Η Λουΐσα Τολέδο απεβίωσε στις 6 Ιουλίου 2021, σε ηλικία 82 χρόνων, μετά από μακρόχρονη ασθένεια. Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να την αποχαιρετίσουν στην καρδιά της Βίγια Φράνσια – του τόπου αγώνα που ένωσε πολλές γενιές γύρω από την οικογένεια Βεργκάρα Τολέδο – και πολλοί άλλοι συγκεντρώθηκαν σε διαφορετικά σημεία της χώρας για να τιμήσουν τη μνήμη της.
Η Λουΐσα Τολέδο, μητέρα των αδελφών Ραφαέλ και Εντουάρντο Βεργκάρα Τολέδο, που δολοφονήθηκαν από κρατικούς πράκτορες στις 29 Μαρτίου 1985, και μητέρα του Πάμπλο Βεργκάρα Τολέδο, που δολοφονήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1988, όλοι τους νέοι μαχητές που έπεσαν στο πεδίο του αγώνα. Περήφανη κάτοικος της αγαπημένης της και μαχόμενης Βίγια Φράνσια του διαμερίσματος του Κεντρικού Σταθμού στο Σαντιάγκο.
Λουΐσα, η επαναστάτρια, είναι η σημαντικότερη γυναίκα του λαϊκού και επαναστατικού κινήματος στη Χιλή. «Είχαμε γοητευθεί με αυτή τη δέσμευση, με την ορμή του αγώνα, με τους κουκουλοφόρους, με τις πέτρες, με τα οδοφράγματα. Ας το κάνουμε ξανά, λοιπόν!», μας έλεγε. Η τόλμη, η πεποίθηση και η ξεκάθαρη κατανόηση των πραγμάτων που επεδείκνυε έχουν κερδίσει τις καρδιές και το μυαλό εκείνων που την άκουγαν και ποθούσαν για δικαιοσύνη και ισότητα.
Λουΐσα η ανένδοτη, όπως οι μανάδες της φτωχολογιάς που χτυπήθηκαν από τις στερήσεις και την καταστολή. Πρωτοπόρα και προικισμένη με ευγλωττία, τα λόγια της συνιστούν το νήμα που περιτυλίγει την αλήθεια η οποία επιπλήττει και επιβάλλει το βέλτιστο σε αυτούς που αποφασίζουν να αγωνιστούν: «Ας το κάνουμε σωστά! Ο καθένας πρέπει να πεθάνει αγωνιζόμενος!».
Η γειτόνισσα Λουΐσα είναι η ισχυρότερη φωνή ανάμεσα στους πιο φτωχούς, σε αυτή την πλειοψηφία που δεν ψηφίζει, τους πληγέντες, τους καταραμένους, τους αόρατους, σε αυτούς που αναγκάζονται να ανταγωνιστούν, που υφίστανται διακρίσεις, που συλλαμβάνονται χάριν υποψίας μόνο και μόνο επειδή είναι φτωχοί, σε αυτούς που στη χώρα μας ακόμη δεν γνωρίζουν ανάγνωση και γραφή και ζουν μέρα με τη μέρα ψάχνοντας τι να φάνε.
Η Λουΐσα, ουσιωδώς απαραίτητη, που η ταξική της συνείδηση και πεποίθηση της επιτρέπουν να μπαίνει στο πετσί του κάθε καταπιεσμένου και χτυπημένου από την καταστολή της απαρχαιωμένης κρατικής μηχανής. Αλληλέγγυα, στο πλευρό του συντρόφου της Μανουέλ, υποστηρίζουν εκείνους που υφίστανται τον βιασμό του κράτους ώστε να τους χαρίσουν δύναμη και σθένος.
Την ίδια στιγμή που ορισμένοι, μέσα στην αυταπάτη τους, ονειρεύονται να αλλάξουν τα πάντα με την άνεση της ψήφου, ενθουσιασμένοι με το απαρχαιωμένο κοινοβουλευτικό τσίρκο, η φωνή της Λουΐσα αναστατώνει τις καρδιές μας και μας δείχνει το δρόμο:
«Θέλω να σας πω το εξής: μακάρι να μπορέσουμε να κατέβουμε στους δρόμους. Η νεολαία – εδώ μεταφέρω τα τελευταία λόγια του Μαριάνο Πούγκα – η νέα γενιά των φτωχών συνοικιών έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να τα κάψει όλα! Να τα κάνει όλα ρημαδιό! Να τα σπάσει όλα, διότι από τη στιγμή που γεννήθηκαν τους έχουν στερήσει τα πάντα! Έχουν κάθε δικαίωμα! Ας το κάνετε λοιπόν, σύντροφοι, κάντε το!» (Λουΐσα Τολέδο, στην κηδεία του Φρανσίσκο, νεαρού καλλιτέχνη του δρόμου που δολοφονήθηκε από αστυνομικούς στις 9 Φλεβάρη του 2021).
Μήνυμα προς τον αγωνιζόμενο λαό, με τα λόγια της Λουΐσα Τολέδο στη διάρκεια της κηδείας του Ανίμπαλ Βιγιαρροέλ, νεαρού κατοίκου φτωχογειτονιάς που δολοφονήθηκε στη Λα Βικτόρια κατά τον εορτασμό του ξεσηκωμού της 18ης Οκτωβρίου:
«Αυτός ο αχρείος πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε πως βρίσκονται σε πόλεμο ενάντια σε έναν τρομακτικά ισχυρό εχθρό...
«Μιλούσε για μας! Είμαστε τρομακτικά ισχυροί. Γιατί όμως; Επειδή διαθέτουμε το μοναδικό πράγμα που έχει σημασία σε έναν πόλεμο: το θάρρος! Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Εσείς διαθέτετε όλο το θάρρος του κόσμου, παρά ταύτα όμως, χρειάζεται μελέτη, χρειάζεται σκέψη, χρειάζεται οργάνωση, σύντροφοι, σας ικετεύω. Είναι ανάγκη να οργανωθούμε σωστά, να κάνουμε τα σωστά βήματα, να τους παραπλανήσουμε, να καταφέρουμε κάποια στιγμή ένα δυνατό πλήγμα σε κάποιον από αυτούς και όχι μια σφαλιαρίτσα λίγο από ’δω και λίγο από ’κει.
«Βρισκόμαστε σε πόλεμο, όπως λένε. Ας το αναλάβουμε, λοιπόν. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι, με έναν πετροπόλεμο. Εδώ παίζεται η ίδια μας η ζωή! Όπως συνέβη με τον Ανίμπαλ, όπως συνέβη με τον Ραφαέλ μου, με τον Εντουάρντο μου και με τον Πάμπλο μου. Παίχτηκε η ζωή όλων όσοι βγήκαν στο στίβο της εξέγερσης και δολοφονήθηκαν από αυτούς τους θρασύδειλους! Διότι η τωρινή κυβέρνηση κατήντησε πιο θρασύδειλη από ποτέ άλλοτε αυτή την αστυνομία, που ναι μεν ήταν ανέκαθεν δειλοί, αλλά τώρα είναι επαίσχυντοι δειλοί και ψεύτες. Είναι ψεύτες, που να τους πάρει ο διάολος! Εσείς βρε είσαστε οι δολοφόνοι, όχι τα νεαρά παιδιά. Όσοι βρίσκονται εκεί γύρω, κρυμμένοι, αυτοί είναι οι δολοφόνοι, και όχι οι νέοι, όχι εσείς, όχι εμείς...»
• Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο επαναστατικό περιοδικό El Pueblo στις 7 Ιουλίου. Την μετάφραση για τις Αντιγειτονιές έκανε ο Π.Π. elpueblo.cl/2021/07/07/companera-luisa-toledo-tu-grito-es-inmarcesible
Για τη Λουΐσα Τολέδο δείτε και το δημοσίευμά μας στον Αθέατο Κόσμο:
Λουΐσα Τολέδο | Μάνα του αντιφασισμού, γιαγιά των κοινωνικών οδοφραγμάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου