Ο λόγος για τα αναδρομικά σε συνταξιούχους που αναγκάστηκε να καταβάλει το κράτος το 2020. Σήμερα έρχεται να τους επιβάλει φόρο με αυξημένο συντελεστή, αφού για τις πάσης φύσεως πρόσθετες αποδοχές (υπερωρίες, εφημερίες, αναδρομικά κλπ) η φορολογία είναι μεγαλύτερη από τις τακτικές. Όχι που νόμιζαν ότι θα τα πάρουν ακέραια. Το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις πάντα βρίσκουν ακόμη και δευτερογενείς τρόπους για να τα πετσοκόψουν! Είναι όμως μεγαλόψυχοι. Δίνουν τη δυνατότητα πληρωμής του έξτρα φόρου σε έως 48 δόσεις. Η πολιτική αυτή των δόσεων έχει παγιωθεί πλέον σε κάθε οφειλή. Με το αντίστοιχο επιτόκιο βέβαια. Που μάλλον είναι τσουχτερό και θα φτάνει στο 6% ετησίως. Κανονική τοκογλυφία. (Για να καταλάβουμε τη διαφορά, το επιτόκιο για τραπεζικό λογαριασμό μισθοδοσίας-σύνταξης είναι γύρω στο 0,15% περίπου!). Επιπλέον αφαίμαξη δηλαδή. Το ίδιο κάνουν όλα πλέον τα “ευαγή” ιδρύματα: κεντρικό κράτος, περιφέρειες, δήμοι, εταιρίες ύδρευσης-αποχέτευσης, εταιρείες τηλεφωνίας, ΔΕΗ, ασφαλώς οι τράπεζες κλπ.
Αφορολόγητα όμως τα πτητικά και καταδυτικά επιδόματα!
Νέο δωράκι στα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας από τον πρωθυπουργό. Κατά την παραλαβή των πρώτων 6 Rafale στην Τανάγρα, ανακοίνωσε ότι απαλλάσσονται φόρων πλέον όλα τα πτητικά και καταδυτικά επιδόματα σε όσα στρατιωτικά και αστυνομικά σώματα τα παίρνουν. Κάνουν, λέει, επικίνδυνη δουλειά. Και “η πατρίδα ευγνωμονούσα” πάντα φροντίζει να τους μπουκώνει.
Την ίδια στιγμή μια χαρά φορολογείται το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας των κοινών θνητών και δη του εργατοτεχνικού προσωπικού. Αυτοί φαίνεται πως το παίρνουν … τσάμπα. Και για του λόγου το αληθές, ετοιμάζεται να “αναπροσαρμοστεί” (sic!) η λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Φαντάζεστε, υποθέτω, προς ποια κατεύθυνση. Τι, ίσα κι όμοια είναι οι ανθρακωρύχοι με τους ιπταμένους;
Έχεις κι αυτούς τους υγειονομικούς να ζητούν, μεταξύ των άλλων, να χαρακτηριστεί ο χώρος εργασίας τους ως ανθυγιεινός με ότι αυτό συνεπάγεται και να ενταχθούν στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Που ακούστηκε, φίλε μου, στον 21ο αιώνα; Σε λίγο θα ζητάει ο πάσα εις μεγαλύτερο μισθό η μεροκάματο, επειδή ισχυρίζεται πως κινδυνεύει στο χώρο και στις συνθήκες που δουλεύει.
Η επιδοματική πολιτική αποδείχτηκε περίτρανα ότι εξυπηρετούσε διαχρονικά την βασική οπτική της άρχουσας τάξης και των κυβερνήσεών της: να μπορεί πιο εύκολα να περικόψει και να καταργήσει τμήμα των αποδοχών που αποκαλούσε “πρόσθετες”, πέραν δηλ. του βασικού μισθού-μεροκάματου. Θα μου πείτε, κι αυτά τα τελευταία πετσοκόφτηκαν. Έχετε δίκιο…
Το βασικό ζήτημα, ωστόσο, παραμένει. Δεν είναι άλλο απ’ το να αποκρουστεί η πολιτική της λιτότητας και των μισθολογικών άμεσων και έμμεσων περικοπών. Η ακρίβεια έχει δίδυμη αδερφή, την λιτότητα. Η πάλη για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις που θα καλύπτουν το κόστος της ζωής είναι μεγάλη αναγκαιότητα για την ζωή των εργαζομένων. Και … δυνατότητα.
Σ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου