Από υποκρισία και φιλοφρονήσεις… χορτάσαμε!

“Μέλι” έσταζε το στόμα των κυβερνητικών στελεχών για τους υγειονομικούς τις ημέρες των γιορτών και ιδίως με την έναρξη των εμβολιασμών. Από εδώ ευχαριστίες, από εκεί έπαινοι. Τι ήρωες της πρώτης γραμμής. Τι αφοσιωμένοι και άοκνοι μαχητές. Τι αφιερωμένοι στη μάχη όλους αυτούς τους μήνες της πανδημίας.

Μέσα στην έπαρσή τους – ούτε εκλογές να επίκεινται – τους “ξέφυγαν” μερικά του τύπου “είναι ανεκτίμητη η προσφορά τους” ή ακόμη “τους χρωστάμε πολλά”.

Και αφού έτσι λέτε, γιατί οι υποσχέσεις για δώρο Χριστουγέννων έμειναν έπεα πτερόεντα; Γιατί δεν αυξάνετε τους μισθούς; Γιατί δεν προσλαμβάνετε ΜΟΝΙΜΟ προσωπικό; Γιατί δεν χαρακτηρίζονται οι χώροι περίθαλψης ως ανθυγιεινοί με ότι αυτό συνεπάγεται; Γιατί δεν εντάσσονται στα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα; Γιατί δεν υπάρχει στο Δημόσιο γενικότερα και στα νοσοκομεία ειδικότερα η έννοια του εργατικού “ατυχήματος” και της επαγγελματικής ασθένειας; Γιατί … γιατί … γιατί …;

Σε άλλες εποχές, η Πασοκοδεξιά ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ θα “ξεσήκωνε” τον τόπο για τα μη υλοποιηθέντα ταξίματα, αφού έτσι είχαν μάθει να “αναδεικνύουν” τα αιτήματα. Σήμερα αρκείται σε μια χλιαρή ανακοίνωση για να βγει απ’ τον κόπο. Η πανδημία, εκτός από ζωές και δικαιώματα, παίρνει μαζί της και την … τσίπα. Κυβέρνησης και εργατοπατέρων.

Σ.Π.