Πάνω από 125 εκατομμύρια Βραζιλιάνοι και Βραζιλιάνες δεν έχουν εξασφαλίσει τον άρτο τον επιούσιο. Μεταξύ αυτών, 33 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν καθημερινά το φάσμα του λιμού – μια αύξηση κατά 14 εκατομμύρια εάν το συγκρίνουμε με τα νούμερα του 2020. Ανατρέχοντας στην αφήγηση μια εργαζόμενης που έδωσε συνέντευξη στο μονοπώλιο του Τύπου Globo: «τα αγόρια κλαίνε συνεχώς επειδή πεινάνε, μας ζητούν να φάνε και εμείς δεν έχουμε, μας βασανίζει η σκέψη και μας πιάνει πονοκέφαλος». Ταυτόχρονα, αυξάνουν με συνεχιζόμενους ρυθμούς η εγκληματικότητα και η γενοκτονική δράση της οπισθοδρομικής κρατικής μηχανής ενάντια στον πληθυσμό των φτωχών ανθρώπων, στο πλαίσιο αστυνομικών τιμωρητικών επιδρομών στις φαβέλες και πανταχού στη χώρα αυξάνει το πλήθος των ανθρώπων που ζουν στους δρόμους και αναγκάζονται να επιβιώσουν σαν αδέσποτα ζώα με πληγωμένη αξιοπρέπεια επιδεινώνονται ο αλκοολισμός και η κατανάλωση ναρκωτικών αυξάνει η πορνεία, ιδιαίτερα έφηβων κοριτσιών, διαλύεται ο λαϊκός οικογενειακός ιστός και εμφανίζονται κάθε λογής προσωπικές τραγωδίες . Αυτά, πέρα από τις κάθε είδους κοινωνικές επιπτώσεις που οφείλονται σε θανάτους λόγω παραλείψεων και στις ειδεχθείς ενέργειες της στρατιωτικής κυβέρνησης Μπολσονάρο στη διάρκεια της πανδημίας, και πέρα από τα αποκρουστικά εγκλήματα κατά του λαού, τα οποία βαφτίστηκαν επισήμως από τους κυβερνώντες και το μονοπώλιο του Τύπου «περιβαλλοντικές καταστροφές», όπως το πρόσφατο συμβάν στη μητροπολιτική ζώνη του Ρεσίφε(1), που ήδη άφησε 128 νεκρούς. Μήπως υπάρχει κανείς που αμφιβάλλει ότι αυτό λέγεται Κόλαση, ή τα προπύλαια της κόλασης;
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η αντίδραση αρχίζει να στήνει το εκλογικό της τσίρκο με το δόλιο θέαμα των ταχυδακτυλουργών και των θηριοδαμαστών, με βασικό σκοπό την ανανέωση της νομιμοποίησης του σάπιου πολιτικού συστήματος, χειραγωγώντας με την ψεύτικη πόλωση. Ανάμεσα στην εκλογικίστικη οπορτουνιστική ψευτοαριστερά και τον «φασισμό», κατά τρόπο ώστε να αποσπάσει ψήφους και συνάμα να δεσμεύσει τις μάζες μέσω ενθουσιωδών κινητοποιήσεων. Επί της ουσίας, έχει αποτύχει. Σημαντικό τμήμα των μαζών έχει πλέον αποκτήσει ένα επίπεδο συνείδησης αρκετά ξεκάθαρο ώστε να μην μπορούν ούτε να ξεγελαστούν ούτε να χειραγωγηθούν.
Αυτό φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις διότι στην ουσία εκείνο που οδηγεί στην κάλπη τις λαϊκές μάζες που ακόμη δεν δηλώνουν ότι θα απόσχουν είναι ο εκβιασμός. Από το σύνολο του εκλογικού σώματος, το 53% περισσότερο φοβούνται την επανεκλογή του Μπολσονάρου και το 35% φοβούνται πιο πολύ την επάνοδο του Λούλα. Όσο για το κριτήριο της απόρριψης, το 60% των ψηφοφόρων απορρίπτουν τον Μπολσονάρου ενώ το 40% απορρίπτουν τον Λούλα (δημοσκόπηση Genial/Quaest, 8 Ιουνίου ). Με άλλα λόγια, οι ψηφοφόροι που εξακολουθούν να ψηφίζουν κινούνται σε γενικές γραμμές με βάση την άρνηση και όχι με βάση τη θετική ψήφο, δεν ψηφίζουν αυτό που θέλουν αλλά εκείνο που θεωρούν το μικρότερο κακό. Δεν κινητοποιούνται ούτε δεσμεύονται επειδή πιστεύουν στο πεπαλαιωμένο δημοκρατικό πολίτευμα ή γιατί θεωρούν πως οι μηχανισμοί του συνιστούν τα μέσα που θα επιφέρουν βελτιώσεις στις βιοτικές τους συνθήκες, αλλά απλώς και μόνο καταθέτουν ψήφους απελπισίας οι οποίες μετατρέπονται σε σωρεία απογοητεύσεων και οδηγούν σε εκρηκτικό αίσθημα μνησικακίας που τροφοδοτεί το μίσος τους για όλο συνολικά το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του, που σιγοτρώει η διαφθορά, και για τις κάκιστες συνθήκες της ζωής τους, πυροδοτώντας ακόμη περισσότερο την επαναστατική κατάσταση και προτρέποντάς τους να στηρίξουν όλο και πιο ενεργά και να συμμετάσχουν στις αναπότρεπτες επαναστατικές δράσεις που θα έλθουν.
Οι εκλογές, τόσο μεγάλης σημασίας για την ενοποίηση των αντιδραστικών, όχι μόνο δεν πρόκειται να πετύχουν τον σκοπό τους να ξεγελάσουν και να τιθασεύσουν την ταξική οργή των λαϊκών μαζών, που όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν τον ταξικό χαρακτήρα αυτού του πολιτικού συστήματος του πεπαλαιωμένου κράτους των μεγαλοτσιφλικάδων και μεγαλοαστών στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού, κυρίως του αμερικάνικου, αλλά ούτε θα μπορέσουν να διευθετήσουν τους όλο και πιο οξυμένους καβγάδες στους κόλπους των αναφερόμενων ιθυνουσών τάξεων.
Όπως έχουμε ήδη τονίσει, η φετινή χρονιά θα καθορίσει την πορεία των επόμενων χρόνων, όχι όμως λόγω του αποτελέσματος των εκλογών αλλά ως συνέπεια του σκυλοκαβγά που μαίνεται εν μέσω και στο περιθώριο των εκλογών. Ο Μπολσονάρου, που κάθε πέντε λεπτά νιώθει την ανάγκη να υπενθυμίσει ότι είναι ο «γενικός αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων», μπας και κάποιος το ξεχάσει, περνά όλο και πιο εντατικά στην επίθεση. Προσφάτως δήλωσε ότι δεν πρόκειται να υποταχθεί σε ενδεχόμενες αποφάσεις του Ανώτατου Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου (STF), ότι το Ανώτατο Εκλογοδικείο (TSE) κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να κερδίσει ο Λούλα, και πως «υπάρχουν μερικοί που θέλουν να κλέψουν την ελευθερία μας» – αναφερόμενος στο TSE – και ότι για να την υπερασπιστεί είναι διατεθειμένος να «κηρύξει πόλεμο». Βεβαίως, ο πάλαι ποτέ δειλός κυνηγός κεφαλών παριστάνει τώρα τον γενναίο, καθώς γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι το επίπεδο πολιτικοποίησης των Ενόπλων Δυνάμεων και των βοηθητικών δυνάμεων, που θα βαθύνει όσο πλησιάζει η ημερομηνία των εκλογών και με την προοπτική επικράτησης του οπορτουνιστή Λούλα, η οποία επί του παρόντος διαφαίνεται. Γνωρίζει ότι οι στρατηγοί, παρ’ ότι θα προτιμούσαν να μεθοδεύσουν το πραξικόπημά του διά της θεσμικής οδού και χωρίς ρήξεις, δεν μπορούν να αποκλείσουν τελείως το ενδεχόμενο να «συρθούν» σε μια ρήξη σε περίπτωση που τεθεί σε κίνδυνο ο έλεγχός τους στο στράτευμα. Γνωρίζει πως η ταξική πάλη θα σημειώσει ένα άλμα, και προτίθεται να χρησιμοποιήσει αυτό το γεγονός ως αιτιολογία για να προωθήσει το σχέδιο αντιδραστικής τρομοκρατίας που σκαρώνει και ως επιχείρημα για να συμπαρασύρει το Γενικό Επιτελείο, γνωρίζει επίσης ότι οι μάζες απορρίπτουν το πεπαλαιωμένο δημοκρατικό πολίτευμα – μολονότι επίσης απορρίπτουν οποιαδήποτε «επανέκδοση» του φασιστικού στρατιωτικού καθεστώτος – και ότι μπορεί να αξιοποιήσει αυτό το αίσθημα για να εξουδετερώσει το κίνημα «υπεράσπισης των θεσμών». Και πάνω απ’ όλα γνωρίζει ότι οι θρασύδειλοι που βρίσκονται επικεφαλής του νομικού σκέλους της εκλογικής διαδικασίας δεν θα κάνουν τίποτα για να εμποδίσουν τη συμμετοχή του, καθώς παρόμοια ενέργεια θα ενισχύσει την πραξικοπηματική ρητορική του πως θέλουν να το αποσύρουν από την αναμέτρηση προς όφελος του υποψηφίου του Κόμματος των Εργαζομένων.
Ιδού λοιπόν που οι στρατηγοί, αυτοί οι ιεροκήρυκες της αχρηστίας και των παχυλών μισθών, όλο και πιο απροκάλυπτα συνωμοτούν για να επιβάλουν την πραξικοπηματική αντιδραστική τάξη. Ο πρώην γενικός αρχηγός του Στρατού Ξηράς και σημερινός Υπουργός Άμυνας, Πάουλο Σέρζιο Νογκέιρα, τον οποίο κάποτε εξυμνούσαν οι ανεγκέφαλοι φιλελέδες του μονοπωλίου του Τύπου ως ισχυρό άνδρα της «υπεράσπισης της δημοκρατίας» στο στρατό, σε ακρόαση στο Κογκρέσο, όταν ρωτήθηκε αν οι Ένοπλες Δυνάμεις θα αποδέχονταν να πάρουν μέρος σε ενδεχόμενο πραξικόπημα που θα προκαλούσε ο Μπολσονάρο, δεν απάντησε ευθέως αλλά απλώς ανέγνωσε το άρθρο 142 του Συντάγματος, του οποίου η ομόφωνη ερμηνεία από μεριάς όλων των στρατηγών, όλων των γενεών, συνιστά μια άδεια δράσης, μια ελεύθερη εντολή ώστε να επεμβαίνουν στρατιωτικά στα θεσμικά όργανα προκειμένου να «εγγυώνται τις συνταγματικές εξουσίες», αποκτώντας το ρόλο μεσολαβητικής δύναμης.
Οπότε οι στρατηγοί, που ήδη τώρα συμφωνούν ομόφωνα με την αναγκαιότητα να ελέγχουν το σύστημα διακυβέρνησης – κατά προτίμηση ενεργώντας στο παρασκήνιο, αλλά ασκώντας πραγματικό και αναγνωρισμένο έλεγχο – όλο και πιο πολύ συσπειρώνονται γύρω από μια συγκεκριμένη θέση. Εκτιμούν ότι στην τρέχουσα συγκυρία (πολιτικοποίηση των στρατώνων και κίνδυνος αμφισβήτησης της ιεραρχίας, πιθανότητα εκλογικής διαδικασίας βυθισμένης στην πολιτική βία και με απόπειρες κατά των υποψηφίων, όλα σε συνδυασμό με την αναπότρεπτη τάση φουντώματος της Αγροτικής Επανάστασης), ακόμη κι αν προσπαθούν να χειριστούν τα στρατεύματα, στο μέτρο του δυνατού, προς την κατεύθυνση της αποφυγής της ρήξης, θα πρέπει να διαβλέπουν το ενδεχόμενο να προχωρήσουν σε ρήξη στο πλαίσιο τακτικής συμπόρευσης με τον Μπολσονάρου, ώστε στη συνέχεια να προσπαθήσουν να εξουδετερώσουν τον Μπολσονάρου, να αναδιαρθρώσουν την παλιά κρατική μηχανή και να επιστρέψουν στη «δημοκρατία» – στην πραγματικότητα, σε ένα απολυταρχικό προεδρικό καθεστώς – εμφανιζόμενοι σε τελευταία ανάλυση σαν μια νομιμόφρων δύναμη που απάλλαξε τη χώρα από τα άκρα. Να ποια είναι η αρρωστημένη εμμονή τους. Αυτό εξηγεί γιατί δεν εγκρίνουν οριστικά την ηλεκτρονική ψηφοφορία – αλλά αντιθέτως, την αμφισβητούν –, και ούτε δηλώνουν κατηγορηματικά πως το άρθρο 142 δεν τους επιτρέπει να επέμβουν, αλλά μάλλον το αντίθετο. Όσοι πιστεύουν πως οι εκλογές είναι αυτές που θα καθορίσουν την πορεία της χώρας τη φετινή χρονιά είναι χαζοί. Και μεταξύ αυτών, εξέχουσα θέση κατέχει ο κύριος Λουΐς Ινάσιο Λούλα.
Ο Μαρξ είχε πει πως κάποιες δεκαετίες αξίζουν τόσο όσο ένα έτος, και πως υπάρχουν χρονιές που αξίζουν όσο πολλές δεκαετίες. Οι επικείμενες εκλογές, όχι τόσο γι’ αυτό καθαυτό το αποτέλεσμά τους αλλά λόγω της αντιπαράθεσης που προκάλεσαν, θα κάνουν αυτή τη χρονιά να αξίζει όσο δεκαετίες. Προμηνύοντας μεγάλες μάχες στο πλαίσιο ενός ταξικού πολέμου, η αντεπανάσταση άρχισε να επιθεωρεί τις γραμμές της και ξεκίνησε να ακονίζει τα σπαθιά της, εξετάζοντας τα σχέδια δράσης που έχει καταστρώσει και δρομολογώντας τα με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Οι δυνάμεις της επανάστασης, ας πούμε, οφείλουν να κάνουν το ίδιο, καθώς αυτό απαιτούν οι ανάγκες των μαζών: να το πράξουμε με περισσότερη ενεργητικότητα και θυσίες, με μεγαλύτερη συγκέντρωση και πειθαρχία, πιο γρήγορα και καλύτερα.
(1) Σοβαρές κατολισθήσεις που καταπλάκωσαν μια φαβέλα (ΣτΜ).
· Άρθρο της σύνταξης της μηνιαίας βραζιλιάνικης εφημερίδας «Νέα Δημοκρατία» στο τεύχος 248, Ιούνιος-Ιούλιος 2022. (anovademocracia.com.br/no-248/17723-editorial-a-marcha-do-golpismo-na-farsa-eleitoral). Την μετάφραση για τις Αντιγειτονιές έκανε ο Π.Π. Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Βραζιλία είναι προγραμματισμένος για τις 2 Οκτωβρίου 2022. Η αναδημοσίευση δεν συνιστά απαραίτητα και συμφωνία με όλες τις απόψεις που διατυπώνονται. Η επίσημη προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε στις 16 Αυγούστου. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις ο Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα προηγείται καθαρά του νυν προέδρου Ζαΐχ Μπολσονάρου αλλά θα χρειαστεί κατά πάσα πιθανότητα να γίνει και δεύτερος εκλογικός γύρος που είναι προγραμματισμένος για τις 30 Οκτωβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου