Διάφορες εργοδοτικές ενώσεις (πχ. ΣΕΝΑΒΙ, ΕΒΕΠ) έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους καθώς, σύμφωνα με το νόμο, δίνεται η δυνατότητα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων προς όφελος του νέου «επενδυτή» σε εκτάσεις και ακίνητα της ευρύτερης περιοχής των ναυπηγείων, τα οποία δημοπρατήθηκαν απ’ το δημόσιο και αγοράστηκαν το 2020.
Είναι τόσο επιτακτική η ανάγκη να προχωρήσει το ξεπούλημα που ουσιαστικά τα ναυπηγεία δωρίζονται αντί πινακίου φακής. Κοστολογήθηκαν μόλις 25 εκατ. ευρώ και συνοδεύονται από προκλητικές ρυθμίσεις, φοροαπαλλαγές και ελαφρύνσεις. Το σύνολο της «επένδυσης» υπάγεται στο μηχανισμό ταχείας αδειοδότησης, τα όποια οικοδομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια καθορίζονται απ’ ευθείας από υπουργικές αποφάσεις και φυσικά οι παχυλές κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Συνηθισμένο πακέτο στήριξης στο μεγάλο κεφάλαιο θα έλεγε κανείς, με μια λεπτομέρεια όμως που κάνει τη διαφορά. Ο νόμος επιτρέπει στον νέο ιδιοκτήτη να χρησιμοποιήσει το χώρο των ναυπηγείων για οποιαδήποτε δραστηριότητα, έτσι που μπορεί να τα μετατρέψει σε εγκαταστάσεις για στρατιωτικό υλικό, τουριστικό λιμάνι ή και για εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Εδώ είναι το σημείο που κάνει την εμφάνισή του ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός σε συνεργασία βέβαια με την ONEX, εταιρία στην οποία έχουν δοθεί τα Ναυπηγεία στη Σύρο και την Ελευσίνα. Κατάλληλη συνθήκη για να συγχρονιστεί η εφοπλιστική δραστηριότητα του νέου ιδιοκτήτη του Σκαραμαγκά (Προκοπίου) με τα πλάνα των ιμπεριαλιστών για αποθήκευση και μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους με Ρωσία και Κίνα, αφού πρώτα η διαχρονική υποβάθμιση και συκοφάντηση, όπως και το καθεστώς ειδικής διαχείρισης, διάβρωσαν πλήρως τη λειτουργία των ναυπηγείων και άνοιξαν το δρόμο.
Απ’ τη μία λοιπόν βρίσκεται η πλήρης αδιαφορία του συστήματος, το οποίο μπροστά στα κέρδη είναι διατεθειμένο να θέσει σε κίνδυνο το λαό αφού η εγκατάσταση ενός σταθμού LNG λίγα χιλιόμετρα απ’ την Αθήνα μπορεί να αποβεί μοιραία για τον πληθυσμό της περιοχής σε περίπτωση ατυχήματος. Απ’ την άλλη, τα δώρα της κυβέρνησης για μια καθαρή από υποχρεώσεις και εκκρεμότητες επιχείρηση ολοκληρώνονται με τα όσα προβλέπονται για τους περίπου 700 εργαζόμενους. Για την ακρίβεια, δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά για τη διασφάλιση έστω και ελάχιστου αριθμού θέσεων εργασίας, την ίδια στιγμή που οι αποζημιώσεις και τα χρωστούμενα δεδουλευμένα των εργαζομένων ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ (!!!).
Με θολές απαντήσεις κατόπιν εορτής, ο Σταϊκούρας υποσχέθηκε πως «θα κάνουμε τα πάντα για τους εργαζόμενους ώστε να διασφαλίσουμε το εργασιακό τους μέλλον» κίνηση που το σωματείο χαρακτηρίζει «θετικό στοιχείο», ενώ καλεί την κυβέρνηση «να σεβαστεί τις αποφάσεις των δικαστηρίων». Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα απ’ τα κούφια λόγια και τους επίδοξους σωτήρες. Ούτε τους κυβερνητικούς ούτε τους αντιπολιτευόμενους (σήμερα), που έσπευσαν υποκριτικά να μιλήσουν για υπεράσπιση εργασιακών δικαιωμάτων και θέσεων εργασίας. Πρέπει να ξεπεράσουν την απογοήτευση και την αναμονή, ν’ αφήσουν πίσω τους τις τακτικές συνδιαλλαγής με το σύστημα και να μπουν στο δρόμο του αγώνα. Είναι η μόνη διέξοδος που έχουν η εργατική τάξη κι ο λαός για να υπερασπιστούν τα εργασιακά τους δικαιώματα τα οποία τσακίζονται απ’ την αντεργατική πολιτική, αλλά και να βάλουν φραγμό στα σχέδια της μεγαλοαστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών, που για χάρη των συμφερόντων τους θυσιάζουν τα πάντα στο βωμό της κερδοφορίας.
Προλεταριακή Σημαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου