ΒΙΑΣΜΟΣ

Τον βιασμό δεν τον θυμάται κανείς μετά από χρόνια. Δεν τον ξεχνά ποτέ! Του τσακίζει τη ψυχή και το μυαλό για χρόνια, μπορεί και να τον ελέγξει αν του τύχει έγκαιρα να πέσει δίπλα σε ανθρώπους και σε χώρους που αν τους εμπιστευθεί δεν θα τον ρωτήσουν για να... σιγουρευτούν μήπως κάπου έφταιγε και θα τον στηρίξουν. Μπορεί ακόμη και να χώσει την ανάμνηση τόσο βαθειά μέσα του που να αρχίσει να αμφιβάλλει μετά από χρόνια για το αν έγινε πράγματι και δεν ήταν ένα κακό όνειρο, ένας εφιάλτης. Πολλά μπορεί! Στη τύχη όμως!

Όταν όμως κατά καιρούς βγαίνει στην επιφάνεια μια άλλη υπόθεση από κάποιον ή κάποια που βρήκε το κουράγιο να τα πει δημόσια, έστω και μετά από πολλά χρόνια, η οργή γιατί τον εκμεταλλεύτηκαν, τον έδειραν, τον βίασαν, τον ξεφτίλισαν επειδή ήταν αδύναμος, άνδρας, γυναίκα, παιδί, μετανάστης, άνεργος, εργαζόμενος, αγωνιστής παραμένει η ίδια ακόμη κι όταν δεν τον έχει δημοσιοποιήσει για τους γνωστούς λόγους.

Δεν είναι κουλτούρα από μόνος του. Έχει βάση!

Ο βιασμός, η σεξουαλική εκμετάλλευση, είναι σύμφυτος μιας κοινωνίας όπου η εκμετάλλευση και η βία για την επιβολή της είναι η φύση της, η κουλτούρα της.

Όπου ο (με ή χωρίς εισαγωγικά) ισχυρός - βιαστής μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς να τιμωρηθεί ποτέ ή κι αν τιμωρηθεί θα είναι τόσο όσο για να ξεχαστεί η υπόθεση. Όσο πιο ψηλά στα γρανάζια του συστήματος βρίσκεται τόσο πιο καλά γι’ αυτόν!

Όπου οι σεξουαλικές σχέσεις διέπονται από το «δίκαιο» του ισχυρού, όπου το «θα σε γαμήσω» είναι απειλή σε έναν καθημερινό καυγά στην οικογένεια, στο δρόμο αλλά και στη διαδήλωση από τους μπάτσους, μέσο επιβολής στους χώρους δουλειάς, ακόμη και μέσο βασανισμού κατά αγωνιστριών αλλά και αγωνιστών (αλλά και μη αγωνιστών) στις φυλακές!

Όπου το GNTM και το Bachelor κυριαρχούν σε τηλεθέαση, στα μυαλά αγοριών και κοριτσιών ως πολιτισμικά πρότυπα εκπαιδεύοντάς τα, ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα, ότι ο άντρας είναι ο ισχυρός και η γυναίκα η αδύναμη που πρέπει να ζητά την εύνοιά του, την προστασία του, την έγκρισή του κάνοντάς του όλα τα χατίρια, ξεφτιλίζοντας παράλληλα τις άλλες γυναίκες. Και όλοι μαζί να ζητούν τα αντίστοιχα από άλλους πιο ισχυρούς, επίσης άνδρες και γυναίκες. Αυτά πρέπει να γίνουν συνείδηση στα μυαλά των αγοριών και κοριτσιών του λαού, να πιστέψουν ότι έτσι είναι το φυσιολογικό. Γιατί αλλιώς αυτό το σύστημα δεν θα μπορέσει να επιβιώσει.

Όπου όποιος τολμήσει να αντιδράσει τότε μαύρο φίδι που τον έφαγε. Τότε θα τιμωρηθεί και θα λοιδωρηθεί ακόμη και από ισχυρούς που μπορεί να είναι και γυναίκες. Όπως η γραμματέας της ομοσπονδίας ιστιοπλοΐας που πρώτη αντέδρασε αρνητικά γιατί έθιγε την εξουσία που εκπροσωπεί και η ίδια. Όπως γυναίκα ήταν και η δήμαρχος Αθήνας που από τα πρώτα μελήματά της ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ο εκσυγχρονισμός των μπουρδέλων εκφράζοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο την άποψη της τάξης της για το ρόλο των γυναικών του λαού ενώ τώρα καταδικάζει την σεξουαλική εκμετάλλευση (σαν τον Λοβέρδο που ξεφτίλισε και έστειλε στην αυτοκτονία οροθετικές γυναίκες)! Οι ευαισθησίες, δημοκρατικές, δικαιωματικές ή άλλες, ανεξάρτητα από φύλο έχουν και αυτές ταξικό πρόσιμο!

Το πότε και πως θα εξαλειφθεί η κουλτούρα του συστήματος είναι μεγάλη συζήτηση. Δεν είναι θέμα τύχης, μοιραίου και χρόνου. Θέλει συνεχή αγώνα. 

Όταν υπάρχουν δημοσιοποιήσεις να σταθούμε απέναντι στα «ναι με αλλά»! Αυτά τα «ναι μεν αλλά» που κυριαρχούν σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Αλλά και να καταλάβουμε τι φταίει και να σταθούμε απέναντί του. Να απαιτήσουμε να τιμωρηθεί και να ξεφτιλιστεί ο άμεσος θύτης αλλά να μην αφήσουμε στο απυρόβλητο τον ηθικό αυτουργό. Το σύστημα που βιάζει τη ζωή των ανθρώπων καθημερινά και συνεχώς.

Αποτελεσματικός είναι ο συνεχής αγώνας ενάντια σε αυτό το σύστημα με στόχο την ανατροπή του μαζί και με την κουλτούρα του ώστε να έχουν και κάποιο νόημα οι δημοσιοποιήσεις και να μην καταντούν ξέπλυμά του, για να μη γίνονται μέσο επίλυσης άλλου είδους διαφορών. Για να έχει ουσιαστικό και πραγματικό νόημα αλλά και αποτέλεσμα η αλληλεγγύη και η στήριξη στους ανθρώπους που έχουν υποστεί βιασμό! Ειδικά όταν είναι "ανώνυμοι"!