Αθήνα: 13:00, Προπύλαια
Θεσσαλονίκη: 13:00, Άγαλμα Βενιζέλου
Γιάννενα: 12:00, Περιφέρεια
Ξάνθη: 13:00, Κεντρική Πλατεία
Βόλος: 12:30, Θόλος
Για έναν μήνα σχεδόν οι φοιτητές σε ολόκληρη την χώρα διαδήλωναν κατά χιλιάδες. Μέσα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας κόντρα στην τρομοκρατία και την καταστολή, έγιναν μαζικές διαδηλώσεις, τα πρώτα βήματα στον δρόμο του αγώνα ενάντια στα μέτρα Κεραμέως έγιναν. Ο κύκλος των κινητοποιήσεων μόλις άνοιξε. Μπορεί να έχουμε ψηφισμένο νόμο, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι αγώνες για την ανατροπή του θα σταματήσουν. Η πείρα του φοιτητικού κινήματος έχει παραδείγματα αγώνων που κατάφεραν και νίκησαν. Μια τέτοια νίκη είναι αναγκαία σήμερα για να μπει φρένο στην επίθεση που κλιμακώνεται όσο δεν συναντά την αντίσταση λαού και νεολαίας. Δυνάμεις όμως που αναφέρονται στο φοιτητικό κίνημα έχουν διαφορετική εκτίμηση ενισχύοντας μια γραμμή συμβιβασμού μέσα σε αυτό.
Με μεγάλη ευκολία η ρεφορμιστική αριστερά στα πανεπιστήμια έχει αφήσει μια και καλή το ζήτημα της πάλης για την ανατροπή του Νόμου. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα διατυπωθεί για άλλη μια φορά το γνωστό «να μείνει στα χαρτιά» ή «να μην εφαρμοστεί». Αυτή την κατεύθυνση αναπαράγουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ και μερίδας δυνάμεων που λειτουργούν στα ΕΑΑΚ, δηλώνοντας υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό, αποχωρώντας από τα μέτωπα που έχουν ανοίξει. Η εκτελεστική γραμματεία του ΜΑΣ στις 15/02 ανακοινώνει πως τώρα ο κύριος στόχος πάλης είναι το «άνοιγμα των σχολών» χωρίς να αναφέρει πουθενά στα αιτήματα την ανατροπή των μέτρων. Τα ΕΑΑΚ δεν καλούν πλέον σε κινητοποιήσεις στους δρόμους και επιστρέφουν(;) στις συνελεύσεις λες και τα δύο αυτά είναι ανταγωνιστικά μεταξύ τους, τέλος με τις πρυτανικές αρχές θα δίνονται οι «μάχες» για να μην εφαρμοστεί ο νόμος.
Με ποιον τρόπο όμως δεν θα εφαρμοστεί η λειτουργία του ΟΠΠΙ, πως θα καταργηθούν στην πράξη οι διαγραφές, πώς δεν θα μειωθούν οι εισακτέοι, εάν δεν τεθεί σα στόχος πάλης η ανατροπή του Νόμου;
Είναι η κοινή αντίληψη που έχουν για το ζήτημα της εκπαίδευσης, των πανεπιστημίων, της γνώσης κτλ. που παράγει και τα αντίστοιχα αιτήματα, τους στόχους και τις μορφές πάλης που τελικά οδηγούν σε αδράνεια και αποσυγκρότηση. Τα νεκραναστημένα συντονιστικά και η αποφάσεις ΔΣ εκλεγμένων το ’19 δεν αποτελούν φοιτητικό κίνημα. Παρά τα προβλήματα οι διαθέσεις του φοιτητόκοσμου είναι μετρήσιμες δυνάμεις για την κυβέρνηση και μπορούν να πυροδοτήσουν εξελίξεις το επόμενο διάστημα.
Η ανασυγκρότηση των φοιτητικών οργάνων, η δημιουργία όρων για κίνημα πραγματικό με τις συλλογικές διαδικασίες να έχουν ρόλο αποφασιστικό και κυρίαρχο είναι μια υπόθεση δύσκολη μα αναγκαία. Οι φοιτητικές μάζες συσπειρώθηκαν γύρω από το αίτημα της ανατροπής του νομοσχεδίου και γι’ αυτό ο αγώνας μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την ανατροπή του νόμου.
Να μην εφησυχάσει κανείς, να μην κάνουμε πίσω τώρα. Η κατεύθυνση της αναμέτρησης με τον νόμο πρέπει να ενισχυθεί σε κεντρικό πεδίο με προοπτική την ανατροπή του. Με την μαζικοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων και με αγωνιστικές αποφάσεις θα αναπτυχθούν μορφές πάλης, διαδηλώσεις, καταλήψεις για την ανατροπή του Νόμου. Εάν εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας έξω από αστικές και ρεφορμιστικές αυταπάτες μπορούμε να καταφέρουμε νίκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου