ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Σερρών στους Πρόσφυγες, σχετικά με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών που εξελίσσονται στη συνοριακή γραμμή του Έβρου και στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, θεωρεί ότι:
➢ Οι πρόσφυγες – μετανάστες είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων, επιδρομών και εισβολών σε χώρες όπως η Συρία και το Αφγανιστάν για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και δρόμων• δεν είναι δυνάμεις εισβολής, όπως τους παρουσιάζει η ελληνική κυβέρνηση και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων/κομμάτων.
Το γεγονός ότι το καθεστώς Ερντογάν τούς χρησιμοποιεί σαν ομήρους-πιόνια στην επιθετική πολιτική του δε νομιμοποιεί την εκ μέρους του ελληνικού κράτους αντιμετώπισή τους σαν να ήταν πολεμική εμπροσθοφυλακή της Τουρκίας. Εξάλλου, μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία, με βούλα και σφραγίδα των κυβερνήσεών της (τωρινής και προηγούμενης), έχει μετατραπεί σε εκτεταμένη βάση και ορμητήριο μηχανών ολέθρου των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, μια χώρα η οποία -παρά την περί του αντιθέτου έκκληση του ΟΗΕ/2017- πουλάει οπλικά συστήματα στη Σαουδική Αραβία που ισοπεδώνει την Υεμένη, δεν μπορεί να εμφανίζεται σαν κακόμοιρο θύμα «εξωτερικών» επιβουλών και καταστάσεων, που προκλήθηκαν αποκλειστικά και μόνο με ευθύνη τρίτων. Στο βιβλίο της ιστορίας η επαίσχυντη αυτή στάση καταγράφεται σαν τεκμήριο συνενοχής στο αιμοτοκύλισμα των λαών της περιοχής. Και είναι ακριβώς όσοι γλιτώνουν το θάνατο, μετά από τέτοια αιμοκοκυλίσματα και καταστροφές, αυτοί που πυκνώνουν τα ορμητικά ποτάμια των απελπισμένων προσφύγων – μεταναστών προς τη δύση.
➢ Στο εσωτερικό της Ελλάδας όλη αυτή η συστημική προπαγάνδα περί «εθνικής ομοψυχίας» -απέναντι σε ποιον εχθρό, άραγε;- άναψε πράσινο φανάρι για μια γενικευμένη μετατόπιση της κοινωνικής-πολιτικής συνείδησης προς τα δεξιά και τα άκρα δεξιά. Παραστρατιωτικές ομάδες κρούσης και φασιστικές συμμορίες-κυνηγοί κεφαλών αναθάρρησαν και βγήκαν πάλι παγανιά, συνεπικουρούμενες και από διεθνιστές πολέμαρχους της Άριας φυλής αυτή τη φορά. Τους είδαμε στον Έβρο και στα νησιά.
Το ίδιο συμβαίνει και με το σύνολο της ευρωπαϊκής πολιτικής. Τα πρόσφατα «συγχαρητήρια» των «θεσμών» της ΕΕ προς την ελληνική κυβέρνηση για το «χειρισμό της κρίσης» επιβεβαιώνουν, με τον πλέον επίσημο τρόπο, το ρόλο που ανατέθηκε στη χώρα μας: Δεσμωτήριο ψυχών και απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης «ανεπιθύμητων» έναντι κάποιας (όποιας) αμοιβής. Οι πρόθυμοι τοποτηρητές δικαιούνται ένα μπαξίσι και χαϊδέματα επιδοκιμασίας στο κεφάλι, σαν κι αυτά που δίνουν στα σκυλιά-φύλακες τα αφεντικά τους. Το ρεκόρ πώλησης επιθετικών όπλων από τη Γερμανία στην Τουρκία, που τα χρησιμοποιεί κατά τη συνεχιζόμενη εισβολή της στη Συρία, δεν αποτελεί πρόβλημα για την «Ευρώπη των λαών». Απεναντίας, εδώ πρόκειται για τον καθαγιασμένο κόσμο της παγκοσμιοποιημένης «ελεύθερης αγοράς». Ζωή και θάνατος εκατομμυρίων ανθρώπων στο χρηματιστήριο του τρόμου!
➢ Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω η κυβέρνηση νομοθέτησε και την άμεση αποχώρηση των προσφύγων από τις δομές φιλοξενίας τους, μόλις τους αναγνωριστεί το άσυλο, χωρίς ωστόσο καμία απολύτως μέριμνα για το πού θα πάνε και πώς θα ζήσουν μέχρι να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα, για να μεταβούν στις χώρες προορισμού τους (πολλούς μήνες αργότερα, συνήθως).
• Ούτε κλειστά – ούτε «ανοικτά» στρατόπεδα συγκέντρωσης για πρόσφυγες-μετανάστες, ούτε στα νησιά – ούτε πουθενά. Όσον καιρό χρειάζεται να μείνουν στη χώρα μας να εντάσσονται στον ιστό των τοπικών κοινωνιών. ΟΧΙ στη γκετοποίησή τους.
• Απεγκλωβισμός των προσφύγων από τα νησιά. Ελεύθερη μετακίνηση τους στην ενδοχώρα και στις χώρες προορισμού τους. Άμεση απόδοση ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους το δικαιούνται.
• Δικαίωμα στο άσυλο, όχι στον περιορισμό του. Προστασία στους πρόσφυγες.
Ιδιαίτερη μέριμνα και επείγουσα προστασία των ασυνόδευτων παιδιών.
• Αλληλεγγύη και κοινός αγώνας με πρόσφυγες και μετανάστες. Κάτω οι ξενοφοβικές και φασιστικές φωνές.
• Κατάργηση της ρατσιστικής συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας και του Κανονισμού του Δουβλίνου.
• Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στις πολεμικές επεμβάσεις και στην παροχή διευκολύνσεων στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση των κατατρεγμένων δεν είναι αλληλεγγύη εργολαβικού τύπου και αποστειρωμένος ανθρωπισμός, αλλά μάχη για την επιβίωση του πολιτισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου