Ούτε καλοκαίρι, ούτε πανδημία γνωρίζουν και υπολογίζουν οι εντεινόμενες κόντρες και οι λυσαλέοι ανταγωνισμοί μεταξύ των φονιάδων των λαών, των ιμπεριαλιστών, που η φωτιές τους καίνε χώρες και λαούς και φέρνουν πιο κοντά τα εφιαλτικά σενάρια για γενικευμένο πόλεμο. Ο χαρακτηρισμός σαν ''δολοφόνο Πούτιν'' από τον Μπάιντεν, το σταθερό σφίξιμο της μέγγενης γύρω από τη Ρωσία, οι συνεχείς τεράστιες πολεμικές ασκήσεις σε Μαύρη Θάλασσα, ΝΑ Μεσόγειο και Ειρηνικό στοχεύουν καθαρά τον στρατηγικό αντίπαλο των ΗΠΑ.Από την άλλη, ο Ρώσικος ιμπεριαλισμός αξιοποιώντας μια σειρά επιτυχίες του σε κρίσιμα πολεμικά μέτωπα αλλά και με διάθεση να σπάσει την περικύκλωση, δείχνει τα δόντια του με προειδοποιητικές βολές σε βρετανικά πλοία, φορτώνει στρατό στα σύνορα, ενώ κάνει επίδειξη δύναμης με τα διαστημικά όπλα και τους νέους πυρηνοπύραυλους.
Όταν λοιπόν αυτός που δηλώνει ως ''ο νικητής σε πιθανό τρίτο παγκόσμιο'', στοχοποιεί σε δηλώσεις του την βάση της Σούδας και συνολικά τη χώρα ως πολεμικό ορμητήριο των αμερικανονατοϊκών, είναι να ανατριχιάζεις. Πόσο μάλλον όταν η ντόπια αστική τάξη επιμένει σταθερά στο βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, όταν ο ΥΠΕΘΑ Παναγιωτόπουλος δηλώνει ότι θα ματώσουμε στο πλευρό των ΗΠΑ, όταν ενισχύονται οι συνεργασίες και τα πολεμικά τρίγωνα με τα πιο αντιδραστικά καθεστώτα της περιοχής με την εύνοια των ιμπεριαλιστών.
Η ολοένα και πιο ενεργή εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τα νέα δις για όπλα, φρεγάτες, F16 μαζί και με την αντιδραστική κόντρα ντόπιας και τούρκικης αστικής τάξης για όμορους ρόλους στην περιοχή, τροφοδοτεί παραπέρα από τη μια την επίθεση στις εργατικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα και από την άλλη προετοιμάζει το λαό να γίνει κρέας για τα κανόνια των αιματοβαμμένων τους φιλοδοξιών και μωροφιλοδοξιών.
Οι ιμπεριαλιστές έχουν αποδείξει ότι είναι αδίστακτοι. Οι ασκήσεις Sea Breeze, οι πρόσφατες Defender Europe 2021 μαζί με την αντιπαράταξη στόλων και στρατών σε Μαύρη Θάλασσα και Ουκρανία δείχνουν την εφιαλτική τάση της αδυσώπητης κόντρας. Οι δηλώσεις Πούτιν, οι δηλώσεις Μενέντεζ και Μπάιντεν για την ''χωρίς όριο συνεργασία'' Ελλάδας ΗΠΑ, το διάβημα της ιρανικής πρεσβείας για τις βάσεις στη χώρα, δείχνουν πόσο μπλεγμένος είναι ο λαός και πόσο βρώμικος είναι ο ρόλος της αστικής τάξης ''μας''.
Είναι ανάγκη ζωής η συγκρότηση αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην περιοχή. Η αντίσταση και η πάλη για την υπεράσπιση του 8ωρου, της σύνταξης, της περίθαλψης απέναντι σε ένα σύστημα που εγκληματεί συστηματικά, οφείλει και μπορεί να δεθεί με την πάλη για ειρήνη, την πάλη για να μην γίνουμε θυσία στο βωμό των επιδιώξεων των φονιάδων.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
1 σχόλιο:
Νομίζω ότι το αίτημα του λαϊκού κινήματος που πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί, δεν μπορεί να περιοριστεί στο σύνθημα "ειρήνη στην περιοχή μας" ή στη διεκδίκηση "να μπει τέρμα στις πολεμικές προετοιμασίες και προκλητικές ενέργειες των ιμπεριαλιστών". Πρέπει σαφέστατα ένα τέτοιο κίνημα να προβάλλει τα ανεκπλήρωτα ως σήμερα ιστορικά οράματα και αιτήματα πάλης του λαού μας, για εθνική ανεξαρτησία του τόπου με πραγματική λαϊκή κυριαρχία, για διώξιμο από την Ελλάδα των αμερικανικών βάσεων, στρατευμάτων και πυρηνικών όπλων, για τσάκισμα του πλέγματος της διπλής ιμπεριαλιστικής εξάρτησης -από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ κι από Γερμανία-ΕΕ, με αποχώρηση της Ελλάδας από αυτές τις στρούγκες των διεθνών φονιάδων κι εμπρηστών του πολέμου. Το αίτημα αυτό αντικειμενικά πηγαίνει μπροστά τη λαϊκή πάλη γιατί αναγκαστικά άπτεται του ίδιου πολιτικού ζητήματος της Ελλάδας. Ενός ζητήματος που βγαίνει μέσα από την άμεσα κυρίαρχη αντίθεση στη χώρα μας (λαός- ιμπεριαλιστές) και δένεται διαλεκτικά κι αναπόσπαστα με τη βασική αντίθεση του όλου συστήματος (εργατική τάξη και σύμμαχοι ενάντια στην κεφαλαιοκρατία). Προϋπόθεση δηλαδή για να τσακιστεί νικηφόρα η ιμπεριαλιστική εξάρτηση και να κατοχυρωθεί μια εθνικά ανεξάρτητη πολιτική, είναι η αντιιμπεριαλιστική επανάσταση που ουσιαστικά ανατρέπει όλο το σημερινό καθεστώς της πλουτοκρατίας, της κομπραδόρικης ολιγαρχίας, η οποία τώρα δένει τη χώρα στο άρμα των Γιάγκηδων και των Γερμανών. Έτσι, άλλωστε, δημιουργείται μια Νέα Λαοκρατούμενη Ελλάδα και ανοίγει ο δρόμος προς το σοσιαλισμό, αφού μια τέτοια λαϊκή αντιιμπεριαλιστική επανάσταση γίνεται ουσιαστικά κι αναπόφευκτα, στις συνθήκες της εποχής μας, ο τάφος του ίδιου του ελληνικού καπιταλισμού και η έναρξη της διαδικασίας της σοσιαλιστική οικοδόμησης. Έτσι πρέπει να προσανατολιστεί το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, η εργατική τάξη και ο λαός μας. Κι εδώ είναι αναντικατάστατος ο ρόλος του πραγματικού κομμουνιστικού κόμματος που θα γίνει ο νους κι η καρδιά αυτού του αγώνα.
Δημοσίευση σχολίου