ΣΙΩΠΗ Ή ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ;

-Νέα φιρμάνια ήρθανε. Μέχρι εννιά μπορούν να συναθροίζονται. Στα σχολεία όσοι να ’ναι. Σιωπή.

-Στην έξαρση της πανδημιάς δεν παίζουν ρόλο τα σχολεία, λένε οι λοιμοξιολόγοι της τηλεόρασης. Μιλάνε οι ειδικοί. Σιωπή.

-Δεν δίνουν άδειες στις ευπαθείς ομάδες. Ούτε τα δικαιολογητικά δεν παίρνουν, μένουν στα σχολεία. Υπομονή και σιωπή.

-Εκπαιδευτικούς δε διορίζουν αλλά τιμωρούν με αποκλεισμό από τις λίστες όσους δεν αποδέχονται την εξορία που τους πάνε. Συνηθισμένα πράματα. Σιωπή.

-Στέλνουν εγκύκλιους για να προετοιμαζόμαστε για την εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευση. Εδώ να δεις σιωπή.

-Να βγει όλη η ύλη. Όλα είναι σοφά γραμμένα. Σιωπή.

-Οι μαθητές διαμαρτύρονται για την έλλειψη μέτρων προστασίας και τον νόμο Κεραμέως. Τι ξέρουν τα μικρά; Να διαβάζουν μόνο και σιωπή.

-Δεν φτάνουν οι ΜΕΘ. Τι περίμενες; Πάνε για διαλογή; Σιωπή και προσευχή.

Μας πάνε για lock down, μας απειλούν με αυστηρή καραντίνα αυτοί που εδώ και μήνες δε φρόντισαν να υπάρχουν ΜΕΘ, να μην κυκλοφορούμε βράδυ. Μας θέλουν να «δουλεύουμε» με εξ αποστάσεως ψευτοεκπαίδευση τους μαθητές μας. Αν δεν είναι έτσι κι εδώ σιωπή.

Από τυχοδιωκτισμούς της κυβέρνησης, των ειδικών, των δημοσιογράφων πήξαμε. Ξεκουφαθήκαμε απ’ την εκκωφαντική σιωπή κάθε είδους συνδικαλιστικής ηγεσίας.

Κι επειδή όλοι μιλάνε για ατομική ευθύνη, καθήκον να καταλογίσουμε ευθύνες. Ναι τώρα! Εν μέσω πανδημίας. Να σπάσει η ανύπαρκτη ομοψυχία. Το κράτος και η κυβέρνηση δεν θέλουν το καλό μας. Το κόστος τους μετράνε.

Η αφασία της συνδικαλιστικής ηγεσίας έχει διαλύσει κάθε συλλογικότητα. Τώρα έχει πρεμούρα να εκλέξει αιρετούς. Αυτό μας μάρανε.

Μας πετούν το μπαλάκι στα σχολεία να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα. Όχι, δεν λύνονται τα θέματα από κανέναν σύλλογο διδασκόντων. Να ξεμπερδεύουμε από αυτή τη λάθος θέση. Ο κλάδος πρέπει να απαντήσει μέσα απ’ τα σωματεία.

Να μιλήσουμε, να διεκδικήσουμε στον πραγματικό κόσμο. Εκεί δεν μετρούν κορδέλες με συνθήματα. Στον πραγματικό κόσμο πρέπει να φωνάξουμε δυνατά, να περπατήσουμε στους δρόμους, να σπάσουμε απαγορεύσεις, να μας ακούσει ο λαός.

Να συζητήσουμε, να διεκδικήσουμε, να ξεσηκωθούμε.

Κι επιτέλους να μιλήσουμε για απεργία. Όχι παράσταση διαμαρτυρίας, όχι ξεφουσκώματα με στάσεις εργασίας. Για απεργία που να διεκδικεί, που να μπορεί να κερδίσει.

Αυτά έχουνε κόπο, κόστος, ρίσκο. Να τα αντέξουμε, μπορούμε.

Σιωπή ή φωνή και δράση;

Β.Δ.