Δεν είναι οι διαδηλώσεις που διασπείρουν τον ιό, είναι η πολιτική του συστήματος που διασπείρει το θάνατο. Δεν υπάρχουν πια αυταπάτες, το μοναδικό «σχέδιο» της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της πανδημίας είναι τα lockdown χωρίς τέλος, η τρομοκρατία και ο αυταρχισμός.
Καταστολή παντού: εισβολές στα σπίτια (περίπτωση Ινδαρέ), απαγωγές και αναίτιες συλλήψεις φοιτητών μέσα στα σπίτια τους (Χανιά), αστυνομικοί να χτυπούν πολίτες, να τρομοκρατούν μικρά παιδιά και οικογένειες σε πάρκα και λαϊκές σε Πετράλωνα, Χαλάνδρι και Νέα Σμύρνη, «σαύρες» με αύρες για τους «άπλυτους αναρχοαριστερούς» κατά Άδωνη, «ξύλο ως στοιχείο αναγκαιότητας» κατά Βορίδη, ο πρώτος απεργός πείνας στην Ελλάδα που κινδυνεύει να πεθάνει…
Κανένα μέτρο για την ενίσχυση του συστήματος υγείας και για όποιον μιλά τα χειροκροτήματα γίνονται απολύσεις, διώξεις και τρομοκρατία. Απόλυση του προέδρου του Σωματείου του Αγίου Σάββα γιατί τόλμησε να αντιδράσει και να υπερασπιστεί τους συναδέλφους του που απειλήθηκαν με ΕΔΕ γιατί …κόλλησαν covid, κλήση σε απολογία της προέδρου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Αθήνας για απείθεια και παρακώλυση συγκοινωνιών κατά τη συμμετοχή της στην απεργιακή συγκέντρωση στις 24/9/2020, δικογραφία εναντίον του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ Γιαννακού για απείθεια, του πρώτου πολίτη που διώκεται για παραβίαση του νόμου περί συναθροίσεων που ψηφίστηκε εν μέσω δακρυγόνων και συλλήψεων το καλοκαίρι.
Σήμερα 8 Μάρτη, ημέρα της γυναίκας, μια ημέρα που εμπνέει και φωτίζει την πάλη των γυναικών στο σήμερα, που είναι άρρηκτα δεμένη με τους αγώνες ολόκληρου του εργατικού κινήματος, η γυναίκα βιώνει διπλή καταπίεση, ταξική και φυλετική και αποτελεί το πρώτο θύμα του αντεργατικού οδοστρωτήρα που έχει φέρει η κυβέρνηση και σαρώνει βίαια τα δικαιώματά της. Κι όλα αυτά μέσα στη δυσωδία αυτού του σάπιου συστήματος όπου κυριαρχούν τα σεξουαλικά εγκλήματα, οι κακοποιήσεις, οι συγκαλύψεις ημετέρων και «υψηλών» προσώπων.
Αυτά είναι τα έργα της κυβέρνησης της ΝΔ.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Οι αντιλαϊκοί νόμοι που η κυβέρνηση ψηφίζει, η απαγόρευση των διαδηλώσεων, ο νόμος για τα πανεπιστήμια, για τη διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, το νομοσχέδιο του υπουργείου εργασίας που καταργεί το δικαίωμα στην συλλογική συνδικαλιστική δράση, την απεργία και το οκτάωρο δεν ψηφίζονται για να μείνουν στα χαρτιά. Ψηφίζονται για να εφαρμοστούν και μάλιστα με κάθε τρόπο. Η καταστρατήγηση ωραρίων, ο αυταρχισμός και η καταπάτηση κάθε δικαιώματος δεν είναι πρόσκαιρος, ήρθαν για να μείνουν. Είναι απόλυτη ανάγκη να πλαισιώσουμε, να δυναμώσουμε κάθε φωνή αντίστασης , κάθε ευκαιρία που δίνεται για να υψώσουμε τη φωνή μας, γιατί ζούμε ίσως τις πιο κρίσιμες στιγμές για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων μας ως εργαζόμενοι και ως πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου