Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τον χαρακτήρα του κυρίου Μπέου, τα περισσότερα πλέον δικαιωματικά. Πολλές είναι οι επεισοδιακές συνεντεύξεις στις οποίες ο Δήμαρχος του Βόλου προσπερνάει τα τυπικά πρότυπα ευγένειας, που συνήθως κρατάνε οι εκφραστές του κεφαλαίου όταν τοποθετούνται δημόσια, και χάνεται σε διάφορες κρίσεις χυδαιοτήτων και γλαφυρών βρισιών προς ανθρώπους της πόλης, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αγωνιούν για το μέλλον των δικαιωμάτων τους. Όπως ακριβώς και με το ζήτημα της καύσης σκουπιδιών από την Lafarge-ΑΓΕΤ, έτσι και το θέμα με την ιδιωτικοποίηση του νερού των Σταγιατών αποτελεί ένα παράδειγμα της ακόρεστης επιθυμίας του κεφαλαίου και του καπιταλιστικού συστήματος για ακόμα περισσότερα κέρδη, τα οποία θα πατάνε πάνω στην σάρωση θεμελιωδών δικαιωμάτων του λαού της πόλης μας σε ζωή και υγεία.
Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα λειτουργεί και θα συνεχίσει να λειτουργεί μόνο με βάση την αύξηση και ενίσχυση των κερδών του. Οι εκφραστές και υπερασπιστές αυτού του συστήματος αποτελούν το μακρύ του χέρι –πάνω από όλα το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Αν οι εκπρόσωποι κεφαλαίου-κυβερνήσεων-περιφερειών-δήμων μπορούσαν να μιλήσουν όπως ο Αχιλλέας Μπέος θα το έκαναν με ανακούφιση γιατί ακριβώς δεν ενδιαφέρονται για το δίκαιο του λαού που πάει κόντρα στα συμφέροντά τους. Ο φόβος των αγώνων και των αντιστάσεων είναι ο μόνος παράγοντας που τους αναγκάζει τους περισσότερους να έχουν μία πιο «προσεγμένη» τοποθέτηση όταν καλούνται να υπερασπιστούν το σάπιο σύστημα και την επίθεση που εξαπολύει.
Οι κινητοποιήσεις των κατοίκων των Σταγιατών και του Βόλου είναι δίκαιοι αγώνες. Η αντίδρασή στις απειλές και βωμολοχίες του δημάρχου είναι επίσης δίκαιη. Ωστόσο, το ζήτημα που οφείλει να γίνει ξεκάθαρο, είναι ότι, μέσα στο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα, η δικαστική οδός για το κίνημα της εργατικής τάξης και του λαού αποτελεί ένα αδιέξοδο δρόμο για την ουσιαστική διεκδίκηση δικαιωμάτων αλλά και για το σπάσιμο του τσαμπουκά των διάφορων συστημικών φωνών, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Το αστικό δικαστήριο αποτελεί κολώνα του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, αποτελεί εργαλείο της ταξικής επίθεσης στα δικαιώματα του λαού. Το αστικό δικαστήριο στο οποίο οι κάτοικοι των Σταγιατών καταθέτουν μήνυση, είναι το ίδιο ακριβώς δικαστήριο που δικάζει με ψευδής άδικες κατηγορίες τον νεολαίο συναγωνιστή μας που συλλήφθηκε στα επεισόδια μετά το συλλαλητήριο ενάντια στη καύση σκουπιδιών. Η δικαιοσύνη στον καπιταλισμό δεν αποτελεί μία ουδέτερη νησίδα, είναι ταξική και το αστικό δικαστήριο θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης ενάντια στα συμφέροντα του λαού.
Μία τοποθέτηση περί δημοκρατίας και ουδέτερης δικαιοσύνης μέσα στο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα ξεπλένει τους θεσμούς του αστικού κράτους και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, συσκοτίζοντας τον πραγματικό τους ρόλο. Δεν υπάρχει θεσμικό όργανο να καταργήσει τα μνημόνια, τη φτώχεια και την επίθεση στις λαϊκές κατακτήσεις. Οι αστικοί θεσμοί, και ανάμεσα τους και τα αστικά δικαστήρια, έχουν ταξική μεροληψία υπέρ του κεφαλαίου και συμβάλλουν στην προώθηση της αντιλαϊκής αντεργατικής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα.
Δεν μας κάνει εντύπωση που η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρώην πρόεδρος της Βουλής με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα ενάντια στον Δήμαρχο Μπέο, παίρνοντας ξανά μερική από την δημοσιότητα που είχε χάσει ένα προηγούμενο διάστημα. Δεν μας κάνει εντύπωση γιατί έχουμε παρακολουθήσει την πορεία της δικηγόρου και της προεκλογικής της καμπάνιας το καλοκαίρι του 2019 που έσπερνε αβέρτα τις παραπάνω μικροαστικές αυταπάτες περί νόμους και δημοκρατία.
Τουλάχιστον προκλητικές και αντιδραστικές είναι αυτές οι τοποθετήσεις όταν τα δικαιώματα του λαού πετσοκόβονται και δέχονται σφοδρή επίθεση σε όλα τα επίπεδα. Η δημοκρατία και ισότητα του καπιταλιστικού συστήματος είναι οι νεκροί ασθενείς από τον κορωνοϊό στα σπίτια τους και η διάλυση του ΕΣΥ από τις διάφορες κυβερνητικές πολιτικές, είναι ο εργασιακός μεσαίωνας, η φτώχεια και τα τεράστια ποσοστά ανεργίας που έχουν επιβάλλει. Ο νόμος του συστήματος είναι το πολυνομοσχέδιο για την εκπαίδευση που μετατρέπει το δικαίωμα όλου του λαού σε σπουδές σε προνόμιο λίγων και εκλεκτών. Οι νομοθετικοί θεσμοί της ΕΕ δίνουν το ελεύθερο στην Lafarge-ΑΓΕΤ να καίει τα σκουπίδια όλης της Ευρώπης στον Βόλο. Οι δημοκρατικοί θερμοί της κυβέρνησης της ΝΔ είναι το αντιδραστικό νομοσχέδιο περί διαδηλώσεων και τη «συνεργασία» των αγωνιστών με τις δυνάμεις καταστολής.
Αυτή η «θεσμολαγνεία» που εκφράζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου όχι μόνο δεν έχει να προσφέρει τίποτα στο λαό, αλλά στέκεται εμπόδιο στην κατεύθυνση της συγκρότησης των λαϊκών δυνάμεων.
Ο αγώνας για νερό-καθαρό αέρα-υγεία και ζωή είναι ένας αγώνας που οφείλει να δοθεί στο δρόμο με μαζικά και μαχητικά χαρακτηριστικά ενάντια στον δήμο, την περιφέρεια, την ίδια την κυβερνητική πολιτική και το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Είναι ένας αγώνας με πολιτικά και ταξικά χαρακτηριστικά και έτσι οφείλει να αναγνωριστεί από το λαό και την νεολαία, κόντρα στον αποπροσανατολισμό και τις καλά ριζωμένες μικροαστικές αυταπάτες. Το σύστημα της καταστρατήγησης της γης και των δικαιωμάτων μας δεν είναι ένα σύστημα που μπορεί να λειτουργήσει με φιλολαϊκά χαρακτηριστικά και οφείλει να ανατραπεί μέσα από την οργάνωση μαζικών αντιστάσεων στην επίθεσή του και διεκδικήσεων καλύτερων όρων ζωής. Μόνο έτσι θα σπάσει ουσιαστικά η τρομοκρατία, οι απειλές και ο τσαμπουκάς των συστημικών φωνών. Τη νίκη θα την φέρουν οι μαζικοί αγώνες.
- Κάτω τα χέρια από το νερό των Σταγιατών
- Οι απειλές και η τρομοκρατία θα σπάσουν στο δρόμο του αγώνα
- Όχι στην καύση σκουπιδιών και την δημιουργία εργοστασίου SRF
- Κάτω η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-περιφέρειας-δήμου-ΕΕ
- Τέρμα πια στις αυταπάτες. Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.
22/6/2020
ΕΚ
http://antistasimagnesia.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου