Ο καταδικασμένος για βιασμούς Λιγνάδης ακολουθούσε την πεπατημένη κάθε είδους εγκληματιών και φονιάδων, όλοι θρέμματα της σάπιας πλουτοκρατίας που τρέφεται από το μόχθο του λαού. Όπως και ο κάθε Κορκονέας, Καλαμπόκας, Μελίστας και οι διάφοροι χρυσαυγίτες μαχαιροβγάλτες που αποφυλακίστηκαν γρήγορα. Όπως τόσα στελέχη του αστικού προσωπικού, που τη μία μέρα καταδικάζονται για απάτη και υπεξαίρεση, και την άλλη, με τη χρήση διάφορων «ευνοϊκών διατάξεων», συνεχίζουν κανονικά τις ζωές τους. Στελέχη, εγκληματίες και φονιάδες που έγιναν τέτοιοι πάνω στο έδαφος της ταξικής εκμετάλλευσης και των άδικων σχέσεων παραγωγής, που δημιουργούν τους πλούσιους και τους φτωχούς.
Και από την άλλη, ο Γιάννης Μιχαηλίδης, ένας ακόμα κρατούμενος που αναγκάστηκε να κάνει χρήση της απεργίας πείνας για να διεκδικήσει τα «νόμιμα δικαιώματα», τα οποία με χίλιους τρόπους η αστική δικαιοσύνη φροντίζει να καταπατά. Ένας κρατούμενος που αναγκάστηκε να κάνει χρήση της απεργίας πείνας για να αποφυλακιστεί, αφού είχε εκτίσει την ποινή του, και με το παραπάνω! Προστίθεται σε μια σειρά άλλες περιπτώσεις, όπου βασικά δικαιώματα των φυλακισμένων, όπως οι άδειες, η υγεία, η επαφή με τους δικηγόρους, η μη χρήση βασανιστηρίων, έχουν καταπατηθεί.
Το μήνυμα είναι σαφές: όποιος είναι «παιδί του συστήματος», έχει το νόμο και τους μηχανισμούς με το μέρος του, και δεν θα κακοπέσει. Όποιος αντιδρά, διαδηλώνει, αγωνίζεται, απεργεί, έχει το νόμο εναντίων του και θα υποστεί τις συνέπειες της ανυπακοής.
Και για να εμπεδωθεί γερά αυτό το μάθημα φασιστικοποίησης, η Αστυνομία απαγόρευσε τη συναυλία αλληλεγγύης στον Γιάννη Μιχαηλίδη, φέρνοντας ισχυρές δυνάμεις καταστολής στα Προπύλαια για να επιβάλει την απαγόρευση. Είναι η συνέχεια της φασιστικού χαρακτήρα απαγόρευσης της εθνικής γιορτής των Παλαιστινίων (για να ευχαριστηθούν οι σιωνιστές φονιάδες αυτή τη φορά). Αποφάσεις που χωρίς πρόσχημα ευθέως καταργούν το δικαίωμα στη συνάθροιση!
Είναι η συνέχεια ενός ακόμη οργίου κρατικής βίας και καταστολής, αυτή τη φορά ενάντια σε συγκέντρωση φεμινιστικών οργανώσεων την προηγούμενη Παρασκευή στα Εξάρχεια, για το ζήτημα της βίας κατά των γυναικών.
«Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα», φρόντισε να πει η Σακελαροπούλου, κουνώντας το δάχτυλο στο λαό που αντιδρά αηδιασμένος από την ατιμωρησία των ισχυρών. Όταν λέει η Σακελαροπούλου «απονομή δικαιοσύνης», εννοεί τα ΜΑΤ να χτυπάνε τους φοιτητές ή τις διαδηλώσεις, τις απεργίες να βγαίνουν παράνομες, και το λαό να πεινάει και να μην έχει να πληρώσει το ρεύμα και τη βενζίνη, για να βγάζουν επαρκές κέρδος τα ξένα και ντόπια αφεντικά. Αυτός είναι ο χαρακτήρας της αστικής δικαιοσύνης, και δεν αλλάζει όποιος εκφραστής του συστήματος και να είναι στην κυβέρνηση, ακόμα και αν έχει το πιο δημοκρατικό προσωπείο.
Μέσα όμως στο ντελίριό της, η Σακελαροπούλου με τη φράση της αποκάλυψε πλατιά την αλήθεια: το «κοινό περί δικαίου αίσθημα», δηλαδή τα λαϊκά στρώματα, βράζουν από οργή βλέποντας καθημερινά με όλο και πιο ωμό τρόπο ότι οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι για τα συμφέροντα μιας χούφτας εκμεταλλευτών. Τα λαϊκά στρώματα μέρα με τη μέρα συνειδητοποιούν ότι δεν είναι παρά αναλώσιμοι για να ξεπεράσει το σύστημα την κρίση του.
Η δικαιοσύνη δεν αποφασίζεται από τους υπάλληλους των αστικών θεσμών στις δικαστικές αίθουσες. Η Ιστορία απονέμει την πραγματική δικαιοσύνη με βάση τους νόμους της ταξικής πάλης. Εκεί, στους δρόμους, οι λαοί αντιστέκονται, παλεύουν για μια καλύτερη ζωή, και νικούν, απονέμοντας το πραγματικό δίκιο. Εκεί θα πληρωθούν οι ύβρεις των εκμεταλλευτών και των εκπροσώπων τους.
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
25 Ιούλη 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου