Τις τελευταίες ημέρες στο κέντρο της επικαιρότητας και πάλι η Κίνα και
πιο συγκεκριμένα η Σαγκάη. Σε μία πόλη 25 εκατομμυρίων ανθρώπων επιβάλλεται
γενικό lockdown. Σε
πολλές περιοχές της καταγράφοντας καθημερινά 20.000 κρούσματα. Με βάση τις φιλτραρισμένες
από την Δύση πληροφορίες οι θετικοί στον ιό μεταφέρονται σε «ειδικούς χώρους» (
ακόμη και παρά την θέληση τους ) ή μένουν σε κατ΄οίκον περιορισμό αν έχουν το
ανάλογο σπίτι. Εκτός από τον περιορισμό των δικαιωμάτων τους πολλοί
αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα ακόμα και προβλήματα σίτισης μιας
και παρουσιάζονται σοβαρές ελλείψεις και αύξηση τιμών στα του σούπερ μάρκετ.
Επειδή η Σαγκάη δεν είναι μια οποιαδήποτε πόλη αλλά ένα οικονομικό
επιχειρηματικό και εμπορικό κέντρο που τροφοδοτεί την υφήλιο με προϊόντα, τα
προβλήματα αυτά εξάγονται και στον υπόλοιπο κόσμο επιβαρύνοντας ακόμη και όρους
επιβίωσης σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο πόλεμος, η κρίση που συνεχίζεται και βαθαίνει, το «όλοι εναντίον
όλων» που εξελίσσεται ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές έχουν πρώτα θύματα τους λαούς
του κόσμου που αν δεν οργανωθούν και δεν κάνουν μέτωπο ενάντια στους δυνάστες
τους θα συνεχίζουν να πληρώνουν το μάρμαρο.
Από την άλλη πλευρά, στον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως στη χώρα μας σαν να
μην υπάρχει πανδημία. Με 60-70 νεκρούς καθημερινά να είναι μια αποδεκτή
κανονικότητα, τίποτα δεν έχει αλλάξει ως προς την προστασία του λαού. Μόνο επί
τα χείρω. Παρουσιάζεται αύξηση και εμβολιασμένων ασθενών που διασωληνώνονται
στις ΜΕΘ. Τα νοσοκομεία δεν ενισχύονται σε προσωπικό, οι εργαζόμενοι δυσκολεύονται
ακόμη να πάρουν άδειες και ρεπό και η λοιπή νοσηρότητα υποθεραπεύεται. Η
ιχνηλάτηση από καιρού έχει ουσιαστικά σταματήσει ενώ ο συγχρωτισμός σε ΜΜΜ δεν
αντιμετωπίστηκε ποτέ και θα επιδεινωθεί για χάρη του τουρισμού. Μοναδική μας
ελπίδα ο καλός καιρός παρόλο που το προηγούμενο καλοκαίρι οι νεκροί ήταν
σταθερά καθημερινά γύρω στους 50. Ασήμαντη λεπτομέρεια μπροστά στην ανάγκη του
κεφαλαίου να δουλέψει η «βαριά βιομηχανία» του με όποιες συνέπειες.
Οι λαοί όλου του κόσμου δεν έχουν να περιμένουν τίποτα ωφέλιμο για
αυτούς και τις ανάγκες τους από τις κυβερνήσεις τους. Μόνη διέξοδος η οργάνωση
και ο αγώνας για την υπεράσπιση της υγείας τους και της ζωής τους.
Α.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου