AKE: Κάτω τα χέρια από τα σωματεία! Να σταματήσει τώρα η δίωξη των μελών του Δ.Σ. της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης της περιόδου 2017- 18

Κάτω τα χέρια από τα σωματεία

Να σταματήσει τώρα η δίωξη των μελών του Δ.Σ. της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης της περιόδου 2017- 18

Την Πέμπτη 3 Μάρτη έχει προγραμματιστεί η δίκη σε βάρος των 9 μελών του ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης της περιόδου 2017- 18. Η δίωξή τους αφορά τη μήνυση του εργοδότη της εταιρείας Vresnet για ψήφισμα αλληλεγγύης της ΕΛΜΕ σε έγκυο εργαζόμενη, που εκείνος είχε απολύσει. Η κατηγορία για συκοφαντική δυσφήμιση έχει προ πολλού καταρρεύσει, αφού ο εργοδότης πραγματικά διέπραξε όλα όσα του είχε προσάψει το ψήφισμα. Άλλωστε, η εργαζόμενη δικαιώθηκε πανηγυρικά και τελεσίδικα.

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών θεωρούμε ότι κάθε σωματείο έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να εκφράζει την ενεργό συμπαράσταση και αλληλεγγύη του σε συναδέρφους εργαζόμενους όλων των χώρων, ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, σε οποιαδήποτε περίπτωση θίγονται ή καταπατούνται τα εργασιακά, ασφαλιστικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα, όταν με δυο λόγια διεκδικούν τα δίκια τους.

Πολύ περισσότερο, όταν αυτό που θίγεται είναι το δικαίωμα στην εργασία, το οποίο για κάθε εργαζόμενο αποτελεί συστατικό στοιχείο της ίδιας της δυνατότητάς του να υπάρχει ως ανθρώπινο ον και να ζει ο ίδιος και η οικογένειά του αξιοπρεπώς.

Στην προκειμένη περίπτωση, μάλιστα, τίθεται και ζήτημα υπεράσπισης της γυναίκας -εργαζόμενης και της μητρότητας, το δικαίωμα για μια ασφαλή, ήρεμη και αβλαβή εγκυμοσύνη, το οποίο θα έπρεπε να απολαμβάνουν όλες οι εργαζόμενες γυναίκες, χωρίς να απειλείται το ζωτικό δικαίωμά τους στην εργασία.

Θεωρούμε ότι αποτελεί αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα του σωματείου να τοποθετείται δημόσια, να καταγγέλλει συμπεριφορές και πρακτικές εργοδοτών που παραβιάζουν κατακτήσεις και δικαιώματα εργαζομένων, το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης, το δικαίωμα ενός σωματείου να εκφράζει ανεμπόδιστα γνώμη του για ζητήματα που αφορούν εργαζόμενους και την κοινωνία.

Όμως, η μήνυση αυτή από τον εργοδότη της Vresnet δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε μεμονωμένο γεγονός. Εντάσσεται στη γενικότερη και συνολικότερη προσπάθεια του συστήματος και των κυβερνήσεων που το υπηρετούν (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τότε, ΝΔ σήμερα) να ξεθεμελιώσουν κάθε δικαίωμα των εργατών και των εργαζομένων, επιβάλλοντας ένα σύγχρονο κοινωνικό Μεσαίωνα. Βασική πλευρά αυτής της στρατηγικής επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της εργασίας αποτελεί και η χειραγώγηση, η φίμωση κάθε εργατικής συλλογικότητας και σωματείου. Πολυάριθμα είναι τα παραδείγματα δικαστικών προσφυγών σε βάρος μελών διοικητικών συμβουλίων σωματείων (πχ. ΔΣ ΣΕΠΕ Χαλκιδικής) αλλά και εργαζόμενων, ακόμα και δημοσιογράφων που τολμούν να εκφράσουν γνώμη ή να αποκαλύψουν πρακτικές εργοδοτών σε βάρος εργαζομένων (Στ. Πουλημένη, Κ. Μπαξεβάνης, Ν. Μπογιόπουλος κ.α.)

Θυμίζουμε ότι εκείνο το χρονικό διάστημα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είχε κρίνει δικαιολογημένες τις απολύσεις εγκύων και τα αστικά δικαστήρια της χώρας δικαίωσαν απόλυση εγκύου στα Χανιά! Ενώ το δικαίωμα στην απεργία είχε δεχτεί σοβαρό πλήγμα και το κεφάλαιο ασκούσε πιέσεις για νέο αντι- συνδικαλιστικό νόμο.

Σήμερα, η επίθεση του κεφαλαίου έχει απογειωθεί με σωρεία αντεργατικών και αντισυνδικαλιστικών νόμων που προωθούν το φακέλωμα των σωματείων και των εργαζόμενων, την επιβολή ΑΦΜ στα σωματεία, το μητρώο πραγματικών δικαιούχων, τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, με αποκορύφωμα τον απεργοκτόνο νόμο Χατζηδάκη. Στόχος της αντιδραστικής επίθεσης του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού είναι να μετατρέψει τα σωματεία σε παραρτήματα της εργοδοσίας και του κράτους, που θα προωθούν τη συναίνεση και την υποταγή αλλά και να βγάλει τα σωματεία που αγωνίζονται στην παρανομία. Στόχος είναι να χτυπήσει τη συλλογική οργάνωση των εργαζόμενων, προκειμένου να πετύχει την πιο στυγνή τους εκμετάλλευση. Να τσακίσει την οργανωμένη τους αντίσταση στον εργασιακό μεσαίωνα που επελαύνει.

Στην επίθεση των κυβερνήσεων του κεφαλαίου εμείς επιμένουμε να αντιτάσσουμε το συλλογικό, τη συλλογική αντίσταση και διεκδίκηση, την αλληλεγγύη. Η συλλογικότητα, εξάλλου, θεωρούμε ότι είναι και η πιο μεγάλη δύναμη που έχουν οι εργαζόμενοι.