Η «αυτο-νοσηλεία» ως… καινοτομία κατά της πανδημίας

Καθώς οι καταστάσεις τείνουν στο «απροχώρητο» με ευθύνη ενός συστήματος που εκ πεποιθήσεως δεν λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή, αφού μονάχα στα λόγια την υπερασπίζεται, μετατρέποντάς την σε αφηρημένη έννοια. Καθώς αυτή η αδιαφορία του συστήματος για την ανθρώπινη ζωή επιβεβαιώνεται πλέον σε παγκόσμια κλίμακα, προκύπτει το κεφαλαιώδες ζήτημα: πώς να σταθούμε απέναντι στην πανδημία του κορονοϊού, της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής και της ακραίας φτώχειας; Γιατί δεν είναι μόνο υγειονομική η κρίση. Έχει πλέον αποδειχθεί στην πράξη και σε παγκόσμια κλίμακα ότι για άλλη μια φορά η «σωτηρία» που προβάλλεται ως μονόδρομος από τις κυρίαρχες πολιτικές για την αντιμετώπιση της πανδημίας (τώρα, παλαιότερα για κάποια άλλη καταστροφή) σημαίνει να «ζήσουμε με την ασθένεια», να ζήσουμε με την «καταστροφή» και την επιπρόσθετη φτώχεια που προκαλεί σε ένα καθεστώς επιτήρησης, καταστολής και έκτακτης ανάγκης.

Με το ένα αρνητικό ρεκόρ κρουσμάτων (συνολικά πάνω από 260.000), διασωληνωμένων (741 ασθενείς) και θανάτων (πάνω από 8.000) να σπάει το προηγούμενο, η κυβέρνηση πλέει σε πελάγη ευτυχίας, αισιοδοξίας και ανάκαμψης τόσο για την πορεία της πανδημίας όσο για αυτήν της οικονομίας! Έχει πέσει με τα μούτρα να ψηφίζει αντιδραστικούς και «χαριστικούς» νόμους, να υπογράφει συμβάσεις που προσφέρουν κέρδη πολλών εκατομμυρίων στο κεφάλαιο. Από την ElDorado Gold, τη Cisco, το «τσιμεντένιο δώρο» του Ελληνικού ώς την επανιδιωτικοποίηση της κρατικοδίαιτης Πειραιώς και… φυσικά τη μεταμεσονύχτια προμήθεια των self-tests της Siemens.

Ο χαρακτηρισμός των αποδεδειγμένα αναξιόπιστων self-test (που θα γίνονται στο σπίτι και για δύο μήνες από τους πολίτες-νοσηλευτές) ως «καινοτόμου εργαλείου» κατά της πανδημίας αποτελεί μια ακόμη τρανταχτή παραδοχή της «απόσυρσης» του κράτους και της αδιαφορίας μιας κυβέρνησης της «ατομικής ευθύνης» για την υγεία του λαού. Με τη μεταφορά της ευθύνης διάγνωσης, καταγραφής και περιορισμού του ιού από το κράτος στους ίδιους τους πολίτες, που (μετά την αστυνομία) αναλαμβάνουν καθήκοντα «νοσηλευτικού προσωπικού»! Προφανώς, τα self-test θα φέρουν και τον περιορισμό των μοριακών και rapid test που γίνονταν έως τώρα με ευθύνη του υπουργείου Υγείας, αφού θα γίνονται μονάχα σε όσους εμφανίζουν σοβαρά συμπτώματα ή όταν το self-test βγει θετικό με rapid-test ή ό,τι αντέχει η τσέπη του καθένα.

Είναι φανερό ότι η καθιέρωση των self-test αποτελεί μια έμμεση ομολογία της κυβέρνησης ότι έχει χαθεί ο έλεγχος της πανδημίας και ότι ετοιμάζεται να αποδώσει στο λαό την ευθύνη για την τρομακτική και θανατηφόρα επιδείνωσή της. Αποτελεί μια ακόμη επιβεβαίωση του πρώτα τα κέρδη και η καπιταλιστική οικονομία και μετά (…αν περισσεύει) η ανθρώπινη ζωή. Γιατί τώρα, με την εντελώς αναξιόπιστη «φτιαξ’ το μόνος σου» διάγνωση, μπορείς να κοιμάσαι ήσυχα, ακόμη και αν έχεις μολυνθεί από τον ιό.

Την ίδια στιγμή, μια εκ των ακατονόμαστων (ει)δικών της κυβέρνησης δηλώνει κυνικά ότι πάντα πεθαίναν άνθρωποι εκτός ΜΕΘ (!), όμως τώρα (προφανώς χάρη στην κυβέρνηση της ΝΔ) αυτό το ποσοστό είναι πολύ μικρό, στο 20%… όπως νομίζει. Μιλάμε πάντα για ανθρώπινες ζωές που χάνονται εκτός ΜΕΘ! Η ανθρώπινη ζωή ως αφηρημένη «μαθηματική» έννοια, όπως γράφαμε και στην αρχή του σημειώματος.

Με την πανδημία εκτός ελέγχου η κυβέρνηση παραδίδει τον έλεγχο των τεστ, όπως παρέδωσε συνολικά την υγεία και τη ζωή του λαού, στην «αυτοπροστασία» και την «ατομική ευθύνη». Δεν ντρέπονται καν να δημοσιοποιούν την εγκληματική πολιτική τους, να την προβάλλουν ως «παροχές προς τον πολίτη». Οι 4.548 επιπλέον προσλήψεις αστυνομικών, οι 1.680 λιγότεροι νοσοκομειακοί στον ένα χρόνο της πανδημίας, οι ελλείψεις εκπαιδευτικών, καθαριστριών κ.λπ. έκαναν… «κυρίαρχο τον ελληνικό λαό», αφού ελέγχει πλέον ο ίδιος την πορεία της ζωής του! Αν αρρωστήσει φταίει ο ίδιος, αν φάει πρόστιμο, ξύλο, προσαχθεί ή φυλακιστεί, δεν τήρησε τα «προβλεπόμενα» που ορίζει ο νόμος και η αστυνομία, αν μείνει άνεργος δεν φρόντισε να «καταρτιστεί» ή δεν πρόσεχε στην τηλ«εκπαίδευση».

Το άνοιγμα της αγοράς, των σχολείων και του τουρισμού στηρίζονται σε σαθρά και γελοία επιχειρήματα για «ψαλίδα που κλείνει μεταξύ εισιτηρίων και εξιτηρίων» στα νοσοκομεία και τις μελλοντικές ΜΕΘ που θα προκύψουν, στο ότι… «δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα», στο ότι, τελικά, το… επιστημονικό «μένουμε σπίτι» διασπείρει τον ιό και φυσικά στην «πολύ ικανοποιητική» πρόοδος των τεστ και των εμβολιασμών που συμπεριλαμβάνει και… όσους έχουν νοσήσει!

Σε λίγο θα μας ζητήσουν να σκάβουμε οι ίδιοι τον λάκκο που θα μας θάψουν, ως ύστατη ένδειξη «ατομικής ευθύνης» ενάντια στην πανδημία. Μακάβρια υπερβολή; Μα, με μια έννοια αυτό συμβαίνει ήδη! Τι άλλο σημαίνει η αποδοχή να πεθαίνει ο κόσμος εκτός ΜΕΘ ή και στο σπίτι του ακόμη; Θα έχουμε την ευθύνη της διάγνωσης και καταγραφής των κρουσμάτων, την ευθύνη της επιβεβαίωσης του αποτελέσματος και την «επιλογή» της νοσηλείας;

Πώς να σταθούμε, επομένως, απέναντι στην πανδημία του κορονοϊού, της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής και της ακραίας φτώχειας; Η απάντηση είναι δύσκολη αλλά προφανής: Οργάνωση-αντίσταση-διεκδίκηση για υγεία, σπουδές, δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Ανατροπή των αρνητικών συσχετισμών και των υποταγμένων πολιτικών και συνδικαλιστικών ηγεσιών. Με νέα ορμή και όραμα στον αγώνα για ένα άλλο μέλλον σε μια κοινωνία διαφορετική. Για να νικήσουμε όλες τις «πανδημίες» που μαστίζουν τον «σύγχρονο» κόσμο. 

Προλεταριακή Σημαία