ΕΛΛΑΔΑ 2-0

Καίγεται ό,τι μπορεί να καεί, ό,τι μπορεί να χτιστεί, ό,τι μπορεί να επενδυθεί, και το αστικό κράτος δεν νοιάζεται ούτε για την δημόσια ούτε για την ατομική ιδιοκτησία. Δεν νοιάζεται, δηλαδή, για το θεσμό που το στηρίζει, την ιδιοκτησία. Αυτό φαίνεται οξύμωρο, αλλά δεν είναι. Αποποιείται τη δημόσια ιδιοκτησία, μέσω του κτηματολογίου, που είναι ιδανικός τομέας δήθεν επενδύσεων, όπως στην περίπτωση του Ελληνικού, μιας και επιτρέπει την αλλαγή χρήσης σε όφελος των αρπακτικών που εξυπηρετούν οι αστικές κυβερνήσεις με τις ρυθμίσεις των νομοσχεδίων τους.

Η, ουσιαστικά, άρνηση διάσωσης της ατομικής ιδιοκτησίας δείχνει τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι κυβερνητικοί τους πρώην, νυν και μελλοντικούς ψηφοφόρους-πελάτες. Τους κοιτούν αφ’ υψηλού και τους λένε "τρέξτε να σωθείτε, εμείς δεν είμαστε εδώ για να προλάβουμε, είμαστε εδώ για να καταστείλουμε. Κόψτε το σβέρκο σας και ξαναφτιάχτε τα". Γι’ αυτό τα περιπολικά δεν έχουν έλικες και μάνικες πυρόσβεσης, αλλά κλομπ, περίστροφα και ασφυξιογόνα. Γι’ αυτό τα πυροσβεστικά οχήματα και αεροπλάνα είναι εξαφανισμένα στη φωτιά της Βαρυμπόμπης, της Ηλείας και της Εύβοιας. Γι’ αυτό οι κάμερες είναι πιο πολλές από τις μάνικες και τους πυροσβέστες. Ο γνωστός καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, Ευθύμιος Λέκκας,  δήλωσε σε τηλεοπτικό κανάλι ότι κάτι πρέπει να γίνει, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους περισσότεροι εθελοντές. Κουβέντα για προσλήψεις που δεν γίνονται  στη δασοπυρόσβεση. Το μήνυμα είναι σαφές: "Τρέξτε εθελοντές για να το σώσετε, εμείς έχουμε την Εξουσία, δεν λερωνόμαστε. Θα σας κοιτάμε και θα χειροκροτούμε από το μπαλκόνι".

Το μήνυμα του πρωθυπουργού ήταν σε αυτή την κατεύθυνση. Τα κούφια λόγια για την επιχείρηση "Δρυάδες" στις 15 Ιουνίου, όπου οι πολιτικοί αρμόδιοι, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και Νίκος Χαρδαλιάς, θριαμβολογούσαν για την "εξαιρετικά, πρότυπη δουλειά"  που έχει γίνει στην πυροπροστασία και τη "νέα προσέγγιση – με επίκεντρο την πρόληψη, την ετοιμότητα και την προσπάθεια παρέμβασης πριν εκδηλωθεί το κακό" στην πράξη κάηκαν κυριολεκτικά στην Βαρυμπόμπη. Το άσπρο γιακαδάκι που δεν έχει ιδρώσει ποτέ, το χεράκι που το μόνο που έχει κάνει είναι να κρατάει το άλλο ή τη ρακέτα του τένις, δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα που το ίδιο δημιουργεί και ούτε έχει τη διάθεση, ποτέ δεν την είχε. Άλλωστε, έχουν ανακαλύψει και εφαρμόζουν έναν καινοτόμο τρόπο πυρόσβεσης, την εκκένωση ΔΙΑΣ. Εκκενώνουν και δεν σβήνουν.

Το σποτάκι της πολιτικής προστασίας, φτιαγμένο στο γνωστό μοτίβο της ατομικής ευθύνης, καρφώνει σαν πιθανό υπεύθυνο -ποιον άλλον;- το λαό - που καπνίζει, ψήνει, κάνει απρόσεχτες βόλτες στο πάρκο ή στο δάσος και αφήνει σκουπίδια απρόσεχτα παντού. Το κράτος δεν φταίει ποτέ. Είναι άψογο και κάνει υποδείξεις.

Η κλιματική αλλαγή άλλαξε όνομα με νονό την κυβέρνηση, έγινε κλιματική απειλή. Για τον μπαμπά της, τον Καπιταλισμό, δεν μιλάει κανείς. Δεν φταίει η υπέρ-εκμετάλλευση και η διόγκωση της παραγωγής για χάρη της κερδοφορίας για τη μόλυνση και την καταστροφή του περιβάλλοντος; Δεν φταίει αυτός που συνεχίζει να παράγει σκουπίδια και να τα μοσχοπουλάει;

Και η αντιπολίτευση; Κάθεται ήσυχα-ήσυχα στην γωνίτσα της και παρακολουθεί την κυβερνητική αναλγησία με μετρημένα λόγια, βλέποντας στο βάθος-κήπος τις εκλογές. Λασκάρει το σκοινί, μπας και κρεμαστούν μόνοι τους. Έχουν και αυτοί τη φωλιά τους λερωμένη. Ελπίζουν να πάρουν τη θέση τους στη διαχείριση για να κάνουν και αυτοί τις δικές τους εξυπηρετήσεις, και περιμένουν να διαλέξουμε την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Τους έχω ικανούς να μας ζητήσουν να χορέψουμε το χορό της βροχής, που είναι και... οικολογικός!

Η ανακοίνωση του προγράμματος ΕΛΛΑΔΑ 2-0 έχει, όμως, γίνει. Και όλοι αναρωτιούνται: Από ποιον έχασε η Ελλάδα 2-0; Μα, από τον Καπιταλισμό!

Τ.Τ.