 2019, αριθ. φύλλου 289 που αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική σελίδα του, στην διεύθυνση www.elpueblo.cl/2019/10/20/el-pueblo-de-chile-se-levanta-con-violencia-revolucionaria-en-todas-las-principales-ciudades. Την μετάφραση για λογαριασμό των Αντιγειτονιών έκανε ο Π.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου