17 Δεκεμβρίου 2021

Τουρκία - Σε περιδίνηση με αβέβαιη έκβαση και συνέπειες

Δεν περνάει μέρα που τα αστικά ΜΜΕ να μην έχουν εκτενή ρεπορτάζ και αναλύσεις για τις εξελίξεις στη γειτονική μας χώρα. Δίνουν και παίρνουν οι υποτιμητικές αναφορές στον... "Σουλτάνο" όπως αποκαλούν τον Ερντογάν, οι αναφορές στη δύσκολη οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει η τούρκικη οικονομία και οι συνέπειες που πληρώνει ο τούρκικος λαός, οι αντιδράσεις αυτού του λαού με εκτενή μάλιστα ρεπορτάζ για τις κινητοποιήσεις του και οι εκφράσεις ελπίδας ότι όπου να' ναι ο Ερντογάν θα φύγει από τη μέση (μήπως και βιολογικά;), η κριτική γιατί δεν συμμορφώνεται στις υποδείξεις των δυτικών ιμπεριαλιστών (κυρίως ΗΠΑ, Γαλλίας), αλλά και η υποτίμηση των αντιθέσεων ακόμη και μέσα στην Ε.Ε. που εκφράζονται με άλλου είδους στάσεις, όχι και τόσο βολικές για τις εδώ επιδιώξεις, όπως της Ισπανίας, της Ιταλίας ακόμη και της Γερμανίας. Και όλα αυτά συνδυάζονται με μια προβολή, έως και γλειώδικη, της αναβαθμισμένης εμπλοκής και στοίχισης της ντόπιας αστικής τάξης που εκπροσωπούν στις επιδιώξεις των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών στην περιοχή, στο πλαίσιο της οποίας η χώρα αναλαμβάνει ενεργότερο ρόλο στην «περικύκλωση» της Ρωσίας αλλά παρουσιάζεται στο λαό μας (ανιστόρητα) ως πλεονέκτημα στον αντιδραστικό ανταγωνισμό με την αστική τάξη της Τουρκίας η οποία πράγματι βρίσκεται σε σοβαρή αναταραχή.


Είναι ηλίου φαεινότερο πως η γειτονική χώρα βρίσκεται στο κέντρο μιας πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, η οποία έχει ως υπόβαθρο και ταυτόχρονα ως πολλαπλασιαστή τη συνεχιζόμενη κρίση των γεωστρατηγικών σχέσεων της άρχουσας τάξης της Τουρκίας με τη Δύση και ιδιαίτερα με τις ΗΠΑ. Το ότι το ξετύλιγμα της κρίσης αυτής επιταχύνθηκε από τη δημοσίευση του Foreign Policy στην 1η του περασμένου Οκτώβρη, που διέσπειρε τις φήμες για την επιδείνωση της υγείας του Ερντογάν, δείχνει ακριβώς την ισχυρή διασύνδεση της πολύπλευρης κρίσης της Τουρκίας με την κλιμάκωση της δυσαρέσκειας στην Ουάσιγκτον έναντι των ερντογανικών «παρεκκλίσεων». Μάλιστα, έναν μήνα μετά, στις αρχές του Νοέμβρη, η φημολογία για την υγεία του προέδρου Ερντογάν επανήλθε, αυτή τη φορά με αναπαραγωγή των φημών αυτών από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ανοίξει ένας νέος κύκλος κλυδωνισμού της τούρκικης οικονομίας και εκδήλωσης και της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Επιπλέον, η πολιτική κρίση δεν άργησε να εμφανιστεί και με τη μορφή του ανοίγματος της συζήτησης για τη διαδοχή του Ερντογάν στην ηγεσία του AKP και όχι μόνο, με φανερή τη δραστηριοποίηση σ’ αυτό το πεδίο ισχυρών παραγόντων της τούρκικης ηγεσίας. Έτσι, η πολύπλευρη κρίση έχει αυξήσει το ενδεχόμενο μιας αποσταθεροποίησης με μεγάλες συνέπειες, τόσο για την Τουρκία και τον τούρκικο λαό, όσο και για τις χώρες και τους λαούς της περιοχής, μαζί και τον δικό μας. Αυτό το ενδεχόμενο γεννάει ακόμα μεγαλύτερες ανησυχίες, με δεδομένο ότι η ευρύτερη περιοχή είναι ήδη πολύ «φορτωμένη» με άγριους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

η συνέχεια του άρθρου εδώ: http://www.kkeml.gr/.

η εισαγωγή δική μας 

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Είναι ηλίου φαεινότερο πως η γειτονική χώρα βρίσκεται στο κέντρο μιας πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, η οποία έχει ως υπόβαθρο και ταυτόχρονα ως πολλαπλασιαστή τη συνεχιζόμενη κρίση των γεωστρατηγικών σχέσεων της άρχουσας τάξης της Τουρκίας με τη Δύση και ιδιαίτερα με τις ΗΠΑ. Το ότι το ξετύλιγμα της κρίσης αυτής επιταχύνθηκε από τη δημοσίευση του Foreign Policy στην 1η του περασμένου Οκτώβρη, που διέσπειρε τις φήμες για την επιδείνωση της υγείας του Ερντογάν, δείχνει ακριβώς την ισχυρή διασύνδεση της πολύπλευρης κρίσης της Τουρκίας με την κλιμάκωση της δυσαρέσκειας στην Ουάσιγκτον έναντι των ερντογανικών «παρεκκλίσεων»."

Μήπως η αστική τάξη της Τουρκίας κάνει και αντιιμπεριαλιστική πάλη ενάντια στη δύση; Η προσπάθεια της Τουρκίας για επανακαθορισμό των σχέσεων με ΗΠΑ και ΕΕ και αναβάθμιση στην περιοχή χρησιμοποιοντας τις ενδοιμπεριαλιστικες αντιθέσεις, πλέον βαφτίζεται κρίση σχέσεων με τη Δύση; Τα ΜΜΕ και την ειδησεογραφία για εσωτερική κατανάλωση σε ένα μέρος της, βαφτίζονται πραγματική πολιτική της ελληνικής αστικής τάξης;

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή ο επανακαθορισμός - η διεκδίκηση μεγαλύτερου ρόλου πρακτόρευσης των δυτικών ιμπεριαλιστών σε βάρος των ανταγωνιστών της στη περιοχή- που επιχειρεί η Τουρκία δεν προκαλεί κρίση στις σχέσεις της με τη δύση; Είναι όλα μέλι γάλα με τους αμερικανούς και του γάλλους π.χ. ή μήπως παίζουν θέατρο;

Αν την αντίθεση με κάποιους ιμπεριαλιστές τη βαφτίζει κανείς αντιιμπεριαλισμό τότε κάνει, αλλά δεν είναι αυτός ο αντιιμπεριαλισμός όπως τον ενοούμε εμείς οπότε δεν κάνει!

Σε τι διαφέρει η ειδησεογραφία και οι αναλύσεις στα ΜΜΕ σε σχέση με την Τουρκία αλλά και το ρόλο των ιμπεριαλιστών στη χώρα μας και στη περιοχή μας από τους πόθους και την πολιτική τής εδώ αστικής τάξης ;

Ανώνυμος είπε...

Είτε κρίση θα το πει κάποιος είτε επανακαθορισμό και αναβάθμιση. Η εδώ αστική τάξη όπως και η απέναντι τα μισά που λένε και βάλε είναι για εσωτερική κατανάλωση. Δηλαδή οι ΗΠΑ είναι σε σοβαρή κρίση με την Τουρκία και κάνουν μοιράσματα κάτω από το τραπέζι για Αιγαίο Λιβύη και την αφήνουν θεματοφύλακα Αφγανιστάν και από την άλλη η Τουρκία κάνει το πρακτορείο των ΗΠΑ σε Ουκρανία. Αυτό δε λέγεται κρίση συγνώμη κιόλας. Αμα βγάζει κάποιος πολιτική γραμμή από τα σχόλια εσωτερικής κατανάλωσης και των δύο αστικών τάξεων φτάνει σε τραγικά λάθη όπως η διατύπωση στη συγκεκριμένη ανακοίνωση.

Ανώνυμος είπε...

Κι όταν κάποιος βλέπει μόνο μερικές πλευρές μιας κατάστασης και αυτές αμφιλεγόμενες για να βγάλει συμπεράσματα πως λέγεται;

Ανώνυμος είπε...

1. Όποιος παρακολουθεί στοιχειωδώς τις αναλύσεις μας για την Τουρκία θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός και να αποφεύγει να κάνει τόσο επιφανειακή αντιπαράθεση χρησιμοποιώντας δύο γραμμές από ολόκληρο το άρθρο. Έχουμε κάνει εδώ και καιρό αναφορά στην προσπάθεια επανακαθορισμού και διαπραγμάτευσης της αστικής τάξης της Τουρκίας με τους δυτικούς ιμπεριαλιστές και ειδικότερα με τις ΗΠΑ, όταν άλλοι έχοντας «τσιμπήσει» σ' ότι γράφονταν και λέγονταν, μιλούσαν για πορεία χειραφέτησης της Τουρκίας από τον ιμπεριαλισμό. Αυτή η εκτίμηση δεν είναι αντιπαραθετική με την εκτίμηση για κρίση των σχέσεων Τουρκίας – Δύσης και ιδιαίτερα Τουρκίας – ΗΠΑ (δες παακάτω).
2. Όποιος εκλαμβάνει τις πρώτες σειρές της ανάλυσης του άρθρου για την κρίση των σχέσεων της Τουρκίας με τον ιμπεριαλισμό, ως αντιιμπεριαλιστική πάλη, έχει λαθεμένη αντίληψη για το τι σημαίνει η πάλη αυτή. Θα έλεγα ότι πιθανά εμφορείται από τον τριτοκοσμισμό του Τένγκ (δηλαδή την αντιμαρξιστική και αντιλενινιστική "θεωρία των τριών κόσμων").
3. Η διαπραγμάτευση της αστικής τάξης της Τουρκίας αφορά τόσο φόβους όσο και φιλοδοξίες από την πλευρά της. Φόβοι για το γεγονός ότι οι αμερικάνικοι σχεδιασμοί έθεταν στην ίδια έως και ζητήματα ενιαιότητας του κράτους (εργαλειοποίηση των Κούρδων). Φιλοδοξίες για την ανάληψη ρόλων στην ευρύτερη περιοχή, που όμως υπερέβαιναν ορισμένες φορές τις αναγκαίες - για τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ- «ισορροπίες» στην περιοχή. Αυτή η προσπάθεια διαπραγμάτευσης από την πλευρά της και μια σειρά κινήσεις της Τουρκίας που από τις ΗΠΑ θεωρούνται μη αποδεκτές (ιδιαίτερα η σχοινοβασία της ηγεσίας της Τουρκίας στις καυτές ζώνες της αμερικανορωσικής αντιπαράθεσης) έχει δημιουργήσει κρίση στις αναμεταξύ τους σχέσεις. Το να μην βλέπει κάποιος αυτή την κρίση και το πως εμπλέκεται στις εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, θέλει μεγάλη προσπάθεια!
Τάσος Σαπουνάς.

Υ.Γ. Για μια ουσιαστική «εικόνα» των απόψεών μας για το ζήτημα της Τουρκίας, υπάρχει μια πληθώρα άρθρων δημοσιευμένων στην «Προλεταριακή Σημαία» και φυσικά η συλλογική προσπάθεια όπως αποτυπώθηκε στο βιβλίο «Ο αντιδραστικός ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός και το δίκιο των λαών» που κυκλοφόρησε από τις «Εκδόσεις Εκτός Των Τειχών», τον Απρίλη του 2021.