Πριν λίγες μέρες, ο Ζορζ Μπαλμπρουνό, Γάλλος δημοσιογράφος της
εφημερίδας Le Figaro, πήγε στην Ουκρανία μαζί με μια ομάδα εθελοντών, κάποιοι
είχαν πολεμήσει κατά του ISIS,
που ήθελαν να πολεμήσουν τους Ρώσους εισβολείς. Επιστρέφοντας, δήλωσε έκπληκτος
στο τηλεοπτικό δίκτυο CNews, ότι ενώ περίμενε να βρεθεί με διεθνείς ταξιαρχίες
να υπερασπίζονται την ανεξαρτησία της χώρας, ένοιωσε πως βρέθηκε «στο Πεντάγωνο της Αμερικής»! Διαπίστωσε
πως ο ουκρανικός στρατός είναι κάτω από τη διοίκηση των Αμερικάνων και για να
μπορέσει να καταταγεί κάποιος, παίρνει έγκριση από εκείνους. Είπε ακόμη πως οι «οι Αμερικάνοι κάνουν κουμάντο στον πόλεμο
στην Ουκρανία», προμηθεύουν τη χώρα με κάθε είδους όπλα και ευθύνονται για την
τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα.
Η ανακάλυψη πως η Αμερική βρίσκεται στην Ουκρανία δεν
ανακηρύσσει τον Μπαλμπρουνό σε νέο Κολόμβο. Δεν λέει κάτι που δεν γνωρίζει όλος
ο κόσμος. Η Αμερική(ΗΠΑ), ως γνωστό, βρίσκεται ταυτόχρονα σε πολλές άλλες χώρες,
τις απομυζεί, στήνει ανδρείκελα και τα ονομάζει ηγέτες, σπέρνει χούντες και
πολέμους. Βρίσκεται και στη χώρα μας. Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει πολύ καλά
τι περνάει ο ουκρανικός, που από τη μια δέχεται εισβολή από τη Ρωσία κι από τη
άλλη έχει το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους να διαφεντεύουν τη χώρα του, να
στηρίζουν τους φασίστες και να ελέγχουν την κυβέρνηση.
Ο Μπαλμπρουνό μιλάει για ανύπαρκτες διεθνείς ταξιαρχίες αλλά
δε μας διαφωτίζει ιδιαίτερα για το τι κάνει ο λαός της Ουκρανίας. Οι πληροφορίες
δεν επαρκούν για να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα. Αντιστέκεται στη ρωσική εισβολή; Ξέρουμε
πως όταν τον κάλεσε ο Ζελένσκι να διαδηλώσει μαζικά κατά των Ρώσων εισβολέων,
δεν το έκανε, ούτε όμως βγήκε στους δρόμους να υποδεχτεί τον κατακτητή. Το
ζητούμενο είναι οι αντιστάσεις του ίδιου του λαού που βάλλεται. Ο ίδιος θα
πολεμήσει για τα δίκια του, τη ζωή του, τη χώρα του. Έναν εξεγερμένο λαό που
πολεμάει τον στηρίζουν οι άλλοι λαοί.
Ο έμπειρος δημοσιογράφος της μεγάλης εφημερίδας φορτώνει την
ευθύνη του πολέμου που εξελίσσεται στην Ουκρανία, άρα και των συνεπειών του, σε
μια σύμμαχο χώρα της χώρας του. Οι ανακαλύψεις του, βγαίνουν σε μια περίοδο που
η Γαλλία δέχεται πίεση από τους Αμερικάνους για να στοιχηθεί πλήρως πίσω τους.
Οι κριτική του Ζελένσκι στον Μακρόν είναι κομμάτι αυτών των πιέσεων. Η Γαλλία αντιδρά
αποκαλύπτοντας τον ρόλο που εκείνοι παίζουν στην Ουκρανία. Δηλώνει εμμέσως πλην
σαφώς, πως δεν θα πληρώνει μόνο συνέπειες χωρίς να ωφεληθεί και πως θα
προωθήσει τα δικά της συμφέροντα. Ως πυρηνική δύναμη που είναι, δεν καταδέχεται
να παίξει ρόλο κομπάρσου.
Στις συμμαχίες
των ιμπεριαλιστών υποβόσκουν οι αντιθέσεις. Τις λύνουν πάντα με ανθρωποθυσίες.
Β.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου