Πρόσφυγες: Τους εκμεταλλεύονται, τους εργαλειοποιούν, τους δολοφονούν!

Πάρος, Φολέγανδρος, Αντικύθηρα… Νέα φονικά «ναυάγια» με θύματα δεκάδες πρόσφυγες, Σύρους, Αφγανούς, Παλαιστίνιους, ακόμα και μικρά παιδιά και βρέφη… Ξανά «ναυάγιο» σαπιοκάραβου με πρόσφυγες στη Λαμπεντούζα… Εν μέσω των «γιορτινών ημερών» του Δεκέμβρη, αμείωτη συνεχίζεται η φονική αυτή κατάσταση, που τη γεννά η πολιτική του συστήματος της εκμετάλλευσης και του ιμπεριαλισμού. Και που μετατρέπει το Αιγαίο και τη Μεσόγειο σε υγρό τάφο…. Μια πολιτική που γεννά συνεχώς την προσφυγιά, που με τους πολέμους, τις βόμβες και τη διάλυση χωρών ξεριζώνει ολόκληρους λαούς απ΄ τον τόπο τους. Που τους εκμεταλλεύεται, τους περιθωριοποιεί, τους φυλακίζει και τους δολοφονεί. Που σχεδόν ένα μήνα μετά ξεβράζει πτώματα στις ακτές των νησιών. Ιδιαίτερα έντονα το τελευταίο διάστημα οι πρόσφυγες χρησιμοποιούνται ως ένα ακόμα «μέσο αντιπαράθεσης» στο πλαίσιο του αντιδραστικού ανταγωνισμού των αρχουσών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας. Απ’ τη μία, το αντιδραστικό καθεστώς του Ερντογάν που, εκτός απ’ την επιδίωξη απαλλαγής του απ΄ την «καυτή πατάτα» του προσφυγικού, τους χρησιμοποιεί ως μοχλό πίεσης απέναντι στην άρχουσα τάξη της χώρας μας, αλλά και ως μέσο διαπραγμάτευσης προς τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της ΕΕ. Απ’ την άλλη, η ντόπια άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση της ΝΔ - που απεύχονται την είσοδο νέων προσφύγων στη χώρα, ενώ είναι δέσμιοι και των συμφωνιών με τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της ΕΕ - επιδίδονται στις λεγόμενες «επαναπροωθήσεις», δηλαδή στις παρεμποδίσεις και τις βίαιες απελάσεις τους, που τυπικά και υποκριτικά είναι παράνομες, σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ. Κι αυτές αφορούν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες! Όταν δεν τους φυλακίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης,ή δεν τους αντιμετωπίζουν με κρατική και παρακρατική βία, με ρατσισμό και καταστολή.

Όσον αφορά τα τελευταία «ναυάγια» στο Αιγαίο, η ελληνική πλευρά κατήγγειλε την Τουρκία και τους διακινητές της που στοίβαξε τους πρόσφυγες σε ιστιοφόρα με προορισμό την Ιταλία, η δε τουρκική κατήγγειλε την Ελλάδα για τις «επαναπροωθήσεις» και για τη βύθιση φουσκωτών σκαφών. Και οι δύο τακτικές των αστικών τάξεων και των κυβερνήσεών τους είναι απάνθρωπες και αντιδραστικές. Εργαλειοποιούν τους πρόσφυγες, τους αντιμετωπίζουν σαν «βαρίδια» και όχι σαν ξεριζωμένους ανθρώπους, που δεν είναι ούτε «λαθραίοι» ούτε «παράνομοι», εκθέτουν τη ζωή τους σε σοβαρό κίνδυνο. Η ντόπια αστική τάξη κι όλες οι κυβερνήσεις της, η σημερινή και οι παλαιότερες (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ), βρίσκονται συνειδητά δέσμιοι των ιμπεριαλιστικών επιλογών όσον αφορά το προσφυγικό. Ειδικά αυτών της ΕΕ, που σε συνθήκες παρόξυνσης της οικονομικής κρίσης δεν επιθυμούν νέες προσφυγικές ροές. Ενώ δεν σταματούν να διατυμπανίζουν πως τα «σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της Ευρώπης» και να εκλιπαρούν για «κατανόηση» τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό εφαρμόζουν και την αντιπροσφυγική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.

Στην αντιμετώπιση του προσφυγικού, όμως, αξίζει να αναφερθεί ξανά η στάση του ΚΚΕ. Που έφτασε να προτείνει να δημιουργηθούν «Επιτροπές Ασύλου» στην… Τουρκία (!), με ευθύνη, μάλιστα, της ΕΕ (!!!) και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Κι από εκεί να ταξιδεύουν στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους» (sic)! Και ποιος είναι άραγε ο «πραγματικός τους προορισμός»; Όχι η χώρα μας, βλέπετε, γιατί αυτό αντιβαίνει τον «ρεαλισμό» του συστήματος και του δημιουργεί προβλήματα. Ας θυμηθούμε και τις παλαιότερες προτάσεις του ΚΚΕ για… αερομεταφορά των προσφύγων απ΄ τα νησιά. Πόσο κοινή είναι η λογική των δύο αυτών προτάσεων. Εκτός αυτών, μέχρι τώρα, ο ρεφορμισμός κάθε είδους «μας είχε συνηθίσει» σε διαφόρων ειδών προτάσεις προς το εγχώριο σύστημα. Αλλά προτάσεις και προς την αστική τάξη άλλης χώρας και προς τους ιμπεριαλιστές και τους οργανισμούς τους, μάλλον δεν είχαμε δει.

Η απάντηση όμως από αριστερή, αγωνιστική και κομμουνιστική σκοπιά δεν μπορεί να είναι οι προτάσεις προς το ντόπιο ή και το… παγκόσμιο σύστημα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Αλλά η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων και μεταναστών, η κοινή πάλη των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας και των προσφύγων/μεταναστών για ζωή και δικαιώματα και ενάντια σε κοινούς αντίπαλους: τον καπιταλισμό, τον ιμπεριαλισμό και την πολιτική τους.

Οι κραυγαλέες αντιφάσεις των επίσημων στοιχείων επιβεβαιώνουν τις χιλιάδες «επαναπροωθήσεις» προσφύγων απ΄ τη χώρα μας

Σε εξόφθαλμες και πολύ μεγάλες αντιφάσεις βρίσκονται τα στοιχεία που ανέφερε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Μηταράκης για τον αριθμό των προσφύγων που αφίχθηκαν και καταγράφηκαν στη χώρα μας το 2021 και το 2020, αν συγκριθούν με τον αριθμό των διασωθέντων προσφύγων απ΄ το λιμενικό, που ανέφερε ο υπουργός Ναυτιλίας Πλακιωτάκης, όπως αποκάλυψε σε δημοσιεύματά της η «Εφ.Συν/». Έτσι, σύμφωνα με τον Μηταράκη, στη χώρα μας είχαμε 8.216 αφίξεις προσφύγων το 2021. Τα στοιχεία όμως του λιμενικού αναφέρουν πάνω από 29.000 διασωθέντες πρόσφυγες το 2021 («Συνολικά το 2021 έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 1.450 επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και έχουν διασωθεί περισσότεροι από 29.000 άνθρωποι», Πλακιωτάκης). Τι έγιναν οι υπόλοιποι 20 και παραπάνω χιλιάδες; Ανάλογη είναι και η διαφορά για το 2020: Τα στοιχεία του Μηταράκη μιλούν για 14.848 αφίξεις, ενώ του λιμενικού για 27.334 διασώσεις προσφύγων! Διαφορά… 12.486. Η διαφορά αυξάνεται ακόμα περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς πως οι διασώσεις του λιμενικού (29.000 το 2021 και 27.334 το 2020) αφορούν τους πρόσφυγες στο Αιγαίο κι όχι φυσικά τον Έβρο. Τα στοιχεία όμως του Μητραράκη για τους αφιχθέντες συμπεριλαμβάνουν και τους πρόσφυγες του Έβρου! Έτσι, για το 2021 οι αφιχθέντες στα νησιά πρόσφυγες, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, υπολογίζονται περίπου στους 4.000. Οι υπόλοιποι… 25.000 τι απέγιναν; Το ίδιο ισχύει και για το 2020, όπου οι 18.000 είναι «εξαφανισμένοι». Συνολικά και για τις δύο χρονιές περίπου 43.000 διασωθέντες πρόσφυγες «δεν έχουν καταγραφεί». Αυτοί είναι λοιπόν που «επαναπροωθήθηκαν» (απελάθηκαν) απ΄ τις ελληνικές αρχές, γεγονός που η κυβέρνηση και η ντόπια άρχουσα τάξη δύσκολα μπορούν να αποκρύψουν. Ο κυνισμός της αστικής τάξης απέναντι στους πρόσφυγες ίσως εξηγεί, σ’ ένα βαθμό, το γεγονός πως οι τεράστιες αυτές αποκλίσεις ανάμεσα στα στοιχεία δεν φαίνεται να προβληματίζουν ιδιαίτερα τους εμπλεκόμενους υπουργούς ή τη λεγόμενη «Εθνική Αρχή Διαφάνειας» που «διερευνά», υποτίθεται, τις καταγγελίες για τις «επαναπροωθήσεις».

Από τη στήλη "Δημοκρατικά δικαιώματα" της Προλεταριακής Σημαίας