- Από 1η Φλεβάρη η κυβέρνηση ενεργοποιεί το ΓΕΜΗΣΟΕ, το μητρώο όπου πλέον απαιτεί να φακελώσει με κάθε λεπτομέρεια τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τις διαδικασίες τους. Ο νόμος 4808 (νόμος Χατζηδάκη) όχι μόνο δεν «μένει στα χαρτιά», αλλά μπαίνει σε πλήρη εφαρμογή, απαγορεύοντας οποιαδήποτε διαπραγμάτευση αλλά και τη δυνατότητα κήρυξης απεργίας από όσους δεν υποταχτούν. Πρόκειται για μία πρόκληση κορυφαίας σημασίας, που -αν δεν απαντηθεί- θα δώσει τη σειρά της σε ακόμη πιο αντιδραστική συνέχεια.
• Στο δρόμο πετιούνται όλοι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ μέχρι το τέλος του μήνα. Το ξεπούλημα σε ιδιώτες προϋποθέτει την απόλυση όλων τους, αλλά και το ξεσπίτωμα των περίπου 300 οικογενειών από τις κατοικίες τους στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης. Ο επόμενος «επενδυτής» ίσως ξαναπροσλάβει μερικούς από τους περισσότερους από 1.000 εργαζόμενους...
• Αρνείται κατηγορηματικά η κυβέρνηση να αναγνωρίσει στους υγειονομικούς ακόμη και τις δύο ημέρες αργίας του χιονιά, παρ’ όλο που οι περισσότερο από αυτούς δούλεψαν εξαντλητικά και ασταμάτητα για να καλύψουν τις ανάγκες των ασθενών στα αποκλεισμένα και προ πολλού εγκαταλειμμένα νοσοκομεία. Αντίθετα, επιβεβαιώνεται η προοπτική απόλυσης στις 31 Μάρτη όσων δεν έχουν εμβολιαστεί. Για τους «ήρωες» της πανδημίας (όπως η ίδια η κυβέρνηση τους αποκάλεσε) η αντιδραστική αυτή πολιτική έχει μόνο απολύσεις, εντατικοποίηση, απληρωσιά και διώξεις...
• Αύξηση του κατώτατου μισθού (και μόνο του κατώτατου) κατά... 2% ανακοινώνει η κυβέρνηση δια στόματος Μητσοτάκη, την ώρα που ούτε για τα απαραίτητα δεν αρκούν πλέον οι μισθοί των εργαζομένων. Οι συλλογικές συμβάσεις παραμένουν καταργημένες, το φάσμα της φτώχειας επεκτείνεται ραγδαία, ενόσω η ακρίβεια σαρώνει το λαϊκό εισόδημα και οι λογαριασμοί σε ηλεκτρικό ρεύμα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο αυξάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό.
Και φυσικά, σε όλα τα παραπάνω προστίθενται δεκάδες πτυχές αυτής της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής, όπως τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα (όλα ατιμώρητα), η εντατικοποίηση, η δουλειά-λάστιχο, το πενιχρό ταμείο ανεργίας που δίνεται σε όλο και λιγότερους, ενώ η είσοδος στην «κανονικότητα» (άλλη μια «κανονικότητα» σαν κι αυτή που ζήσαμε με το «τέλος» των μνημονίων) και ο ερχομός της «ανάπτυξης» θα σημάνουν το κλείσιμο επιχειρήσεων και το πέταγμα χιλιάδων εργαζόμενων στο δρόμο.
• Και θα περίμενε κανείς αυτή η αντεργατική λαίλαπα που είναι ήδη σε εξέλιξη, να έχει σημάνει εργατικό ξεσηκωμό, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, απεργίες. Διότι εδώ δεν κρίνονται κάποια επιμέρους ζητήματα κρίνεται το σύνολο των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης, κρίνεται η ίδια η ζωή των εργαζομένων, η δυνατότητά τους να επιβιώσουν.
Κι όμως αυτό που επικρατεί είναι η πλήρης απραξία, η εγκατάλειψη των εργαζομένων στις τύχες τους. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όχι μόνο δεν αισθάνονται την ανάγκη να κινητοποιήσουν τις εργαζόμενες μάζες, αλλά κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να υποβαθμίσουν τη σημασία της κατάστασης, να την παρουσιάσουν σαν «μία από τα ίδια, τα γνωστά». Να παρουσιάσουν τον νόμο 4808 σαν «έναν ακόμη αντεργατικό νόμο». Να σπείρουν τον εφησυχασμό και την περιθωριοποίηση των εργαζομένων και -στις πλάτες των εργαζομένων- να παζαρέψουν με την άρχουσα τάξη και την κυβέρνησή της για τη δική τους θέση και το δικό τους ρόλο στη νέα αφόρητη κατάσταση που διαμορφώνεται.
Στη σχετική ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ μας υπενθυμίζει ότι «τον περασμένο Δεκέμβριο χτύπησε καμπανάκι στην πολιτική ηγεσία για σοβαρά νομικά, αλλά και εφαρμοστικά προβλήματα, των διατάξεων του πρόσφατου νόμου 4808/2021», μας υπενθυμίζει επίσης τον «εκκρεμή έλεγχο συνταγματικότητας και νομιμότητας των διατάξεων σύστασης και λειτουργίας του Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων» και διαπιστώνει «πολιτικό τακτικισμό» από την πλευρά της κυβέρνησης. (Μας φτύνουν και νομίζουμε ότι ψιχαλίζει, λέει ο λαός!). Προφανώς, καμία σκέψη για κινητοποίηση!
Ούτε το ΕΚΑ προτείνει κάποια κινητοποίηση (βλέπετε, έχει κάνει προσφυγή στο ΣτΕ!) εκτός από ένα θολό «ραντεβού» για τις... 29 Μάρτη (δηλαδή σε δύο μήνες!) όπου «μαζί με τα σωματεία μέλη του και όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, θα βρισκόμαστε στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου και
εκδικάζεται η προσφυγή του ΕΚΑ».
Μήπως το ΠΑΜΕ, που καμαρώνει για τα εκατοντάδες σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα που ελέγχει; Καμία αγωνιστική πρόταση, καμία πρωτοβουλία. Μιλούν γενικά και αόριστα για «την αντίσταση και την απειθαρχία τους με κάθε τρόπο στον αντεργατικό νόμο - έκτρωμα του Χατζηδάκη», ενώ σε ανακοίνωσή του τέλη Δεκέμβρη ανέφεραν: «για την απειθαρχία στο νομό-έκτρωμα του Χατζηδάκη, ένας διαρκής αγώνας που θα τον ακυρώσει στην πράξη και στη ζωή». Και κάπως έτσι, όλα παραπέμπονται για το μέλλον ή, τέλος πάντων, βλέποντας και κάνοντας!
• Και βέβαια αυτή η στάση, όλων αυτών, δεν αφορά μόνο το νόμο Χατζηδάκη. Αφορά το σύνολο των μετώπων που ανοίγει η αντεργατική επίθεση. Είναι αυτή τους η στάση που επιτρέπει στον Μητσοτάκη να έχει το θράσος να αναγγέλλει την άυξηση-πρόκληση του 2%. Είναι αυτή τους η στάση που επιτρέπει την αχαλίνωτη δράση του κεφάλαιου, τις δεκάδες αυθαιρεσίες, τους θανάτους εργαζομένων, τη διάλυση της ασφάλισης, την ανυπαρξία συλλογικών συμβάσεων.
Το σύστημα και οι κυβερνήσεις του βλέπουν και αντιλαμβάνονται ότι όλοι αυτοί δεν έχουν καμία διάθεση να συγκρουστούν με την πολιτική τους. Δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να αναμετρηθούν με τις προκλήσεις. Μπορεί που και που να κάνουν κάποια «φασαρία» όμως το βαρύ καθήκον της ταξικής, πολιτικής και ιδεολογικής καθοδήγησης της εργατικής τάξης δεν θα το υπηρετήσουν.
Και μάλιστα, όταν η κίνηση των εργαζομένων γεννά φόβους και ανησυχίες για τους κυβερνώντες, τότε αυτοί θα αναλάβουν το ρόλο του πυροσβέστη. Και αυτό θέλουν σήμερα να τους πιστωθεί.
• Όμως οι εργαζόμενοι έχουν άλλα συμφέροντα. Και ο τρόπος να τα υπηρετήσουν είναι να αγωνιστούν κόντρα στην αντεργατική πολιτική αλλά και κόντρα σε όσους τους θέλουν στη γωνία. Ναι, η πάλη θα δοθεί σε κάθε χώρο δουλειάς και μέσα από κάθε σωματείο, όμως πρέπει να δοθεί και συνολικά. Γιατί όταν η επίθεση είναι ολομέτωπη, τότε ενιαίο και μαζικό πρέπει να είναι και το μέτωπο των εργαζομένων, ενιαία, μαζική και αποφασιστική πρέπει να είναι και η απάντησή τους.
Προλεταριακή Σημαία
2 σχόλια:
Μόνο το ΠΑΜΕ αγωνίζεται αυτό τον καιρό. Οι υπόλοιποι μπορούν να κάνουν μόνο ...κριτική! Καλόδεχτη ακόμη και όταν είναι εκτός τόπου και χρόνου!
Αλλά, να κουνάμε και κανά δαχτυλάκι.
Και να μην ξεχνάμε, εντελώς αυτοκριτικά, πως στη διάχυτη λαϊκή απογοήτευση και παραίτηση συνέβαλε και ο "αριστερός" αντισοβιετισμός του αείποτε "μαοϊκού" χώρου.
Πράγματι μόνο το ΠΑΜΕ κουνάει τα δαχτυλάκια του γι' αυτό και γίνεται αναβρασμός στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς με μαζικές γενικές συνελεύσεις, γι' αυτό ο κόσμος είναι στους δρόμους των απεργιακών αγώνων και η κυβέρνηση έχει κατατρομάξει και είναι έτοιμη να αποσύρει το νόμο Χατζηδάκη και να δώσει αυξήσεις στους μισθούς, να εφαρμόσει το 5θημερο 7ωρο να εφαρμόσει το πάγιο αίτημα του ΠΑΜΕ για βασικό μισθό στα 751 (που πριν δέκα χρόνια ήταν 1400, τώρα μάλλον το κόστος ζωής είναι μικρότερο για έναν εργαζόμενο). Γι' αυτό μας έχουν πάρει τα αυγά και τα πασχάλια και δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο!
Θα είχε πάντως ένα ενδιαφέρον να μας πείτε εσείς που θεωρείται ότι μόνο εσείς υπάρχετε σε αυτό το κόσμο και κανένας άλλος γιατί το ΠΑΜΕ με τα τόσα σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα που έχει τη πλειοψηφία και τα συντονίζει δεν μπορεί ούτε μια εθιμοτυπική απεργία ούτε και γι΄ αυτόν τον προϋπολογισμό να κηρύξει και περιορίζεται σε κάτι σαββατιάτικες συγκεντρώσεις. Γιατί όπου βρίσκονται κάτι ανύπαρκτοι σε σωματεία και ζητούν να γίνουν συνελεύσεις οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ τις αρνούνται.
Αλήθεια τα σωματεία που την πλειοψηφία την ελέγχει το ΠΑΜΕ και οι παρατάξεις που πρόσκεινται σε αυτό τι στάση θα κρατήσουν σε σχέση με την εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη; Θα ενταχθούν σε όλα όσα προβλέπει ή όχι κινδυνεύοντας να χάσουν την επίσημη εργοδοτική ή κυβερνητική αναγνώριση;
Το μοναδικό πρόβλημα στην ηγεσία σας και ορισμένων εκεί στο ΚΚΕ είναι να φαίνεστε περισσότεροι, ταραχτήκατε για κάποια χρόνια που σας πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά τώρα ήρθατε στα ίσα σας. Αν τώρα το σύστημα έχει σαρώσει τα πάντα δεν τρέχει και τίποτα, έτσι κι αλλιώς οι κατακτήσεις χωρίς σοσιαλισμό είναι δώρον άδωρον. Οπότε κάνουμε κάποιες απογευματινές ή σαββατιάτικες κινητοποιήσεις που και που, λέμε μεγάλα και φανταχτερά λόγια στη Βουλή, αναπαράγουμε τα βίντεο στο διαδίκτυο, καλούμε το κόσμο να συστρατευτεί - ψηφίσει το ΚΚΕ μιας και αποτελεί τη... δύναμή του και από εκεί πάνε και οι άλλοι!
Όσο για τον αντισοβιετισμό είδαμε που μας οδήγησε ο δικός σας φιλοσοβιετισμός και ο υπαρκτός σοσιαλισμός σας! Κατευθείαν στην αγκαλιά του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού!
Δημοσίευση σχολίου