17 Ιανουαρίου 2020

Οι αφίσες του μετρό και ο σκοταδισμός της Δεξιάς

Από πού να ξεκινήσει κανείς όταν τέτοιες αφίσες κάνουν μαζικά την εμφάνιση τους στους σταθμούς του μετρό. Από τον σκοταδισμό που καλλιεργούν; Από τα ανυπόστατα, αντιεπιστημονικά στοιχεία της αφίσας; Δυστυχώς δεν πέφτει κανείς από τα σύννεφα αν έχει παρακολουθήσει την υπερσυντηρητική πολιτική που η κυβέρνηση έχει επιλέξει στην βάση της συσπείρωσης των αντιδραστικότερων στοιχείων αυτής της κοινωνίας. Κράτος και Εκκλησία συμμάχησαν για μια ακόμη φορά, εμφανίζοντας το πραγματικό τους πρόσωπο. Η εκκλησία της «αγάπης , της αλληλεγγύης και της χριστιανοσύνης», που μόνο αγιασμό των υδάτων να κρατήσουν περισσότερους πρόσφυγες στα βάθη τους δεν έχουν κάνει, ξαφνικά θυμήθηκε το δικαίωμα στην ζωή. Ποια ζωή; Των κατοίκων αυτού του κόσμου; Όχι! Αγέννητων εμβρύων!

Η κυβέρνηση επιλέγει να αφυπνίσει τα συντηρητικότερα χαρακτηριστικά μερίδων της κοινωνίας. Ο εσωτερικός εχθρός βρέθηκε στις καταλήψεις, τους αναρχικούς, τους αριστερούς, τους απεργούς, τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους. Ο εξωτερικός επίσης! Οι Τούρκοι, οι μουσουλμάνοι , οι πρόσφυγες. Η Ελλάδα στο επίκεντρο των εξελίξεων γεωπολιτικά και στρατιωτικά. Τουρκία, Λιβύη, Ιράν, EastMed και ούτω καθ εξής. Σιδερικά μαζεύονται στα λιμάνια μας και ο λαός οφείλει να ντοπαριστεί με μίσος ώστε να πάει να σκοτωθεί αδιαμαρτύρητα. Να δουλεύει χωρίς κανένα δικαίωμα, με μισθούς ανίκανους να τον βιοπορίσουν. Με ιδιωτικοποίηση της περίθαλψης και της ασφάλισης. Έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία εκτός κι αν μπορεί να την εξαγοράσει. Άλλωστε όλα τα δικαιώματα πλέον μετατρέπονται σε αγορά «παροχής υπηρεσιών». Παιχνίδια με τις λέξεις και τις έννοιες. Οργανωμένες κινήσεις αποπροσανατολισμού και δημιουργίας υποταγμένων συνειδήσεων. Ας προσέξουμε πόσες έννοιες έχουν επανοριστεί τα τελευταία χρόνια παγκόσμια. Δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης ισχυρίζονται. Εμετικά αποβράσματα! Δικαίωμα έκφρασης ο σκοταδισμός; Δημοκρατικό δικαίωμα το να μην έχει δικαίωμα μια γυναίκα στο σώμα της; Γιατί οι αφίσες αριστερών οργανώσεων επιδέχονται εξοντωτικών προστίμων; Που χάνεται εκεί το δικαίωμα της έκφρασης;

Η αφισοκόλληση αυτή δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό στο ζήτημα των αμβλώσεων. Προηγήθηκαν καμπάνιες ενός έτους από το συγκεκριμένο μόρφωμα. Οι δηλώσεις του Α. Γεωργιάδη για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Η θέσπιση της ημέρας του αγέννητου παιδιού από την ιερά σύνοδο το καλοκαίρι. Το πρωτοσέλιδο της sportime για τα αγέννητα παιδιά. Νεο-σκοταδισμός made in USA. Μαζικά και συντονισμένα πολλές από τις πολιτείες των ΗΠΑ μέσα στο 2019 πέρασαν νόμους κατά των αμβλώσεων. Και βέβαια δεν είναι μόνο το νομικό οπλοστάσιο. Η εκκλησία, διάφορες ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τις κυβερνήσεις κάνουν εξορμήσεις ιδεολογικής προπαγάνδας, καλλιέργειας ενοχών και κατήχησης σε νέες κοπέλες που ψάχνουν τρόπο να πραγματοποιήσουν διακοπή κύησης. Πρόσφατα ήρθε στο φως δημοσίευμα στις ΗΠΑ πως συστηματικά βανάκια που διατείνονται εξοπλισμό υπερήχων, σταθμεύουν έξω από γυναικολογικές κλινικές και παρασέρνουν κοπέλες μέσα σ’ αυτά. Μόνο που τότε κανένας γιατρός η νοσηλευτής δεν βρίσκεται εκεί, αλλά άτομα που κάνουν κήρυγμα περί αμαρτίας. Κι αν αυτό φαντάζει μακρινό, ας γυρίσουμε σε εμάς και το κέντρο υγείας Πατησίων όπου γιατρός και νοσηλεύτρια όχι μονάχα αρνήθηκαν να εξυπηρετήσουν την ασθενή αλλά την ανάγκασαν σε κατήχηση (https://www.alfavita.gr/koinonia/309122_kataggelia-arnithikan-ektrosi-se-gynaika-sto-kentro-ygeias-patision ).

Το μόνο δικαίωμα που αναγνωρίζουμε εν προκειμένω είναι αυτό της γυναίκας πάνω στο σώμα της. Και όχι μιας αγέννητης ύπαρξης! Οι ακραίες περιπτώσεις βιωσιμότητας ενός εμβρύου μιλάνε για μετά την 22η εβδομάδα, ενώ μέχρι πριν λίγα χρόνια αυτή ορίζονταν ως η 28η (λόγω προόδου της ιατρικής) . Ας σκεφτούμε λίγο σε μήνες, διότι μιλάμε πως πριν τον 6ο μήνα κανένα έμβρυο δεν μπορεί να επιβιώσει εκτός μήτρας. Ας μην ξεχνάμε ότι στην χώρα μας η έκτρωση επιτρέπεται μέχρι την 12η εβδομάδα ή την 24η αν πρόκειται για κάποια σοβαρή πάθηση του εμβρύου. Οι εμπνευστές της κίνησης αυτής βλέπουν ζωή από την στιγμή της σύλληψης! Από δυο κύτταρα! Να διεκδικήσουμε και το δικαίωμα στην ζωή της αμοιβάδας! Να καταργήσουμε την χρήση ανθρώπινων κυττάρων στην έρευνα! Αναρωτιόμαστε εάν βλέπουν την ζωή στην Μόρια και των αποβολών εγκύων λόγω των ελεεινών συνθηκών διαβίωσης. Αλλά μάλλον εκεί δεν πρόκειται για ίσους ανθρώπους. Και μάλλον ο μικρός Αϊλάν είχε μικρότερο δικαίωμα στην ζωή από 20 κύτταρα Ελλήνων χριστιανών σε μια μήτρα που θα μεγαλώσουν το ελληνικό έθνος.

Οι διοργανωτές αυτού του εκτρώματος έχουν κυκλοφορήσει κείμενα κατά της έκτρωσης σε βιασμό. Δεν δικαιολογούν ούτε αυτή. Η αδικοχαμένη Τοπαλούδη θα έπρεπε να κρατήσει το πιθανό κύημα αυτών των τεράτων κατ’ αυτούς. Το δικαίωμα στην έκτρωση έρχεται μαζί με το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, το δικαίωμα στην ελεύθερη σεξουαλικότητα και την γυναικεία ισότητα. Η εκκλησία ανέκαθεν ήθελε την γυναίκα υποταγμένη στην μητρότητα που εκτός από βιολογικά, και κοινωνικά της απέδωσαν μέσα στους αιώνες ως το μοναδικό και ύψιστο χρέος της σ αυτή την κοινωνία. Πάντα ενάντιοι στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, και την αντισύλληψη! Δεν ενδιαφέρονται για την ζωή, γιατί τότε η καμπάνια τους θα αφορούσε αυτή την θεματολογία. Ενδιαφέρονται για την καταπίεση της γυναίκας, του έρωτα, της ελευθερίας. Δεν ενδιαφέρονται για την ζωή, γιατί τους είναι αδιάφορο αν το γεννημένο παιδί θα λιμοκτονήσει, αν η γυναίκα θα καταρρεύσει υπό το βάρος της πίεσης των ευθυνών που ένα παιδί φέρνει και μάλιστα ανεπιθύμητα. Δεν ενδιαφέρονται για την ζωή γιατί καθαγιάζουν τα όπλα που φεύγουν και σκοτώνουν χιλιάδες αμάχους και ξεριζώνουν τους λαούς από τις πατρίδες τους. Υποκριτές.

Υπάρχει ανάγκη ανασυγκρότησης επιχειρημάτων για πράγματα που θεωρούνταν αυτονόητα. Και αυτό μας φέρνει πιο κοντά στην πραγματικότητα. Κανένα δικαίωμα δεν χαρίστηκε. Κανένα δικαίωμα δεν ήρθε επειδή εξελισσόμαστε. Κάθε ένα δικαίωμα από αυτά που απολαμβάνουμε υπάρχει επειδή κάποιοι αγωνίστηκαν, φυλακίστηκαν, πέθαναν για αυτά.

Παρά την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που ορθά αντέδρασε, τα άρθρα που κυκλοφορούν στο ίντερνετ είναι σε λειψή βάση. Είτε γιατί αναφέρονται ως προς το ατομικό δικαίωμα της γυναίκας πάνω στο σώμα της να το κάνει ότι θέλει, κρατώντας τους άντρες εκτός αυτής της συζήτησης ως θέμα που δεν έχουν λόγο, είτε επειδή αναφέρονται ως προς το θέμα ότι δεν μπορεί να είναι στην συζήτηση επειδή είναι νομικά κατοχυρωμένο. Πρώτον, οι νόμοι (καλύτερα τα δικαιώματα που αναγκάστηκαν με εδραιωθούν με νόμους) αλλάζουν ανάλογα τον συσχετισμό. Ο μόνος τρόπος διατήρησης ενός δικαιώματος είναι η αδιάκοπη πάλη για αυτό. Και δεύτερον, βεβαίως και το ζήτημα αφορά την αυτοδιάθεση του σώματος της γυναίκας και εκείνη θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο πάνω σε αυτό. Όμως δεν αποτελεί αποκλειστικά ατομικό δικαίωμα αλλά κοινωνικό. Ο αντρικός πληθυσμός επίσης έχει λόγο και κυρίως ευθύνες απέναντι στο ζήτημα. Γιατί δεν είναι δικαίωμα του άντρα να εξαφανιστεί σε μια πιθανή εγκυμοσύνη. Γιατί η πατρότητα φέρει εξίσου ευθύνη. Η καταπίεση της γυναίκας συνολικά δεν αφορά μόνο τις γυναίκες. Αφορά και τους άντρες, όπως αφορά και το εργατικό λαϊκό κίνημα ως κομμάτι του. Οι διαχωρισμοί δεν πρέπει να είναι φυλετικοί. Οι διαχωρισμοί ήταν και θα παραμείνουν ταξικοί. Γιατί κανένας εργαζόμενος και καμία εργαζόμενη δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, παρά να διεκδικήσουν να μοιραστούν δίκαια αυτό τον κόσμο που τους ανήκει! Από τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης μέχρι τον έρωτα. Γιατί εκείνοι που βλέπουν κατωτερότητα στην γυναίκα, βλέπουν κατωτερότητα στον εργάτη, γιατί δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το «διαίρει και βασίλευε» για τους αστούς!

Τα αντανακλαστικά που επέδειξε ο κόσμος ήταν όπως έπρεπε να είναι στην πλειοψηφία τους, αλλά η απόσυρση των αφισών δεν αποτελεί την νίκη. Δεν βρισκόμαστε τόσο πίσω ακόμα που να θεωρείται κάτι τέτοιο νίκη. Ο κύβος ερρίφθει, το θέμα μπήκε στην ημερήσια διάταξη και θα παραμείνει. Μπορεί να μην χρειάζονταν να μείνουν καν, στην βουλή άλλωστε ο Μπογδάνος τοποθετήθηκε υπέρ της παραμονής της αφίσας κι έτσι ξανά μέσα στα επίσημα όργανα του κράτους ανοίγει το ζήτημα των εκτρώσεων.

Ταυτόχρονα με όλη την επίθεση στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα μας, ταυτόχρονα με την προετοιμασία των λαών ως κρέας για τα κανόνια τους, εξαπολύεται μια κολοσσιαία ιδεολογική επίθεση σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρέπει να μην ξεχνάμε στιγμή να την αντιπαλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Και είναι τόσο έντεχνα ενορχηστρωμένη που αν δεν ψάχνουμε για τα σημάδια της μπορεί να αργήσουμε σημαντικά να τα δούμε και να τα ανακόψουμε. Γιατί αυτή η αφισοκόλληση δεν θα είχε γίνει ποτέ εάν πρώτα δεν είχαν ριχθεί τα φύτρα της αποδοχής της από ένα κομμάτι του λαού. Όπως γίνεται με μια σειρά ζητημάτων που καλλιεργούνται μεγάλα διαστήματα στις ταινίες, τις σειρές, την μουσική, τα video games και τα διάφορα site με όσα fake news μπορούν να παράξουν, προτού εμφανιστούν πολιτικά στην ημερήσια διάταξη.

Υγ 1: στην Κοζάνη ακραίοι συντηρητικοί επέλεξαν να σκοτώσουν ένα κουνέλι εν ίδει εμβρύου και να το παρουσιάσουν στην πόλη, αναφερόμενοι στην έκτρωση

Υγ2: στο Αγρίνιο…

Κ.Φ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: