Η ΚΗΔΕΊΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΌΦΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ, İBRAHİM GÖKÇEΚ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ
Έχουν συλλάβει τον πατέρα του Ιμπραήμ, τους δικηγόρους, μέλη του Grup Yorum και πολλούς συντρόφους!!!
Έχουν πάρει το σώμα του συντρόφου İBRAHİM GÖKÇEΚ !!!
Θα το δώσουν στους γονείς του σε μία άλλη μακρινή συνοικία, στο Κουρκιοϋ. Προσπαθούν να αλλάξουν μέρος για την πραγματοποίηση της κηδείας, ώστε να μη γίνει η πομπή και να δηλώνουν το όνομά τους όσοι θέλουν να παρεβρεθούν στην κηδεία!
Αυτή τη στιγμή, η συντρόφισσα και μέλος του Γκρουπ Γιορούμ Μπαχάρ Κιουρτ, η οποία συμμετείχε και στην απεργία πείνας, πηγαίνει στο Κιουρκιοϋ για να προσπαθήσει να πάρει πίσω το σώμα του συντρόφου μας.
Θα διεκδήσουμε η κηδεία να γίνει στην Κεσάρια, όπου βρίσκεται και ο τόπος καταγωγής του.
Από τις 10 η ώρα το πρωί, η τουρκική αστυνομία δεν έχει σταματήσει να επιτίθεται στο Γκάζι, όπου προσπαθούν να γίνει η κηδεία του συντρόφου. Με τεθωρακισμένα, χημικά, πλαστικές σφαίρες και συλλήψεις προσπαθούν να τρομάξουν και να απομακρύνουν τον κόσμο, που έχει συγκεντρωθεί στο Τζέμεβι και έχει οχυρωθεί στα στενά της συνοικίας. Ο κόσμος αντιστέκεται και προσπαθεί να συγκροτηθεί φτιάχνοντας οδοφράγματα.
Οι μπάτσοι βγάζουν συνεχείς ανακοινώσεις για απαγόρευση των συναθρίσεων άνω των δύο ατόμων.
Οι συγκρούσεις θα διαρκέσουν ώρες...
Ο τουρκικός φασισμός δείχνει για άλλη μια φορά το φόβο και την αδυναμία του. Τρέμει μπροστά στην οργή του λαού μας, φοβάται την ώρα που θα λογοδοτήσει και πραγματοποιεί επιθέσεις απελπισίας για να προστατέψει την κυριαρχία του.
ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΤΙΜΗ ΜΑΣ
ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
η Χελιν
ο Μουσταφά
ο Ιμπραχιμ!
Δὲ μᾶς ἀφήνουν νὰ τραγουδᾶμε
Δὲ μᾶς ἀφήνουν Ῥόμπσον νὰ τραγουδᾶμε
δὲ μᾶς ἀφήνουν καναρίνι
πού ῾χεις φτερὰ ἀητοῦ
μαῦρε ἀδερφέ μου
δόντια ποὺ ἔχεις
μαργαριτάρια
δὲ μᾶς ἀφήνουν νὰ ψηλώσουμε φωνή.
Φοβοῦνται Ῥόμπσον
φοβοῦνται τὴν αὐγή,
ν᾿ ἀκούσουνε φοβοῦνται
καὶ ν᾿ ἀγγίσουν
φοβοῦνται ν᾿ ἀγαπήσουν
φοβοῦνται ν᾿ ἀγαπήσουνε σὰν τὸν Φερχὰτ
(Ἀλήθεια θὰ ῾χετε κι ἐσεῖς ἕναν Φερχὰτ
οἱ νέγροι πῶς νὰ τόνε λένε Ῥόμπσον;)
Φοβοῦνται τὰ γεννήματα
τὴ γῆς
τὸ γάργαρο νερὸ φοβοῦνται τῆς πηγῆς
φοβοῦνται
νὰ θυμοῦνται
καὶ τὶς χαρές τους
τὸ χέρι ἑνὸς φίλου δὲν ἔσφιξε ποτέ τους
τὸ χέρι τους
ζεστὸ
σὰν τὸ πουλὶ
χωρὶς νὰ θέλει σκόντα
προμήθειες
ἡ κάποια ἀναβολὴ
στὴ πλερωμή.
Φοβοῦνται τὴν ἐλπίδα
φοβοῦνται Ῥόμπσον νὰ ἐλπίσουν
φοβοῦνται καναρίνι
πού ῾χεις φτερὰ ἀητοὺ
φοβοῦνται τὰ τραγούδια μας
μὴ τοὺς τσακίσουν.
Ὀχτώβρης 1949
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου