Απόρριψη και μαζική αντίσταση στο Δούρειο Ίππο της τηλε-«εκπαίδευσης»
Είμαστε υποχρεωμένοι να επαναλάβουμε αποσπάσματα τοποθέτησής μας που δημοσιοποιήθηκε την εποχή της πανδημίας, όταν δίναμε (σχεδόν μόνοι) τη μάχη ενάντια στην απάτη της εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης» και στοχοποιηθήκαμε από τους πιο μαύρους εκπροσώπους των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης:
Εχουμε τη σταθερή εκτίμηση ότι είναι μόνιμος σχεδιασμός του συστήματος να χρησιμοποιεί κάθε είδους κρίσεις για να αναβαθμίσει την κυριαρχία του απέναντι στον εχθρό λαό. […]
Είμαστε μπροστά σε κάτι «μεγάλο» που αφορά συνολικά τον κόσμο της εργασίας και που αποτελεί όνειρο του κεφαλαίου εδώ και δεκαετίες. Η τηλε-εργασία που θα θεσμοθετηθεί συνολικά, όπως λέει η κυβέρνηση, σημαίνει μια σειρά ανατροπές στις εργασιακές συνθήκες. Τα ωράρια χάνονται, οι άδειες συνοδεύονται από δουλειά, ο έλεγχος είναι δεδομένος. Ταυτόχρονα πλησιάζουν και όλα τα «τηλε» που στόχο θα έχουν να συντρίψουν τη δυνατότητα συλλογικής συζήτησης και δράσης (τηλε-συνελεύσεις, τηλε-ψηφοφορίες σε σωματεία κλπ.) […] Στο χώρο της εκπαίδευσης η τροπολογία (και όλα τα «τηλε» που έρχονται) σημαίνουν μερικά πολύ σοβαρά πράγματα. Η εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» και η ζωντανή αναμετάδοση φέρνουν: Α. Την εικονική δημιουργία μιας εκπαίδευσης χωρίς σχολεία, χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς ανάγκη κτιριακών υποδομών, με όρια μαθητών στην τάξη που δεν έχουν καμία σημασία, με νομιμοποιημένη την αδιοριστία. Β. Μια φασίζουσα λογική ελέγχου, με τελικό στόχο τη συντριβή κάθε ελευθερίας σκέψης μέσα στο σχολείο. Παρακάμπτει χωρίς καν να το νομοθετεί τις μαθητικές αποχές και καταλήψεις, τις απεργίες των καθηγητών, τις απεργίες των ΜΜΜ.
Υπογραμμισμένα, μπορεί κανείς να δει αυτά που γίνονται σήμερα, λίγους, μόλις μήνες από τη στιγμή που η κυβέρνηση θεσμοθέτησε την τηλε-«εκπαίδευση» και έδινε συγχαρητήρια στην ηγεσία των ΟΛΜΕ – ΔΟΕ για την απόλυτη συνεισφορά τους στην πολιτική νομιμοποίηση της επίθεσης, δηλαδή στην υποταγή τους.
Ηταν τότε που η κυβέρνηση διαβεβαίωνε ότι «η τηλε-εκπαίδευση αφορά μόνο την καραντίνα». Ότι «χρησιμοποιείται μόνο για να διατηρείται η επαφή των μαθητών με το σχολείο». Ότι «μέσω αυτής δεν μπορεί να προχωρήσει η ύλη και ως διδαχθείσα χαρακτηρίζεται μόνο η ύλη που έχει καλυφθεί δια ζώσης». Ότι «είναι προαιρετική για μαθητές και εκπαιδευτικούς».
Οι μάσκες, πια, έπεσαν. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε τη σύγχυση στην οποία παρέσυραν τον κλάδο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες και έκανε την «κρίση ευκαιρία», όπως δήλωνε κυνικά η υφυπουργός. Ετσι:
· Χρησιμοποιεί την τηλε-«εκπαίδευση» ως ανοιχτό απεργοσπαστικό μηχανισμό των μαθητικών καταλήψεων.
· Προωθεί τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες επιδιώκοντας το τσάκισμα κάθε δυνατότητας οργάνωσης και αντίστασης των εργαζομένων.
· Δημιουργεί διαδικτυακά τμήματα σε επίπεδο περιφέρειας, ανοίγοντας το δρόμο σε εικονικά τμήματα που «συλλέγοντας» μαθητές από κάθε γωνία της Περιφέρειας (σα να λέμε από κάθε γωνία των Κυκλάδων) που θα οξύνουν το κλείσιμο τμημάτων και την αδιοριστία.
· Κάνει την απάτη της τηλε-«εκπαίδευσης» υποχρεωτική για εκπαιδευτικούς και μαθητές (απουσίες!) και την αναγνωρίζει ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία.
· Κλιμακώνει τον εκβιασμό, ορίζοντας την εξεταστέα ύλη, ενώ είναι σαφές ότι θα χαθούν χιλιάδες ώρες (δια ζώσης, δηλαδή κανονικής) διδασκαλίας λόγω κορονοϊού.
· Νομιμοποιεί την κάμερα στην τάξη, αναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς, ενώ είναι στο σχολείο, να κάνουν τηλε-«εκπαίδευση» σε μαθητές κλειστών τμημάτων, λόγω κρούσματος.
Οσο και να το αρνούνται οι διάφοροι συνδικαλιστικοί απολογητές της τηλε-«εκπαίδευσης», όλα αυτά έγιναν πιο εύκολα λόγω της στάσης τους το Μάρτη – Απρίλη. Ολοι ξέρουμε ότι οι συνάδελφοι που έκαναν τηλε-«εκπαίδευση» το Μάρτη διαπίστωσαν ότι η διαδικασία αυτή οξύνει τις ανισότητες και αποτελεί ένα φιάσκο. Πιο βασικό, όμως, είναι ότι η τηλε-«εκπαίδευση», αποδείχτηκε περίτρανα ότι αποτελεί έναν μεγάλο Δούρειο Ιππο, ένα αντιδραστικό πολυεργαλείο για να χτυπήσει δικαιώματα των μαθητών και των εκπαιδευτικών στις σπουδές, στη δουλειά και στις ελευθερίες.
Υπό αυτό το πρίσμα, η πολιτική των συνδικαλιστικών ηγεσιών να νομιμοποιούν και να δικαιολογούν την απάτη της τηλε-«εκπαίδευσης» (εντός ή εκτός πανδημίας) αποτελεί χέρι βοήθειας στην επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησής του. Τα συνδικαλιστικά όργανα, οι ΟΛΜΕ – ΔΟΕ αλλά και οι ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ δεν δικαιούνται πια να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Είναι υποχρεωμένοι όλοι να τοποθετηθούν ανοιχτά, να οργανώσουν τον αγώνα για ανατροπή όλου του θεσμικού πλαισίου που αφορά την τηλε-«εκπαίδευση» και να καλέσουν τον κλάδο να απέχει από τις πλατφόρμες του webex και του eclass. Η επιδιωκόμενη επαφή με τους μαθητές μπορεί αν γίνει με οποιοδήποτε άλλο τρόπο και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αναγνωρίζεται ως εκπαιδευτική διαδικασία.
Κάτω τα χέρια από τους μαθητές – οι εκπαιδευτικοί δεν είναι απεργοσπάστες των μαθητικών καταλήψεων – κατάργηση της άθλιας Υπουργικής Απόφασης.
Όχι στο Δούρειο Ιππο της τηλε-«εκπαίδευσης» - Ανατροπή του θεσμικού πλαισίου - Τα σωματεία να καλέσουν όλους τους συναδέλφους σε αποχή από τα webex – eclass.
Δραστική μείωση της ύλης.
Όχι στις ηλεκτρονικές εκλογές – ψηφοφορίες – «συνελεύσεις».
Όχι στα εικονικά τμήματα σε επίπεδο περιφέρειας – Όχι στο αίσχος των τρίμηνων συμβάσεων - Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα της τηλε-εργασίας – Μαζικές μόνιμες προσλήψεις. Δωρεάν σπουδές για τους μαθητές – δουλειά με δικαιώματα για τους εκπαιδευτικούς – ελευθερίες για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου